0113-KDIPT2-1.4011.971.2022.3.KD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 3 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży części nieruchomości wspólnej w tym prawa do korzystania z miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 stycznia 2023 r. (data wpływu 7 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca legitymujący się... prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą:.

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Jest Pan czynnym podatnikiem w myśl ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.; dalej: ustawy o VAT).

22 listopada 2017 r. wspólnie z żoną nabył Pan do majątku wspólnego na własność samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni 83,38 m² wraz z udziałem wynoszącym 1956/100000 części wspólnych budynku i urządzeń oraz w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej. Wraz z nabyciem nieruchomości przysługiwało Panu wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z:

- dwóch miejsc postojowych,

- z dwóch tarasów przyległych do tego lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z aktem notarialnym ustalony został podział korzystania z nieruchomości wspólnej (quoad usum) polegający na fizycznym wydzieleniu w tej nieruchomości m.in. miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz tarasów.

W umowie wskazano żądanie m.in:

- wyodrębnienia w księdze wieczystej lokalu mieszkalnego,

- założenie dla lokalu mieszkalnego księgi wieczystej z wpisem:

Kwota nabycia nieruchomości wyniosła 495 788 złotych, z czego 459 062,97 zł (kwota netto) oraz 36 725,03 zł (kwota VAT).

20 lutego 2018 r. wprowadził Pan do działalności gospodarczej 13,37 m² nieruchomości wraz z jednym miejscem postojowym. Od powyższych elementów dokonywane były odpisy amortyzacyjne. Wartość początkowa wyniosła 145 786,88 zł, na którą składała się:

- wartość nieruchomości w proporcji wraz z miejscem parkingowym - 81 993,01 zł;

- nakłady poniesione przed przyjęciem biura do działalności - 61 806,10 zł;

- koszty notarialne + usługa odbioru - 585 zł;

- odsetki od kredytu hipotecznego - 1 402,77 zł.

Od wartości nieruchomości wprowadzonej w proporcji wraz z miejscem postojowym do działalności nie dokonał Pan odliczenia podatku VAT, jednakże w odniesieniu do nakładów poniesionych przed przyjęciem biura do działalności z takiego prawa skorzystał.

Ostatnie nakłady zostały poniesione przed wprowadzeniem nieruchomości do działalności gospodarczej.

17 stycznia 2022 r. nieruchomość została sprzedana. W umowie wskazano lokal mieszkalny, który posiadał już odrębną księgę wieczystą (nr...) oraz część nieruchomości wspólnej 1956/100 000 objętej dotychczasową księgą nr... (księga wieczysta lokalu mieszkalnego nr... wskazywała w pozycji I-Sp (spis praw związanych z własnością) także tę część wspólną).

W piśmie z 31 stycznia 2023 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania oprogramowania, wdrażania systemów... i... oraz dostosowywania ich pod unikalne potrzeby klientów. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług począwszy od 1 października 2014 r. W 2022 r. przychody z tej działalności opodatkowane były na zasadach ogólnych (skala podatkowa). W latach 2018-2021 przychody te były opodatkowane w formie podatku liniowego, natomiast w 2017 r. także korzystał Pan z zasad ogólnych (skala podatkowa). Rodzaj prowadzonej dokumentacji to podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Część lokalu mieszkalnego, tj. 13,37 m², jest odrębnym, wydzielonym pomieszczeniem, przeznaczonym wyłącznie do działalności gospodarczej. Przez użyte w opisie wniosku miejsca postojowe należy rozumieć miejsca w wielostanowiskowym lokalu garażowym wewnątrz budynku (podziemnym). Przedmiotowe miejsca postojowe są wyodrębnione w powierzchni budynku na kondygnacji, na której się znajdują. Są to dwa niezależne miejsca. Miejsca postojowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej nie stanowią odrębnej własności i nie mogą być przedmiotem samodzielnej sprzedaży. Lokal mieszkalny oraz miejsca postojowe zostały objęte jedną księgą wieczystą. Miejsca postojowe nie spełniają warunków pomieszczenia przynależnego do nabytego lokalu mieszkalnego, ale także nie mogą stanowić odrębnego przedmiotu obrotu. Jeżeli budynek i miejsca postojowe są objęte jedną księgą wieczystą i jest zarządzany przez spółdzielnie/wspólnotę - występuje umowa quad usum (tak jak w przedstawionym przez Pana przypadku) i miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży bez lokalu. Dodatkowo miejsca postojowe nie mogą być pomieszczeniem przynależnym, gdyż nie są one w ogóle pomieszczeniem, lecz miejscami wydzielonymi liniami narysowanymi na podłodze garażu. Sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. Obecnie posiada Pan tylko jedną nieruchomość, która nie jest przeznaczona na sprzedaż, a na własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca wskazał, że jego pytanie Nr 1, które zostało zadane we wniosku, odnosi się właśnie do zasad opodatkowania nieruchomości.

Pragnie Pan dowiedzieć się, czy nieruchomość, a przede wszystkim część nieruchomości wprowadzona do działalności gospodarczej ze względu na art. 10 ust. 3 ustawy o PIT będzie podlegać opodatkowaniu według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, czyli ostatecznie według art. 30e ust. 1 ustawy o PIT, a nie według zasad przewidzianych dla opodatkowania z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości. Opisywany we wniosku przypadek, to pierwsza sprzedaż nieruchomości. Część nieruchomości wprowadzona do działalności gospodarczej wraz z miejscem postojowym była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z wykorzystywaniem części lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym do działalności gospodarczej jest Pan w stanie przyporządkować wydatki związane z nieruchomością w całości do celów działalności gospodarczej. Może Pan podzielić wydatki, na te które dotyczą nieruchomości i miejsca postojowego związanych z działalnością gospodarczą (uprawniające do odliczenia VAT, gdyż podatnik nie prowadzi działalności zwolnionej) oraz pozostałej związanej z resztą nieruchomości (nieuprawniające do odliczenia VAT). Ww. części nieruchomości były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury za zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscami postojowymi zostały wystawione na Pana wraz z żoną:..,.. Faktury dotyczące pozostałych wydatków poniesionych na wyodrębnioną część przeznaczoną wyłącznie do działalności gospodarczej były wystawione na Pana dane firmowe, zaś pozostałe faktury dotyczące wydatków na część nieprzeznaczoną wyłącznie do działalności gospodarczej były wystawione ponownie na Pana wraz z żoną.

Wskazał Pan, że odliczył VAT od:

- usługi notarialnej - 42,55 zł; 28 lutego 2017 r.;

- projektu aranżacji wnętrz biura 794,72 zł; 20 września 2017 r.;

- usługi wsparcia przy odbiorze lokalu (części pomieszczenia wykorzystywanego w działalności) 92 zł; 20 października 2017 r.;

- usługi remontowej 1 809,65 zł; 19 listopada 2017 r.;

- filtru do uzdatnienia wody (według przyjętej proporcji) 70,12 zł; 30 listopada 2017 r.;

- dostarczenie i zamontowanie drzwi 146,23 zł; 13 grudnia 2017 r.;

- armatury i materiałów do wykończenia łazienki 547,97 zł; 14 grudnia 2017 r.;

- usługi remontowej 1 809,65 zł; 14 grudnia 2017 r.;

- oprawy świetlnej i źródła światła do biura 2 008,13 zł; 22 grudnia 2017 r.;

- usługi dostarczenia i wykonania podłogi drewnianej w biurze 1 121,95 zł; 31 grudnia 2017 r.;

- farby do biura 74,31 zł; 8 stycznia 2018 r.;

- dostarczenia i zamontowania drzwi 182,69 zł; 9 stycznia 2018 r.;

- projektu, dostarczenia materiałów i wykonania smart-home do biura 2 733,72 zł; 5 lutego 2018 r.;

- usługi dostarczenia i wykonania podłogi drewnianej w biurze 1 869,94 zł; 6 lutego 2018 r.;

- dostarczenie i zamontowanie drzwi 36,46 zł; 13 lutego 2018 r.;

- usługi dostarczenia i wykonania podłogi drewnianej w biurze 2 131,72 zł; 20 lutego 2018 r.;

- usługi dostarczenia i wykonania podłogi drewnianej w biurze (korekta ww. FV)-1 121,95 zł; 20 lutego 2018 r.

Nie dokonał Pan odliczenia podatku VAT od faktury dotyczącej nabycia nieruchomości w momencie jej nabycia, ze względu na fakt, że dopiero po kilku miesiącach zaczął faktycznie wykorzystywać określony metraż do działalności gospodarczej. Pana zdaniem, nie stoi to jednak na przeszkodzie prawa do dokonania korekty. Świadczy o tym wyrok TSUEC-140/17, gdzie sąd stwierdził, że "Artykuły 167, 168 i 184 dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - dalej dyrektywa 2006/112 - oraz zasadę neutralności podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby podmiot prawa publicznego korzystał z prawa do korekty odliczenia VAT zapłaconego od dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, gdy w chwili nabycia tego dobra z jednej strony, ze względu na swój charakter, mogło ono być wykorzystywane zarówno do celów czynności opodatkowanych, jak i nieopodatkowanych, ale w początkowym okresie było wykorzystywane na cele działalności nieopodatkowanej, a z drugiej strony ten podmiot prawa publicznego nie wskazał wyraźnie zamiaru wykorzystywania tego dobra do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że będzie ono wykorzystywane do takich celów, o ile z analizy wszystkich okoliczności faktycznych, której przeprowadzenie należy do sądu krajowego, wynika, że został spełniony warunek ustanowiony w art. 168 dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym podatnik powinien działać w takim charakterze w momencie, w którym dokonał nabycia."

Sprawa, pomimo że dotyczyła podmiotu prawa publicznego rozciąga się swoją zbieżnością, także do Pana sprawy.

We wniosku w zakresie pytania Nr 3 miał Pan na myśli wydatek dotyczący nabycia nieruchomości. Wydatek ten został podzielony na kilka transz:

- Faktura nr 1, wydatek poniesiony 5 marca 2017 r., faktura wystawiona 28 marca 2017 r., otrzymana 4 kwietnia 2017 r.;

- Faktura nr 2, wydatek poniesiony 29 maja 2017 r., faktura wystawiona 9 czerwca 2017 r., otrzymana 16 czerwca 2017 r.;

- Faktura nr 3, wydatek poniesiony 14 lipca 2017 r., faktura wystawiona 24 lipca 2017 r., otrzymana 31 lipca 2017 r.;

- Faktura nr 4, wydatek poniesiony 8 listopada 2017 r., wystawiona 20 listopada 2017 r., otrzymana 27 listopada 2017 r.

W momencie ponoszenia wydatków związanych z nabyciem nieruchomości zamierzał Pan wykorzystywać ww. lokal oraz miejsca postojowe na cele mieszkalne oraz prowadzenie działalności (w wyodrębnionym pomieszczeniu i miejscu postojowym). Do prowadzenia działalności gospodarczej wskazaną część lokalu oraz jedno miejsce postojowe zaczął Pan wykorzystywać dopiero po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych (po kilku miesiącach), nie zmienia to jednak faktu, że już w chwili nabycia występował zamiar wykorzystywania części nieruchomości i miejsca postojowego do działalności gospodarczej.

Bezpośrednio po nabyciu lokalu mieszkalnego oraz miejsc postojowych były one wykorzystywane na cele mieszkalne oraz prowadzenie działalności (w wyodrębnionym pomieszczeniu i miejscu postojowym). Przy czym do prowadzenia działalności gospodarczej rozpoczęto ich wykorzystywanie dopiero po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych (po kilku miesiącach), nie zmienia to jednak faktu, że już w chwili nabycia występował zamiar wykorzystywania części nieruchomości i miejsca postojowego do działalności gospodarczej.

Z wyjątkiem jednego miejsca postojowego oraz wyodrębnionego pomieszczenia w lokalu mieszkalnym przeznaczonego wyłącznie do działalności gospodarczej, lokal i drugie miejsce postojowe były wykorzystywane wyłącznie na cele osobiste.

Garaż wielostanowiskowy, w którym znajdują się miejsca postojowe oraz lokal mieszkalny są usytuowane w jednym budynku.

Po nabyciu w stosunku do części nieruchomości przeznaczonej do działalności gospodarczej i miejsca postojowego były ponoszone wydatki stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej. Wydatki były ponoszone w okresie 30 listopada 2017 r. - 20 lutego 2018 r. Przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Nieruchomość w ramach działalności gospodarczej po dokonaniu ulepszenia była wykorzystywana przez Pana do podstawowej działalności gospodarczej, tj. (PKD 62.01.Z działalność związana z oprogramowaniem).

