0113-KDIPT2-2.4011.14.2017.1.KK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2017 r. (data wpływu 8 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytych przez Wnioskodawcę w wyniku zwrotu wywłaszczonej nieruchomości spadkobiercom - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2017 r. wpłynął do organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytych przez Wnioskodawcę w wyniku zwrotu wywłaszczonej nieruchomości spadkobiercom.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Decyzją Nr Rep. A nr... z dnia 8 maja 1980 r. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, wywłaszczono nieruchomość należącą do dziadków Wnioskodawcy (... i...), położoną w... przy ulicy..., oznaczoną numerem geodezyjnym 924/4, obręb.... Jak wynika z ww. decyzji przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona na wniosek.... Zgodnie z planem realizacyjnym Nr.., zatwierdzonym decyzją z dnia 5 października 1977 r., teren ten był niezbędny inwestorowi pod budowę... w.... Państwo nabyło ww. działkę w tym celu. Z części ww. nieruchomości wydzielono 1031 m², z której cel nie został zrealizowany.

Dziadek Wnioskodawcy zmarł w dniu 30 lipca 1978 r.

Stosownie do postanowień art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, poprzedni właściciel lub jego spadkobiercy mogą żądać zwrotu wywłaszczonej działki lub jej części, jeśli stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o przejęciu.

Z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej działki położonej w... przy ulicy..., oznaczonej numerem geodezyjnym 924/4, obręb..., o powierzchni 1031 m², a zapisanej w księdze wieczystej..., będącej własnością Gminy..., wystąpili w dniu 28 grudnia 2012 r.:.., Wnioskodawca,....

Urząd Miasta..., mając na względzie stan zagospodarowania działki uznał, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 137 cytowanej ustawy, kwalifikujące nieruchomość do zwrotu na rzecz wnioskodawców. Prezydent Miasta..., organ wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia 4 sierpnia 2014 r., uprawomocnioną w dniu 22 sierpnia 2014 r., na podstawie przepisów art. 136 ust. 3, art. 137, art. 139, art. 140, art. 142, art. 216, art. 217 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518) oraz art. 104, art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.), zwrócił wnioskującym spadkobiercom wywłaszczoną nieruchomość.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w. Wydział II Cywilny z dnia 1 marca 1979 r., sygn. akt..., uprawomocnionym i potwierdzonym przez Sąd na podstawie odpisu z dnia 15 maja 2013 r., spadek po zmarłym..., na podstawie ustawy, nabyli:

* małoletnia wnuczka... - 1/6 części,

* Wnioskodawca (wnuk) - 1/6 części,

* żona... - 2/6 części,

* córka... - 2/6 części.

Wnuki... i Wnioskodawca nabyły spadek bezpośrednio po zmarłym dnia 30 lipca 1978 r. dziadku..., gdyż syn... -..., a ojciec... i Wnioskodawcy, zmarł w dniu 28 lutego 1969 r. (akt zgonu wydany przez I Urząd Stanu Cywilnego w. Nr..).

Ponadto, zgodnie z Aktem Poświadczenia Dziedziczenia wydanym w Kancelarii Notarialnej w..., przy ul...., Repetytorium A nr... dnia 2 lipca 2014 r., spadek po..., zmarłej 29 grudnia 2009 r., stosownie do treści art. 95j i art. 95p ustawy - Prawo o notariacie nabyli:

* wnuczka... 1/4 części,

* Wnioskodawca (wnuk) 1/4 części,

* ... 1/2 części.

Orzeczono i wykonano decyzję o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej i przekazano na rzecz Gminy... zwaloryzowaną kwotę stanowiącą zapłatę za wywłaszczoną nieruchomość.

Aktem notarialnym z dnia 7 października 2015 r., Rep. A Nr.., Wnioskodawca wraz z pozostałymi właścicielami dokonał sprzedaży nieruchomości zwróconej decyzją administracyjną, tj. działki oznaczonej numerem geodezyjnym 924/4. Odpłatne zbycie udziału w tej nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zwróconej na skutek wywłaszczenia nieruchomości, istnieje zobowiązanie do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży posiadanych udziałów w zwróconej decyzją administracyjną nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), jako spadkobierca, uzyskał On zwrot wywłaszczonej nieruchomości, ponieważ stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Wnioskodawca uważa, że w sprawie, którą szczegółowo opisał, zwrot nieruchomości nie jest nabyciem w rozumieniu ustawy, lecz jedynie przywróceniem stanu prawnego tej nieruchomości, tj. stanu istniejącego przed wywłaszczeniem. Przywracając stan prawny, który istniał przed wywłaszczeniem, decyzja o zwrocie nieruchomości przywróciła prawo własności. Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, faktu przywrócenia stanu sprzed wywłaszczenia nie można uznać za "nabycie nieruchomości". Zatem, jej późniejsze zbycie (sprzedaż) nie może rodzić po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment (data) nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że decyzją z dnia 8 maja 1980 r. o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu, wywłaszczono nieruchomość dziadków Wnioskodawcy (... i...). Jak wynika z ww. decyzji, przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona na wniosek.... Zgodnie z planem realizacyjnym, zatwierdzonym decyzją z dnia 5 października 1997 r., teren ten był niezbędny inwestorowi pod budowę... i Państwo nabyło ww. działkę w tym celu. Z części przedmiotowej nieruchomości wydzielono działkę o powierzchni 1 031 m², na której cel nie został zrealizowany. Z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej działki będącej własnością Gminy, stosownie do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 516), wystąpili w dniu 28 grudnia 2012 r. spadkobiercy, w tym Wnioskodawca.

Urząd Miasta, mając na względzie stan zagospodarowania działki, uznał, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 137 ww. ustawy, kwalifikujące nieruchomość do zwrotu na rzecz wnioskodawców. Prezydent Miasta, jako organ wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, decyzją z dnia 4 sierpnia 2014 r., prawomocną w dniu 22 sierpnia 2014 r., na podstawie przepisów art. 136 ust. 3, art. 137, art. 139, art. 140, art. 142, art. 216, art. 217 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.) zwrócił wywłaszczoną nieruchomość wnioskującym spadkobiercom. Orzeczono i wykonano decyzję o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej, i przekazano na rzecz Gminy zwaloryzowaną kwotę stanowiącą zapłatę za wywłaszczoną nieruchomość.

Zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 1 marca 1979 r., Wnioskodawca, na podstawie ustawy, nabył 1/6 część spadku po zmarłym w dniu 30 lipca 1978 r. dziadku (...).

Zgodnie z Aktem Poświadczenia Dziedziczenia wydanym w dniu 2 lipca 2014 r., Wnioskodawca nabył 1/4 część spadku po zmarłej w dniu 29 grudnia 2009 r. babci (...).

Aktem notarialnym z dnia 7 października 2015 r. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami, będącymi spadkobiercami po dziadkach (... i...), dokonał sprzedaży nieruchomości zwróconej decyzją administracyjną. Sprzedaż ta nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą, jest instytucja zwrotu nieruchomości w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. W myśl art. 136 ust. 3 ww. ustawy, poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej, stosownie do art. 140.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że decyzja o zwrocie nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercy, powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym, w momencie ww. zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercy. Zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, do którego dochodzi na podstawie decyzji administracyjnej, jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie zwracanej nieruchomości, przywraca wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

Wobec powyższego, w rozpatrywanej sprawie datą nabycia przez Wnioskodawcę udziałów w zwróconej, uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, stanowiącej własność Jego dziadków, nie jest data ich zwrotu, lecz daty pierwotnego nabycia udziałów w tej nieruchomości przez Wnioskodawcę, które nastąpiło w 1978 r. i w 2009 r. w drodze spadku.

Zgodnie z art. 924 i art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast, data wydania (uprawomocnienia się) decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości, pozostaje bez wpływu dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości (jak też udziału w niej).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie udziałów w przedmiotowej nieruchomości, jako nabytych przez Wnioskodawcę w 1978 r. i 2009 r., nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ww. udziałów w nieruchomości nastąpiła w 2015 r., tj. po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów. W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Podkreślić należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli (spadkobierców).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.