0113-KDIPT2-1.4011.732.2019.1.MM - 5% stawka PIT dla dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 30 grudnia 2019 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP...) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 1 maja 2019 r. prowadzi indywidualną pozarolniczą działalność gospodarczą oraz osiąga dochody opodatkowane na zasadach wskazanych w treści regulacji art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy). Zgodnie z treścią wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej przeważająca wykonywana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza sklasyfikowana jest według kodu PKD 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem). Dla celów podatkowych, stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie umowy o współpracę z firmą X, zarejestrowaną zgodnie z prawem w Anglii... (określaną dalej jako: "Klient"), od dnia 2 maja 2019 r. do dnia 30 września 2019 r. Wnioskodawca świadczył na rzecz Klienta usługi programistyczne. Jego działalność polegała na rozwijaniu istniejącego, jak i tworzeniu nowego oprogramowania na potrzeby Klienta, mającego na celu stworzenie innowacyjnej globalnej platformy do integracji sieci taksówkarskich, niezależnych kierowców oraz klientów korporacyjnych, jak i indywidualnych, tzw. "marketplace".

Do opracowanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych dla Klienta należały:

1. System do komunikacji pomiędzy pasażerem i kierowcą samochodu oraz ew. "osobami trzecimi" (np. concierge w hotelu, agent obsługi klienta) przed rozpoczęciem przejazdu/kursu, wraz z modułami do wzajemnej lokalizacji i powiadomień. Celem stworzenia systemu było znaczące zmniejszenie ilości odwoływanych kursów na skutek braku komunikacji oraz problemów w odnalezieniu samochodu przez pasażerów. W ramach prac opracowany został m.in. autorski asynchroniczny protokół komunikacji, szereg aplikacji działających w chmurze obliczeniowej Klienta, dedykowana aplikacja internetowa, a także narzędzia do zbierania i analizy danych o działaniach użytkowników;

2. System do badania jakości świadczonych usług przez poszczególnych kierowców, jak i całych sieci taksówkarskich. W tym celu stworzona została m.in. nowa baza danych, mająca na celu przechowywania ocen i opinii wystawianych przez pasażerów. Konieczne było stworzenie także nowych, oraz rozszerzenie funkcjonalności istniejących aplikacji internetowych i mobilnych, a także zbudowanie nowych aplikacji działających w chmurze obliczeniowej Klienta, mających na celu szybkie wyszukiwanie i agregację dużych ilości danych, czy np. automatyczne tłumaczenie tekstu opinii na różne języki. Głównym celem opracowanego systemu było lepsze dopasowanie prezentowanej usługi do indywidualnych preferencji klienta oraz podniesienie ogólnej jakości usług i konwersji.

