0113-KDIPT2-2.4011.499.2018.2.EC - Określenie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku wspólnego małżonków.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 26 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.499.2018.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 grudnia 2018 r.). W dniu 14 grudnia 2018 r. (nadano w dniu 12 grudnia 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 11 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zawarła w dniu 11 lutego 2012 r. związek małżeński z Ł. L. W toku trwania małżeństwa, dnia 19 grudnia 2012 r., małżeństwo nabyło do majątku wspólnego nieruchomość stanowiącą lokal mieszkalny. Nieruchomość ta została nabyta ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego, a na lokalu ustanowione zostało zabezpieczenie hipoteczne.

Dnia 5 lutego 2018 r. małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód. Następnie umową o podział majątku wspólnego, zawartą w formie aktu notarialnego dnia 26 marca 2018 r., strony dokonały zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że nieruchomość lokalowa opisana powyżej, zabezpieczona hipoteką umowną, przyznana została na wyłączną własność byłego męża Wnioskodawczyni, z kolei Wnioskodawczyni otrzymała inne składniki majątkowe nabyte w trakcie trwania małżeństwa oraz spłatę w wysokości 10 000 zł.

Następnie, na podstawie odrębnego porozumienia zawartego w sierpniu 2018 r., strony postanowiły, że w związku z przyznaniem byłemu mężowi Wnioskodawczyni lokalu mieszkalnego zakupionego ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego, całą odpowiedzialność za zobowiązanie kredytowe przejmie były mąż Wnioskodawczyni, natomiast Wnioskodawczyni zostanie zwolniona z długu, zobowiązując się jednocześnie wyłącznie do poniesienia kosztów bankowych, związanych z ww. zwolnieniem podmiotowym z długu. Powyższe porozumienie wynikało z faktu, że choć strony otrzymały w wyniku pierwotnego podziału składniki majątku o podobnej wartości (bez uwzględniania kredytu obciążającego nieruchomość), to Wnioskodawczyni w dalszym ciągu pozostawała odpowiedzialna za zobowiązania kredytowe, co faktycznie sprawiało, że składniki majątkowe uzyskane przez byłego męża Wnioskodawczyni przedstawiały większą wartość rynkową. Powyższe porozumienia wyczerpywały wszelkie roszczenia stron z tytułu podziału majątku wspólnego. Na dzień zawarcia umowy o podział majątku wspólnego zadłużenie stron z tytułu umowy kredytu wynosiło 65 714 zł 78 gr, z kolei wartość całego kredytu to kwota 160 000 zł. Zarówno bank (kredytodawca), jak i były małżonek Wnioskodawczyni, wyrazili zgodę na zwolnienie z długu Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego małżonkowie zakupili nieruchomość lokalową (lokal mieszkalny) położoną w..., stanowiącą przedmiot odrębnej własności, z którą związany jest udział wynoszący 142/10000 części w prawie własności nieruchomości gruntowej oraz w częściach wspólnych budynku. Małżonkowie solidarnie odpowiadali za spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie na nabycie nieruchomości. Ww. nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków. W związku małżeńskim Wnioskodawczyni obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W trakcie trwania związku małżeńskiego małżonkowie nie zawierali umowy majątkowej małżeńskiej.

Oprócz nieruchomości opisanej powyżej, w skład majątku wspólnego małżonków wchodziły:

* niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w... (gmina....), o powierzchni 0,2800 ha, nabyta przez małżonków dnia 19 października 2015 r.,

* niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w.... (gmina....), o powierzchni 0,0685 ha, nabyta przez małżonków dnia 17 czerwca 2016 r.,

* niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w.... (gmina...), o powierzchni 0,0603 ha, nabyta przez małżonków dnia 17 czerwca 2016 r.,

* samochód osobowy marki,.... rok produkcji 2001,

* samochód osobowy marki..., rok produkcji 2005.

Wszelkie ww. składniki majątku zostały nabyte w trakcie trwania związku małżeńskiego, do majątku wspólnego małżonków. Ww. nieruchomości gruntowe były niezabudowane. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gminy... oraz... nieruchomości leżały na terenach rolnych, a nadto były wolne od jakichkolwiek obciążeń i praw osób trzecich.

W wyniku podziału majątku dorobkowego dokonanego w formie aktu notarialnego, były mąż Wnioskodawczyni otrzymał lokal mieszkalny położony w..., niezabudowane nieruchomości gruntowe położone w..., oraz samochód marki.... Z kolei Wnioskodawczyni otrzymała niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną w... oraz samochód marki.... Dodatkowo były mąż Wnioskodawczyni, na mocy umowy o podział majątku wspólnego (§ 3 umowy), spłacił Wnioskodawczynię kwotą 10 000 zł z tytułu podziału majątku wspólnego. Kwotę 10 000 zł. Wnioskodawczyni otrzymała na podstawie umowy o podział majątku wspólnego, dokonanego umową z dnia 26 marca 2018 r., zawartą w formie aktu notarialnego, a więc na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy opisane we wniosku dokonane bądź planowane czynności prawne, polegające na zawarciu w formie aktu notarialnego umowy o podział majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej byłego męża, porozumienie z byłym małżonkiem co do przejęcia przez niego zobowiązań kredytowych oraz planowana umowa z bankiem dotyczącą zwolnienia Wnioskodawczyni z długu, stanowi podział majątku wspólnego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym powoduje wyłączenie powstałych w opisanym stanie faktycznym przychodów Wnioskodawczyni, otrzymanych w skutek dokonania ww. czynności prawnych spod zastosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy zwolnienie z długu Wnioskodawczyni przez bank i przejęcie całości zadłużenia przez byłego męża w opisanym stanie faktycznym, stanowić będzie dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw majątkowych następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682, z późn. zm.). Na podstawie art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Opisany ustrój trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przyjmuje się, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu, na żądanie któregokolwiek z małżonków.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

W ocenie Wnioskodawczyni, zarówno umowa o podziale majątku wspólnego zawarta dnia 26 marca 2018 r., jak i późniejsze porozumienie co do zwolnienia Wnioskodawczyni z długu, mieści się w dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako czynności prawne zmierzające do podziału majątku wspólnego i wyrównania dorobków byłych małżonków i jako takie podlegają wyłączeniu spod zastosowania ww. ustawy.

Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez małżonków z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonka nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z zaprezentowanych wyżej wyjaśnień wynika, że Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku małżeńskiego otrzymała spłatę w wysokości 10 000 zł, nabyła inne składniki majątku wspólnego, a także zostanie zwolniona przez bank ze spłaty zaciągniętego wraz z mężem na zakup działki budowlanej, kredytu hipotecznego. Mąż natomiast, otrzymał na wyłączną własność nieruchomość obciążoną kredytem, który będzie spłacał samodzielnie.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawczyni, wartość otrzymanych składników majątkowych, a także ww. kwota uzyskana przez Nią od byłego męża w związku z podziałem majątku wspólnego małżonków, jak również zwolnienie Wnioskodawczyni z obowiązku spłaty kredytu hipotecznego (zwolnienie z długu przez bank), związane z podziałem majątku wspólnego, nie podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy, czyli nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania w sytuacji podziału majątku wspólnego małżonków i w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie wywołuje wobec Wnioskodawczyni skutków prawnych.

Przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków.

W związku z powyższym, otrzymana przez Wnioskodawczynię od byłego męża kwota 10 000 zł z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków oraz wartość pozostałych składników majątkowych uzyskanych w wyniku podziału majątku, a także ewentualne zwolnienie Wnioskodawczyni z długu, nie stanowi (nie będzie stanowić) przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na marginesie Wnioskodawczyni wskazuje także, że zrzeczenie się prawa do nieruchomości z jednej strony i zwolnienie z długu z drugiej, nie jest sytuacją, w której występuje po stronie Wnioskodawczyni przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można mówić o powstaniu przychodu, gdy zarówno przed dokonaniem czynności zwolnienia z długu, jak i po jej dokonaniu, suma aktywów i pasywów wynosić będzie tyle samo. Wcześniej Wnioskodawczyni posiadała prawo do lokalu oraz kredyt, natomiast po zwolnieniu z kredytu nie będzie posiadała ani prawa do nieruchomości, ani kredytu.

W ocenie Wnioskodawczyni dokonane bądź planowane czynności prawne polegające na zawarciu przed notariuszem umowy o podział majątku wspólnego, uzupełnionej poprzez porozumienie o przejęciu całości zobowiązań kredytowych przez byłego męża Wnioskodawczyni oraz planowana umowa z bankiem, dotycząca zwolnienia Wnioskodawczyni z długu, mieści się w dyspozycji art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z powyższym do przychodów osiągniętych przez byłych małżonków w wyniku dokonania ww. czynności prawnych nie ma zastosowania ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe wynika wprost z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Nie sposób inaczej zakwalifikować czynności dokonanych bądź planowanych przez byłych małżonków, a polegających na umownym podziale majątku przed notariuszem, a następnie porozumienie się co do przejęcia kredytu przez byłego męża Wnioskodawczyni, który otrzymał na wyłączną własność nieruchomość obciążoną kredytem hipotecznym, by ostatecznie doprowadzić do podpisania umowy z bankiem prowadzącej do zwolnienia Wnioskodawczyni z długu kredytowego. Wszelkie te czynności prowadzą do podziału majątku dorobkowego stron, po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej pomiędzy małżonkami w wyniku rozwodu i mają na celu zakończenie rozliczeń majątkowych stron. Nie ulega także wątpliwości, że po stronie obu rozwiedzionych małżonków powstał (lub powstanie - w razie zwolnienia z długu Wnioskodawczyni przez bank) przychód w postaci uzyskania na wyłączną własność składników majątkowych przypadłych im w toku podziału majątku lub uzyskania nieodpłatnego świadczenia. Kluczowym przy tym jest pytanie, czy przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia w postaci zwolnienia z długu Wnioskodawczyni przez bank i przejęcie zobowiązania na wyłączność przez Jej byłego męża, stanowi element podziału majątku dorobkowego stron i tym samym, czy mają do niego zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni, zwolnienie Wnioskodawczyni z długu przez bank w wyniku porozumienia zawartego z Jej byłem mężem, co do przejęcia przez niego zobowiązania kredytowego oraz odrębnego porozumienia byłych małżonków z bankiem, co do zwolnienia Wnioskodawczyni z długu, stanowi element podziału majątku wspólnego stron.

Kodeks cywilny (art. 158 w zw. z art. 73 § 2) zastrzega dla umów przenoszących własność nieruchomości formę notarialną umowy. Powyższe ma zastosowanie także do podziału majątku wspólnego, w skład którego wchodzi nieruchomość. Strony, tj. Wnioskodawczyni i Jej były mąż dochowali ww. formy, zawierając umowę o podział majątku przed notariuszem.

Następnie, w związku z pominięciem w ww. umowie kwestii spłaty zobowiązań kredytowych, byli małżonkowie porozumieli się co do przejęcia całości zobowiązań kredytowych przez byłego męża Wnioskodawczyni, z uwagi na przyznanie mu na wyłączną własność mieszkania obciążonego hipoteką.

Niewątpliwie czynność ta zmierzała do zakończenia rozliczeń majątkowych stron i stanowiła uzupełnienie podziału majątku dokonanego przed notariuszem. Co istotne, ustawa nie zastrzega dla umowy o podział majątku wspólnego, w skład której nie wchodzi nieruchomość żadnej szczególnej formy, jej skuteczność prawna nie może więc być kwestionowana nawet w razie zawarcia umowy w formie ustnej. Ustawa nie wyklucza także podziału majątku poprzez dokonanie kilku następujących po sobie czynności prawnych, z kolei orzecznictwo powszechnie posługuje się pojęciami częściowego i uzupełniającego podziału majątku wspólnego (przykł. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 1986 r., sygn. akt III CZP 47/86).

W ocenie Wnioskodawczyni, wszelkie opisane powyżej czynności prawne stanowiły (w odniesieniu do zawartych już umów) oraz stanowić będą (w odniesieniu do planowanej umowy z bankiem dotyczącej zwolnienia z długu) podział majątku dorobkowego stron i w zakresie osiągniętych z tego tytułu przychodów nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenia przedmiotowe uregulowane w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko, w zbliżonym stanie faktycznym, zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 maja 2014 r., Nr IPPB4/415-98/14-2/JK4, w której organ stwierdził, że uwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku spłaty kredytu hipotecznego (zwolnienie z długu przez bank), związane z podziałem majątku wspólnego, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawczyni, co do pierwszego z zadanych we wniosku pytań jest takie, że przychody powstałe po stronie Wnioskodawczyni w wyniku dokonania czynności prawnych polegających na zawarciu umowy w formie aktu notarialnego o podział majątku wspólnego oraz zawarcia umowy z bankiem dotyczącej zwolnienia jej z zobowiązań kredytowych, poprzez przejęcie całości zobowiązania przez Jej byłego męża, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na treść art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zajmując stanowisko co do drugiego z przedstawionych we wniosku pytań, Wnioskodawczyni wskazuje, że w ocenie Wnioskodawczyni zwolnienie Wnioskodawczyni z długu przez bank i przejęcie całości zadłużenia przez byłego męża w opisanym stanie faktycznym, nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu z innych źródeł, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niewątpliwie zwolnienie z długu, wskutek którego osoba fizyczna odnosi korzyść majątkową w wysokości odpowiadającej wymiarowi świadczenia, które była zobowiązana spełnić przed zwolnieniem jej z długu, stanowi nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi jednak na okoliczności przedstawione we wniosku i fakt, że w ocenie Wnioskodawczyni oczekiwane zwolnienie z długu jest jedną z czynności zmierzających do podziału majątku dorobkowego byłych małżonków, to powstały w jej wyniku przychód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe stanowisko odpowiada także wnioskom zawartym w przywołanej już interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla byłego małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...,.....,...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.