0113-KDIPT2-1.4011.629.2019.1.KS - Powstanie przychodu z tytułu sprzedaży lokali usługowych po upływie 6 lat od wycofania z działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.629.2019.1.KS Powstanie przychodu z tytułu sprzedaży lokali usługowych po upływie 6 lat od wycofania z działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali usługowych po upływie 6 lat od wycofania z działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 października 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.427.2019.1.KS, 0112-KDIL2-1.4012.385.2019.1.AP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 30 października 2019 r. Skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 13 listopada 2019 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 18 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.), nadanym za pośrednictwem.... w dniu 18 listopada 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod firmą..... Przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi (kod PKD.68.20.Z). Uzyskiwane dochody opodatkowuje na zasadach ogólnych - wg 19% stawki liniowej. Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu... stycznia 2003 r. Wnioskodawczyni zakupiła do majątku odrębnego, na cele i w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą (ówczesna firma przedsiębiorcy: X) dwa lokale usługowe (o powierzchni 68,17 m2 i 138,31 m2) wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki, za cenę brutto, w której ujęto 22% stawki VAT. Lokal o pow. 138,31 m2 do dnia... lipca 2006 r. był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej w formie apteki ogólnodostępnej typu A, a następnie był przedmiotem najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Lokal o pow. 68,17 m2 był wyłącznie wynajmowany także w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni zamierza wycofać z działalności gospodarczej ww. lokale usługowe i przekazać je na cele osobiste. Po wycofaniu lokali z ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa nie będą one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni w przyszłości, tj. po likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej i wykreśleniu wpisu w CEDIG, zamierza nadal wynajmować przedmiotowe lokale na podstawie umowy najmu, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, ewentualnie sprzedać przedmiotowe lokale po upływie 6 lat od likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 18 listopada 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie bowiem do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako osoba fizyczna, mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy, podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Lokale usługowe, o których mowa we wniosku, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu nabycia ich własności poprzez zawarcie w formie aktu notarialnego umowy sprzedaży wyodrębnionych lokali usługowych (repertorium A...), tj. dnia... stycznia 2003 r. Wnioskodawczyni w związku z nabyciem przedmiotowych lokali usługowych była uprawniona do odliczenia podatku od towarów i usług oraz skorzystała z tego uprawnienia. Wnioskodawczyni nie ponosiła wydatków na ich ulepszenie. Lokale te zostały oddane do użytkowania Wnioskodawczyni, jako pierwszemu nabywcy. Przedmiotowe lokale usługowe nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni zamierza wycofać lokale z prowadzonej działalności gospodarczej przed jej likwidacją, co oznacza, że Wnioskodawczyni po wycofaniu ww. lokali z prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza kontynuować prowadzenia działalności gospodarczej w dotychczasowym zakresie, ani w żadnym innym zakresie (przedmiocie). Przedmiotowe lokale użytkowe Wnioskodawczyni zamierza sprzedać po upływie 6 lat od likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej. Do tego momentu, tj. do sprzedaży lokali, Wnioskodawczyni zamierza wynajmować lokale jako osoba fizyczna, ale nie jako przedsiębiorca. Od przychodu uzyskiwanego z tytułu umowy najmu lokali Wnioskodawczyni będzie odprowadzać należny podatek dochodowy od osób fizycznych (najem prywatny opodatkowany ryczałtem w wysokości 8,5%). Innymi słowy, Wnioskodawczyni docelowo zamierza sprzedać ww. lokale wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (udziałem we własności gruntu), tj. po upływie 6 lat od dnia likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże do czasu sprzedaży, Wnioskodawczyni zamierza wynajmować lokale jako osoba fizyczna, nie w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z wycofaniem składników majątku z działalności gospodarczej i przekazaniem ich na potrzeby osobiste, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?

2. Czy czynność ta powoduje obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

3. Czy wycofanie nieruchomości oraz ich sprzedaż po upływie 6 lat od wycofania nie rodzi obowiązku opodatkowania sprzedaży zgodnie z zasadami dla działalności gospodarczej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 1, dotyczącym podatku od towarów i usług, oraz w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku Nr 2, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 3

Wycofanie nieruchomości oraz ich sprzedaż po upływie 6 lat od wycofania nie rodzi obowiązku opodatkowania sprzedaży, zgodnie z zasadami dla działalności gospodarczej. Natomiast sprzedając je przed upływem 6 lat od wycofania, stanowi ona przychód z działalności.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Oznacza to, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy - odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 8- odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c.

składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi. Uzyskiwane dochody opodatkowuje na zasadach ogólnych - wg 19% stawki liniowej. W dniu... stycznia 2003 r. zakupiła do majątku odrębnego, na cele i w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą dwa lokale usługowe (o powierzchni 68,17 m2 i 138,31 m2) wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego działki. Lokal o pow. 138,31 m2 do dnia... lipca 2006 r. był wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej w formie apteki ogólnodostępnej typu A, a następnie był przedmiotem najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Lokal o pow. 68,17 m2 był wyłącznie wynajmowany także w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni zamierza wycofać z działalności gospodarczej ww. lokale usługowe i przekazać je na cele osobiste. Lokale zostaną wycofane z prowadzonej działalności gospodarczej przed jej likwidacją. Po wycofaniu lokale nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawczyni nie zamierza kontynuować prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zamierza nadal wynajmować przedmiotowe lokale na podstawie umowy najmu jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, a docelowo zamierza sprzedać ww. lokale wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu (udziałem we własności gruntu), po upływie 6 lat od dnia likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że do sprzedaży składników majątku o charakterze niemieszkalnym zastosowanie znajdą regulacje zawarte w cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że ewentualna sprzedaż lokali użytkowych (tj. nieruchomości o charakterze niemieszkalnym), które zostaną wycofane z działalności gospodarczej i przekazane na potrzeby osobiste Wnioskodawczyni - w sytuacji gdy sprzedaż nastąpiłaby po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomości te zostałyby wycofane z działalności gospodarczej - nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali usługowych po upływie 6 lat od wycofania z działalności gospodarczej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) uznano za prawidłowe.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena kwestii dotyczących opodatkowania przychodów Wnioskodawczyni z tytułu najmu lokali po likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl