0113-KDIPT2-2.4011.634.2021.3.MK - PIT w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2021 r. (data wpływu 10 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2021 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 26 sierpnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.634.2021.2.MK, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 26 sierpnia 2021 r., skutecznie doręczono w dniu 31 sierpnia 2021 r. W dniu 10 września 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni, Pani..., w 2020 r. nabyła bliźniak, położony w... przy ul..

Chronologia wydarzeń:

- 18 czerwca 2020 r. - podpisanie protokołu odbioru lokalu z deweloperem i rozpoczęcie prac wykończeniowych,

- 19 października 2020 r. - oficjalne zaświadczenie o zakończeniu budowy (opóźnienie z powodu COVID-2019),

- 22 października 2020 r. - zaświadczenie o przyłączeniu do sieci (z...),

- 31 października 2020 r. - faktura od firmy zakładającej fotowoltaikę (zakończenie montażu),

- 10 listopada 2020 r. - podpisanie umowy o przeniesieniu własności (opóźnienie z powodu COVID-2019),

- 17 grudnia 2020 r. - uruchomienie falownika przez firmę zakładającą fotowoltaikę.

Zakładając fotowoltaikę Wnioskodawczyni liczyła na to, że otrzyma dofinansowanie oraz odliczy to urządzenie od podatku. Jednak Jej księgowa powiedziała, że nie jest pewna, czy jest podstawa prawna (bo na moment inwestycji Wnioskodawczyni musiałaby być właścicielem lokalu oraz mieć potwierdzenie o zakończeniu budowy). Wnioskodawczyni uważa, że taką podstawę ma: budowa była zakończona na moment zakończenia montażu, a podpisanie umowy przeniesienia własności nastąpiło z opóźnieniem tylko i wyłącznie poprzez Covid-2019, natomiast sam falownik został uruchomiony dopiero w dniu 17 grudnia 2020 r., już po załatwieniu wszystkich formalności.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że jest podatnikiem opłacającym podatek według jednolitej stawki (podatek liniowy). Budynek, o którym mowa we wniosku, jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. W dniu 18 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni podpisała z deweloperem protokół odbioru lokalu i rozpoczęła prace wykończeniowe. Natomiast oficjalne zaświadczenie o zakończeniu budowy Wnioskodawczyni otrzymała w dniu 19 października 2020 r. (opóźnienie z powodu COVID-19).

Zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego złożono w dniu 14 października 2020 r., data wydania zaświadczenia: 19 października 2020 r. W przypadku budownictwa jednorodzinnego wydaje się zaświadczenie o braku sprzeciwu do zawiadomienia o zakończeniu budowy, w którym jest napisane, że wydanie niniejszego zaświadczenia uprawnia inwestora do rozpoczęcia użytkowania obiektu - takie zaświadczenie deweloper otrzymał w dniu 19 października 2020 r.

Wnioskodawczyni poniosła wydatki związane z zainstalowaniem instalacji fotowoltaicznej na dachu, montaż, dobór materiałów i komponentów zleciła firmie trzeciej, która wystawiła na Jej imię/nazwisko dwie faktury VAT na łączna kwotę 22 500 zł brutto. Faktury zostały wystawione przez podatnika płacącego podatek od towarów i usług na imię i nazwisko Wnioskodawczyni oraz na adres Jej miejsca zamieszkania/ inwestycji: ul...

Wnioskodawczyni poniosła wydatki, które dotyczyły zakupu urządzeń, materiałów wraz z usługą ich montażu. Faktura dotyczyła zakupu instalacji o danej mocy wskazanej w pozycji na fakturze zainstalowanej na danym adresie, tak więc przedsięwzięcie termomodernizacyjne dotyczy w całości budynku wskazanego przez Wnioskodawczynię.

W dniu 31 października 2020 r. zakończono montaż, wymieniony na fakturze.. Natomiast uruchomienie falownika przez firmę zakładającą fotowoltaikę nastąpiło dopiero w dniu 17 grudnia 2020 r., co potwierdza oficjalne oświadczenie firmy.

Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła, są związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię zostały Jej zwrócone na konto w wysokości 5 000 zł. Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których Wnioskodawczyni jest właścicielem lub współwłaścicielem, nie przekroczy kwoty 53 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć urządzenie fotowoltaiczne od podatku w 2020 r. (zrobić korektę do już wysłanego PIT-u? A jeżeli nie, czy może poprosić firmę o demontaż, wystawienie faktur korygujących, zamontowanie urządzenia na nowo i odliczenie w roku 2021?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona podstawę prawną do rozliczenia ulgi termoizolacyjnej: budowa była zakończona na moment zakończenia montażu fotowoltaiki, a podpisanie umowy przeniesienia własności nastąpiło z opóźnieniem tylko i wyłącznie poprzez Covid-2019, natomiast sam falownik został uruchomiony dopiero w dniu 17 grudnia 2020 r., już po załatwieniu wszystkich formalności (załączam oświadczenie firmy montującej).

Podsumowując, w oparciu na art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2, art. 11 oraz art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, Wnioskodawczyni uważa, że ma podstawę prawną do rozliczenia ulgi termomodernizacyjnej, bowiem:

- faktury za inwestycje zostały wystawione na Jej imię i nazwisko, oraz na adres, którego dotyczy inwestycja: ul....,

- w dniu składania zeznania podatkowego Wnioskodawczyni miała prawo własności do budynku,

- budowa była już zakończona na moment zakończenia montażu fotowoltaiki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r. poz. 22, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia poniesione na:

Powyższym odliczeniem objęte są również wydatki poniesione na następujące usługi:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki - art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26 h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi jednak, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ww. ustawy).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych, w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Ulga termomodernizacyjna nie dotyczy wydatków poniesionych na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie (przebudowie). Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2020 r. Wnioskodawczyni nabyła bliźniak. Chronologia wydarzeń:

- 18 czerwca 2020 r. - podpisanie protokołu odbioru lokalu z deweloperem i rozpoczęcie prac wykończeniowych,

- 19 października 2020 r. - oficjalne zaświadczenie o zakończeniu budowy (opóźnienie z powodu COVID-2019),

- 22 października 2020 r. - zaświadczenie o przyłączeniu do sieci,

- 31 października 2020 r. - faktura od firmy zakładającej fotowoltaikę (zakończenie montażu),

- 10 listopada 2020 r. - podpisanie umowy o przeniesieniu własności (opóźnienie z powodu COVID-2019),

- 17 grudnia 2020 r. - uruchomienie falownika przez firmę zakładającą fotowoltaikę.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem opłacającym podatek według jednolitej stawki (podatek liniowy). Budynek, o którym mowa we wniosku, jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. W dniu 18 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni podpisała z deweloperem protokół odbioru lokalu i rozpoczęła prace wykończeniowe. Natomiast oficjalne zaświadczenie o zakończeniu budowy Wnioskodawczyni otrzymała w dniu 19 października 2020 r. (opóźnienie z powodu COVID-19).

Zawiadomienie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego złożono w dniu 14 października 2020 r., data wydania zaświadczenia: 19 października 2020 r. Wnioskodawczyni poniosła wydatki związane z zainstalowaniem instalacji fotowoltaicznej na dachu, montaż, dobór, materiał i komponenty zleciła firmie trzeciej, która wystawiła na Jej imię/nazwisko dwie faktury VAT na łączna kwotę 22 500 zł brutto. Faktury zostały wystawione przez podatnika płacącego podatek od towarów i usług na imię i nazwisko Wnioskodawczyni oraz na adres Jej miejsca zamieszkania.

Wnioskodawczyni poniosła wydatki, które dotyczyły zakupu urządzeń, materiałów wraz z usługą ich montażu. Faktura dotyczyła zakupu instalacji o danej mocy wskazanej w pozycji na fakturze zainstalowanej na danym adresie, tak więc przedsięwzięcie termomodernizacyjne dotyczy w całości budynku wskazanego przez Wnioskodawczynię.

W dniu 31 października 2020 r. zakończono montaż, wymieniony na fakturze. Natomiast uruchomienie falownika przez firmę zakładającą fotowoltaikę nastąpiło dopiero w dniu 17 grudnia 2020 r., co potwierdza oficjalne oświadczenie firmy. Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła, są związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów. Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię zostały Jej zwrócone na konto w wysokości 5 000 zł. Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których Wnioskodawczyni jest właścicielem lub współwłaścicielem, nie przekroczy kwoty 53 000 zł.

Analiza wyżej przytoczonych norm prowadzi do wniosku, że ulga termomodernizacyjna przysługuje podatnikowi, który:

- w roku podatkowym poniósł wydatki ściśle związane z termomodernizacją istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego,

- posiada tytuł prawny do tej nieruchomości - odpowiednio pełne prawo własności bądź prawo do określonej jej części na zasadzie współwłasności.

Dla celów zastosowania ulgi termomodernizacyjnej wymagane jest, by najpóźniej na dzień dokonania odliczenia (rozumianego jako dzień złożenia zeznania lub jego korekty) dany podatnik był właścicielem lub współwłaścicielem jednorodzinnego budynku mieszkalnego (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych przesłanek wynikających z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Stosownie do art. 81 § 1 cyt. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji - o czym stanowi § 2 tego artykułu.

Analiza treści art. 81 ustawy - Ordynacja podatkowa wskazuje zatem, że korekta deklaracji (informacji) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni wypełniła przesłanki warunkujące zastosowanie omawianej ulgi termomodernizacyjnej, bowiem poniosła w 2020 r. wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w postaci montażu instalacji fotowoltaicznej w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, którego właścicielem została w dniu 10 listopada 2020 r. W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma prawo złożyć korektę zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2020 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w ten sposób odliczyć poniesione wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w części, w jakiej nie zostały Jej zwrócone.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Wskazać bowiem należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.