Po zakończeniu ulepszeń do momentu dostawy wystąpiło pierwsze zasiedlenie nieruchomości przeznaczonej do działalności gospodarczej. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło 20 lutego 2018 r., przy czym uznał Pan, że wszystkie wydatki, których dokonywał w okresie między 30 listopada 2017 r. a 20 lutego 2018 r. stanowiły jedno ulepszenie. W przeciwnym przypadku, gdyby rozbijać każdy wydatek jako każde pojedyncze ulepszenie pierwsze zasiedlenie nastąpiłoby 5 lutego 2018 r., a późniejsze wydatki nie przekroczyły sumarycznie 30% nowej wartości początkowej (tj. wartość początkowa + wcześniejsze ulepszenia, które spowodowały przekroczenie 30% wartości początkowej). Pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu dokonał Pan poprzez rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne. Nieruchomość została sprzedana 17 stycznia 2022 r., tym samym od pierwszego zasiedlenia (20 lutego 2018 r.) minęły ponad 2 lata. Nawet jeżeli przyjąć, że pierwsze zasiedlenie pojawiło się 5 lutego 2018 r., to tutaj także od pierwszego zasiedlenia minęły ponad 2 lat.

Pytania

1. Czy sprzedaż nieruchomości (w zakresie dochodu podlegającego opodatkowaniu przez Pana), z którą związany jest udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej w tym prawo do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT?

2. Czy sprzedaż 13,37 m² nieruchomości wraz z jednym miejscem postojowym będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3. Czy w związku z wprowadzeniem 13,37 m² nieruchomości wraz z jednym miejscem postojowym do działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo dokonania korekty podatku VAT, zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy o VAT?

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych na pytanie Nr 1 wniosku, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pytania Nr 2 i 3 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż zarówno niewprowadzonej, jak i wprowadzonej do działalności gospodarczej części nieruchomości, na którą składa się lokal mieszkalny, udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej w tym prawo do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 źródłami przychodu są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Należy wskazać, że nieruchomość została nabyta 22 listopada 2017 r., zaś została sprzedana 17 stycznia 2022 r. Oznacza to, że nie może Pan skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Tym samym część nieruchomości niewprowadzona do działalności gospodarczej będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 30e ustawy o PIT.

Kluczowe znaczenie w powyższej sprawie ma fakt, czy z takiej formy opodatkowania może skorzystać również część nieruchomości wprowadzona do działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o PIT, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Pana zdaniem, powyższy przepis odnosić się będzie zarówno do sprzedawanej części lokalu mieszkalnego (13,37 m²), jak i jednego miejsca postojowego wprowadzonego do działalności gospodarczej. Przepis literalnie wskazuje, że odnosi się do lokalu mieszkalnego co oznacza, że dotyczy także jego części, jeżeli to nie całość została wprowadzona do działalności gospodarczej. W tym miejscu pragnie Pan jednak podnieść, że miejsce postojowe jest prawem związanym z tym lokalem.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

W przedstawionym stanie nie ma możliwości zbycia samego miejsca postojowego. Jest ono ściśle związane z lokalem mieszkalnym jako element części wspólnej. W przypadku umowy quoad usum powyższe miejsce postojowe jest wręcz traktowane na równi z klatką schodową, czy windą. W związku z tym element będący miejscem postojowym jest ściśle związany z lokalem, a tym samym całość nieruchomości wprowadzona do działalności gospodarczej, zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o PIT będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Mając powyższe na względzie, Pana zdaniem, sprzedaż zarówno niewprowadzonej, jak i wprowadzonej części nieruchomości, na którą składa się lokal mieszkalny, udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej, w tym prawo do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT. Fakt, że część nieruchomości (w tym jedno miejsce postojowe) została wprowadzona do działalności gospodarczej nie zmienia tutaj źródła przychodu ze względu na art. 10 ust. 3 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.

Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Norma art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że - dokonane poza działalnością gospodarczą - odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które - w przypadku uzyskania ich przez podatnika - stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zakresem powyższego przepisu objęte jest odpłatne zbycie wszystkich składników majątku spełniających ustawowe kryteria uznania je za środki trwałe, bez względu na to, czy podatnik wpisał je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czy też nie.

Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

O tym, jaki składnik majątku może stanowić środek trwały, decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy, według stanu prawnego na dzień wprowadzenia nieruchomości do działalności gospodarczej:

Amortyzacji nie podlegają:

5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zatem - co do zasady - przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej należy kwalifikować do źródła przychodów wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z działalności gospodarczej.

