0113-KDIPT2-3.4011.123.2022.1.KS - Zaliczki na PIT od wynagrodzeń pracowników w 2022 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, będący spółką akcyjną, jest - zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT") - zakładem pracy i płatnikiem podatku dochodowego od osób, które uzyskują przychody ze stosunku pracy łączącego takie osoby z Wnioskodawcą. W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zobowiązany obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, o których mowa na wstępie.

Zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy o PIT, zaliczkę zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

W przestrzeni publicznej pojawiły się informacje, że w przypadku pracowników, którzy złożą zakładowi pracy stosowne oświadczenie (tj. na formularzu PIT-2) już po otrzymaniu pierwszej wypłaty wynagrodzenia w danym roku podatkowym, również należy zmniejszyć zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spodziewa się, że część pracowników zatrudnionych u Wnioskodawcy, mimo otrzymania pierwszej wypłaty wynagrodzenia w roku podatkowym 2022, złoży oświadczenia według ustalonego wzoru, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o PIT, domagając się równocześnie wypłaty wynagrodzenia na zasadach określonych w art. 32 ust. 3 ustawy o PIT, tj. w wysokości uwzględniającej zmniejszoną zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej.

Pytanie

Czy w przypadku pracowników, którzy złożą oświadczenia dla celów obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizyczny (PIT-2), mimo wcześniejszego otrzymania wypłaty wynagrodzenia w danym roku podatkowym, domagających się równocześnie wypłaty wynagrodzenia na zasadach określonych w art. 32 ust. 3 ustawy o PIT (tj. w wysokości uwzględniającej zmniejszoną zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej), Wnioskodawca powinien:

ii. dopiero od następnego roku podatkowego?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, powinno uwzględnić się oświadczenie pracownika i zmniejszać zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, jednakże dopiero od następnego roku podatkowego.

Takie stanowisko uzasadnia - przede wszystkim - wykładnia literalna art. 32 ust. 3 ustawy o PIT. Przepis w sposób jasny i precyzyjny wskazuje, że oświadczenie należy złożyć przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w danym roku podatkowym. Jeśli zatem wypłacono pierwsze wynagrodzenie w roku podatkowym, wówczas - opierając się na wykładni językowej - nie należy zmniejszać zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, albowiem nie spełniły się wszystkie przesłanki wskazane w analizowanym przepisie.

Za powyższym przemawia również wykładnia systemowa. Brakuje bowiem wyraźnej regulacji, od jakiego momentu należy uwzględniać zmniejszoną wysokość zaliczki. Należy podkreślić, że w przypadku np. wprowadzenia tzw. ulgi dla klasy średniej ustawodawca wyraźnie uregulował tę kwestię w art. 32 ust. 2b zd. 1 ustawy o PIT ("Jeżeli podatnik złoży sporządzony na piśmie wniosek o niepomniejszanie dochodu o kwotę ulgi dla pracowników na podstawie ust. 2a. płatnik nie pomniejsza dochodu najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek").

Co istotne, art. 32 ust. 3 ustawy o PIT został znowelizowany tą samą ustawą, na mocy której dodano w art. 32 ust. 2b zd. 1. Nie ma zatem podstaw do stosowania odmiennej interpretacji ww. przepisów.

Wykładnia celowościowa także przemawia za stanowiskiem Wnioskodawcy. Wydaje się, że celem regulacji art. 32 ust. 3 ustawy o PIT było uporządkowanie sposobu naliczania zaliczek na podatek dochodowy w całym roku podatkowym. Stosowanie jednolitych stawek przez cały rok podatkowy zapobiega ewentualnym pomyłkom przy ustalaniu wysokości zaliczki oraz kwot podlegających zwrotowi podczas składnia rocznych zeznań podatkowych.

Należy również odnotować stanowisko doktryny, gdzie podnosi się, że: "Powyższy termin ma charakter terminu prawa materialnego. Nie można zatem przywrócić terminu do złożenia tego oświadczenia. Jednocześnie ma on charakter zawity, a zatem nie można skutecznie złożyć oświadczenia po jego upływie. W razie uchybienia terminowi oświadczenie będzie można skutecznie złożyć dopiero przed pierwszą wypłatą przychodu w następnym roku podatkowym" (A. Bartosiewicz. R. Kubacki (w:) A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2015, art. 32.).

W ocenie Wnioskodawcy zaprezentowane stanowisko idzie zbyt daleko. Z uwagi na fakt, że wspomniane oświadczenia składa się raz w całym okresie zatrudnienia u danego pracodawcy, oświadczenie nie traci na swej aktualności, wobec czego nie ma przeszkód do zastosowania się do niego w następnym roku podatkowym. Art. 32 ust. 3 ustawy o PIT określa bowiem jedynie termin końcowy na złożenie takiego oświadczenia ("przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym"), nie wskazując jednocześnie terminu początkowego.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać stanowisko Wnioskodawcy jako prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Stosownie do treści art. 31 ww. ustawy:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 2 ww. ustawy, stanowi, że:

Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1-3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

Zgodnie z art. 32 ust. 3 ww. ustawy:

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a, 2 i 2a zmniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli pracownik złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:

W świetle art. 32 ust. 3a przedmiotowej ustawy:

Oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie.

Z powyższych przepisów wynika, że jeśli płatnik otrzyma oświadczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przy obliczaniu zaliczki stosuje kwotę zmniejszającą podatek.

Nie sposób przy tym zgodzić się z Państwa stanowiskiem, z którego wynika, że wykładnia przepisu art. 32 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe skuteczne złożenie przez pracownika oświadczenia PIT-2 po upływie terminu zawitego określonego w tym przepisie.

Zasadniczo PIT-2 składa się raz, zaraz po podjęciu pracy u danego pracodawcy, tj. przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia. Nie ma jednak przeszkód (przepisy tego nie wykluczają), aby pracodawca przyjął i stosował to oświadczenie w dowolnym momencie roku (nie będzie to skutkowało negatywnymi konsekwencjami ani dla pracodawcy, ani dla pracownika).

Oświadczenie to jest zatem podstawą dla zakładu pracy do stosowania kwoty wolnej w zaliczkach.

Raz złożony PIT-2 zachowuje ważność w kolejnych latach podatkowych (aż do jego odwołania/wycofania przez pracownika).

Każdy pracodawca ma obowiązek pobierania z wynagrodzenia pracownika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym dopuszczalne jest złożenie przez pracownika oświadczenia (PIT-2) po pierwszej wypłacie wynagrodzenia w roku podatkowym. W takim przypadku płatnik dokonuje zmniejszenia w danym roku podatkowym zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał to oświadczenie.

Powyższa wykładnia obecnie znajduje bezpośrednie odzwierciedlenie w obowiązującym od 10 marca 2022 r. przepisie art. 32 ust. 3aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, płatnik odlicza kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał to oświadczenie.

Z powyższych względów, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).