0113-KDIPT2-2.4011.60.2020.2.SR - Ulga mieszkaniowa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2020 r. (data wpływu 15 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2020 r. (data wpływu 13 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 3 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.60.2020.1.SR, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 3 marca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 marca 2020 r.), zaś w dniu 13 marca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 11 marca 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktycznego oraz zdarzenie przyszłe:

.... (Wnioskodawca), pozostający w związku małżeńskim z....., w którym to obowiązuje ustrój wspólności majątkowej (wspólność ustawowa), otrzymał w dniu 31 stycznia 2019 r. w drodze darowizny od rodziców nieruchomość mieszkaniową - lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność położony w... przy ul.... (dalej: "Mieszkanie"). Darowizna Mieszkania dokonana została wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy, stąd nieruchomość ta stanowiła osobisty majątek Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2086, z późn. zm.; dalej: "k.r.o."). Mieszkanie nie zostało wniesione do majątku wspólnego małżonków.

W dniu 1 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca sprzedał Mieszkanie, co oznacza, że zbycie tego składnika majątkowego nastąpiło przed upływem 5 lat od daty otrzymania darowizny. Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego w ratach. Płatności następowały w datach: 29 stycznia 2019 r. - 1 000 zł (transza 1 - zaliczka), 2 kwietnia 2019 r. - 24 700 zł (transza 2), 23 maja 2019 r. - 103 700 zł (transza 3). Cześć ceny sprzedaży mieszkania (pozostałe 127 600 zł) została wpłacona na rachunek wierzyciela hipotecznego bezpośrednio przez nabywcę lokalu. Sprzedaż nieruchomości nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawy o PIT").

Uzyskane ze sprzedaży pieniądze Wnioskodawca chce przeznaczyć na cele mieszkaniowe, co pozwoliłoby skorzystać z ulgi podatkowej opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Małżonkowie są w trakcie procedury nabycia nieruchomości mieszkaniowej od dewelopera (dalej: "Dom"). Dom nabywany jest do majątku wspólnego małżonków w celu ich wspólnego zamieszkiwania. Zakup Domu ma być finansowany ze środków wspólnych małżonków, a także ze środków uzyskanych ze sprzedaży Mieszkania otrzymanego przez Wnioskodawcę w drodze darowizny. Umowę deweloperską dotyczącą nabycia Domu zawarto w dniu 7 marca 2019 r. Planowany odbiór nieruchomości oraz ostateczne przeniesienie własności Domu (nabycie) nastąpić ma w maju 2020 r. W związku z nabyciem Domu małżonkowie ponieśli i będą ponosić wydatki na nabycie nieruchomości oraz jej wykończenie. Są to wydatki typu: wkład własny na zakup Domu, opłata rezerwacyjna, koszt zmian aranżacyjnych, a także koszt towarów i usług budowlanych koniecznych do wykończenia wnętrza. Wnioskodawca wydatkuje i będzie wydatkował otrzymane ze sprzedaży Mieszkania środki na nabycie oraz wykończenie wspólnego Domu. W związku z tym, Wnioskodawca zamierza złożyć deklarację PIT-39, w której zadeklaruje kwotę dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób fizycznych, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. Przychód ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego jest i zostanie w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycia, wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w całości.

Wykaz wydatków poniesionych dotychczas - wydatki na nabycie i inne wydatki objęte ulgą:

1. Wpłata na rachunek dewelopera kwoty 63 700 zł stanowiącej cenę zakupu nieruchomości, tzw. wkład własny. Wpłata realizowana w 2 transzach: w dniu 3 kwietnia 2019 r. - 40 000 zł oraz w dniu 16 kwietnia 2019 r. - 23 700 zł.

2. Zmiany aranżacyjne w zakupionej nieruchomości (przesunięcia ścian działowych, wybudowanie dodatkowych ścian działowych, planowanie połaci dachowych, zmiany w zakresie branży elektrycznej oraz ogrzewanie podłogowe) 16 912 zł 18 gr, płatne w 2 transzach: w dniu 19 lipca 2019 r. oraz w dniu 29 lipca 2019 r.

3. Koszty umowy deweloperskiej (zakup domu) w postaci aktu notarialnego, wypisu aktu notarialnego oraz wniosku wieczystoksięgowego.

Wykaz planowanych wydatków ze środków ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego - wydatki na wykończenie i inne wydatki objęte ulgą:

1. Wykończenie obu łazienek:

* płytki;

* umywalki, wanna, prysznice, miski WC wraz ze stelażami i przyciskami, baterie, tj. elementy stanowiące cześć instalacji wodno-kanalizacyjnej;

* drzwi prysznicowe trwale połączone ze ścianami;

* lustra zamontowane na zasadzie okładziny wewnętrznej;

* materiały budowlane: fugi, silikony, kleje, akryle, farby, płyty g-k, profile, kołki;

* elementy instalacji wodno-kanalizacyjnej: rury, kształtki, syfony;

* elementy instalacji elektrycznej: puszki, gniazdka, oświetlenie LED wbudowane na stałe w zabudowę ścian i sufitów;

* robocizna.

2. Gładzie, gruntowanie, malowanie (materiał wraz z robocizną) pozostałych pomieszczeń na parterze i piętrze budynku.

3. Koszty zakupu podłóg i cokołów wraz z montażem.

4. Koszty zakupu drzwi wewnętrznych i ościeżnic wraz z montażem.

5. Koszty zakupu schodów wraz z montażem.

6. Koszty zakupu tapet wraz z montażem.

7. Koszty osprzętu elektrycznego (gniazdka, łączniki).

8. Zakup pieca wolnostojącego (kozy) wraz z instalacją i montażem.

9. Instalacja klimatyzacji pełniąca również funkcję grzewczą (materiał wraz z montażem).

10. Instalacja alarmowa.

11. Rolety antywłamaniowe integralnie związane z budynkiem.

12. Wykończenie poddasza (płyty g-k, tynki, gładzie, gruntowanie, malowanie, podłogi wraz z robocizną).

13. Zabudowa tarasu konstrukcyjnie związanego z budynkiem mieszkalnym deską kompozytową (materiał wraz z montażem).

14. Koszty umowy przenoszącej własność. Zgodnie z zapisami w umowie deweloperskiej ma to nastąpić po zakończeniu prac budowlanych i odbiorze końcowym nieruchomości.

Koszty te zostaną poniesione po odbiorze zakupionej nieruchomości, który planowany jest do końca maja 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości stanowiącej majątek osobisty Wnioskodawcy (Mieszkania uzyskanego w drodze darowizny od rodziców), na nabycie i wykończenie Domu wspólnie z żoną w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, na ich wspólne cele mieszkaniowe, objęte będzie zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do tej części kwoty, która zostanie przeznaczona w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie Mieszkania na zakup Domu do majątku wspólnego małżonków, jego wykończenie ze stanu deweloperskiego oraz inne wydatki objęte ulgą (np. związane ze sporządzeniem aktu notarialnego)?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży Mieszkania, które stanowiło majątek odrębny Wnioskodawcy, na nabycie i wykończenie Domu w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, spełnia warunki zwolnienia dochodu ze zbycia tego Mieszkania z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, do tej części kwoty, która zostanie przeznaczona na wspólne cele mieszkaniowe małżonków w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie Mieszkania.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży Mieszkania, które stanowiło majątek odrębny Wnioskodawcy, na nabycie i wykończenie Domu oraz inne wydatki objęte ulgą (np. związane ze sporządzeniem aktu notarialnego) w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, spełnia warunki zwolnienia dochodu ze zbycia tego Mieszkania z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, do tej części kwoty, która zostanie przeznaczona na wspólne cele mieszkaniowe małżonków w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie Mieszkania.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.

W ustawowym katalogu źródeł przychodów wskazano, że źródłem takim jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, o ile to zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W związku z tym, skoro Wnioskodawca otrzymał Mieszkanie w darowiźnie w dniu 31 stycznia 2019 r. i zbył je w dniu 1 kwietnia 2019 r., czyli przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, powstał dla Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodu ze zbycia Mieszkania.

Przepisy ustawy o PIT szczegółowo wskazują zasady określenia podlegającego opodatkowaniu dochodu oraz samego podatku od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Artykuł 30e ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Kolejny ustęp tego artykułu wskazuje, że podstawą obliczenia tego podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy tym należy zauważyć, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w tym przepisie, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Ze względu na to, że Wnioskodawca nabył Mieszkanie w drodze darowizny, zastosowanie w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodu znajdzie art. 22 ust. 6d ustawy o PIT, który określa, że za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Na marginesie niniejszych rozważań należy wskazać, że zgodnie z zasadą ustaloną w art. 22 ust. 6e ustawy o PIT wysokość wskazanych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł i należy je wykazać w odrębnym zeznaniu podatkowym po zakończeniu roku podatkowego (art. 22 ust. 4 i 5 ustawy o PIT).

Jak podkreślono już w stanie faktycznym, Wnioskodawca zamierza dopełnić obowiązku złożenia w urzędzie skarbowym deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (PIT-39), w którym wykaże kwotę dochodu zwolnionego z opodatkowania ze względu na wydatkowanie środków na własne cele mieszkaniowe.

Ustawodawca przewidział bowiem szczególną ulgę, tzw. ulgę mieszkaniową, która po spełnieniu określonych warunków pozwala na zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Ustawa o PIT zawiera w art. 21 ust. 25 dokładny katalog wydatków, które uważa się za wydatki na cele mieszkaniowe, m.in.: wydatki poniesione na:

e. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o PIT powyżej wskazane wydatki można uznać za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem trzyletniego okresu na wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, nastąpi nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Zatem o zastosowaniu omawianego zwolnienia decyduje przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele w nim wskazane (cele mieszkaniowe) i w terminach w nim określonych (trzy lata od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości).

Biorąc pod uwagę, że planowany odbiór Domu, na zakup którego Wnioskodawca zamierza przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży własnego Mieszkania, ustalony jest na maj 2020 r., to trzyletni termin na nabycie własności tej nieruchomości zostanie zachowany.

Cel mieszkaniowy jakim jest nabycie Domu, w którym Wnioskodawca zamierza zamieszkać wraz z żoną, także nie powinien budzić wątpliwości. Należy wskazać, że samo poniesienie przez Wnioskodawcę wydatku na nabycie nieruchomości nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania z ulgi. Kluczowe jest tutaj poniesienie kosztu na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca oświadcza bowiem, że nabycie tego Domu następuje w celu wspólnego zamieszkiwania w nim Jego i Jego rodziny.

W związku z tym, że Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i od chwili zawarcia małżeństwa obowiązuje go ustrój wspólności majątkowej, nabycie Domu zostanie dokonane do majątku wspólnego małżonków.

Przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego regulujące stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami wskazują, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jest to współwłasność łączna, bezudziałowa, której podstawową cechą jest to, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzenia udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Z kolei przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Są to np. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli przychód ze zbycia będącego przedmiotem majątku osobistego Wnioskodawcy Mieszkania zostanie wydatkowany w ciągu trzech lat od końca roku, w którym nastąpiło jego zbycie (do końca 2022 r.), na nabycie własności (oraz wykończenie) Domu przez oboje małżonków do majątku wspólnego, to nie ma w tej sytuacji przeszkód prawnych, aby przychód ten w całości bądź części przeznaczony na nabycie Domu na cele mieszkaniowe, korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT. W tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki, które pochodziły ze sprzedaży majątku osobistego Wnioskodawcy zostały wydatkowane na nabycie Domu, który wejdzie w skład majątku wspólnego Wnioskodawcy i Jego żony, ponieważ w dalszym ciągu spełnia podstawowy warunek ulgi mieszkaniowej, tzn. ponoszenie wydatków na własne cele mieszkaniowe. Skoro ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej zakłada istnienie współwłasności łącznej, której udziałów nie można określać w czasie małżeństwa, to wydatek poniesiony na zakup i wykończenie nieruchomości objętej wspólnotą majątkową jest bez wątpienia wydatkiem na własne cele mieszkaniowe także samego Wnioskodawcy.

Wskazać bowiem należy, że wyżej opisane zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają liczne interpretacje indywidualne prawa podatkowego w podobnych sprawach, np.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2017 r., nr IPPB4/415-558/13/17-9/S/JM;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.145.2018.1.k.r.;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 marca 2017 r., nr 1462-IPPB4.4511.25.2017.2.GF;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2013 r., nr IBPBII/2/415-59/13/NG;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 września 2015 r., nr IBPB-2-2/4511-305/15/MZM.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie środków pieniężnych ze sprzedaży Mieszkania na nabycie Domu do majątku wspólnego małżonków wypełnia dyspozycję własnego celu mieszkaniowego, a tym samym możliwe jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o PIT, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Ponieważ przepisy ustawy o PIT nie definiują powyższych pojęć, tj. pojęcia budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa, remont, należy odwołać się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186).

W myśl art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Zaś zgodnie z art. 3 pkt 7 ww. ustawy - przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Natomiast jeżeli w ustawie jest mowa o przebudowie należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji (art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego).

W prawie budowlanym pojęcie budynku zdefiniowano jako pewną całość, tj. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, o których mowa w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. Będą to więc przede wszystkim przyłącza (wodociągowe, gazowe, wodne, elektryczne itp.) i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu i gromadzeniu ścieków.

Ustawa Prawo budowlane nie definiuje również pojęcia nadbudowy ani rozbudowy. Zgodnie z definicją słownikową nadbudowa to rodzaj budowy, w wyniku którego powstaje nowa część istniejącego już obiektu budowlanego, przy czym powstaje ona ponad istniejącą częścią nie zwiększając powierzchni zabudowy, jak to ma miejsce przy rozbudowie. Zatem rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni budynku lub obszaru już zabudowanego.

Jak podkreślają liczne interpretacje indywidualne w podobnych sprawach, niewątpliwie wskazane przez Wnioskodawcę koszty na wykończenie Domu powinny zaliczać się do "wydatków na cele mieszkaniowe" i tym samym zostać uwzględnione w tzw. uldze mieszkaniowej. Są one bowiem wydatkami bezpośrednio związanymi z budynkiem mieszkalnym, a także nie stanowią typowego wyposażenia (np. meble) lokali mieszkalnych. Wyposażenie mieszkania jest w ocenie organów skarbowych wyłączone z zakresu zastosowania ulgi.

Wnioskodawca tylko przykładowo wskazuje sygnatury interpretacji indywidualnych na potwierdzenie niniejszych twierdzeń:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 lutego 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.42.2019.1.MK - możliwość odliczenia kosztów zakupu i instalacji klimatyzacji (mającej również funkcję ogrzewania) w ramach ulgi mieszkaniowej,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 lipca 2017 r., nr 0111-KDIB2-2.4011.108.2017.2.HS - zaliczenie do ulgi mieszkaniowej wydatków poniesionych na zainstalowanie fotowoltaiki oraz na budowę tarasu drewnianego, jeśli taras jest konstrukcyjnie związany z budynkiem mieszkalnym,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 listopada 2017 r., nr 0111-KDIB2-2.4011.209.2017.2.BF - ujęcie w wydatkach na własne cele mieszkaniowe instalacji alarmowej czy rolet antywłamaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

c. prawa wieczystego użytkowania gruntów, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca pozostający w związku małżeńskim, w którym to obowiązuje ustrój wspólności majątkowej (wspólność ustawowa), otrzymał w dniu 31 stycznia 2019 r. w drodze darowizny od rodziców nieruchomość mieszkaniową - lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność. Darowizna mieszkania dokonana została wyłącznie na rzecz Wnioskodawcy, stąd nieruchomość ta stanowiła odrębny osobisty majątek Wnioskodawcy. Mieszkanie nie zostało wniesione do majątku wspólnego małżonków.

W dniu 1 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca sprzedał mieszkanie, co oznacza, że zbycie tego składnika majątkowego nastąpiło przed upływem 5 lat od daty otrzymania darowizny. Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego w ratach. Płatności następowały w datach: 29 stycznia 2019 r. - 1 000 zł (transza 1 - zaliczka), 2 kwietnia 2019 r. - 24 700 zł (transza 2), 23 maja 2019 r. - 103 700 zł (transza 3). Cześć ceny sprzedaży mieszkania (pozostałe 127 600 zł) została wpłacona na rachunek wierzyciela hipotecznego bezpośrednio przez nabywcę lokalu. Sprzedaż nieruchomości nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy oraz zbywalne prawa majątkowe. Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje. Z tą datą darczyńca traci własność nieruchomości.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę w dniu 1 kwietnia 2019 r. otrzymanego w dniu 31 stycznia 2019 r. drodze darowizny lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika.

Wysokość ww. nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D - dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P - przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, ustawodawca określił, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

e. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w ww. ustawie. Przepis ww. artykułu wiąże też skutek prawny w postaci zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia od podatku dochodowego od osób fizycznych z terminem wydatkowania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że uzyskane pieniądze ze sprzedaży w dniu 1 kwietnia 2019 r. lokalu mieszkalnego chce przeznaczyć na cele mieszkaniowe, co pozwoliłoby skorzystać z ulgi podatkowej opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Małżonkowie są w trakcie procedury nabycia nieruchomości mieszkaniowej od dewelopera. Dom nabywany jest do majątku wspólnego małżonków w celu ich wspólnego zamieszkiwania. Zakup domu ma być finansowany ze środków wspólnych małżonków, a także ze środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania otrzymanego przez Wnioskodawcę w drodze darowizny. Umowę deweloperską dotyczącą nabycia domu zawarto w dniu 7 marca 2019 r. Planowany odbiór nieruchomości oraz ostateczne przeniesienie własności domu (nabycie) nastąpić ma w maju 2020 r. W związku z nabyciem domu małżonkowie ponieśli i będą ponosić wydatki na nabycie nieruchomości oraz jej wykończenie. Są to wydatki typu: wkład własny na zakup domu, opłata rezerwacyjna, koszt zmian aranżacyjnych, a także koszt towarów i usług budowlanych koniecznych do wykończenia wnętrza. Wnioskodawca wydatkuje i będzie wydatkował otrzymane ze sprzedaży mieszkania środki na nabycie oraz wykończenie wspólnego domu. W związku z tym, Wnioskodawca zamierza złożyć deklarację PIT-39, w której zadeklaruje kwotę dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób fizycznych, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego jest i zostanie w okresie nie później niż trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycia, wydatkowany na własne cele mieszkaniowe w całości.

Wykaz wydatków poniesionych dotychczas: wydatki na nabycie i inne wydatki objęte ulgą: wpłata na rachunek dewelopera kwoty 63 700 zł, stanowiącej cenę zakupu nieruchomości, tzw. wkład własny (wpłata realizowana w 2 transzach: w dniu 3 kwietnia 2019 r. - 40 000 zł oraz w dniu 16 kwietnia 2019 r. - 23 700 zł); zmiany aranżacyjne w zakupionej nieruchomości (przesunięcia ścian działowych, wybudowanie dodatkowych ścian działowych, planowanie połaci dachowych, zmiany w zakresie branży elektrycznej oraz ogrzewanie podłogowe) 16 912 zł 18 gr, płatne w 2 transzach: w dniu 19 lipca 2019 r. oraz w dniu 29 lipca 2019 r.; koszty umowy deweloperskiej (zakup domu) w postaci aktu notarialnego, wypisu aktu notarialnego oraz wniosku wieczystoksięgowego.

Wykaz planowanych wydatków ze środków ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego: wydatki na wykończenie i inne wydatki objęte ulgą: wykończenie obu łazienek (płytki; umywalki, wanna, prysznice, miski WC wraz ze stelażami i przyciskami, baterie, tj. elementy stanowiące cześć instalacji wodno-kanalizacyjnej); drzwi prysznicowe trwale połączone ze ścianami; lustra zamontowane na zasadzie okładziny wewnętrznej; materiały budowlane: fugi, silikony, kleje, akryle, farby, płyty g-k, profile, kołki; elementy instalacji wodno-kanalizacyjnej: rury, kształtki, syfony; elementy instalacji elektrycznej: puszki, gniazdka, oświetlenie LED wbudowane na stałe w zabudowę ścian i sufitów; robocizna; gładzie, gruntowanie, malowanie (materiał wraz z robocizną) pozostałych pomieszczeń na parterze i piętrze budynku; koszty zakupu podłóg i cokołów wraz z montażem; koszty zakupu drzwi wewnętrznych i ościeżnic wraz z montażem; koszty zakupu schodów wraz z montażem; koszty zakupu tapet wraz z montażem; koszty osprzętu elektrycznego (gniazdka, łączniki); zakup pieca wolnostojącego (kozy) wraz z instalacją i montażem; instalacja klimatyzacji pełniąca również funkcję grzewczą (materiał wraz z montażem); instalacja alarmowa; rolety antywłamaniowe integralnie związane z budynkiem; wykończenie poddasza (płyty g-k, tynki, gładzie, gruntowanie, malowanie, podłogi wraz z robocizną); zabudowa tarasu konstrukcyjnie związanego z budynkiem mieszkalnym deską kompozytową (materiał wraz z montażem); koszty umowy przenoszącej własność (zgodnie z zapisami w umowie deweloperskiej ma to nastąpić po zakończeniu prac budowlanych i odbiorze końcowym nieruchomości). Koszty te zostaną poniesione po odbiorze zakupionej nieruchomości, który planowany jest do końca maja 2020 r

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

W myśl art. 156 ww. Kodeksu, jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania. Jeżeli umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości została zawarta pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu, do przeniesienia własności potrzebne jest dodatkowe porozumienie stron obejmujące ich bezwarunkową zgodę na niezwłoczne przejście własności (art. 157 § 2 Kodeksu cywilnego).

Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 158 ww. Kodeksu. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Umowa deweloperska to umowa, na podstawie której deweloper zobowiązuje się do ustanowienia lub przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa, o którym mowa w art. 1, a nabywca zobowiązuje się do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz dewelopera na poczet ceny nabycia tego prawa (art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego; Dz. U. z 2019 r. poz. 1805, z późn. zm.). Natomiast, zgodnie z art. 1 ww. ustawy, ustawa reguluje zasady ochrony praw nabywcy, wobec którego deweloper zobowiązuje się do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, albo do przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość.

Z treści powyższych przepisów wynika zatem, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 ww. Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej. Z kolei umowa deweloperska nie jest umową przenoszącą własność nieruchomości. Jest niejako przyrzeczeniem do przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa własności do lokalu, co nastąpi dopiero w momencie zawarcia np. umowy sprzedaży przenoszącej własność nieruchomości.

Zatem, wydatkowanie przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na poczet ceny nabycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w którym Wnioskodawca będzie zamieszkiwał, będzie stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. a i ust. 25a ustawy o podatku dochodowym wyłącznie wtedy, gdy przed upływem trzech lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, podatnik nabędzie także własność nieruchomości. Przeniesienie własności nieruchomości wymaga zawarcia umowy w formie aktu notarialnego przenoszącej własność nieruchomości na nabywcę.

Jak wynika z treści wniosku, część przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na wykończenie budynku mieszkalnego, który będzie stanowił współwłasność Wnioskodawcy i Jego żony oraz który będzie służył zaspokajaniu Jego potrzeb mieszkaniowych.

Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "remont", zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.). W myśl art. 3 pkt 8 poprzez "remont" należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96, stwierdzając: "za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji".