Jeżeli jednak przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej - nawet jeżeli nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Treść art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje, że skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym należy rozpatrywać na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z brzmieniem powołanego przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje bowiem generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W niniejszej sprawie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. 22 listopada 2017 r. wspólnie z żoną nabył Pan do majątku wspólnego na własność samodzielny lokal mieszkalny o powierzchni 83,38 m² wraz z udziałem wynoszącym 1 956/100 000 części wspólnych budynku i urządzeń oraz w prawie współwłasności nieruchomości gruntowej. Wraz z nabyciem nieruchomości przysługiwało Panu wyłączne i bezterminowe prawo korzystania z:

- dwóch miejsc postojowych,

- z dwóch tarasów przyległych do tego lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z aktem notarialnym ustalony został podział korzystania z nieruchomości wspólnej (quoad usum) polegający na fizycznym wydzieleniu w tej nieruchomości m.in. miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz tarasów.

20 lutego 2018 r. wprowadził Pan do działalności gospodarczej 13,37 m² nieruchomości wraz z jednym miejscem postojowym. Od powyższych elementów dokonywane były odpisy amortyzacyjne. Wartość początkowa wyniosła 145 786,88 zł, na którą składały się:

- wartość nieruchomości w proporcji wraz z miejscem parkingowym - 81 993,01 zł;

- nakłady poniesione przed przyjęciem biura do działalności - 61 806,10 zł;

- koszty notarialne + usługa odbioru - 585 zł;

- odsetki od kredytu hipotecznego - 1 402,77 zł.

Ostatnie nakłady zostały poniesione przed wprowadzeniem nieruchomości do działalności gospodarczej.

17 stycznia 2022 r. nieruchomość została sprzedana. W umowie wskazano lokal mieszkalny, który posiadał już odrębną księgę wieczystą (nr...) oraz część nieruchomości wspólnej 1 956/100 000 objętej dotychczasową księgą nr... (księga wieczysta lokalu mieszkalnego nr... wskazywała w pozycji I-Sp (spis praw związanych z własnością) także tę część wspólną).

Część lokalu mieszkalnego, tj. 13,37 m², jest odrębnym, wydzielonym pomieszczeniem, przeznaczonym wyłącznie do działalności gospodarczej. Przez użyte w opisie wniosku miejsca postojowe należy rozumieć miejsca w wielostanowiskowym lokalu garażowym wewnątrz budynku (podziemnym). Przedmiotowe miejsca postojowe są wyodrębnione w powierzchni budynku na kondygnacji, na której się znajdują. Są to dwa niezależne miejsca. Miejsca postojowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej nie stanowią odrębnej własności i nie mogą być przedmiotem samodzielnej sprzedaży. Lokal mieszkalny oraz miejsca postojowe zostały objęte jedną księgą wieczystą. Miejsca postojowe nie spełniają warunków pomieszczenia przynależnego do nabytego lokalu mieszkalnego, ale także nie mogą stanowić odrębnego przedmiotu obrotu. Jeżeli budynek i miejsca postojowe są objęte jedną księgą wieczystą i jest zarządzany przez spółdzielnie/wspólnotę - występuje umowa quad usum i miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej sprzedaży bez lokalu. Dodatkowo miejsca postojowe nie mogą być pomieszczeniem przynależnym, gdyż nie są one w ogóle pomieszczeniem, lecz miejscami wydzielonymi liniami narysowanymi na podłodze garażu. Sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. Obecnie posiada Pan tylko jedną nieruchomość, która nie jest przeznaczona na sprzedaż, a na własne cele mieszkaniowe. Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży nieruchomości. W związku z wykorzystywaniem części lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym do działalności gospodarczej jest w Pan w stanie przyporządkować wydatki związane z nieruchomością w całości do celów działalności gospodarczej. Faktury za zakup lokalu mieszkalnego wraz z miejscami postojowymi zostały wystawione na Pana wraz z żoną. Faktury dotyczące pozostałych wydatków poniesionych na wyodrębnioną część przeznaczoną wyłącznie do działalności gospodarczej były wystawione na Pana dane firmowe, zaś pozostałe faktury dotyczące wydatków na część nieprzeznaczoną wyłącznie do działalności gospodarczej były wystawione na Pana wraz z żoną. Bezpośrednio po nabyciu lokalu mieszkalnego oraz miejsc postojowych były one wykorzystywane na cele mieszkalne oraz prowadzenie działalności (w wyodrębnionym pomieszczeniu i miejscu postojowym). Przy czym do prowadzenia działalności gospodarczej rozpoczęto ich wykorzystywanie dopiero po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych (po kilku miesiącach), nie zmienia to jednak faktu, że już w chwili nabycia występował zamiar wykorzystywania części nieruchomości i miejsca postojowego do działalności gospodarczej. Z wyjątkiem jednego miejsca postojowego oraz wyodrębnionego pomieszczenia w lokalu mieszkalnym przeznaczonego wyłącznie do działalności gospodarczej, lokal i drugie miejsce postojowe były wykorzystywane wyłącznie na cele osobiste. Garaż wielostanowiskowy, w którym znajdują się miejsca postojowe oraz lokal mieszkalny są usytuowane w jednym budynku. Po nabyciu, w stosunku do części nieruchomości przeznaczonej do działalności gospodarczej i miejsca postojowego były ponoszone wydatki stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej. Wydatki były ponoszone w okresie między 30 listopada 2017 r. a 20 lutego 2018 r. Nieruchomość w ramach działalności gospodarczej po dokonaniu ulepszenia była wykorzystywana przez Pana do podstawowej działalności gospodarczej tj. (PKD 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem).

