0113-KDIPT2-2.4011.383.2020.2.AKU - Odliczenie od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 25 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2020 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 1 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.383.2020.1.AKU, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 1 czerwca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 czerwca 2020 r.), natomiast w dniu 10 czerwca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 8 czerwca 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Syn Wnioskodawczyni jest skrajnym wcześniakiem (ur. w 26 tyg. ciąży) z powodu niepełnosprawności sprzężonej (porażenie dziecięce, niedosłuch obu uszu, spastyczność czterech kończyn, problemy z koordynacją ruchową - prawa stopa krótsza o 3 cm), od narodzin otrzymywał najpierw orzeczenie o niepełnosprawności, a teraz, po ukończeniu 16 roku życia orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowanej. W związku z powyższym od samego początku wymagał i nadal wymaga stałej opieki specjalistycznej:

* lekarskiej (neurologa, ortopedy, kardiologa, otolaryngologa, okulisty, osteopaty),

* rehabilitacji ruchowej,

* słuchowej (od urodzenia nosi aparaty słuchowe i jest pod opieką terapeutów - logopedów z prywatnej poradni słuchowej... w...),

* pedagogiczno-psychologicznej (jako dziecko z problemami ze spektrum autyzmu z niedosłuchem jest od 4 roku życia pod opieką poradni nr.w...).

Od samego początku rodzice niepełnosprawnego dziecka dbają nie tylko o jak najlepsze funkcjonowanie zdrowotne syna, ale i społeczne. Od przedszkola szukali środowisk małych, fachowych, przyjaznych i otwartych na pokonywanie specyficznych (wcześniaczych) problemów ich syna. Mieli dużo szczęścia, bo do siódmej klasy szkoły podstawowej włącznie udało im się zapewnić synowi edukację w szkole masowej na ich osiedlu. Była to placówka mała, kameralna. Dzięki orzeczeniom poradni nr... w... syn korzystał z możliwości kształcenia specjalnego w klasie z rówieśnikami (tzw. edukacja włączająca - integracyjna) oraz nauczania indywidualnego z wybranych - głównych przedmiotów na terenie szkoły. Ten sposób zdobywania wiedzy przynosił wspaniałe efekty. Syn miał nie tylko coraz lepsze wyniki w nauce, ale i coraz lepiej funkcjonował społecznie. Zadowoleni byli nauczyciele, rodzice i ich syn.... Niestety, nowa reforma edukacji przerwała i odebrała im możliwość kształcenia w takim modelu w szkole masowej. Dotychczasowa dyrekcja szkoły podstawowej poinformowała ich, że niestety, na podstawie nowych przepisów nie będzie mogła realizować zaleceń poradni psychologiczno-pedagogicznej nr... w. Od nowego roku szkolnego (2018-19, czyli od ósmej klasy) syn mógł pozostać w 26-osobowej klasie bez nauczania indywidualnego lub mieć nauczanie indywidualne w domu, bez możliwości brania udziału w życiu klasy (brak wycieczek, wyjść do kina, teatru, dyskotek, itp., jednym słowem izolacja społeczna i wykluczenie). Rodzice nie potrafili się na to zgodzić, pozwolić, aby kilkunastoletnia praca pedagogów,... i ich poszła na marne. Razem wszyscy szukali dobrego rozwiązania tej patowej sytuacji. Poza tym, zbliżał się nowy egzamin ósmoklasisty, podwójny rocznik. Chaos informacyjny, stres i wielka niewiadoma dotycząca dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością. W tej dramatycznej sytuacji pedagodzy podsunęli rodzicom pomysł przeniesienia syna do społecznej szkoły integracyjnej "..." w..., która spełniała wcześniejsze zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dodatkowo, szkoła gwarantowała swoim ósmoklasistom pierwszeństwo w rekrutacji do liceum. Decyzja rodziców była szybka. Po ukończeniu siódmej klasy złożyli potrzebne dokumenty do klasy ósmej już w nowej szkole. Po roku nauki wiedzą, że jedyny możliwy dla nich wybór okazał się bardzo trafiony. Mała, kameralna szkoła, 20-osobowa klasa, 10-osobowe grupy, nauczyciele, którzy są jednocześnie neuropedagogami, surdopedagogami, stały dostęp do psychologa, pedagoga, logopedy, psychiatry. To wszystko sprawiło, że mogli zrezygnować z zajęć indywidualnych (oprócz rewalidacyjnych). Syn dostał tutaj szansę na zdobywanie wiedzy, dostosowanej do swoich możliwości w optymalnych, przyjaznych warunkach. Zarówno nauczyciele, jak i rodzice dostrzegają ogromny postęp syna w integracji społecznej (rehabilitacji społecznej - termin powszechnie stosowany w ich poradni psychologiczno-pedagogicznej).

Po ukończeniu ósmej klasy, pomyślnym zdaniu egzaminu, syn został uczniem liceum w tej samej szkole, tj. społecznym integracyjnym liceum ogólnokształcącym "..." w.... Na cały okres edukacji ponadpodstawowej syn Wnioskodawczyni ma nowe orzeczenie o kształceniu specjalnym z poradni psychologiczno-pedagogicznej nr... w... oraz orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowanej (ważne do 2023 r.)

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni podała, że interpretacja dotyczy 2018 r.

Orzeczenie o niepełnosprawności syna wydane we (...) w dniu 5 stycznia 2019 r., datuje się od 8 listopada 2018 r. do 31 stycznia 2023 r. - stopień niepełnosprawności umiarkowany. Syn jest niepełnosprawny od dziecka (od momentu urodzenia).

Syn nie osiągał żadnych dochodów. Wnioskodawczyni pokrywa wszystkie wydatki na szkołę integracyjną syna z własnych dochodów i nie są one dofinansowane z żadnych instytucji. Wnioskodawczyni posiada wszystkie faktury, rachunki, dowody zapłaty, które dołączyła do zeznania podatkowego - kwota na zabiegi rehabilitacyjne jest wyszczególniona.

Wnioskodawczyni uzyskała w latach podatkowych, za które chce skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, dochody pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawczyni może odliczyć ulgę na rehabilitację syna (pozwalają na to Jej dochody)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako rodzic niepełnosprawnego dziecka uważa, że odliczając opłatę za edukację syna S. K. ma prawo powołać się na art. 26 ust. 7a pkt 6, dotyczący możliwości odliczeń za rehabilitację (w tym wypadku rehabilitację społeczną). Jest to jedyna możliwa w... szkoła, która zapewnia Jej synowi kompleksową edukację integracyjną, a więc również rehabilitację społeczną. Dzięki niej syn ma szansę na samodzielne w przyszłości funkcjonowanie w społeczeństwie.

Reforma edukacji odebrała Jej dziecku prawo do kompleksowej edukacji w bezpłatnej szkole masowej. Jako odpowiedzialny rodzic została zmuszona do wyboru szkoły płatnej. Nie jest to Jej wymyślona decyzja, ale konieczność. Chce i zrobi wszystko, aby w przyszłości syn był samodzielnym i samowystarczalnym członkiem społeczeństwa. Kontynuowanie nauki w tej szkole wydaje Jej się najlepszym i najmądrzejszym pomostem w tym kierunku. Prywatnie od urodzenia prowadzi rehabilitację ruchową syna, teraz doszła jeszcze prywatna rehabilitacja społeczna (czyt. edukacja społeczno-integracyjna). Jest to trudne wyzwanie. Rodzice chcą, aby w przyszłości syn nie był dla nikogo ciężarem. Teraz potrzebuje ich wsparcia w każdej formie. Tylko od nich zależy, czy w przyszłości rozwinie swoje skrzydła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1340 i 1669), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ma na utrzymaniu niepełnosprawnego syna, który od narodzin miał przyznane orzeczenie o niepełnosprawności, a po ukończeniu 16 roku życia orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. W związku z powyższym, od samego początku wymagał i nadal wymaga stałej opieki specjalistycznej:

* lekarskiej (neurologa, ortopedy, kardiologa, otolaryngologa, okulisty, osteopaty),

* rehabilitacji ruchowej,

* słuchowej,

* pedagogiczno-psychologicznej.

Do siódmej klasy szkoły podstawowej syn Wnioskodawczyni uczęszczał do szkoły masowej, w której korzystał z możliwości kształcenia specjalnego w klasie z rówieśnikami (tzw. edukacja włączająca - integracyjna) oraz nauczania indywidualnego z wybranych - głównych przedmiotów na terenie szkoły. Ten sposób zdobywania wiedzy przynosił wspaniałe efekty. Syn Wnioskodawczyni miał nie tylko coraz lepsze wyniki w nauce, ale i coraz lepiej funkcjonował społecznie. W wyniku reformy edukacji została odebrana możliwość kształcenia w takim modelu w szkole masowej. W związku z tym Wnioskodawczyni postanowiła umieścić syna w społecznej szkole integracyjnej, która spełniała wcześniejsze zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej. Jest to mała, kameralna szkoła, 20-osobowa klasa, 10-osobowe grupy. Nauczyciele są jednocześnie neuropedagogami, surdopedagogami, jest stały dostęp do psychologa, pedagoga, logopedy, psychiatry. Syn Wnioskodawczyni dostał tutaj szansę na zdobywanie wiedzy, dostosowanej do swoich możliwości w optymalnych, przyjaznych warunkach. Zarówno nauczyciele, jak i rodzice dostrzegają ogromny postęp syna w integracji społecznej (rehabilitacji społecznej - termin powszechnie stosowany w ich poradni psychologiczno-pedagogicznej).

Po ukończeniu ósmej klasy, pomyślnym zdaniu egzaminu, syn Wnioskodawczyni został uczniem liceum w tej samej szkole, tj. społecznym integracyjnym liceum ogólnokształcącym. Na cały okres edukacji ponadpodstawowej syn Wnioskodawczyni ma nowe orzeczenie o kształceniu specjalnym z poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowanej (ważne do 2023 r.)

Syn nie osiągał żadnych dochodów. Wnioskodawczyni pokrywa wszystkie wydatki na szkołę integracyjną syna z własnych dochodów i nie są one dofinansowane z żadnych instytucji. Wnioskodawczyni posiada wszystkie faktury, rachunki, dowody zapłaty, w których wyszczególniona została kwota na zabiegi rehabilitacyjne.

Wnioskodawczyni uzyskała w latach podatkowych, za które chce skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, dochody pozwalające na skorzystanie z ww. ulgi.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Należy zwrócić uwagę, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "zabieg" i "rehabilitacja". Zgodnie z definicją tych pojęć zawartą w "Słowniku wyrazów obcych" (PWN, Warszawa 1991 r.) oraz "Encyklopedii" PWN, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby).

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, z późn. zm.) wyjaśnia pojęcie rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zgodnie z którym rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego wynika, że zabiegi rehabilitacyjne, z których korzysta Jej niepełnosprawny syn w ramach zajęć w społecznym integracyjnym liceum ogólnokształcącym, wypełniają przesłanki do uznania ich za zabiegi rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w ich następstwie poprawie uległo funkcjonowanie społeczne i szeroko pojęta integracja dziecka Wnioskodawczyni. Należy również uwzględnić fakt, że rehabilitacja prowadzona jest przez wykwalifikowanych nauczycieli, oraz że syn Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego uznać należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w 2018 r. na zabiegi rehabilitacyjne świadczone w społecznym integracyjnym liceum ogólnokształcącym dla Jej niepełnosprawnego syna można zaliczyć do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne i odliczyć od podstawy opodatkowania w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, jeżeli spełnione będą wskazane wyżej pozostałe warunki, określone w art. 26 ww. ustawy. Odliczenie to przysługuje w wysokości faktycznie poniesionych wydatków, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. Wysokość wydatków należy ustalić na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe podejmują w toku postępowania podatkowego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul....,..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.