0113-KDIPT2-3.4011.158.2020.1.GG - PIT w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki cichej oraz momentu jego powstania.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-3.4011.158.2020.1.GG PIT w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki cichej oraz momentu jego powstania.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki cichej oraz momentu jego powstania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu udziału w zyskach spółki cichej oraz momentu jego powstania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności jest prowadzenie restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany jest w formie podatku liniowego, zaś dokumentacja prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - zamierza zawrzeć umowę spółki cichej (dalej jako "Umowa"), z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności są usługi gastronomiczne (dalej jako: "Przedsiębiorca"). W Umowie tej Wnioskodawca - jako wspólnik cichy - zamierza zobowiązać się do wniesienia do przedsiębiorstwa Przedsiębiorcy określonej kwoty pieniężnej w zamian za udział w zysku. Wkład wspólnika cichego będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Główne postanowienia Umowy spółki cichej będą zakładać, że:

1. Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności za zobowiązania Przedsiębiorcy;

2. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do reprezentowania Przedsiębiorcy ani prowadzenia spraw przedsiębiorstwa;

3. wspólnik będzie uprawniony do przeglądania ksiąg i dokumentów Przedsiębiorcy, prowadzonych na potrzeby działalności gospodarczej;

4. Wnioskodawcy będzie przysługiwał udział procentowy w zysku netto osiąganym przez przedsiębiorstwo w każdym miesiącu (dalej jako: "Zysk");

5. Zysk będzie wypłacany Wnioskodawcy do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym Zysk został osiągnięty;

6. Wnioskodawca będzie uczestniczył w stratach w wysokości procentowej odpowiadającej udziałowi w Zysku - do wysokości 30% wniesionego wkładu;

7.

wkład wniesiony przez Wnioskodawcę będzie podlegał zwrotowi po wygaśnięciu Umowy;

8.

kwota należna Wnioskodawcy z tytułu wygaśnięcia Umowy będzie obejmować Jego wkład powiększony o niepobrane Zyski i pomniejszony o udział w stratach;

9. Umowa zostanie zawarta na czas nieokreślony;

10.

zbycie przedsiębiorstwa, zmiana formy organizacyjno-prawnej, zawarcie przez Przedsiębiorcę czynności prawnej zobowiązującej lub rozporządzającej o wartości przekraczającej.... zł będą wymagały uprzedniej zgody Wnioskodawcy, udzielonej na piśmie pod rygorem nieważności;

11.

na mocy zawartej Umowy strony nie będą świadczyły wobec siebie żadnych usług;

12.

rozwiązanie Umowy "będą będzie" mogło nastąpić z poniższych powodów:

a.

porozumienia stron, zawartego w formie pisemnej pod rygorem nieważności;

b.

śmierci którejkolwiek ze stron;

c.

orzeczenia sądu;

d.

ogłoszenia upadłości lub likwidacji jednej ze stron;

e.

niedokonania przez Przedsiębiorcę wypłaty Zysku należnego za trzy kolejne miesiące kalendarzowe;

13.

z ważnych powodów każda ze stron może żądać rozwiązania Umowy przez sąd;

14.

w ciągu 5 lat od dnia zawarcia Umowy, Wnioskodawca będzie mógł wypowiedzieć Umowę z okresem wypowiedzenia wynoszącym 6 miesięcy - ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego. Po upływie 5 lat prawo do wypowiedzenia będzie przysługiwało każdej ze stron. Okres wypowiedzenia będzie wynosił 6 miesięcy - ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychody Wnioskodawcy, jako wspólnika cichego, z tytułu udziału w zyskach innego Przedsiębiorcy, uzyskiwane w ramach Umowy spółki cichej, będą przychodami z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej?

2. Czy przychód po stronie Wnioskodawcy powstanie w dniu otrzymania udziału w zyskach, czy też w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Przychód z tytułu udziału w zyskach Przedsiębiorcy, jako wspólnika cichego, uznać należy za przychód z działalności gospodarczej.

Spółka cicha nie została uregulowana na gruncie polskiego prawa podatkowego. Jej istotą jest okoliczność, że tzw. wspólnik cichy wnosi wkład na rzecz drugiego wspólnika, prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności - bez "ujawniania się" oraz praw do majątku drugiego wspólnika. Nie jest tutaj tworzona jakiegokolwiek rodzaju wspólnota - czy to rzeczowa, czy majątkowa, czy też osobowa. Wspólnik cichy nie odpowiada również za zobowiązania wspólnika jawnego wobec wierzycieli.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą organów podatkowych, gdy wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a jej wkład do spółki związany jest z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, uznać należy, że przychody wspólnika cichego z udziału w zyskach przedsiębiorcy kwalifikowane są do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stanowisko, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak: IBPB1/1/415-717/12/AB) oraz interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2014 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak: ITPB1/415 -291/14/WM). Co więcej, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził w interpretacji, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, że nawet w sytuacji, gdy wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna nieprowadząca formalnie działalności gospodarczej, ale jej aktywność zarobkowa spełnia ww. kryteria definicji ustawowej, uznać ją należy za osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, a jej przychody z udziału w zyskach spółki cichej kwalifikować należy do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód powstanie z chwilą otrzymania należnego Mu wynagrodzenia z tytułu udziału w zyskach.

W myśl art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: (i) wystawienia faktury albo (ii) uregulowania należności.

Zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy, że uzyskanie przez Niego przychodów, w związku z zawartą Umową spółki cichej, nie będzie następstwem wykonania (świadczenia) usługi, przychód ten, zgodnie z cyt. wyżej art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie w momencie, w którym otrzyma On należne Mu wynagrodzenie z tytułu udziału w zysku spółki cichej. Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2014 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak: ITPB1/415-291/14/WM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Spółka cicha jest formą działalności gospodarczej, która w przeszłości była regulowana przepisami prawa handlowego, ale wprowadzenie w życie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) regulacje te uchyliło. Mimo uchylenia przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz. U. Nr 57, poz. 502, z późn. zm.) - o spółce cichej, w praktyce gospodarczej zawierane mogą być umowy obligacyjne (w świetle zasady swobody zawierania umów cywilnoprawnych) tworzące stosunek prawny polegający na trwałym udziale kapitałowym jednej osoby w działalności gospodarczej innego podmiotu, przy czym tylko ten ostatni wstępuje w stosunki prawne z osobami trzecimi. Tego typu umowy obligacyjne często nawiązują do postanowień uchylonych przepisów art. 682 i następne Kodeksu handlowego dotyczących spółki cichej.

Według zniesionych w 1964 r. przepisów II księgi Kodeksu handlowego, wspólnik cichy posiadał:

1.

prawo do udziału w zysku przedsiębiorstwa (w stopniu określonym w umowie, przy czym jeżeli umowa nie poruszała tej kwestii, wspólnik cichy uczestniczył w zysku w stosunku odpowiadającym tzw. "słuszności", czyli po prostu sprawiedliwie);

2.

prawo dochodzenia zysku na drodze sądowej, jeżeli wspólnik jawny uchylał się od jego obliczenia lub wypłaty;

3.

prawo do przeglądu ksiąg i dokumentów celem sprawdzenia rzetelności bilansu rocznego;

4.

prawo do otrzymania odpisu bilansu rocznego;

5.

prawo do żądania odszkodowania w wypadku rozwiązania spółki;

6.

możliwość wypowiedzenia spółki zawartej na czas nieoznaczony na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego;

7.

prawo do zgłoszenia do masy upadłościowej roszczenia z tytułu nadwyżki wpłaconego wkładu ponad swój udział w stratach.

Do obowiązków wspólnika cichego, oprócz wymienionego wyżej wniesienia wkładu gotówkowego, niepieniężnego, czy też wkładu w postaci pracy, należało (jeżeli umowa nie stanowiła inaczej) uczestniczenie w stratach przedsiębiorstwa w stosunku odpowiadającym "słuszności", przy czym udział ten nie mógł przekraczać wartości umówionego wkładu, dotyczyło to również sytuacji, kiedy wkład nie zdążył być jeszcze wpłacony w całości.

Wspólnik jawny miał prawo do wkładu od wspólnika cichego i ewentualnego zatrzymania tej jego części, która potrzebna jest na pokrycie straty, a w zamian miał obowiązek udostępniać wspólnikowi cichemu dokumentację spółki, a w szczególności wypłacać mu sprawiedliwy ("słuszny") udział w swoich zyskach.

Tak więc odnosząc się do zagadnienia funkcjonowania spółki cichej (która nie ma osobowości prawnej) stwierdzić należy, że winna ona, co do zasady, charakteryzować się m.in. następującymi cechami:

1.

w takiej spółce nie następuje ujawnienie wspólnika "cichego", który pozostaje nieznany dla osób trzecich;

2.

wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład;

3.

nie ma miejsca na wspólne prowadzenie działalności gospodarczej;

4.

wspólnik cichy nie ma żadnych uprawnień do kierowania i reprezentowania spółki;

5.

wspólnik cichy posiada uprawnienia w kwestii wglądu w sposób prowadzenia i wyniki działalności gospodarczej;

6.

wspólnik cichy nie ponosi odpowiedzialności prawnej za zobowiązania firmy, do której wniósł wkład, lecz ponosi ryzyko utraty wkładu;

7.

w razie rozwiązania umowy spółki cichej wspólnik cichy nie ma prawa do oznaczonej części przedsiębiorstwa, lecz przysługuje mu obligacyjne roszczenie o wypłacenie kwoty wynikającej z rozliczenia.

Zgodnie z przepisem art. 3531 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zasada swobody umów wyrażona w art. 3531 Kodeksu cywilnego, dopuszcza zawarcie umowy spółki cichej jako umowy nienazwanej. Oznacza to, że osoby tworzące spółki ciche stosować się muszą do tzw. przepisów ogólnych, które siłą rzeczy nie są w stanie odnieść się do szczególnych przypadków, mogących zajść w takich spółkach. Umowa spółki cichej jest przykładem umowy nienazwanej, to znaczy takiej, której specyfika odbiega nieco od skodyfikowanych w prawie umów, ale nie posiada szczegółowych regulacji.

Wspólnicy zawiązujący spółkę cichą mają prawo wprowadzić modyfikacje precyzujące postanowienia zawarte w nieobowiązującym już dziś Kodeksie handlowym. Nie ma przy tym konieczności opierania się na przepisach Kodeksu handlowego, gdyż zgodnie z zasadą swobody umów, wspólnicy mogą sami stworzyć strukturę własnej działalności gospodarczej i nazwać ją spółką cichą, co jednak nie oznacza, że na jej bazie, powstaje nowy podmiot prawny.

Niemniej jednak o rodzaju zawartej umowy spółki nie decyduje nadana jej przez strony nazwa, ale treść złożonych oświadczeń. Odnosząc powyższe na grunt przepisów Kodeksu cywilnego, zauważyć należy, że czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy (art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego). Sankcją nieważności objęta jest również czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 tej ustawy). Czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów (art. 56 cyt. ustawy).

Tak więc wyłącznie postanowienia art. 56 i art. 58 Kodeksu cywilnego, wyznaczają dozwoloną przez prawo treść umowy.

Reasumując, funkcjonowanie spółki cichej, co do zasady, opiera się na wniesieniu przez wspólnika cichego, dysponującego majątkiem rzeczowym lub finansowym, wkładu (niekiedy w postaci wkładu własnej pracy) na rzecz drugiego wspólnika (jawnego), prowadzącego przedsiębiorstwo lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu. Wspólnik cichy w zamian za swój wkład uczestniczy w zyskach tej działalności, nie ujawniając jednak się na zewnątrz, nie mając też praw do majątku tej spółki. Udział wspólnika cichego nie prowadzi do utworzenia jakiegokolwiek rodzaju wspólnoty ze wspólnikiem jawnym - ani rzeczowej, ani majątkowej, ani osobowej. Wspólnik cichy nie odpowiada też za zobowiązania spółki wobec wierzycieli. Spółka taka jest po prostu odmianą umowy cywilnoprawnej dwóch stron.

Istota spółki cichej wyczerpuje się w stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników (spółka wewnętrzna). Wspólnik cichy nie staje się współwłaścicielem majątku, do którego wniósł wkład, ani nie występuje w stosunkach zewnętrznych. Stronami umowy spółki cichej są przedsiębiorca (kupiec) i wspólnik cichy, któremu przysługuje zdolność prawna.

Z uwagi na brak szczególnych przepisów dotyczących tego typu umowy, prawne konsekwencje należy oceniać na podstawie przepisów ogólnego reżimu kontraktowego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności jest prowadzenie restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych. Podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany jest w formie podatku liniowego, zaś dokumentacja prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - zamierza zawrzeć Umowę spółki cichej, z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności są usługi gastronomiczne. W umowie tej Wnioskodawca - jako wspólnik cichy - zamierza zobowiązać się do wniesienia do przedsiębiorstwa Przedsiębiorcy określonej kwoty pieniężnej w zamian za udział w zysku. Wkład wspólnika cichego będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Główne postanowienia Umowy spółki cichej będą zakładać, że nie będzie On ponosił odpowiedzialności za zobowiązania Przedsiębiorcy. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do reprezentowania Przedsiębiorcy ani prowadzenia spraw przedsiębiorstwa. Wspólnik będzie uprawniony do przeglądania ksiąg i dokumentów Przedsiębiorcy, prowadzonych na potrzeby działalności gospodarczej. Wnioskodawcy będzie przysługiwał udział procentowy w Zysku netto osiąganym przez przedsiębiorstwo w każdym miesiącu. Zysk będzie wypłacany Wnioskodawcy do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym Zysk został osiągnięty. Wnioskodawca będzie uczestniczył w stratach w wysokości procentowej odpowiadającej udziałowi w zysku - do wysokości 30% wniesionego wkładu. Wkład wniesiony przez Wnioskodawcę będzie podlegał zwrotowi po wygaśnięciu Umowy. Kwota należna Wnioskodawcy z tytułu wygaśnięcia Umowy będzie obejmować jego wkład powiększony o niepobrane zyski i pomniejszony o udział w stratach. Umowa zostanie zawarta na czas nieokreślony. Zbycie przedsiębiorstwa, zmiana formy organizacyjno-prawnej, zawarcie przez Przedsiębiorcę czynności prawnej zobowiązującej lub rozporządzającej o wartości przekraczającej.... zł będą wymagały uprzedniej zgody Wnioskodawcy, udzielonej na piśmie pod rygorem nieważności. Na mocy zawartej Umowy strony nie będą świadczyły wobec siebie żadnych usług. Rozwiązanie Umowy będzie mogło nastąpić z poniższych powodów: porozumienia stron, zawartego w formie pisemnej pod rygorem nieważności; śmierci którejkolwiek ze stron; orzeczenia sądu; ogłoszenia upadłości lub likwidacji jednej ze stron; niedokonania przez Przedsiębiorcę wypłaty Zysku należnego za trzy kolejne miesiące kalendarzowe. Z ważnych powodów każda ze stron może żądać rozwiązania Umowy przez sąd.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że gdy wspólnikiem spółki cichej jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, spełniająca kryteria definicji ustawowej, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), to jej przychody z udziału w zysku spółki cichej kwalifikować należy do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9.

Uzupełnieniem definicji działalności gospodarczej są przesłanki negatywne, których łączne spełnienie wyklucza możliwość zaliczenia przychodów z działalności podatnika do źródła przychodów - działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1.

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2.

są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3.

wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem, aby daną aktywność zarobkową podatnika można było uznać za działalność gospodarczą albo za pozarolniczą działalność gospodarczą, a w konsekwencji przychód uzyskany z takiej działalności można było uznać za przychód kwalifikowany do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, musi ona spełniać kumulatywnie pięć przesłanek, wynikających z art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy, czyli powinna być:

1.

działalnością zarobkową;

2.

działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych;

3.

działalnością zarobkową prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, a ponadto

4.

działalność ta nie może polegać na wykonywaniu czynności, o których mowa jest w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz

5.

przychody z niej uzyskane nie powinny być zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.

Z kolei zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie określają moment powstania przychodu z ww. źródła przychodów.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

a.

wystawienia faktury albo

b.

uregulowania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 14 ust. 1e, 1h, i 1i powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zapis art. 14 ust. 1h ww. ustawy, stanowi, że przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 1i cytowanej ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że przychody jakie będą uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w zyskach spółki cichej należy zakwalifikować do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zważywszy, że uzyskanie przez Wnioskodawcę przychodów, w związku z zawartą Umową spółki cichej, nie będzie następstwem wykonania (świadczenia) usługi, przychód ten, zgodnie z cyt. wyżej art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie w momencie, w którym Wnioskodawca otrzyma należne Mu wynagrodzenie z tytułu udziału w Zysku spółki cichej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia przychodów uzyskiwanych przez Niego z tytułu udziału w Zyskach spółki cichej do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza jest prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Niniejsza interpretacja nie potwierdza prawnej możliwości (skuteczności) zawarcia Umowy spółki cichej oraz sposobu ustalenia Zysku za lata, w których Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki cichej, który jest podstawą do ustalenia dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl