0113-KDIPT2-1.4011.669.2019.6.MGR - Opodatkowanie wynagrodzenia wypłacanego pośrednikowi będącemu polskim rezydentem podatkowym przez spółkę z siedzibą w Rumunii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.) oraz pismem z dnia 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego pośrednikowi będącemu polskim rezydentem podatkowym przez spółkę z siedzibą w Rumunii - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2019 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.669.2019.1.KS, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 stycznia 2020 r. (data doręczenia 20 stycznia 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 23 stycznia 2020 r., nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 24 stycznia 2020 r.

Następnie pismem z dnia 24 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.669.2019.4.KS, ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 lutego 2020 r. (data doręczenia 27 lutego 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 1 marca 2020 r., nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 2 marca 2020 r.

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 października 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej... (NIP...). W ramach prowadzonej działalności świadczy On usługi pośrednictwa w sprzedaży klejów termotopliwych dla firm... z Rumunii,... z Niemiec oraz... ze Słowenii, usługi doradztwa technicznego w zakresie technologii klejenia na gorąco, usługi doradztwa biznesowego oraz własną szkołę narciarską. Od dnia 1 stycznia 2020 r. płaci podatek liniowy.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca podpisał umowę z firmą... - producentem klejów termotopliwych - dotyczącą pośrednictwa w sprzedaży wyrobów... na rynkach Polski, Krajów Nadbałtyckich, Czech, Słowacji. W ramach umowy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za znalezienie potencjalnego klienta, zaprezentowanie oferty... oraz dobór kleju do potrzeb potencjalnego klienta, przygotowanie testów wybranych klejów, pomoc przy sporządzeniu oferty handlowej i umowy handlowej oraz do doradztwa w trakcie trwania umowy (w tym obsługi np. zgłoszeń reklamacyjnych).

Wnioskodawca nie ma prawa do zawierania w imieniu i na rzecz... żadnych umów ani do zaciągania w imieniu... żadnych zobowiązań. Jest to typowe przedstawicielstwo handlowe - nie jest to typowa umowa agencyjna.

Zatem przychody Wnioskodawcy z tytułu umowy z... nie stanowią w całości, ani w żadnej jego części, płatności na rzecz brokera, generalnego agenta komisowego lub innej osoby, która w świetle ustawodawstwa rumuńskiego jest traktowana jako broker lub agent.

Wnioskodawca nie posiada na terenie objętym umową oraz na terenie Rumunii żadnego zakładu lub innej firmy. Umowa przewiduje zapłatę za Jego usługi w postaci części stałej, części prowizyjnej (od obrotu... z firmami z Jego regionu) oraz pokrycie kosztów wyjazdów służbowych. Szacunkowa wartość kontraktu to około 48 000 euro rocznie.

Za swoje usługi Wnioskodawca wystawia co miesiąc fakturę VAT (VAT 0%). Płatnik, firma..., nie posiada na terytorium Polski, Krajów Nadbałtyckich, Czech i Słowacji zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy pomiędzy Polską i Rumunią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Płatnik rumuński, pomimo przesłania certyfikatu rezydencji podatkowej CFR-1 potrącił zaliczkę na podatek u źródła. Ponieważ Wnioskodawca odprowadził podatek dochodowy od pełnej kwoty przychodów (dochodów), wystąpiło podwójne opodatkowanie Jego przychodów. Wnioskodawca wskazał, że płatnik rumuński potrącił zaliczkę od całości przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r.):

Czy prawidłowe jest stanowisko, że wszystkie przychody, w tym część stała, część prowizyjna i zwrot wydatków na koszty podróży, osiągnięte z tytułu zawartej umowy z. Wnioskodawca powinien opodatkować w Polsce w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ usługi pośrednictwa nie są wymienione w ustawie o podatku dochodowym w katalogu usług czynności opodatkowanych u źródła - prowizja od sprzedaży nie powinna być objęta podatkiem u źródła. Dodatkowo, zgodnie z Protokołem do Umowy między rządem Rumunii i rządem Rzeczypospolitej Polskiej - dopóki Polska nie wprowadzi zmian w prawie krajowym, zapisy art. 13 pkt 2 w odniesieniu do prowizji wypłacanych nierezydentom nie mają zastosowania i prowizje podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju zamieszkania (i rezydencji podatkowej) rzeczywistego beneficjenta prowizji.

Konkludując, płatnik rumuński nie powinien potrącać podatku u źródła, a usługa pośrednictwa sprzedaży, jak i prowizja, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w kraju beneficjenta, tzn. w tym przypadku w Polsce.

Jest to zgodne z zapisami unijnymi EC 1250/1999, gdzie usługi pośrednictwa nie są uwzględnione w katalogu art. 10 (usługi objęte podatkiem u źródła) i powinny być opodatkowane w kraju siedziby firmy wystawiającej rachunek za takie usługi.

W piśmie z dnia 23 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że opierając się bezpośrednio na zapisach art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszystkie przychody osiągnięte z ww. umowy z firmą... z Rumunii na podstawie wystawionych przez Niego faktur VAT powinny być opodatkowane w Polsce w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Wyżej wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 23 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 109, poz. 530) w rozumieniu niniejszej Umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie powyższe nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie w zakresie dochodu i majątku osiąganego ze źródła tylko w tym Państwie.

Określenie zatem "miejsca zamieszkania" następować winno z uwzględnieniem przyjętego w ustawach wewnętrznych państwa zakresu tego pojęcia, w powiązaniu z różnymi formami więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej niezbędne jest ustalenie zakresu pojęcia przedsiębiorcy w świetle definicji ww. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz zasad z niej wynikających, a regulujących sposób opodatkowania dochodów przedsiębiorstw.

W myśl art. 3 ust. 1 lit. f tej Umowy, określenia "przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. Umowy zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Uzyskiwany dochód z działalności gospodarczej będzie zatem podlegał opodatkowaniu w Polsce chyba, że działalność gospodarcza na terytorium Rumunii prowadzona będzie przez położony tam "zakład", przez który zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 tej Umowy należy rozumieć, stałą placówkę, poprzez którą całkowicie i częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności:

Przy czym w myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy, "zakład" obejmuje również plac budowy, prace budowlane, instalacyjne, montażowe lub związane z nimi działalność nadzorczą lub doradczą, jednak tylko wtedy, gdy takie miejsce, prace lub działalność trwają dłużej niż dziewięć miesięcy.

Stosownie do art. 5 ust. 4 ww. Umowy bez względu na postanowienia ustępów 1, 2 i 3 tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

Na podstawie art. 5 ust. 5 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu, jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w Umawiającym się Państwie na rzecz przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, to przedsiębiorstwo posiada zakład w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ta posiada i zwykle wykonuje pełnomocnictwo do zawierania w tym Państwie umów w imieniu przedsiębiorstwa, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dóbr lub towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 6 ww. Umowy, nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez brokera, generalnego przedstawiciela albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ww. Umowy, prowizja osiągana w Umawiającym się Państwie i wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowana w tym drugim Państwie.

Jednakże art. 13 ust. 2 tej Umowy stanowi, że prowizja, o której mowa w ust. 1 tego artykułu, może być także opodatkowana w Umawiającym się Państwie, w którym jest osiągana i na podstawie ustawodawstwa tego Państwa, lecz jeżeli jednak odbiorca jest jej właścicielem, ustalony podatek nie może przekroczyć dziesięciu procent kwoty brutto tej prowizji.

Wyjaśnić przy tym należy, że zawarte w tym artykule sformułowanie, że należności "mogą" być opodatkowane w drugim Państwie nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie należności te podlegają opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że drugie państwo ma prawo opodatkować takie należności, jeżeli na podstawie przepisów tego państwa należności te podlegają w tym państwie opodatkowaniu. Używane w umowach bilateralnych słowo "mogą" należy rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu).

Zgodnie z art. 13 ust. 3 Umowy polsko-rumuńskiej, określenie "prowizja", użyte w niniejszym artykule, oznacza płatności na rzecz brokera, generalnego agenta komisowego lub innej osoby, która w świetle ustawodawstwa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym taka należność jest osiągana, jest traktowana jako broker lub agent.

Stosownie do art. 13 ust. 4 Umowy polsko-rumuńskiej, postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel prowizji, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w drugim Umawiającym się Państwie, w którym osiągana jest prowizja, zakład, z którego działalnością wypłacana prowizja rzeczywiście jest związana i ponoszona przez zakład. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7.

Protokół do Umowy między Rządem Rzeczypospolitej i Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku stanowi natomiast, że postanowień art. 13 ust. 2 nie stosuje się dopóty, dopóki Polska nie wprowadzi do swojego ustawodawstwa podatku od prowizji, płaconego przez osoby niemające na jej terytorium miejsca zamieszkania lub siedziby, a prowizja podlega opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania lub siedziby właściciela prowizji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, posiada certyfikat rezydencji podatkowej CFR-1. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podpisał umowę z firmą rumuńską dotyczącą pośrednictwa w sprzedaży wyrobów na rynkach Polski, Krajów Nadbałtyckich, Czech, Słowacji. W ramach umowy Wnioskodawca jest odpowiedzialny za znalezienie potencjalnego klienta, zaprezentowanie oferty firmy oraz dobór kleju do potrzeb potencjalnego klienta, przygotowanie testów wybranych klejów, pomoc przy sporządzeniu oferty handlowej i umowy handlowej oraz do doradztwa w trakcie trwania umowy (w tym obsługi np. zgłoszeń reklamacyjnych). Jest to typowe przedstawicielstwo handlowe. Umowa przewiduje zapłatę za Jego usługi w postaci części stałej, części prowizyjnej oraz pokrycie kosztów wyjazdów służbowych. Za swoje usługi Wnioskodawca wystawia co miesiąc fakturę VAT. Wnioskodawca nie posiada na terenie objętym umową oraz na terenie Rumunii żadnego zakładu lub innej firmy. Płatnik nie posiada na terytorium Polski, Krajów Nadbałtyckich, Czech i Słowacji zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy pomiędzy Polską i Rumunią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Przychody Wnioskodawcy z tytułu umowy z...nie stanowią w całości, ani w żadnej jego części, płatności na rzecz brokera, generalnego agenta komisowego lub innej osoby, która w świetle ustawodawstwa rumuńskiego jest traktowana jako broker lub agent.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że wszystkie przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej umowy z... podlegają opodatkowaniu w Polsce w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Bez upływu na powyższe pozostają natomiast postanowienia Protokołu do ww. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej i Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, na który Wnioskodawca powołuje się we własnym stanowisku w sprawie. Dotyczą one bowiem wyłączenia stosowania art. 13 ust. 2 ww. Umowy, tj. postanowienia stanowiącego o opodatkowaniu dochodów w państwie źródła, a nie w państwie rezydencji (w niniejszej sprawie - w Polsce). Co również jednak istotne w okolicznościach faktycznych analizowanej sprawy - nie mamy tu do czynienia z płatnością określaną jako "prowizja" w rozumieniu postanowień art. 13 ww. umowy.

Dodać należy, że w uzupełnieniu wniosku z 1 marca 2020 r. (data wpływu 3 marca 2020 r.) Wnioskodawca wskazał, że Jego przychody z tytułu umowy z... nie stanowią w całości ani w żadnej jego części płatności na rzecz brokera, generalnego agenta komisowego lub innej osoby, która w świetle ustawodawstwa rumuńskiego jest traktowana jako broker lub agent.

Tak wiec, zważywszy jakiego rodzaju płatności obejmuje określenie "prowizja" użyte w art. 13 ww. Umowy zasadnym jest stwierdzenie, że nie znajduje on zastosowania do opodatkowania opisanych przychodów Wnioskodawcy.

W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca faktycznie nie posiada w Rumunii zakładu w rozumieniu art. 5 ww. Umowy i tym samym przedmiotowe przychody nie mogłyby też być związane z działalnością takiego zakładu, należy stwierdzić, że podlegają one opodatkowaniu tylko w Polsce stosownie do art. 7 ust. 1 ww. Umowy oraz nie znajduje zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Zatem w ramach kompetencji przyznanych tut. Organowi nie jest możliwe zweryfikowanie prawidłowości działania płatnika rumuńskiego, czy też wykładnia przepisów prawa podatkowego obowiązujących w Rumunii.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.