0113-KDIPT2-1.4011.766.2023.1.KD - Amortyzacja lokali mieszkalnych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 24 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy amortyzacji lokalu mieszkalnego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

24 lipca 2023 r. wraz z mężem dokonała Pani zakupu lokalu mieszkalnego (wraz z własnością tego lokalu związany jest udział wynoszący 7726/1 300 595 części we wspólnych częściach budynków i urządzeniach, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz w prawie własności działek).

Pomiędzy Panią oraz Pani mężem panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i zakup przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpił do majątku wspólnego małżonków.

Zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana w całości na potrzeby prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej - lokal ten będzie wykorzystywany do świadczenia przez Panią porad psychologicznych oraz na cele wynajmu (gabinety dla innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym będzie Pani mogła dokonywać amortyzacji nabytego w lokalu, a w konsekwencji, czy dokonywane odpisy amortyzacyjne będą stanowiły dla Pani koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f.?

Pani stanowisko w sprawie

Na mocy ustawy nowelizującej z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2105 z późn. zm., dalej: "ustawa nowelizująca") zmianie uległa treść art. 22c u.p.d.o.f. W brzmieniu obowiązującym do końca 2021 r. przepis ten stanowił, że amortyzacji nie podlegają m.in. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podjął decyzji o ich amortyzowaniu.

Od 1 stycznia 2022 r. treść przepisu została zmieniona w ten sposób, że ustawodawca uniemożliwił amortyzowanie budynków mieszkalnych wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służącego prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiania albo wynajmowania na podstawie umowy.

W przedstawionym stanie faktycznym, dokonała Pani zakupu lokalu mieszkalnego, który w całości został przeznaczony na działalność gospodarczą. Innymi słowy 100% zakupionego lokalu mieszkalnego zostało przeznaczone na cele użytkowe.

Skoro, więc lokal mieszkalny jest zajęty na cele prowadzonej działalności gospodarczej, to nie można zaspokajać w nim potrzeb mieszkaniowych. W świetle ustawy o własności lokali nie jest więc lokalem mieszkalnym, co implikuje sytuację, w której zakaz amortyzacji go nie dotyczy.

Podobne stanowisko zostało zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie o sygn. I SA/Kr 253/23.

Podsumowując, ma Pani prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionego lokalu mieszkalnego, a w konsekwencji dokonywane odpisy amortyzacyjne będą stanowiły dla Pani koszt uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W myśl pierwszego zdania art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

- stanowią własność lub współwłasność podatnika,

- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

- przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Stosownie natomiast do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Taka treść tego przepisu obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 2105, dalej jako: "ustawa zmieniająca").

Jednocześnie w myśl art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej:

Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Tym samym - na podstawie przepisu przejściowego, który jest przepisem szczególnym - podatnicy do końca 2022 r. mogli stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do: budynków mieszkalnych, lokali mieszkalnych, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że 24 lipca 2023 r. wraz z mężem dokonała Pani zakupu lokalu mieszkalnego (wraz z własnością tego lokalu związany jest udział wynoszący 7726/1 300 595 części we wspólnych częściach budynków i urządzeniach, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali oraz w prawie własności działek). Pomiędzy Panią oraz Pani mężem panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej i zakup przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpił do majątku wspólnego małżonków. Zakupiona nieruchomość będzie wykorzystywana w całości na potrzeby prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej - lokal ten będzie wykorzystywany do świadczenia przez Panią porad psychologicznych oraz na cele wynajmu (gabinety dla innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na tle obowiązujących przepisów nie sposób jednak zgodzić się z Pani stanowiskiem. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lipca 2023 r. sygn. akt II FSK 119/23:

Z przepisów przejściowych (art. 71 ust. 2 ustawy nowelizującej) bezsprzecznie wynika, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r. stosować przepisy zmieniane. Ustawodawca zatem wprost przewidział do kiedy przepisy można stosować. Skoro wskazał konkretną datę to nie można ich stosować dłużej.

Co równie istotne, Naczelny Sąd Administracyjny w cytowanym wyżej orzeczeniu podkreślił również, że:

Jednostka musi zawsze liczyć się z tym, że zmiana warunków społecznych lub gospodarczych może wymagać nie tylko zmiany obowiązującego prawa, ale również niezwłocznego wprowadzenia w życie nowych regulacji prawnych. W szczególności ryzyko związane z wszelką działalnością gospodarczą obejmuje również ryzyko niekorzystnych zmian systemu prawnego.

W uzasadnieniu do ustawy Polski Ład (Druk sejmowy numer 1532), w części określonej jako Zmiany w zakresie amortyzowania budynków i lokali mieszkalnych, podkreślono natomiast, że:

Proponowane zmiany zakładają wyłączenie z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynków i lokali mieszkalnych. Zmiany dotyczą zatem tych składników, których wartość nie spada, a zasadniczo wzrasta. Projektowane rozwiązanie będzie zbieżne w skutkach w podatku dochodowym z rozwiązaniami dotyczącymi gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów, które również nie podlegają amortyzacji.

Jak wynika z wniosku, zakupiła Pani lokal mieszkalny, który będzie wykorzystywany w całości na potrzeby prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a wiec lokal mieszkalny przeznaczyła Pani na cele niemieszkalne, okoliczność ta jednak pozostaje bez wpływu na możliwość amortyzacji lokalu. Artykuł 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o konkretnych nieruchomościach, a nie o ich faktycznym ich wykorzystywaniu. Zatem, odniesienie się we wniosku do kwestii wykorzystywania przez Panią lokalu mieszkalnego pozostaje bez wpływu na możliwość jego amortyzacji.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku, stwierdzić należy, że nie może Pani zaliczać odpisów amortyzacyjnych od lokalu mieszkalnego nabytego 24 lipca 2023 r. do kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej.

Zatem, Pani stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanego przez Panią wyroku zaznaczam, że orzeczenie to dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy osądzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące.

Ponadto interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Pani, nie ma zastosowania dla drugiego współwłaściciela lokalu.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.) albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).