0113-KDIPT2-3.4011.256.2021.1.RR - Ustalenie możliwości odliczenia od podatku dochodowego dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 14 czerwca 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.256.2021.1.RR Ustalenie możliwości odliczenia od podatku dochodowego dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 1 marca 2021 r. (data wpływu 4 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku dochodowego dobrowolnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2020 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 29 lutego 2020 r. oraz od 1 września 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. W obu tych okresach odprowadzone zostały przez Jego pracodawców składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwotach odpowiednio: 1 036 zł 84 gr oraz 1 874 zł 36 gr. Z uwagi na fakt, że w wymienionych powyżej okresach Wnioskodawca świadczył pracę na terenie (...) składki zdrowotne zostały odprowadzone przez pracodawców do (...).

W okresie od 7 kwietnia 2020 r. do 31 lipca 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego z Narodowym Funduszem Zdrowia (...).

Opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Stosownie do art. 68 ust. 1 tej ustawy, osoba wymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1 (...) może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za miesiące od kwietnia do lipca 2020 r. Wnioskodawca złożył deklaracje ZUS DRA oraz wpłacił składki zdrowotne do oddziału ZUS w (...) w kwotach:

* kwiecień 2020 r. - podstawa wymiaru składki 5 367 zł 68 gr, wpłacona składka 483 zł 09 gr,

* maj 2020 r. - podstawa wymiaru składki 5 367 zł 68 gr, wpłacona składka 483 zł 09 gr,

* czerwiec 2020 r. - podstawa wymiaru składki 5 367 zł 68 gr, wpłacona składka 483 zł 09 gr,

* lipiec 2020 r. - podstawa wymiaru składki 5 248 zł 83 gr, wpłacona składka 472 zł 39 gr.

Łącznie w okresie od 7 kwietnia 2020 r. do 31 lipca 2020 r. Wnioskodawca wpłacił z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego kwotę 1 921 zł 66 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zapłacone przez Wnioskodawcę zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, podlegają odliczeniu od podatku dochodowego, a jeżeli tak to w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, czyli koszty które ponosi na publiczną służbę zdrowia, podlegają odliczeniu od podatku dochodowego.

Ustawodawca w art. 27b ust. 1 pkt 1 wyżej powołanej ustawy nie uzależnił możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od tego, czy są to składki opłacone obowiązkowo, czy też dobrowolnie.

Zgodnie z powołanym powyżej przepisem, obniżenie nie dotyczy jedynie składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) wolny od podatku na podstawie art. 51, 52,52a i 52c, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Stosownie do art. 68 ust. 1 tej ustawy, osoba wymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1 (...) może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu jeżeli objecie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia.

Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki.

Wysokość wydatków dokonanych przez Wnioskodawcę na opłacenie składek zdrowotnych ustalił On na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (ZUS DRA i dowody wpłat).

Tym samym, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego opłaconych w roku podatkowym 2020 składek na ubezpieczenie zdrowotne (zarówno tych odprowadzonych przez pracodawców, jak i tych zapłaconych przez Niego z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego) w wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru składki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.):

a.

opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

b.

pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych-obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 27b ust. 3 ww. ustawy).

Opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ww. ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Artykuł 66 ust. 1 cyt. ustawy wymienia osoby podlegające obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

W myśl art. 68 ust. 1 tej ustawy, osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym, poseł do Parlamentu Europejskiego wybrany w Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 11 ust. 3 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w cyt. powyżej art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od tego, czy są to składki opłacone obowiązkowo, czy też dobrowolnie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu od podatku należnego, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki. Wysokość wydatków na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem, odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne rzeczywiście zapłacone przez podatnika w roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2020 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 29 lutego 2020 r. oraz od 1 września 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. W obu tych okresach odprowadzone zostały przez Jego pracodawców składki na ubezpieczenie zdrowotne W okresie od 7 kwietnia 2020 r. do 31 lipca 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego z Narodowym Funduszem Zdrowia. Łącznie w ww. okresie Wnioskodawca wpłacił z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego kwotę 1 921 zł 66 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego oraz cytowane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w zeznaniu rocznym za rok 2020. Przy czym należy zaznaczyć, że zgodnie z treścią wspomnianego wcześniej art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą Wnioskodawca może zmniejszyć podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki. Nadto, składka musi być opłacona w danym roku podatkowym i właściwie udokumentowana.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl