0113-KDIPT2-2.4011.558.2020.2.AKU - Ustalenie możliwości odliczenia wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatków w ramach ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3-4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325), w związku z powyższym pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.558.2020.1.AKU, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 7 sierpnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 sierpnia 2020 r.), zaś w dniu 20 sierpnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 19 sierpnia 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2019 r. dokonał modernizacji sposobu ogrzewania swojego domu. W miejsce pieca na paliwo stałe zamontował piec elektryczny, a konkretnie indukcyjny, wraz z buforem ciepła i oprzyrządowaniem. W marcu 2020 r. okazało się, że nie można tej inwestycji odliczyć od podatku za 2019 r., ponieważ takie rozwiązanie techniczne nie występuje dosłownie w wykazie określonym w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r., poz. 2489.

Urząd Skarbowy uważa, że skoro w ww. wykazie pieca elektrycznego nie ma, to takiej inwestycji rozliczyć nie można. Ministerstwo Rozwoju Departament Mieszkalnictwa w piśmie z dnia 19 maja 2020 r., znak sprawy: DM-VI.740.16.2020, poinformowało Wnioskodawcę, że wydatki na zakup i montaż urządzeń elektrycznych zostały uwzględnione w Rozporządzeniu i podlegają odliczeniu, ale powyższe stanowisko nie może stanowić podstawy działań w indywidualnej sprawie, informując Wnioskodawcę zarazem, że zgodnie z przepisami organem uprawnionym do wydawania opinii w tej sprawie jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że budynek, o którym mowa we wniosku jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Wnioskodawca jest właścicielem ww. budynku mieszkalnego od dnia 29 sierpnia 2005 r., kiedy to Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego potwierdził przyjęcie zawiadomienia o zakończeniu budowy.

Poniesione wydatki związane z zakupem pieca indukcyjnego wraz z buforem ciepła miały miejsce na przestrzeni sierpnia i września 2019 r. i dotyczą również zakupu usługi montażu, tj. bufor ciepła 1000 I został zakupiony w dniu 20 sierpnia 2019 r., natomiast kocioł indukcyjny... wraz z montażem i materiałami dodatkowymi został zakupiony w dniu 17 września 2019 r.

Wydatki poniesione w związku z omawianą inwestycją nie zostały sfinansowane ani dofinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, nie zostały ani nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek innej formie.

Wydatki poniesione w związku z opisanym we wniosku przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały, ani nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały/zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały/zostaną też uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych innych niż ulga termomodernizacyjna.

Wymienione we wniosku ogrzewanie za pomocą pieca indukcyjnego jest jedynym sposobem ogrzewania domu. Do momentu zamontowania pieca indukcyjnego budynek ogrzewano piecem węglowym, natomiast ciepła woda użytkowa od początku zasiedlenia budynku jest podgrzewana za pomocą elektrycznych, przepływowych podgrzewaczy wody.

W wyniku przeprowadzonej modernizacji spadło do zera zużycie węgla, wzrosło natomiast zużycie energii elektrycznej, co w najbliższej przyszłości (w zależności od możliwości finansowych) Wnioskodawca zamierza zniwelować, budując przydomową instalację fotowoltaiczną.

Wydatki, które zostały poniesione w związku z ww. inwestycją, zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktury zostały wystawione na Wnioskodawcę.

Ww. inwestycję sfinansowano na podstawie dwóch faktur VAT, tj.: bufor 1000 I - faktura VAT..., sprzedawca..., data wystawienia 20 sierpnia 2019 r. oraz kocioł indukcyjny... wraz z montażem i materiałami dodatkowymi - faktura VAT..., sprzedawca..., data wystawienia 17 września 2019 r.

Data 17 września 2019 r. jest jednocześnie datą technicznego uruchomienia kotłowni i zakończenia inwestycji.

Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z inwestycją dokonaną w 2019 r., polegającą na wymianie pieca c.o. na paliwo stałe na tzw. zero emisyjny piec indukcyjny (elektryczny) wraz z buforem ciepła i oprzyrządowaniem, Wnioskodawca może poniesione koszty odliczyć w zeznaniu podatkowym za 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, wczytując się szczegółowo w treść wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych, ujętego w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r., poz. 2489 oraz po zajęciu stanowiska w tej sprawie przez Ministerstwo Rozwoju Departament Mieszkalnictwa w piśmie z dnia 19 maja 2020 r. skierowanym do Wnioskodawcy, znak sprawy: DM-VI.740.16.2020, uważa On, że można dokonać odliczenia od podatku za 2019 r. poniesionych kosztów za opisaną inwestycję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ww. ustawy definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od 2005 r. jest właścicielem budynku mieszkalnego. W 2019 r. dokonał modernizacji sposobu ogrzewania swojego domu, montując w miejsce pieca na paliwo stałe piec indukcyjny wraz z buforem ciepła i oprzyrządowaniem. Wydatki poniesione w związku z omawianą inwestycją nie zostały sfinansowane ani dofinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, nie zostały ani nie zostaną zwrócone w jakiejkolwiek innej formie.

Powyższe wydatki nie zostały ani nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały też uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych innych niż ulga termomodernizacyjna.

Wymienione we wniosku ogrzewanie za pomocą pieca indukcyjnego jest jedynym sposobem ogrzewania domu. Do momentu zamontowania pieca indukcyjnego budynek ogrzewano piecem węglowym, natomiast ciepła woda użytkowa od początku zasiedlenia budynku jest podgrzewana za pomocą elektrycznych, przepływowych podgrzewaczy wody.

W wyniku przeprowadzonej termomodernizacji Wnioskodawca zaprzestał zużywania węgla, jako nośnika energii potrzebnego do ogrzania budynku mieszkalnego, zamieniając go na czystsze źródło ogrzewania jakim jest energia elektryczna.

Wydatki, które zostały poniesione w związku z ww. inwestycją, zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę przez podatników nie korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma możliwość odliczenia w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r. od podstawy obliczenia podatku wydatków poniesionych w 2019 r. na zakup i montaż pieca indukcyjnego wraz z buforem ciepła i oprzyrządowaniem w budynku mieszkalnym, którego jest właścicielem, w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku przeprowadzonej inwestycji zmniejszeniu uległo zapotrzebowanie na nośnik energii jakim jest węgiel, dostarczany na potrzeby ogrzewania do budynku, w którym Wnioskodawca zamieszkuje. Ponadto, z uwagi na swoje właściwości, piec indukcyjny jest urządzeniem przyjaznym dla środowiska, ponieważ nie emituje zanieczyszczeń do atmosfery.

Należy jednocześnie zauważyć, że wydatki, o których mowa we wniosku, podlegają odliczeniu w ramach ulgi termomodernizacyjnej od podstawy obliczenia podatku, a nie - jak wskazano w stanowisku - od podatku. W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące na możliwość dokonania odliczenia poniesionych wydatków od podatku, uznano za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych, a jedynie wskazuje, ogólnie na materiały budowlane wykorzystane do ściśle określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest modernizacja istniejącego budynku polegająca na wykonaniu jego docieplenia bądź modernizacji systemu grzewczego, w efekcie których zaoszczędzona jest energia potrzebna do ogrzania budynku mieszkalnego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Natomiast interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy. Tut. organ nie ma również prawnej możliwości dokonania weryfikacji, czy budynek, o którym mowa we wniosku, jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul....,..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.