Opisane oprogramowanie stanowiło wyraz indywidualnej twórczości intelektualnej Wnioskodawcy, powstałej w toku prac, zgodnych z zakresem i harmonogramem określonego przez Klienta. Każda część z wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania była Jego autorskim dziełem, powstałym bez narzuconych reguł, ani sposobu zapisu algorytmów. Nie nabywał On wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W swojej działalności Wnioskodawca korzystał z oprogramowania udostępnianego powszechnie na zasadzie darmowych, niewyłącznych licencji (open source). W przypadku, gdy rozwijał lub ulepszał oprogramowanie już istniejące, którego nie był właścicielem, czynił to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której to treść umożliwiała Mu jego rozwijanie i ulepszanie. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej były rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiły utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.). Opisane oprogramowanie wytworzone zostało w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowi działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prac rozwojowych - w ramach prowadzonej działalności - nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci innowacyjnego oprogramowania. W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywał, poszerzał i łączył interdyscyplinarną wiedzę z wielu dziedzin, w tym z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty Jego działalności były rozwiązaniami innowacyjnymi, w znacznym stopniu odróżniającymi się od rozwiązań już funkcjonujących. Jego działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tegoż oprogramowania. Wraz z przekazywaniem Klientowi wszelkich prac powstałych w toku wykonywania umowy, Wnioskodawca przenosił na Klienta także całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych prac, w tym m.in. do: projektów, oprogramowania, kodów źródłowych, grafik, czy innych utworów lub prac mogących stanowić przedmiot ochrony w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia całości autorskich praw majątkowych uwzględnione było w cenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz Klienta, z którym rozliczał się w cyklach miesięcznych na podstawie wystawianych faktur VAT. W czasie współpracy z Klientem, Wnioskodawca nie świadczył usług na rzecz innych podmiotów, a uzyskiwane przez Niego dochody pochodziły wyłącznie z działalności na rzecz tego Klienta.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej powyżej współpracy z Klientem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącego 5%. Celem skorzystania z IP Box, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, gdyż chciałby skorzystać z preferencji IP Box wobec opisanych dochodów i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową, do czego zachęca Ministerstwo Finansów w pkt 75 "Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box." Ze względu na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią niestety adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową. Jednocześnie oświadcza, że sytuacja, którą przedstawia nie jest objęta postępowaniem podatkowym lub kontrolą podatkową oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty, w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawcy będzie przysługiwać możliwość korzystania z preferencyjnej stawki 5% od kwalifikowanego dochodu, uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie Mu przysługiwać możliwość korzystania z preferencyjnej stawki 5% od kwalifikowanego dochodu, uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, i zgodnie z art. 30cb ww. ustawy prowadzi odrębną ewidencję zdarzeń dotyczących prowadzonych prac badawczo-rozwojowych. Kwalifikowany dochód pochodzi ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem z preferencyjnego opodatkowania podatnicy będą mogli skorzystać po zakończeniu roku podatkowego przez złożenie zeznania podatkowego za dany rok podatkowy. W celu prawidłowego ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP, podatnik ma obowiązek prowadzić szczegółową ewidencję zdarzeń gospodarczych, na podstawie której wykaże on łączne przychody, koszty podatkowe, dochody, straty, dochody podlegające opodatkowaniu stawką 5% oraz dochody, które nie będą podlegały preferencyjnemu opodatkowaniu w załączniku zeznania podatkowego, który jest integralną częścią zeznania podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 maja 2019 r. prowadzi indywidualną pozarolniczą działalność, której przeważającym zakresem jest PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem. Dla celów podatkowych, stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niegraniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie umowy o współpracę z Klientem od dnia 2 maja 2019 r. do dnia 30 września 2019 r. Wnioskodawca świadczył na rzecz Klienta usługi programistyczne. Jego działalność polegała na rozwijaniu istniejącego, jak i tworzeniu nowego oprogramowania na potrzeby Klienta, mającego na celu stworzenie innowacyjnej globalnej platformy do integracji sieci taksówkarskich, niezależnych kierowców oraz klientów korporacyjnych, jak i indywidualnych, tzw. "marketplace". Każda część z wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania była Jego autorskim dziełem, powstałym bez narzuconych reguł, ani sposobu zapisu algorytmów. Nie nabywał On wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy rozwijał lub ulepszał oprogramowanie już istniejące, którego nie był właścicielem, czynił to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której to treść umożliwiała Mu jego rozwijanie i ulepszanie. Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowiły utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Opisane oprogramowanie wytworzone zostało w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywał, poszerzał i łączył interdyscyplinarną wiedzę z wielu dziedzin, w tym z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty Jego działalności były rozwiązaniami innowacyjnymi, w znacznym stopniu odróżniającymi się od rozwiązań już funkcjonujących. Jego działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tegoż oprogramowania. Wraz z przekazywaniem Klientowi wszelkich prac powstałych w toku wykonywania umowy, Wnioskodawca przenosił na Klienta także całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych prac, w tym m.in. do: projektów, oprogramowania, kodów źródłowych, grafik, czy innych utworów lub prac mogących stanowić przedmiot ochrony w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Odnosząc powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz wyżej wskazane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Niego na zasadach opisanych we wniosku, pod warunkiem prowadzenia odrębnej ewidencji od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny Organu - zgodnie z zakresem żądania wynikającym z wniosku - była wyłącznie możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej wobec osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.