0113-KDIPT2-2.4011.140.2020.2.DA - Określenie skutków podatkowych otrzymania spłaty na podstawie ugody sądowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2020 r. (data wpływu 5 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty na podstawie ugody sądowej - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty na podstawie ugody sądowej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 kwietnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.140.2020.1.DA, wezwano Zainteresowaną będącą stroną, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 16 kwietnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 kwietnia 2020 r.). W dniu 5 maja 2020 r. (nadano w dniu 2 maja 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowaną będącą stroną postępowania:

Panią..., * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Pana.

przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu... września 2014 r. zmarła ciotka Zainteresowanych (siostra nieżyjącego ojca). W wyniku powyższego Zainteresowana nabyła spadek po zmarłej w 1/4 części - postanowienie Sądu Rejonowego w... z dnia 28 maja 2015 r., sygn. akt.... Spadek nabyli również: brat Zainteresowanej... (Zainteresowany) w 1/4 części oraz ciotka Zainteresowanej... (siostra zmarłej) w 1/2 części.

W skład masy spadkowej wchodziły:

* nieruchomość położona w..., przy ul...., dla której Sąd Rejonowy w... IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr...,

* oszczędności zgromadzone na rachunku bankowym w kwocie 21 025 zł.

Fakt nabycia spadku Zainteresowana zgłosiła do urzędu skarbowego w dniu 20 lipca 2015 r. składając deklarację SD-3, a następnie po uzyskaniu wiedzy o oszczędnościach zgromadzonych na rachunku bankowym, jej korektę w dniu 15 października 2015 r. W dokumentach tych Zainteresowana wskazała fakt nabycia udziału 1/4 w ww. nieruchomości, której wartość określiła na kwotę 200 000 zł (wartość udziału 50 000 zł) oraz kwoty 5 256 zł z ogólnej kwoty środków zgromadzonych na rachunku bankowym (1/4 udziału).

Decyzją z dnia 10 sierpnia 2015 r. naczelnik urzędu skarbowego ustalił podatek od spadku na kwotę 4 305 zł, a następnie na skutek złożonej przeze Zainteresowaną korekty deklaracji SD-3, wznowił postępowanie i ustalił podatek na kwotę 4 935 zł. Powyższa należność została zapłacona przez Zainteresowaną odpowiednio w dniu 24 sierpnia 2015 r. oraz w dniu 4 grudnia 2015 r.

Podział środków zgromadzonych na rachunku bankowym nastąpił w 2016 r.

Następnie na mocy ugody z dnia 31 sierpnia 2018 r. zawartej w postępowaniu sądowym o dział spadku toczącym się przed Sądem Rejonowym w..., sygn. akt..., przed mediatorem adwokatem..., strony postanowiły dokonać działu spadku po zmarłej..., poprzez przyznanie prawa własności wchodzącej w skład spadku nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w... IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr..., wyłącznie... (siostrze zmarłej) z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców. Wartość przedmiotowej nieruchomości, dla potrzeb zawarcia ugody, została określona na kwotę 240 000 zł. W ramach podziału Zainteresowani uzyskali kwotę po 60 000 zł.

W dniu 29 kwietnia 2019 r. Zainteresowana złożyła w urzędzie skarbowym PIT-39 wskazując w nim (w obawie przed zarzutem nieprawidłowego rozliczenia) całą kwotę uzyskaną w wyniku sądowego działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości, zaznaczając jednocześnie chęć skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po analizie orzecznictwa w przedmiotowym zakresie pojawiły się jednak wątpliwości, co do prawidłowości rozliczenia w PIT-39 uzyskanych z tytułu działu spadku środków pieniężnych. Zarówno bowiem z interpretacji organów podatkowych jak i orzeczeń sądów administracyjnych wywieść można pogląd, zgodnie z którym otrzymana przez Zainteresowanych w wyniku zawartej ugody sądowej kwota z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości nie spowodowała powstania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości przysługującego Zainteresowanym udziału spadkowego, tj. do kwoty 50 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego wyżej stanu faktycznego oraz obowiązujących przepisów prawa otrzymana przez Zainteresowaną kwota z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości spowodowała u Zainteresowanej powstanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, z analizy orzecznictwa sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych organów podatkowych wynika, że otrzymana przez Zainteresowanych kwota z tytułu dokonanego w postępowaniu sądowym działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości do wysokości posiadanego z tytułu dziedziczenia udziału, tj. do kwoty 50 000 zł, nie spowodowała powstania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2017 r., nr 1462-IPPB.4511.1248.2016.GF, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 sierpnia 2013 r., nr ITPB/415-498/13/DSZ, Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 marca 2018 r., nr IPTPB2/4511-136/15-6/18-S/AKU, Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 listopada 2014 r., nr IBPBII/2/415-771/14/MZM oraz w orzeczeniach sądów administracyjnych: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2017 r., sygn. akt II FSK 1432/16, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Po 918/12.

Uzasadniając powyższe wskazać należy, że z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych stanowiących do chwili działu przedmiot współwłasności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 211 i art. 212 ustawy - Kodeks cywilny, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy nie da się podzielić przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez sprzedaż rzeczy wspólnej i podział uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. W sytuacji zatem, gdy dział spadku i zniesienie współwłasności następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości przypadającego z tytułu dziedziczenia udziału.

Tym samym, o przychodzie z tytułu działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości można mówić jedynie w sytuacji, gdy uzyskana tytułem spłaty kwota przekracza przypadający udział w spadku - przychód stanowi wówczas kwota uzyskana ponad wartość przypadającego udziału w spadku.

W wyżej przedstawionym stanie faktycznym zniesienie współwłasności nieruchomości nastąpiło poprzez przyznanie prawa własności... (siostrze zmarłej) z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że uzyskanie przez Zainteresowanych kwoty po 60 000 zł z tytułu działu spadku przekroczyło wartość przypadającego każdemu z Nich udziału o kwotę 10 000 zł, zatem w ocenie Zainteresowanych, tylko ta kwota może stanowić przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast kwota 50 000 zł odpowiadająca wysokości przypadającego udziału w spadku każdemu z Zainteresowanych, takim przychodem nie jest.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu... września 2014 r. zmarła ciotka Zainteresowanych. W wyniku powyższego, postanowieniem sądowym z dnia 28 maja 2015 r. Zainteresowana nabyła udział 1/4 w spadku po zmarłej. Ponadto, spadek nabyli również: Zainteresowany (brat Zainteresowanej) w udziale 1/4 oraz ciotka Zainteresowanych (siostra zmarłej) w udziale 1/2. W skład masy spadkowej wchodziła nieruchomość oraz oszczędności zgromadzone na rachunku bankowym w kwocie 21 025 zł. Fakt nabycia spadku Zainteresowana zgłosiła do urzędu skarbowego w dniu 20 lipca 2015 r. składając deklarację SD-3, a następnie po uzyskaniu wiedzy o oszczędnościach zgromadzonych na rachunku bankowym, jej korektę w dniu 15 października 2015 r. W dokumentach tych Zainteresowana wskazała fakt nabycia udziału 1/4 w ww. nieruchomości, której wartość określiła na kwotę 200 000 zł (wartość udziału Zainteresowanej 50 000 zł) oraz kwoty 5 256 zł z ogólnej kwoty środków zgromadzonych na rachunku bankowym (1/4 udziału). Podział środków zgromadzonych na rachunku bankowym nastąpił w 2016 r. Następnie na mocy ugody z dnia 31 sierpnia 2018 r. zawartej w postępowaniu sądowym o dział spadku strony postanowiły dokonać działu spadku po zmarłej, poprzez przyznanie prawa własności wchodzącej w skład spadku nieruchomości, wyłącznie ciotce Zainteresowanej... (siostrze zmarłej) z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców. Wartość przedmiotowej nieruchomości, dla potrzeb zawarcia ugody, została określona na kwotę 240 000 zł. W ramach podziału Zainteresowani uzyskali kwotę 60 000 zł. W dniu 29 kwietnia 2019 r. Zainteresowana złożyła w urzędzie skarbowym PIT-39 wskazując całą kwotę uzyskaną w wyniku sądowego działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości, zaznaczając jednocześnie chęć skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 926 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Z kolei art. 925 tej ustawy stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, co następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 Kodeksu cywilnego).

Natomiast, zgodnie z art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie Sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Artykuł 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 210 ustawy - Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Natomiast zgodnie z art. 211 i art. 212 ustawy - Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest nieruchomość niezabudowana, następuje ze spłatami na rzecz pozostałego spadkobiercy, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia nieruchomości. Jeżeli spłata nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji zatem, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, to podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej, a więc brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentnej kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak, na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu, wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, że w każdej sytuacji, kiedy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku lub zniesienia współwłasności, jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez niego udział we współwłasności.

Istotne znaczenie dla rozpatrywanej sprawy ma okoliczność, że w wyniku przeprowadzonego działu spadku po zmarłej ciotce, przyznano prawo własności do wchodzącej w skład spadku nieruchomości wyłącznie... (siostrze zmarłej) z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców, tj. Zainteresowanych. Jak wskazali Zainteresowani, spłata ta przekroczyła wartość przysługujących Zainteresowanym udziałów w spadku po zmarłej ciotce. W konsekwencji, otrzymanie przez Zainteresowanych spłaty odpowiadającej kwocie ekwiwalentnej do wartości udziałów nabytych w spadku po ciotce nie spowoduje po Ich stronie powstania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, kwota spłaty stanowiąca nadwyżkę ponad wartość przysługujących udziałów w masie spadkowej po zmarłej ciotce, obejmującej nieruchomość, stanowi dla Zainteresowanych przychód z odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych - stosownie do art. 30e ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy). Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że otrzymanie przez Zainteresowanych spłaty w części odpowiadającej kwocie ekwiwalentnej do wartości udziałów nabytych w spadku nie spowoduje po Ich stronie powstania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota spłaty stanowiąca nadwyżkę ponad wartość przysługujących Zainteresowanym udziałów w masie spadkowej po zmarłej ciotce, obejmującej nieruchomość, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30e ww. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r. § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy), z zastrzeżeniem art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.