0113-KDIPT2-2.4011.441.2020.2.AKR - Wyłączenie z PIT odszkodowania z tytułu utraty pożytków rolnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2020 r. (data wpływu 21 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania z tytułu utraty pożytków - jest prawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania z tytułu utraty pożytków.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 lipca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.441.2020.1.AKR wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 lipca 2020 r.). W dniu 21 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 14 lipca 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 6,7009 ha położonego na terenie miasta... i prowadzi działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 1997 r. w sąsiedztwie gospodarstwa Wnioskodawcy uruchomione zostało wysypisko śmieci, którym zarządzało miasto.... Na podstawie umowy zawartej w dniu 9 października 1997 r. z miastem. Wnioskodawca otrzymał jednorazowe odszkodowanie wypłacone przez miasto z tytułu utraty pożytków związanych z funkcjonowaniem wysypiska przez okres 10 lat. Wysokość przyznanego odszkodowania nie podlegała opodatkowaniu. W 2008 r. następcą prawnym miasta została. Spółka z o.o., która przejęła prawa i obowiązki wynikające z funkcjonowania wysypiska. W dniu 16 stycznia 2008 r. Wnioskodawca zawarł z wymienioną Spółką umowę, na podstawie której, do czasu składowania odpadów na składowisku, Spółka wypłaca Wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu utraty pożytków. Odszkodowanie zostało ustalone na podstawie "Operatu szacunkowego określenia wartości utraconych pożytków z nieruchomości w związku z funkcjonowaniem składowiska odpadów" sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego. Od czasu przejęcia tego obowiązku Spółka corocznie wystawia Wnioskodawcy PIT (do 2017 r. PIT-8C, a od 2018 r. PIT-11) z tytułu otrzymania przychodu - cyt.: "odszkodowanie z tytułu utraconych pożytków", w związku z którym Urząd Skarbowy w... nakłada na Wnioskodawcę obowiązek płacenia podatku dochodowego.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że nie ma w umowie zawartej z ww. Spółką podanej podstawy prawnej, w oparciu o którą Wnioskodawcy jest wypłacane odszkodowanie z tytułu utraty pożytków. Do ww. umowy mają zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego, a wysokość odszkodowania ustalona została na podstawie "Operatu Szacunkowego określenia wartości utraconych pożytków z nieruchomości w związku z funkcjonowaniem składowiska odpadów", który sporządził rzeczoznawca majątkowy na zlecenie ww. Spółki. W umowie tej nie zostało wyjaśnione określenie "utraty pożytków". Ww. umowa nie została zawarta przed Sądem i nie stanowi ugody sądowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane odszkodowanie z tytułu utraty pożytków w związku z funkcjonowaniem składowiska odpadów, przy prowadzeniu działalności rolniczej, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych jak cała działalność rolnicza?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej. W związku z tym prowadzona przez Niego działalność rolnicza, zgodnie z ww. przepisami nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym wypłacane Wnioskodawcy co roku odszkodowanie za straty, utracone pożytki, a co za tym idzie nieosiąganie oczekiwanego zysku z produkcji rolnej: z uprawy kapusty, buraków, ziemniaków, zbóż, itp. również nie może być opodatkowane. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ww. ustawy wypłacane Wnioskodawcy odszkodowanie jest jedynie rekompensatą za utracone przychody z działalności rolniczej i nie powinno być opodatkowane podobnie jak nie jest opodatkowana cała działalność rolnicza. Gdyby nie szkodliwy wpływ sąsiedztwa śmietniska na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność rolniczą Jego dochody z tytułu prowadzenia tej działalności byłyby wyższe i nie podlegałyby opodatkowaniu. Analogicznie - odszkodowanie, które jest jedyną rekompensatą za zmniejszone dochody z działalności rolniczej nie może być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, wypłacane Wnioskodawcy przez ww. Spółkę, która jest administratorem śmietniska, odszkodowanie z tytułu utraty pożytków podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych tak jak cała działalność rolnicza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania zawarto m.in. w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie, których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzącym z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Przyjmując zatem tę działalność za źródło przychodów, wszystkie przychody z tego źródła uznać należy za ich integralną część. Do przychodów z działalności rolniczej zaliczyć również należy wszystkie świadczenia, które mają na celu pokrycie strat w prowadzonych uprawach.

Natomiast wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo że uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 2 ust. 4 ww. ustawy ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Definicję gospodarstwa rolnego zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333). Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego położonego na terenie miasta i prowadzi działalność rolniczą. W 1997 r. w sąsiedztwie gospodarstwa Wnioskodawcy uruchomione zostało wysypisko śmieci, którym zarządzało miasto. Na podstawie umowy zawartej w dniu 9 października 1997 r. z miastem Wnioskodawca otrzymał jednorazowe odszkodowanie wypłacone przez miasto z tytułu utraty pożytków związanych z funkcjonowaniem wysypiska przez okres 10 lat. Wysokość przyznanego odszkodowania nie podlegała opodatkowaniu. W 2008 r. następcą prawnym miasta została Spółka z o.o., która przejęła prawa i obowiązki wynikające z funkcjonowania wysypiska. W dniu 16 stycznia 2008 r. Wnioskodawca zawarł z ww. Spółką umowę, na podstawie której, do czasu składowania odpadów na składowisku, Spółka wypłaca Wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu utraty pożytków. Odszkodowanie zostało ustalone na podstawie "Operatu szacunkowego określenia wartości utraconych pożytków z nieruchomości w związku z funkcjonowaniem składowiska odpadów" sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego. W ww. umowie zawartej ze Spółką nie ma podanej podstawy prawnej, w oparciu o którą jest wypłacane Wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu utraty pożytków. W umowie tej nie zostało wyjaśnione określenie "utraty pożytków". Powyższa umowa nie została zawarta przed Sądem i nie stanowi ugody sądowej. Od czasu przejęcia tego obowiązku Spółka corocznie wystawia Wnioskodawcy PIT (do 2017 r. PIT-8C, a od 2018 r. PIT-11) z tytułu otrzymania przychodu - cyt.: "odszkodowanie z tytułu utraconych pożytków", w związku z którym Urząd Skarbowy nakłada na Wnioskodawcę obowiązek płacenia podatku dochodowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że niewątpliwie składowisko odpadów wywiera niekorzystny wpływ na sąsiadujące z nim gospodarstwo rolne powodując szkody w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy co prowadzi w konsekwencji do zmniejszenia przychodów z Jego działalności rolniczej. Wypłacane odszkodowanie ma na celu rekompensatę tych strat. Odszkodowanie to powoduje, że osoba je otrzymująca (Wnioskodawca) ma możliwość uzyskania przychodów z działalności rolniczej w takiej wysokości, w jakiej uzyskałaby te przychody, gdyby szkody nie zostały wyrządzone. Tym samym odszkodowanie to należy uznać za przychód z działalności rolniczej, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, otrzymywane przez Wnioskodawcę od Spółki, prowadzącej w sąsiedztwie Jego gospodarstwa rolnego składowisko odpadów, odszkodowanie stanowi przychód z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym. Zatem, przychód z tego tytułu podlega wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia się z tego tytułu w zakresie podatku dochodowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.