0113-KDIPT2-1.4011.92.2020.2.RK - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w zeznaniu podatkowym za 2019 r.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w zeznaniu podatkowym za 2019 r. jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.92.2020.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 marca 2020 r. (data doręczenia 10 marca 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 16 marca 2020 r. (data wpływu 20 marca 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 17 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą m.in. w zakresie wytwarzania oprogramowania. Jako przeważającą działalność gospodarcza Wnioskodawca wskazał działalność związaną z oprogramowaniem (kod PKD 62.01). Efektem pracy twórczej Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego sprzedawany kontrahentowi wraz z prawami autorskimi do niego. Umowy, które Wnioskodawca zawarł w tym zakresie ze swoim kontrahentem, zawierają postanowienia dotyczące przeniesienia praw autorskich do wszystkich utworów wytworzonych przez podatnika na ich podstawie, a wynagrodzenie wskazane w umowach obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich do ww. utworów. Wnioskodawca nawiązał współpracę z kontrahentem - polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącym przedsiębiorstwem zajmującym się tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, które jest wykorzystywane do symulacji ruchu drogowego. Dla tego kontrahenta Wnioskodawca prowadził w 2019 r. jeden projekt związany z tworzeniem, rozwojem i udoskonaleniem oprogramowania. Projekt ten był podzielony na dwie części. Pierwsza z nich trwała od 2 stycznia 2019 r. do 30 czerwca 2019 r., natomiast druga od 1 lipca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Na każdą z części projektu Wnioskodawca i Jego kontrahent zawarli osobne umowy o współpracy. Kontrahent Wnioskodawcy sprzedaje tworzone oprogramowanie przedsiębiorstwom z branży samochodowej, która wykorzystują je m.in. do tworzenia symulatorów sterowania samochodami autonomicznymi i nieautonomicznymi. Projekt, którym zajmuje się Wnioskodawca, to odrębny element oprogramowania, wykorzystywany jako baza do ulepszania i rozwoju innych produktów kontrahenta. Projekt ten stanowi bibliotekę kodów źródłowych, która może zostać wykorzystana do oprogramowania kontrahenta, czyli symulatorów jazdy samochodem (autonomicznymi i nieautonomicznymi). Elementy tworzone przez Wnioskodawcę są wykorzystywane do wypełnienia świata wirtualnego umieszczonego w symulacji ruchu drogowego, samochodami zachowującymi się w sposób zbliżony do rzeczywistości. Wnioskodawca tworzył aplikację, rozwijał ją i ulepszał na przestrzeni całego roku 2019. W roku 2020 prace te mają być kontynuowane na podstawie kolejnej umowy o współpracy, zawartej w analogicznym kształcie, jak umowy w roku 2019. Nowy kod źródłowy będący przedmiotem umowy Wnioskodawcy był tworzony od podstaw, Wnioskodawca pracował nad nim samodzielnie i w ramach prac nad nim nie korzystał z kodów źródłowych zawartych w ogólnodostępnych bibliotekach. Wręcz to Jego działalność stanowiła tworzenie biblioteki kodów dla Jego kontrahenta. Wnioskodawca do tworzenia kodów źródłowych przedmiotowego oprogramowania wykorzystywał język oprogramowania... oraz.... Całość pracy Wnioskodawcy polegała na tworzeniu nowego kodu źródłowego dla produktu kontrahenta i na ulepszaniu istniejącego kodu. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę należy zaliczyć: utworzenie reprezentacji poziomych znaków drogowych do wizualizacji (utworzenie nowego kodu źródłowego), utworzenie automatycznego generatora interfejsu produktu kontrahenta dla języka... (utworzenie nowego kodu źródłowego) dodanie informacji o powiązaniach pomiędzy pasami ruchu w grafie skrzyżowań (utworzenie nowego kodu źródłowego). Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę było również ulepszane. Stworzony uprzednio przez Wnioskodawcę kod źródłowy w związku z rozwojem całego produktu, musiał być doskonalony. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w tym zakresie należy zaliczyć ulepszenie sztucznej inteligencji symulowanych kierowców w czasie unikania kolizji (ulepszenie istniejącego kodu źródłowego). Wnioskodawca oprócz ulepszenia oprogramowania, dokonał także jego rozwoju, który przyczynił się do optymalizacji całego produktu kontrahenta. W tym zakresie Wnioskodawca przeprowadził optymalizację przechowywania danych geometrycznych dróg w pamięci oprogramowania, co przełożyło się na możliwość jego efektywniejszego wykorzystania. W ramach rozwijania lub ulepszania oprogramowania, którego Wnioskodawca jest autorem, mogło powstać nowe oprogramowanie, stanowiące odrębny przedmiot praw autorskich. Niejednokrotnie oprogramowanie utworzone przez Wnioskodawcę stanowi bazę do dalszych jego modyfikacji. W rezultacie takich ulepszeń może powstać nowe oprogramowanie, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca w ramach tworzenia i ulepszania kodu źródłowego musiał rozwijać swoją wiedzę ze względu na wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie tworzenia biblioteki kodów źródłowych. Wnioskodawca korzystał z wiedzy, która wg Jego oceny stanowi najnowszą wiedzę w dziedzinie oprogramowania dla symulatorów samochodów autonomicznych. W ramach projektu Wnioskodawca wdrożył kilka niespotykanych do tej pory rozwiązań takich jak: automatyczna generacja kodu łączącego języki... i..., automatyczne generowanie częściowo losowej mapy dróg w oparciu o ogólny opis, wdrożenie mechanizmu zliczania referencji do obiektów w pamięci oprogramowania w języku.... Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP BOX, Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT), które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 tej ustawy). Wnioskodawca chciałby skorzystać z tej preferencji właśnie w stosunku do dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z ww. kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby IP BOX będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalająca na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ta szczegółowa ewidencja będzie ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie z dnia 16 marca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że całość przychodów z prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe. Zakres działalności Wnioskodawcy nie wykracza poza tworzenie programów komputerowych, a generowany przychód pochodzi wyłącznie z tytułu sprzedaży oprogramowania wytworzonego bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w Polsce. Formą opodatkowania, jaką stosował Wnioskodawca przez cały rok 2019, był podatek liniowy. Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (dalej także jako Objaśnienia Podatkowe Ministerstwa Finansów), stosowanie formy opodatkowania dochodu według stawki liniowej, nie oznacza niemożności zastosowania preferencyjnego opodatkowania. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania w ocenie Wnioskodawcy stanowią przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może być objęty preferencyjnym opodatkowaniem. By można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga, by spełnione zostały dwa kryteria:

Nie budzi wątpliwości, że w świetle art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i o prawach pokrewnych, oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Przytoczony art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i o prawach pokrewnych, kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem ochrony prawnej, od momentu ich wytworzenia, bez potrzeby spełniania dodatkowych wymogów formalnych. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z rozwijaniem (ulepszaniem) oprogramowania komputerowego, Wnioskodawca sprzedaje prawa autorskie do oprogramowania, którego jest twórcą. W świetle spełniania przesłanek opodatkowania przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, dochody te będą osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca osiągnie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz swojego kontrahenta. Wnioskodawca nie osiągnie dochodu z opłat lub należności wynikającej z umowy licencyjnej, która dotyczy prawa własności intelektualnej, jak również z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postepowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Należy bowiem zauważyć, że z chwilą ustalenia utworów, na kontrahenta Wnioskodawcy przenoszone są wszelkie majątkowe prawa autorskie. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, to wykonuje usługi na podstawie poszczególnych zleceń, szczegółowo składanych przez kontrahenta Wnioskodawcy, który jest właścicielem oprogramowania. Zlecenia te są składane w formie ustnej lub pisemnej, w tym za pośrednictwem poczty elektronicznej, bądź systemu do zarządzania projektami. Wnioskodawca ulepszając (rozwijając) oprogramowanie komputerowe lub jego część nie staje się jego właścicielem, współwłaścicielem albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie od podstaw, a następnie przenosi jego własność na swojego kontrahenta, w związku z postanowieniami umowy łączącej kontrahenta i Wnioskodawcę. Po przeniesieniu własności oprogramowania, w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie na podstawie zlecenia kontrahenta, nie jest On już właścicielem, ani współwłaścicielem oprogramowania, ponieważ właścicielem rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania jest już wtedy kontrahent Wnioskodawcy. Jeżeli Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza finalne oprogramowanie po uzyskaniu całości autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania przez Jego kontrahenta, to nie przysługuje Mu licencja wyłączna do korzystania z ulepszonego prawa kwalifikowanego. Wnioskodawca nie staje się właścicielem, bądź współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania. Wnioskodawca nie zbywa kwalifikowanego IP, którego nie posiada, a każdorazowo odrębne utwory, których jest twórca, i które w świetle opisanego zdarzenia przyszłego powinny stanowić nowe kwalifikowane IP. Wnioskodawca w ramach zlecenia swojego kontrahenta dotyczącego modyfikacji, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania należącego do kontrahenta dokonuje także modyfikacji, rozwinięcia kwalifikowanego IP, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania stworzonego przez inne osoby dla kontrahenta. Wnioskodawca zauważa, że zlecone Mu prace wykonuje samodzielnie lub we współpracy z zespołem niezależnych programistów. Wnioskodawca zarówno projektuje oprogramowanie od podstaw, jak i wytwarza (ulepsza) oprogramowanie w oparciu o projekty wykonane przez innych programistów z zespołu kooperującego z kontrahentem Wnioskodawcy. Wnioskodawca modyfikując, rozwijając lub ulepszając przedmiotowe oprogramowanie działa na podstawie zlecenia kontrahenta. Pomimo zespołowego charakteru części prac, Wnioskodawca rozlicza się z kontrahentem indywidualnie z uzyskanych efektów, sprzedając wytworzone lub ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie (kod źródłowy tego oprogramowania) i przekazując prawa autorskie do niego swojemu kontrahentowi. Prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych, ale także rozwijanych i modyfikowanych przez Wnioskodawcę, dotyczą zarówno nowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, jak i oprogramowania ulepszanego. Każdorazowo wynikiem prac Wnioskodawcy jest nowy kod źródłowy, mający indywidualny i twórczy charakter oraz stanowiący niezależną własność intelektualną i podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje, że ulepszenie istniejącego oprogramowania dotyczy oprogramowania wytworzonego uprzednio przez Wnioskodawcę lub zespół programistów kooperujących z kontrahentem Wnioskodawcy. Wnioskodawca ulepszając istniejące oprogramowanie w istocie rozszerza je o nowe funkcje i usprawnienia oraz usuwa wykryte wady. W rezultacie, działania Wnioskodawcy w zakresie ulepszania oprogramowania - decydują o poprawie jego funkcjonalności, co podnosi jego użyteczność. Działania takie nie mają jednak charakteru okresowego, czy rutynowego - są w pełni uzależnione od zlecenia kontrahenta. Nowe lub ulepszone oprogramowanie stanowi programy samodzielne lub integralną część większych systemów informatycznych, które są rozwijane przez kontrahenta od wielu lat. Dlatego, pomimo przekazywania przez Wnioskodawcę nowych elementów oprogramowania lub też całkiem nowego oprogramowania - konieczne jest ciągłe jego ulepszanie i usprawnianie. Wskazuje na to także charakter projektu Wnioskodawcy, jakim jest biblioteka kodów źródłowych. W ocenie Wnioskodawcy w ramach tworzenia nowych kodów źródłowych, które stanowią ulepszenie oprogramowania kontrahenta, Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie, podlegające ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W rezultacie w ocenie Wnioskodawcy, w związku z ulepszaniem, bądź rozwijaniem oprogramowania osiąga On dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadził odrębną ewidencję w zakresie wskazanym pytaniem, zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi Ministerstwa Finansów od momentu rozpoczęcia pracy nad prawami objętymi preferencyjnym rozliczeniem, dla Jego kontrahenta, tj. od 2 stycznia 2019 r. Ponadto Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję dla prac wykonywanych przez Niego w roku 2020. Wnioskodawca od 2 stycznia 2019 r. prowadził ewidencję na bieżąco. Ewidencja prowadzona jest od początku roku 2019 w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ponosi pełna odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultaty oraz wykonywane przez Wnioskodawcę prace i czynności. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie wykonuje zleconych Mu prac pod niczyim kierownictwem. Nie wykonuje ich również w czasie narzucanym przez kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wyboru miejsca realizacji usług według swojego uznania, przy czym zawsze miejsce ich wykonywania jest zlokalizowane na terytorium Polski. Wnioskodawca co jakiś czas prezentuje wyniki swoich badań kontrahentowi, a także ustala z kontrahentem zakres i plan dalszych prac.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojową została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

* badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające na celu przede wszystkim zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

* badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii). Tworzenie przez Wnioskodawcę nowego kodu źródłowego jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Zdaniem Wnioskodawcy tworzy On i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i ulepszaniu kodów źródłowych, zbieranych następnie w formie biblioteki kodów źródłowych, które posłużą do prac nad oprogramowaniem kontrahenta wykorzystywanego do symulowania ruchu drogowego. Prace te mają charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych oryginalnych rozwiązań (innowacyjnych dla całego sektora branży) a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Kody źródłowe i ich biblioteka, które są tworzone przez Wnioskodawcę, stanowią więc Jego zdaniem oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On również prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w ramach których tworzy On i rozwija właśnie to ww. autorskie oprogramowanie. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia dla kontrahenta nowych zastosowań tworzonego przez Niego oprogramowania. Istotą biblioteki kodów źródłowych jest bowiem konieczność jej ciągłego rozwijania. Działalność Wnioskodawcy, dzięki wykorzystaniu przez Niego innowacyjnych metod korzystania z języka C++ oraz..., przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania Jego kontrahenta, które może zostać wykorzystane do m.in. symulacji ruchu drogowego. Działania Wnioskodawcy odbywają się przy wykorzystaniu Jego wiedzy z zakresu matematyki, logiki i programowania (w tym dostępnych języków programowania i opisanych zasad) oraz przy wykorzystaniu dostępnej wiedzy specjalistycznej z różnych źródeł (podręczniki, materiały instruktażowe on-line). Dodatkowo prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca przenosi na kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Niego oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 "Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX". Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP BOX w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Wnioskodawca kierował się wydanymi dotychczas indywidualnymi interpretacjami podatkowymi w zakresie zdarzeń przyszłych o charakterze zbliżonym do zdarzenia przyszłego opisanego przez Niego m.in.:

* interpretacją indywidualną z dnia 4 października 2019 r., Nr 0112-KDIL3-3.4011.290.2019.2.MC,

* interpretacją indywidualną z dnia 30 października 2019 r., Nr 0112-KDIL3-3.4011.321.2019.2.MM,

* interpretacją indywidualną z dnia 4 października 2019 r., Nr 0112-KDIL3-3.4011.334.2019.2.MM,

* interpretacją indywidualną z dnia 4 października 2019 r., Nr 0114-KDIP3-3.4011.520.2019.2.MG,

* interpretacją indywidualną z dnia 4 października 2019 r., Nr 0112-KDIL3-3.4011.415.2019.2.AM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

" (...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac".

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą m.in. z zakresu wytwarzania oprogramowania. Jako przeważającą działalność gospodarczą Wnioskodawca wskazał działalność związaną z oprogramowaniem (kod PKD 62.01). Efektem pracy twórczej Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego sprzedawany kontrahentowi wraz z prawami autorskimi do niego. Wnioskodawca nawiązał współpracę z kontrahentem - polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącym przedsiębiorstwem zajmującym się tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, które jest wykorzystywane do symulacji ruchu drogowego. Dla tego kontrahenta Wnioskodawca prowadził w 2019 r. jeden projekt związany z tworzeniem, rozwojem i udoskonaleniem oprogramowania. Projekt ten był podzielony na dwie części. Pierwsza z nich trwała od 2 stycznia 2019 r. do 30 czerwca 2019 r., natomiast druga od 1 lipca 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. Projekt ten stanowi bibliotekę kodów źródłowych, która może zostać wykorzystana do oprogramowania kontrahenta, czyli symulatorów jazdy samochodem (autonomicznymi i nieautonomicznymi). Elementy tworzone przez Wnioskodawcę są wykorzystywane do wypełnienia świata wirtualnego umieszczonego w symulacji ruchu drogowego, samochodami zachowującymi się w sposób zbliżony do rzeczywistości. Wnioskodawca tworzył aplikację, rozwijał ją i ulepszał na przestrzeni całego roku 2019. W roku 2020 prace te mają być kontynuowane na podstawie kolejnej umowy o współpracy, zawartej w analogicznym kształcie, jak umowy w roku 2019. Nowy kod źródłowy będący przedmiotem umowy Wnioskodawcy był tworzony od podstaw, Wnioskodawca pracował nad nim samodzielnie i w ramach prac nad nim nie korzystał z kodów źródłowych zawartych w ogólnodostępnych bibliotekach. Całość pracy Wnioskodawcy polegała na tworzeniu nowego kodu źródłowego dla produktu kontrahenta i na ulepszaniu istniejącego kodu. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę należy zaliczyć: utworzenie reprezentacji poziomych znaków drogowych do wizualizacji (utworzenie nowego kodu źródłowego), utworzenie automatycznego generatora interfejsu produktu kontrahenta dla języka... (utworzenie nowego kodu źródłowego) dodanie informacji o powiązaniach pomiędzy pasami ruchu w grafie skrzyżowań (utworzenie nowego kodu źródłowego). Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę było również ulepszane. Stworzony uprzednio przez Wnioskodawcę kod źródłowy w związku z rozwojem całego produktu, musiał być doskonalony. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z rozwijaniem (ulepszaniem) oprogramowania komputerowego, Wnioskodawca sprzedaje prawa autorskie do oprogramowania, którego jest twórcą. W świetle spełniania przesłanek opodatkowania przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, dochody te będą osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, to wykonuje usługi na podstawie poszczególnych zleceń, szczegółowo składanych przez kontrahenta Wnioskodawcy, który jest właścicielem oprogramowania. Wnioskodawca ulepszając (rozwijając) oprogramowanie komputerowe lub jego część nie staje się Jego właścicielem, współwłaścicielem albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie od podstaw, a następnie przenosi jego własność na swojego kontrahenta, w związku z postanowieniami umowy łączącej kontrahenta i Wnioskodawcę. Po przeniesieniu własności oprogramowania, w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza oprogramowanie na podstawie zlecenia kontrahenta, nie jest On już właścicielem, ani współwłaścicielem oprogramowania, ponieważ właścicielem rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania jest już wtedy kontrahent Wnioskodawcy. Jeżeli Wnioskodawca modyfikuje, ulepsza finalne oprogramowanie po uzyskaniu całości autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania przez Jego kontrahenta, to nie przysługuje Mu licencja wyłączna do korzystania z ulepszonego prawa kwalifikowanego. Wnioskodawca nie staje się właścicielem, bądź współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania. Wnioskodawca nie zbywa kwalifikowanego IP, którego nie posiada, a każdorazowo odrębne utwory, których jest twórca i które w świetle opisanego zdarzenia przyszłego powinny stanowić nowe kwalifikowane IP. Wnioskodawca w ramach zlecenia swojego kontrahenta dotyczącego modyfikacji, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania należącego do kontrahenta dokonuje także modyfikacji, rozwinięcia kwalifikowanego IP, rozwinięcia lub ulepszenia oprogramowania stworzonego przez inne osoby dla kontrahenta. Zlecone prace wykonuje samodzielnie lub we współpracy z zespołem niezależnych programistów. Prawa autorskie do programów komputerowych wytwarzanych, ale także rozwijanych i modyfikowanych przez Wnioskodawcę, dotyczą zarówno nowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę, jak i oprogramowania ulepszanego. Każdorazowo wynikiem prac Wnioskodawcy jest nowy kod źródłowy, mający indywidualny i twórczy charakter oraz stanowiący niezależną własność intelektualną i podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadził odrębną ewidencję, zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi Ministerstwa Finansów od momentu rozpoczęcia pracy nad prawami objętymi preferencyjnym rozliczeniem, dla Jego kontrahenta, tj. od 2 stycznia 2019 r. i prowadzi taką ewidencję dla prac wykonywanych przez Niego w roku 2020.

Odnosząc powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do oprogramowania wytwarzanego/rozwijanego/ulepszanego przez Niego, które stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z powyższego tytułu wg stawki 5% i w zeznaniu rocznym za rok 2019 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z ww. kontrahentem z uwzględnieniem ww. stawki podatku dochodowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. , poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 568).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.