0113-KDIPT2-2.4011.591.2020.2.EC - IP Box - przesłanki 5% stawki PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 27 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.591.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 21 sierpnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 sierpnia 2020 r.), zaś w dniu 27 sierpnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, od dnia 25 maja 2018 r. W przeważającej części przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z CEiDG, jest działalność związana z przygotowaniem do druku sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 18.13.Z. W ramach działalności Wnioskodawca tworzy przede wszystkim oprogramowanie umożliwiające przygotowanie tekstu lub obrazu do druku na arkuszach drukarskich, a następnie zbywa licencje do oprogramowania związanego z przygotowaniem gotowych materiałów do druku oraz oprogramowania do personalizowania plików w formacie pdf (Portable Document Format). Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w formie Książki Przychodów i Rozchodów, a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy. Poza ewidencją w postaci Książki Przychodów i Rozchodów Wnioskodawca od stycznia 2019 r. prowadzi ewidencję przychodów i kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową dla celów IP-Box.

Od stycznia 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej dla celów skorzystania z ulgi podatkowej IP-Box, w ramach której tworzy i rozwija dwa niezależne od siebie programy. Pierwszy z programów o nazwie "..." jest narzędziem służącym do wykonywania impozycji, czyli procesu technologicznego polegającego na generowaniu obrazu strony arkusza drukarskiego, składającego się z wielu mniejszych stron książki lub druków jednokartkowych, ułożonych w specjalny sposób. Drugi program "...." służy do personalizacji plików pdf, czyli do nanoszenia indywidualnych danych na kolejnych stronach pliku pdf. Oba programy są tworzone przez Wnioskodawcę od 2011 r., jednakże prace badawczo-rozwojowe mają na celu dodawanie do programów nowych funkcjonalności i ulepszania istniejących algorytmów.

Projekt badawczo-rozwojowy miał na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w tym do stworzenia, ulepszenia oprogramowania przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Prace nad tworzeniem obu programów były prowadzone w sposób metodyczny i polegały w dużej mierze na pisaniu kodu źródłowego programów oraz testach tworzonego oprogramowania na urządzeniach drukarskich, w tym eksperymentach technicznych i weryfikacji ich wyników, wielokrotnie wprowadzając zmiany w trakcie prac w celu wyeliminowania i przeciwdziałania przyszłych problemów technicznych.

Praca Wnioskodawcy polegała przede wszystkim na tworzeniu i ulepszaniu algorytmów oraz wytworzeniu programów komputerowych, których Wnioskodawca jest jedynym autorem. Program "..." korzysta z ulepszonej metody impozycji poprzez ciągły rozwój algorytmów w zapisanym kodzie źródłowym programu. Na rynku zagranicznym jest tylko kilka programów oferujących podobne funkcje, ale program "..." posiada szereg unikatowych funkcjonalności, np. pozwalających na łączenie na wspólnym arkuszu prac o różnych formatach, na impozycję kształtów nieregularnych, czy optymalizację ilość arkuszy drukarskich przy impozycji prac o różnych nakładach i wiele innych. Na rynku polskim jest to prawdopodobnie jedyny program tego typu. Program "...." nie ma natomiast nigdzie odpowiednika i jest to prawdopodobnie jedyny program tego typu na świecie, pozwalający na jednoczesną personalizację plików pdf - danymi różnego typu (tekstem, numerem, kodami kreskowymi, obrazami wektorowymi i rastrowymi). Oba programy to samodzielne narzędzia, nie wymagające do działania programów trzecich. To łącznie ponad 500 000 linii kodu, podlegającego ciągłym aktualizacjom i ulepszaniu. Programy obsługiwane są w interfejsach w języku polskim, niemieckim i angielskim.

Wnioskodawca zbywa wyniki prowadzonych prac. Przedmiotem umowy jest sprzedaż programów komputerowych dostarczanych w formie elektronicznej, pobranych ze strony internetowej Wnioskodawcy oraz aktywowanych plikiem z kodem usuwającym ograniczenia wersji demonstracyjnej programów. Oferowane programy oraz licencje są oprogramowaniem powstałym w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

W ramach prowadzenia prac rozwojowych Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych praw autorskich. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty dotyczyły zakupu sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz koszty ogólnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym kosztów związanych z eksploatacją samochodu, a także koszty prowadzenia ewidencji księgowej.

Poza ewidencją podatkową Wnioskodawca prowadził od stycznia 2019 r. ewidencję na potrzeby korzystania z ulgi IP-Box, w ramach której możliwe jest określenie które przychody i koszty związane były z działalnością badawczo-rozwojową, w ramach prowadzonego projektu tworzenia programu komputerowego, a także ustalenia podstawy opodatkowania, do której zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodniej z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz ewidencję pozwalającą na określenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie stosowania przepisów dotyczących IP Box i w związku z tym zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że wytwarzanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową, będącą działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych.

Wnioskodawca nie nabywał, nie łączył, nie kształtował narzędzi ani oprogramowania w zakresie planowania produkcji. Stworzone oprogramowanie nie jest również rutynową i okresową zmianą wprowadzoną do programu komputerowego. Oprogramowanie zostało stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Po wytworzeniu oprogramowania jest ono cały czas aktualizowane, co do zgodności z systemami operacyjnymi oraz dodawane są nowe funkcjonalności. Zgodnie z art. 74 ww. ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie.

Przedmiotem wniosku, zgodnie z zawartym we wniosku pytaniem, jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

Dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody z tytułu opłat licencyjnych uprawniających do korzystania z programu, zgodnie z postanowieniami umowy licencyjnej. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej. Działania Wnioskodawcy po stworzeniu oprogramowania od podstaw polegają również na jego aktualizacji i poprawie jego użyteczności poprzez dodawanie nowych funkcjonalności. Wnioskodawca nie nabył praw do programu od innego podmiotu. Wnioskodawca jest jego twórcą. Wnioskodawca nie przenosi praw majątkowych na nabywców, tylko udziela licencji (zgody) na korzystanie z programu. Prawa majątkowe do programu przez cały czas pozostają po stronie Wnioskodawcy. W umowie licencyjnej zabroniona jest możliwość zmiany kodu programu przez użytkownika poprzez jego dekompilację i dezasemblację. Wnioskodawca zachowuje prawo do zbywania licencji do swojego programu, a tym bardziej do jego dalszego ulepszania. Sprzedawane licencje są bezterminowe i każdy z użytkowników ma prawo korzystania z bezpłatnych aktualizacji. Zbywane jest prawo do korzystania z programu komputerowego. Wnioskodawcy w dalszym ciągu przysługuje prawo do zbywania licencji innym podmiotom.

Przy każdej aktualizacji zwiększana jest funkcjonalność programu. Nie powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Autorskie prawa majątkowe nie są przenoszone na kontrahenta, kontrahent nabywa licencję (inaczej: zgodę na używanie) programu. Wnioskodawca nie osiągnie dodatkowego dochodu z aktualizacji oprogramowania. Wnioskodawca osiągnie dochód przy sprzedaży licencji do programu innym nabywcom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w świetle przedstawionego zakresu prac badawczo-rozwojowych, których rezultat Wnioskodawca zbywa w postaci licencji do programu komputerowego może skorzystać z preferencyjnej stawki 5% (tzw. IP-Box) opodatkowania dochodów wytworzonych przez prawa własności intelektualnej w 2019 r., przy rozliczeniu rocznego podatku dochodowego za 2019 r., zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm. - dalej jako u.p.a.p.p) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory w postaci programu komputerowego. Autorskie prawo do programu komputerowego posiada taką specyfikę, że nie wymaga formalnej rejestracji w formie na przykład patentu i nie jest możliwe jego wyczerpujące legalne zdefiniowanie. Zgodnie z zaleceniem z punktu 75. objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP-Box, podatnik chcący skorzystać z preferencji IP-Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Na podstawie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.) działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie na mocy art. 74 u.p.a.p.p.

W niniejszej sprawie bez wątpienia tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy spełnia definicję utworu podlegającego ochronie prawnej w rozumieniu przepisów prawa autorskiego. Dodatkowo działalność Wnioskodawcy wyczerpuje kryteria stawiane pracy badawczo-rozwojowej poprzez jej autorski i kreatywny charakter, którego efektem jest wytworzenie nowych rozwiązań w postaci algorytmów i kodu źródłowego. Ponadto praca Wnioskodawcy prowadzona była w sposób metodyczny utrwalony w prowadzonej dokumentacji projektu. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych. Celem pracy twórczej było stworzenie takich narzędzi informatycznych, które nie były wykorzystywane do tej pory przez nabywców programu lub były niedostępne wcześniej na rynku.

Na podstawie art. 30cb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku ze zbyciem licencji do programu informatycznego przez Wnioskodawcę na rzecz swoich klientów dochód ze sprzedaży stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż wytworzonego systemu informatycznego jest kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych i właściwa stawka podatku dla obliczonej przy zastosowaniu wskaźnika nexus podstawy opodatkowania wynosi 5%.

Kryterium umożliwiającym skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest w myśl art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.:

Dodatkowo na podstawie art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Stosownie do art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f. w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5% mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP-Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP-Box. Wnioskodawca prowadzi wskazaną ewidencję i jest na jej podstawie wstanie ustalić przychody, koszty oraz dochód związany z działalnością B+R.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że sposób obliczania wskaźnika nexus następuje w oparciu o koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyróżniając niektóre kategorie tych kosztów korzystnie lub niekorzystnie wpływające na wysokość wskaźnika nexus.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami, zgodnie z art. 30ca ust. 5 u.p.d.o.f.

Poza wskazanymi wyżej wyłączeniami przepisy nie wskazują innych kryteriów powiązania kosztów z prawem dla potrzeb wskaźnika nexus. W szczególności takiemu wyłączeniu nie podlegają wydatki na własną działalność badawczo-rozwojową podatnika, związaną z określonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalają zaliczyć do wydatków kwalifikowanych nakłady na usługi zewnętrzne świadczone przez podmioty inne niż jednostki naukowe. Brak również wyraźnego zastrzeżenia, że wydatki uwzględnione w kalkulacji wskaźnika nexus muszą stanowić koszty uznane za koszty uzyskania przychodu podatnika. Wnioskodawca może dzięki prowadzonej dodatkowej ewidencji przyporządkować poniesione wydatki do każdego z tworzonych programów komputerowych i zdaniem Wnioskodawcy wydatki te stanowią koszty bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Biorąc po uwagę powyższe należy stwierdzić, że wydatki na nabycie sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać ujęte w kalkulacji wskaźnika nexus pod literą "a" jako koszty poniesione na bezpośrednio prowadzoną przez podatnika działalność B+R związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo skorzystania z preferencyjnej stawki 5% podatku przy zbywaniu licencji do wytworzonego przez siebie programu komputerowego, na podstawie art. 30cb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej, od dnia 25 maja 2018 r. W przeważającej części przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z CEiDG, jest działalność związana z przygotowaniem do druku sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 18.13.Z. W ramach działalności Wnioskodawca tworzy przede wszystkim oprogramowanie umożliwiające przygotowanie tekstu lub obrazu do druku na arkuszach drukarskich, a następnie zbywa licencje do oprogramowania związanego z przygotowaniem gotowych materiałów do druku oraz oprogramowania do personalizowania plików w formacie pdf (Portable Document Format). Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w formie Książki Przychodów i Rozchodów, a wybraną formą opodatkowania jest podatek liniowy. Poza ewidencją w postaci Książki Przychodów i Rozchodów Wnioskodawca od stycznia 2019 r. prowadzi ewidencję przychodów i kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową dla celów IP-Box.

Od stycznia 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej dla celów skorzystania z ulgi podatkowej IP-Box, w ramach której tworzy i rozwija dwa niezależne od siebie programy. Pierwszy z programów o nazwie "..." jest narzędziem służącym do wykonywania impozycji, czyli procesu technologicznego polegającego na generowaniu obrazu strony arkusza drukarskiego, składającego się z wielu mniejszych stron książki lub druków jednokartkowych, ułożonych w specjalny sposób. Drugi program "....." służy do personalizacji plików pdf, czyli do nanoszenia indywidualnych danych na kolejnych stronach pliku pdf. Oba programy są tworzone przez Wnioskodawcę od 2011 r., jednakże prace badawczo-rozwojowe mają na celu dodawanie do programów nowych funkcjonalności i ulepszania istniejących algorytmów.

Projekt badawczo-rozwojowy miał na celu wykorzystanie posiadanych zasobów wiedzy w zakresie tworzenia oprogramowania, w tym do stworzenia, ulepszenia oprogramowania przy zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań. Prace nad tworzeniem obu programów były prowadzone w sposób metodyczny i polegały w dużej mierze na pisaniu kodu źródłowego programów oraz testach tworzonego oprogramowania na urządzeniach drukarskich, w tym eksperymentach technicznych i weryfikacji ich wyników, wielokrotnie wprowadzając zmiany w trakcie prac w celu wyeliminowania i przeciwdziałania przyszłych problemów technicznych.

Praca Wnioskodawcy polegała przede wszystkim na tworzeniu i ulepszaniu algorytmów oraz wytworzeniu programów komputerowych, których Wnioskodawca jest jedynym autorem. Program "..." korzysta z ulepszonej metody impozycji poprzez ciągły rozwój algorytmów w zapisanym kodzie źródłowym programu. Na rynku zagranicznym jest tylko kilka programów oferujących podobne funkcje, ale program "...." posiada szereg unikatowych funkcjonalności, np. pozwalających na łączenie na wspólnym arkuszu prac o różnych formatach, na impozycję kształtów nieregularnych, czy optymalizację ilość arkuszy drukarskich przy impozycji prac o różnych nakładach i wiele innych. Na rynku polskim jest to prawdopodobnie jedyny program tego typu. Program "..." nie ma natomiast nigdzie odpowiednika i jest to prawdopodobnie jedyny program tego typu na świecie, pozwalający na jednoczesną personalizację plików pdf - danymi różnego typu (tekstem, numerem, kodami kreskowymi, obrazami wektorowymi i rastrowymi). Oba programy to samodzielne narzędzia, nie wymagające do działania programów trzecich. To łącznie ponad 500 000 linii kodu, podlegającego ciągłym aktualizacjom i ulepszaniu. Programy obsługiwane są w interfejsach w języku polskim, niemieckim i angielskim.

Wnioskodawca zbywa wyniki prowadzonych prac. Przedmiotem umowy jest sprzedaż programów komputerowych dostarczanych w formie elektronicznej, pobranych ze strony internetowej Wnioskodawcy oraz aktywowanych plikiem z kodem usuwającym ograniczenia wersji demonstracyjnej programów. Oferowane programy oraz licencje są oprogramowaniem powstałym w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

W ramach prowadzenia prac rozwojowych Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych praw autorskich. Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty dotyczyły zakupu sprzętu komputerowego, elektronicznego, kabli, monitorów jako narzędzi niezbędnych do wykonania pracy, koszty nabycia usług telekomunikacyjnych oraz koszty ogólnie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym koszty związane z eksploatacją samochodu, a także koszty prowadzenia ewidencji księgowej.

Poza ewidencją podatkową Wnioskodawca prowadził od stycznia 2019 r. ewidencję na potrzeby korzystania z ulgi IP-Box, w ramach której możliwe jest określenie które przychody i koszty związane były z działalnością badawczo-rozwojową, w ramach prowadzonego projektu tworzenia programu komputerowego, a także ustalenia podstawy opodatkowania, do której zastosowanie znajdzie stawka preferencyjna, zgodniej z wymogami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz ewidencję pozwalającą na określenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wytwarzanie oprogramowania następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową, będącą działalnością twórczą prowadzoną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy. Wnioskodawca tworzy utwory w rozumieniu prawa autorskiego w postaci programów komputerowych.

Wnioskodawca nie nabywał, nie łączył, nie kształtował narzędzi ani oprogramowania w zakresie planowania produkcji. Stworzone oprogramowanie nie jest również rutynową i okresową zmianą wprowadzoną do programu komputerowego. Oprogramowanie zostało stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Po wytworzeniu oprogramowania jest ono cały czas aktualizowane, co do zgodności z systemami operacyjnymi oraz dodawane są nowe funkcjonalności. Zgodnie z art. 74 ww. ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie prawnej jak utwory literackie.

Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie stosowania przepisów dotyczących IP Box i w związku z tym zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

Przedmiotem wniosku, zgodnie z zawartym we wniosku pytaniem, jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

Dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody z tytułu opłat licencyjnych uprawniających do korzystania z programu, zgodnie z postanowieniami umowy licencyjnej. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej. Działania Wnioskodawcy po stworzeniu oprogramowania od podstaw polegają również na jego aktualizacji i poprawie jego użyteczności poprzez dodawanie nowych funkcjonalności. Wnioskodawca nie nabył praw do programu od innego podmiotu. Wnioskodawca jest jego twórcą. Wnioskodawca nie przenosi praw majątkowych na nabywców, tylko udziela licencji (zgody) na korzystanie z programu. Prawa majątkowe do programu przez cały czas pozostają po stronie Wnioskodawcy. W umowie licencyjnej zabroniona jest możliwość zmiany kodu programu przez użytkownika poprzez jego dekompilację i dezasemblację. Wnioskodawcy zachowuje prawo do zbywania licencji do swojego programu, a tym bardziej do jego dalszego ulepszania. Sprzedawane licencje są bezterminowe i każdy z użytkowników ma prawo korzystania z bezpłatnych aktualizacji. Zbywane jest prawo do korzystania z programu komputerowego. Wnioskodawcy w dalszym ciągu przysługuje prawo do zbywania licencji innym podmiotom.

Przy każdej aktualizacji zwiększana jest funkcjonalność programu. Nie powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Autorskie prawa majątkowe nie są przenoszone na kontrahenta, kontrahent nabywa licencję (inaczej: zgodę na używanie) programu. Wnioskodawca nie osiągnie dodatkowego dochodu z aktualizacji oprogramowania. Wnioskodawca osiągnie dochód przy sprzedaży licencji do programu innym nabywcom.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca od stycznia 2019 r. prowadzi księgę przychodów i rozchodów. W związku z tym, Wnioskodawca prowadzi osobną ewidencję, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja - zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

* wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

* wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

* wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu opłat licencyjnych uprawniających do korzystania z programu zgodnie z postanowieniami umowy licencyjnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania wobec ww. dochodu preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

W tym miejscu należy jedynie zaznaczyć, że dochody z tytułu opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochodami, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie - jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku - dochodami z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ww. ustawy.

Pomimo powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, gdyż istota postawionego pytania dotyczyła możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodów w ramach ulgi IP Box.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., ul.....,....., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.