"Remontem" w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest również tzw. wykończenie budynku lub lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego budynku lub lokalu.

Za "remont" budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego), o którym mowa w ww. przepisie, należy więc uznać prace dotyczące tego budynku lub lokalu jako nieruchomości i jej części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od budynku lub lokalu bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu budynku lub lokalu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych.

W każdym przypadku remont dotyczy "materii" budynku mieszkalnego i lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi budynku lub lokalu.

W przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Nie mniej, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia powinien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych, weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego, uprawniony jest żądać od podatników udokumentowania poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, czyli np. czy środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego faktycznie przeznaczone zostały przez podatnika na własne cele mieszkaniowe. Takimi dokumentami mogą być m.in. umowy sprzedaży, faktury VAT bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę wydatki związane z pracami budowlanymi i wykończeniowymi w budynku mieszkalnym, mieszczą się w zakresie wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym będą mogły zostać uwzględnione przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania, z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od daty nabycia, w przypadku gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało, stosownie do art. 21 ust. 25a i ust. 26 ww. ustawy.

Przy czym, podkreślić należy, że wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ww. ustawy, powinny być udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości, będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, tj. czy środki uzyskane ze sprzedaży faktycznie przeznaczone zostały na cele mieszkaniowe, czy też wydatki na cele mieszkaniowe poczynione zostały z innych źródeł.

Reasumując, przychód z tytułu dokonanej przez Wnioskodawcę w dniu 1 kwietnia 2019 r. sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w terminie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych, umożliwia zwolnienie od podatku dochodowego dochodu z odpłatnego zbycia, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli w terminie trzech lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca nie nabędzie od dewelopera praw własności do wskazanej we wniosku nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, to zwolnienie od podatku dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nie będzie Wnioskodawcy przysługiwało. Samo zawarcie w 2019 r. umowy deweloperskiej i wydatkowanie części środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego na poczet ceny nabycia budynku mieszkalnego, bez zaistnienia faktu przeniesienia ich własności w ustawowym terminie nie przesądza o prawie do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Wydatkiem na nabycia bez wątpienia będzie zatem cena jaką nabywca zapłacił zbywcy za nieruchomość, będącą przedmiotem sprzedaży oraz wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego, związanego z nabyciem nieruchomości.

Ponadto, należy stwierdzić, że wydatkowanie części środków pieniężnych (przychodu) uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na budowę i wykończenie budynku mieszkalnego, będącego własnością Wnioskodawcy lub którego własność nabędzie przed upływem terminu o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym będzie On realizował własne cele mieszkaniowe, uprawnia do zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia w części odpowiadającej wydatkowanemu na ten cel przychodowi, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo podkreślić należy, że przy obliczaniu dochodu z ww. odpłatnego zbycia, zwolnionego z opodatkowania Wnioskodawca może uwzględnić tylko wydatki na nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz jego budowę i wykończenie, które zostały/zostaną sfinansowana ze środków pieniężnych pochodzących z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie jedynie część dokonanej w dniu 3 kwietnia 2019 r. przez Wnioskodawcę na rzecz dewelopera wpłaty w kwocie 40 000 zł pochodziła ze środków z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, tj. z otrzymanej w dniu 29 stycznia 2019 r. oraz w dniu 2 kwietnia 2019 r. przez Wnioskodawcę od kupującego lokal mieszkalny łącznej kwoty 25 700 zł, pozostała część została sfinansowana ze środków własnych Wnioskodawcy. Ze środków własnych również została dokonana w dniu 16 kwietnia 2019 r. przez Wnioskodawcę na rzecz dewelopera wpłata kwoty 23 700 zł. Skoro Wnioskodawca dokonał wpłaty części wpłaty pierwszej w kwocie 14 300 zł oraz całej wpłaty drugiej w wysokości 23 700 zł ze środków z własnych, to należy wskazać, że w odniesieniu do tych środków pieniężnych warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie zostały spełnione, gdyż nie stanowiły one przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.)).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy, czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego

i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.