Zgodnie z treścią art. 195 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.):

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Regulację dotyczącą umowy quoad usum odzwierciedla art. 206 ustawy - Kodeks cywilny, który jest ustawowym sposobem określenia współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej, ale jednocześnie nie wyłącza w tym zakresie regulacji umownej oraz ustalenia stosunków między współwłaścicielami na podstawie orzeczenia sądowego.

W myśl natomiast art. 206 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Artykuł 207 ww. Kodeksu stanowi, że:

Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Umowa quoad usum polega tym samym na dokonaniu podziału nieruchomości na części do wyłącznego użytku poszczególnych współwłaścicieli i do odrębnego pobierania z nich pożytków. Skutkiem takiego podziału każdy ze współwłaścicieli części wspólnej będzie mógł korzystać z wydzielonej części nieruchomości wspólnej samodzielnie, bez ingerencji i ograniczeń ze strony pozostałych współwłaścicieli.

Podział dokonany mocą umowy quoad usum nie wywiera żadnych skutków w sferze praw rzeczowych współwłaścicieli. Na jego mocy pomiędzy współwłaścicielami kształtuje się wyłącznie stosunek zobowiązaniowy. Od chwili zawarcia umowy quoad usum na każdym ze współwłaścicieli ciąży obowiązek respektowania (czyli nieingerowania) w prawa pozostałych współwłaścicieli do wyłącznego korzystania z przynależnej im części nieruchomości wspólnej.

Jak wynika z treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości, o czym stanowi art. 158 ww. ustawy, powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Z uwagi na brak definicji nieruchomości i rzeczy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego. Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy - Kodeks cywilny.

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1359, z późn. zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

§ 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

§ 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z treści złożonego wniosku wynika, że 17 stycznia 2022 r. sprzedał Pan lokal mieszkalny, z którym związany jest udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej w tym prawa do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów, który nabył wraz z żoną 22 listopada 2017 r.

Zatem z uwagi na fakt, że sprzedaż nastąpiła przed upływem pięciu lat od końca roku, w którym nabyto nieruchomość stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Biorąc pod uwagę powołane wcześniej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji przedstawionej we wniosku, w przypadku odpłatnego zbycia przez Pana lokalu mieszkalnego z którym związany jest udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej w tym prawa do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów, zastosowanie znajdą przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabył Pan tę nieruchomość 22 listopada 2017 r. - datą nabycia niniejszego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej jest bowiem - zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - data nabycia do majątku wspólnego małżonków. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, należy liczyć od 2018 r. W konsekwencji odpłatne zbycie 17 stycznia 2022 r. lokalu mieszkalnego, z którym związany jest udział wynoszący 1 956/100 000 części nieruchomości wspólnej w tym prawa do korzystania z dwóch miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym oraz dwóch tarasów, podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodać należy, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Pana indywidualnej sprawy i nie ma zastosowania do Pana małżonki.

W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).