0113-KDIPT2-2.4011.306.2020.3.EC - Ulga termomodernizacyjna w podatku PIT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 6 maja 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.306.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 6 maja 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 maja 2020 r.), zaś w dniu 3 czerwca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 31 maja 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W grudniu 2019 r. zostały zainstalowane panele fotowoltaiczne w ilości 12 sztuk. Montaż odbył się na stelażu, który stoi na podwórku, kilka metrów od domu. Jest to tzw. instalacja naziemna.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że zamontowane panele fotowoltaiczne na znajdującym się na podwórku stelażu służą do zasilania budynku mieszkalnego w energię elektryczną. Prąd wytwarzany z instalacji fotowoltaicznej (naziemnej) Wnioskodawca wykorzystuje do bieżącego użytkowania w domu. Wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana na cele prywatne w budynku mieszkalnym należącym do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, usytuowanego na wspólnej działce gruntu, oznaczonego nr..., w obrębie... miasta..... Budynek mieszkalny Wnioskodawca wraz z żoną użytkuje od dnia 11 kwietnia 2017 r. Inwestycja termomodernizacyjna została przeprowadzona na ww. działce przy budynku mieszkalnym przez Wnioskodawcę i Jego żonę. Jest to budynek jednorodzinny, wolno stojący zamieszkały przez Wnioskodawcę, Jego żonę i córkę. Poniesione wydatki dotyczyły zakupu paneli fotowoltaicznych oraz usługi ich montażu. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie zostały dofinansowane z żadnego źródła. Wydatki poniesione w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani uwzględnione przez Wnioskodawcę w związku z korzystaniem z ulg podatkowych, w rozumieniu ustawy - Ordynacja podatkowa.

Poniesienie wydatków związanych z zakupem (montażem instalacji fotowoltaicznej) nastąpiło w dniu 16 grudnia 2019 r. - faktura VAT zaliczkowa, zaś w dniu 10 stycznia 2020 r. - pozostała kwota do zapłacenia.

Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone.

Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł i będzie chciał odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej zostały udokumentowane fakturami VAT. Faktura VAT z dnia 8 stycznia 2020 r. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 grudnia 2018 r. od dnia 1 stycznia bieżącego roku, osoby fizyczne od podstawy podatku dochodowego mogą odliczyć wydatki poniesione m.in. na ogniwa fotowoltaiczne wraz z osprzętem, a także za ich montaż. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 9 kwietnia 2019 r. (www.gov.pl) ulga przysługuje również w sytuacji gdy w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, np. w związku z brakiem technicznych możliwości montażu instalacji na tym budynku instalacja ta zostanie zamontowana na innym budynku, np. garażu, budynku gospodarczym, lecz służy budynkowi mieszkalnemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Co w sytuacji, kiedy instalacja fotowoltaiczna Wnioskodawcy jest zainstalowana na naziemnym stelażu przy budynku mieszkalnym?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zamontowana u Wnioskodawcy naziemna instalacja fotowoltaiczna podlega uldze termomodernizacyjnej. Dom Wnioskodawcy wykonany jest z dachówek, które pod wpływem nacisków w momencie montażu paneli po prostu popękałyby, a co za tym idzie należałoby je wymienić, a są to bardzo duże koszty. Wnioskodawca wraz z żoną ma 30 letnią gwarancję na ww. dachówki, której nie chcieliby utracić w momencie jakiejkolwiek ingerencji zewnętrznej poprzez montaż paneli fotowoltaicznych. Panele w ilości 12 sztuk są dodatkowym obciążeniem dla więźby dachowej, co mogłoby skutkować jej uszkodzeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Zatem, oznacza to budynek już wybudowany. W przypadku nowo budowanego budynku (w momencie ponoszenia wydatków), podatnik nie jest właścicielem budynku lecz nakładów, które prowadzą do powstania budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, w efekcie których zaoszczędzimy energię potrzebną do ogrzania budynku mieszkalnego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cyt. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

* sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

* zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w grudniu 2019 r. zostały zainstalowane na nieruchomości panele fotowoltaiczne w ilości 12 sztuk. Montaż odbył się na stelażu, który stoi na podwórku, kilka metrów od domu. Jest to tzw. instalacja naziemna. Zamontowane panele fotowoltaiczne na znajdującym się na podwórku stelażu służą do zasilania budynku mieszkalnego w energię elektryczną. Prąd wytwarzany z instalacji fotowoltaicznej (naziemnej) Wnioskodawca wykorzystuje do bieżącego użytkowania w domu. Wyprodukowana energia elektryczna jest wykorzystywana na cele prywatne w budynku mieszkalnym należącym do Wnioskodawcy. Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, usytuowanego na wspólnej działce gruntu. Budynek mieszkalny Wnioskodawca wraz z żoną użytkuje od dnia 11 kwietnia 2017 r. Inwestycja termomodernizacyjna została przeprowadzona na ww. działce przy budynku mieszkalnym przez Wnioskodawcę i Jego żonę. Jest to budynek jednorodzinny, wolno stojący zamieszkały przez Wnioskodawcę, Jego żonę i córkę. Poniesione wydatki dotyczyły zakupu paneli fotowoltaicznych oraz usługi ich montażu. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie zostały dofinansowane z żadnego źródła. Wydatki poniesione w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ani odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ani uwzględnione przez Wnioskodawcę w związku z korzystaniem z ulg podatkowych, w rozumieniu ustawy - Ordynacja podatkowa. Poniesienie wydatków związanych z zakupem (montażem instalacji fotowoltaicznej) nastąpiło w dniu 16 grudnia 2019 r. - faktura VAT zaliczkowa, zaś w dniu 10 stycznia 2020 r. - pozostała kwota do zapłacenia. Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone.

Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł i będzie chciał odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej zostały udokumentowane fakturami VAT (faktura VAT z dnia 8 stycznia 2020 r.).

Zauważyć należy, że w katalogu wydatków podlegających odliczeniu znajdującym się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych, w części 1 w punkcie 13 zostało wskazane "ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem". Zatem w ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

Istotne przy tym jest, aby wydatki podlegające odliczeniu były poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego dotyczącego budynku mieszkalnego, którego podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Omawiane regulacje określające warunki korzystania z ulgi termomodernizacyjnej nie wykluczają jej stosowania w przypadku wydatków poniesionych na montaż instalacji na stelażu znajdującym się na działce, ale służącej do zasilania budynku mieszkalnego, tj. związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma możliwość odliczenia w rozliczeniu rocznym składanym za 2019 r. od podstawy obliczenia podatku wydatków poniesionych na zakup i montaż naziemnej instalacji fotowoltaicznej, służącej do zasilania energią elektryczną budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca jest właścicielem, w ramach ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, w związku z czym niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul....,...., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.