0113-KDIPT2-2.4011.13.2020.2.DA - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach (działkach).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 kwietnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-2.4011.13.2020.2.DA Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach (działkach).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach (działkach) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziałów w nieruchomościach (działkach).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 27 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.13.2020.1.DA, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 lutego 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 marca 2020 r.). W dniu 11 marca 2020 r. (nadano w dniu 6 marca 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Postanowieniem sądowym z dnia 25 stycznia 2018 r. stwierdzono, że w dniu 31 sierpnia 2004 r. przez zasiedzenie własność nieruchomości gruntowych: działki nr A, o powierzchni 0,11 ha, działki nr B, o powierzchni 0,06 ha, nabyła babcia Wnioskodawcy. Ponadto babcia Wnioskodawcy posiadała własność gruntu ornego o powierzchni 1,56 ha.

W dniu 13 września 2012 r. zmarła babcia Wnioskodawcy.

Postanowieniem sądowym z dnia 14 lutego 2017 r. stwierdzono, że spadek po zmarłej babci Wnioskodawcy nabyli: ojciec Wnioskodawcy oraz brat ojca Wnioskodawcy, po 1/2 części odziedziczonego majątku każdy z nich.

W dniu 8 stycznia 2017 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. W skład odziedziczonego majątku po ojcu wchodziły:

* działka rolna nr C, o powierzchni 1,02 ha, położona we wsi...,

* działka rolna nr A, o powierzchni 0,11 ha, położona we wsi...,

* działka nr D stanowiąca łąkę, o powierzchni 0,53 ha, położona we wsi...,

* działka zabudowana domem nr B, o powierzchni 0,06 ha, położona we wsi....

Postanowieniem sądowym z dnia 20 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca i Jego brat, odziedziczyli po zmarłym ojcu majątek po 1/2 części każdy z nich.

W efekcie współwłaścicielami ww. gruntów zostali: Wnioskodawca i Jego brat w udziałach po 1/4 w ww. majątku każdy z nich oraz brat ojca Wnioskodawcy w udziale 1/2 w tym majątku.

W dniu 24 października 2019 r. współwłaściciele ww. gruntów sprzedali działkę rolną nr C, rolnikowi na powiększenie gospodarstwa.

W dniu 25 września 2019 r. współwłaściciele ww. gruntów sprzedali działkę rolną nr A, z przeznaczeniem pod budowę.

Współwłaściciele przedmiotowych gruntów planują sprzedać działkę nr D stanowiącą łąkę oraz działkę zabudowaną domem wraz z budynkami gospodarczymi (wystawiono na sprzedaż).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić 19% podatek od opisanej sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, majątek który odziedziczył po zmarłej babci, a następnie po ojcu, nie powinien być opodatkowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d. innych rzeczy, - eżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano w artykule 10 między innymi ustęp 5.

Powyższy przepis, stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że postanowieniem sądowym z dnia 25 stycznia 2018 r. stwierdzono, że w dniu 31 sierpnia 2004 r. przez zasiedzenie własność nieruchomości gruntowych: działki nr A o powierzchni 0,11 ha, działki nr B, o powierzchni 0,06 ha nabyła babcia Wnioskodawcy. Ponadto babcia Wnioskodawcy posiadała własność gruntu ornego o powierzchni 1,56 ha. W dniu 13 września 2012 r. zmarła babcia Wnioskodawcy. Postanowieniem sądowym z dnia 14 lutego 2017 r. stwierdzono, że spadek po zmarłej babci Wnioskodawcy nabyli: ojciec Wnioskodawcy oraz brat ojca Wnioskodawcy, po 1/2 części odziedziczonego majątku każdy z nich. W dniu 8 stycznia 2017 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. W skład odziedziczonego majątku po ojcu wchodziły: działka rolna nr C, o powierzchni 1,02 ha; działka rolna nr A, o powierzchni 0,11 ha; działka nr D, o powierzchni 0,53 ha, stanowiąca łąkę; działka zabudowana domem nr B, o powierzchni 0,06 ha; położone we wsi.... Postanowieniem sądowym z dnia 20 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca i Jego brat, odziedziczyli po zmarłym ojcu majątek po 1/2 części każdy z nich. W efekcie współwłaścicielami ww. gruntów zostali: Wnioskodawca i Jego brat w udziałach po 1/4 w ww. majątku każdy z nich oraz brat ojca Wnioskodawcy w udziale 1/2 w tym majątku. W dniu 24 października 2019 r. współwłaściciele ww. gruntów sprzedali działkę rolną nr C, rolnikowi na powiększenie gospodarstwa. W dniu 25 września 2019 r. współwłaściciele ww. gruntów sprzedali działkę rolną nr A, z przeznaczeniem pod budowę. Współwłaściciele przedmiotowych gruntów planują sprzedać działkę nr D, stanowiącą łąkę oraz działkę zabudowaną domem wraz z budynkami gospodarczymi.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w nieruchomościach (działce nr C oraz w działce nr A) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. udziałów nabytych w spadku po zmarłym w 2017 r. ojcu nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowych nieruchomości przez spadkodawcę.

W celu ustalenia daty nabycia przez Wnioskodawcę udziałów w działkach nr C i nr A, będących przedmiotem odpłatnego zbycia w 2019 r., wskazać należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 ustawy - Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy - Kodeks cywilny).

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Babcia Wnioskodawcy zmarła w 2012 r. Ojciec Wnioskodawcy odziedziczył udział 1/2 w majątku spadkowym po zmarłej babci Wnioskodawcy. Ojciec Wnioskodawcy zmarł w 2017 r. Sprzedaż udziałów w nieruchomościach (działce nr C oraz działce nr A) nabytych w spadku po zmarłym ojcu nastąpiła w 2019 r. Zatem, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w dacie sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w ww. nieruchomości już upłynął.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dokonane w 2019 r. przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości (działce nr C oraz działce nr A) nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Ponadto, rozstrzygnięcie to będzie miało zastosowanie do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży udziałów w nieruchomościach (działce nr D oraz działce nr B) nabytych w spadku po ojcu, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie. W konsekwencji, również planowana sprzedaż udziałów w nieruchomościach wchodzących w skład spadku po ojcu i zarazem odziedziczonych przez ojca po babci Wnioskodawczyni, nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl