0113-KDIPT2-2.4011.74.2020.1.MP - Pięcioletni termin w związku z opodatkowaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 20 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W styczniu 2019 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni (spadkodawca), który pozostawił po sobie testament notarialny. Zgodnie z treścią testamentu, jedynym spadkobiercą po zmarłym ojcu (spadkodawcy) był jego syn. Ww. testament notarialny zawierał zapis testamentowy, w wykonaniu którego, w marcu 2019 r. syn spadkodawcy wydał córce spadkodawcy i zarazem siostrze (Wnioskodawczyni) 1/2 składników wchodzących w skład masy spadkowej.

W listopadzie 2019 r. cztery nieruchomości zabudowane budynkiem mieszkalnym i garażem, wchodzące w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu (spadkodawcy), nabyte przez Wnioskodawczynię w wyniku wykonania zapisu testamentowego, zostały zbyte jednemu nabywcy odpłatnie w drodze sprzedaży. Wnioskodawczyni wskazuje, że przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez Jej ojca (spadkodawcę) w dniach 7 sierpnia 2002 r. i 3 września 2002 r. Na przedmiotowych nieruchomościach posadowiony jest budynek mieszkalny oraz garaż, które zostały wybudowane w 2006 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu odpłatnego zbycia (sprzedaży) w listopadzie 2019 r., czterech nieruchomości, zabudowanych budynkiem mieszkalnym oraz garażem, wchodzących w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu (spadkodawcy) w części związanej z nabyciem ich w wyniku wykonania zapisu testamentowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia (sprzedaży) w listopadzie 2019 r., czterech nieruchomości, zabudowanych budynkiem mieszkalnym oraz garażem, wchodzących w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu (spadkodawcy), w części związanej z nabyciem ich w wyniku wykonania zapisu testamentowego.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni uzasadnione jest tym, że odpłatne zbycie (sprzedaż) nieruchomości, o których mowa powyżej nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej i zarazem zostało dokonane po upływie 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tych nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, tj. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.; zwanej dalej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany".

Na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 r. (art. 16 ustawy nowelizującej).

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę".

Zatem, art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje zasadę, że powstanie przychodu spowodowane jest odpłatnym zbyciem nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego, nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, to nie jest ono źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei, kwota uzyskana z odpłatnego zbycia (sprzedaży) takiej nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nie podlega opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, Wnioskodawczyni wskazuje, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej "nabycie w drodze spadku". Natomiast, art. 968 § 1 k.c. definiuje pojęcie zapisu; zgodnie z treścią tego przepisu, zapisem jest rozporządzenie testamentowe spadkodawcy, w którym testator (spadkodawca) zobowiązuje spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapisobiercy). Zatem, ustawodawca w ww. przepisie określił prawa majątkowe nabywane przez określoną osobę na skutek ustanowienia na jej rzecz zapisu (nabycie praw majątkowych na skutek śmierci spadkodawcy).

Zdaniem Wnioskodawczyni, nabycie przez Nią 1/2 składników wchodzących w skład masy spadkowej, w wyniku wykonania zapisu testamentowego, ma charakter nabycia w drodze spadku. Spadkodawca (ojciec) nabył przedmiotowe nieruchomości w dniach 7 sierpnia 2002 r. oraz 3 września 2002 r., na których wybudowano budynek mieszkalny oraz garaż w 2006 r. Odpłatne zbycie (sprzedaż) dwóch ww. nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnym oraz garażem wchodzących w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu, w części związanej z zapisem testamentowym nastąpiło w listopadzie 2019 r., tj. po upływie 5-letniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie oraz wybudowanie budynku mieszkalnego i garażu przez spadkodawcę (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w zw. z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak już wskazano na wstępie, zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia (sprzedaży) w listopadzie 2019 r., czterech nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnym oraz garażem, wchodzących w skład masy spadkowej po zmarłym ojcu (spadkodawcy), w części związanej z nabyciem jej w wyniku wykonania zapisu testamentowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w styczniu 2019 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni (spadkodawca), który pozostawił po sobie testament notarialny. Zgodnie z treścią testamentu, jedynym spadkobiercą po zmarłym ojcu (spadkodawcy) był jego syn, tj. brat Wnioskodawczyni. Ww. testament notarialny zawierał zapis testamentowy, w wykonaniu którego, w marcu 2019 r. syn spadkodawcy wydał Wnioskodawczyni 1/2 składników wchodzących w skład masy spadkowej. W listopadzie 2019 r. cztery nieruchomości zabudowane budynkiem mieszkalnym i garażem, wchodzące w skład masy spadkowej po spadkodawcy (ojcu Wnioskodawczyni), nabyte przez Wnioskodawczynię w wyniku wykonania zapisu testamentowego, zostały zbyte jednemu nabywcy, odpłatnie w drodze sprzedaży. Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez spadkodawcę (ojca Wnioskodawczyni) w dniach: 7 sierpnia 2002 r. i 3 września 2002 r. Na przedmiotowych nieruchomościach posadowiony jest budynek mieszkalny oraz garaż, które zostały wybudowane w 2006 r.

Odnosząc się do nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości na podstawie zapisu testamentowego należy wskazać, że przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne reguluje Księga IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 922 ww. Kodeksu, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

Stosownie do art. 924 ww. Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W myśl art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ww. Kodeksu).

Z działu III Księgi IV Kodeksu cywilnego - Zapis i polecenie - wynika, że oprócz powołania spadkobiercy, spadkodawca może również zobowiązać spadkobiercę do spełnienia określonego świadczenia majątkowego lub do określonego działania. I tak - zgodnie z art. 968 § 1 Kodeksu cywilnego, spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis zwykły). Z pierwszego zdania art. 970 Kodeksu cywilnego wynika, że w braku odmiennej woli spadkodawcy zapisobierca może żądać wykonania zapisu niezwłocznie po ogłoszeniu testamentu. W myśl natomiast art. 982 ww. Kodeksu, spadkodawca może w testamencie włożyć na spadkobiercę lub na zapisobiercę obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).

Należy wskazać, że w dniu 1 stycznia 2019 r., w związku z opublikowaniem ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) - w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzono art. 10 ust. 5, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, przepisy art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku, liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. - od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Podkreślić należy, że pojęcie "nabycia w drodze spadku" użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku, w tym zapisu testamentowego), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie minął, bowiem jak wskazała Wnioskodawczyni nabycie przedmiotowych nieruchomości przez spadkodawcę tj. ojca Wnioskodawczyni, miało miejsce w dniu 7 sierpnia 2002 r. oraz w dniu 3 września 2002 r.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż w 2019 r., nieruchomości, które Wnioskodawczyni nabyła, jak podaje w drodze zapisu testamentowego i które wchodziły w skład masy spadkowej po spadkodawcy (tj. zmarłym ojcu Wnioskodawczyni), nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5-letniego okresu, o którym mowa w tym przepisie. Tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Należy również podkreślić, że interpretację indywidualną wydano w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawczynię informacje, a mianowicie, że w przedmiotowej sprawie miało miejsce nabycie w drodze wykonania zapisu testamentowego po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni i nieruchomości będące przedmiotem nabycia wchodziły w część masy spadkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla innych osób.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.