0113-KDIPT2-1.4011.393.2020.2.MAP - Utrata prawa do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2020 r. (data wpływu 9 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania uzyskiwanych przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 czerwca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.393.2020.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem..... w dniu 19 czerwca 2020 r. (data doręczenia 29 czerwca 2020 r.). W dniu 9 lipca 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, nadane za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 6 lipca 2020 r.

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od dnia 10 września 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych jako osoba fizyczna, przeważający kod PKD to: 41.20.Z (roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych). Symbole klasyfikacji statystycznej prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) to: 42.13.20.0 (roboty ogólnobudowlane związane z budową mostów i tuneli); 42.21.23.0 (roboty ogólnobudowlane związane z budową systemów irygacyjnych, magistrali i linii wodociągowych, obiektów do uzdatniania wody i oczyszczania ścieków oraz stacji pomp); 41.00.30.0 (roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych - prace związane z budową nowych budynków, przebudową lub remontem istniejących budynków). Od początku prowadzenia działalności do dnia 31 grudnia 2019 r. Wnioskodawca rozliczał się w formie zryczałtowanego podatku dochodowego (5,5%). W październiku 2019 r. przekroczył limit ryczałtu, tj. kwotę 250.000 euro (1 093 350 zł), mimo to do końca roku rozliczał się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Za rok 2019 Wnioskodawca rozliczył się na druku PIT-28 z należnego ryczałtu. Na dzień złożenia wniosku nie toczy się wobec Niego postępowanie podatkowe, ani kontrolne. W styczniu 2020 r. Wnioskodawca zgłosił zmianę formy opodatkowania na zasady ogólne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy nastąpiła utrata prawa do korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w listopadzie 2019 r. (czy postępowanie przedstawione w opisie stanu faktycznego jest prawidłowe)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, podatnicy na warunkach określonych w ustawie mogą opodatkować swoje przychody z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jednak podatnik utraci prawo do opodatkowania w tej formie, gdy uzyska przychód z tytułu wykonania usługi, która wyłącza go z opodatkowania ryczałtem.

Na utratę prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą mieć wpływ różne czynniki, tj. np.:

Wnioskodawca wskazuje, że w Jego przypadku żaden z dwóch czynników wymienionych w punktach

W sytuacji gdy w trakcie roku podatkowego przychód podatnika korzystającego z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przekroczy 250.000 euro, to jest on zobligowany do przejścia na zasady ogólne od początku następnego roku podatkowego. Jednak do końca roku podatkowego, w którym przekroczył limit, korzysta dalej z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy (art. 4 ust. 2 ww. ustawy). Limit, o którym mowa w art. 6 ust. 4 powyższej ustawy, odnosi się do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym. Natomiast wybrany sposób opodatkowania dotyczy całego roku podatkowego.

Zatem w trakcie 2019 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogli opłacać podatnicy, którzy w 2018 r. uzyskali przychody z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie w kwocie nie wyższej niż 250 000 euro, przeliczonej według kursu NBP z dnia 1 października 2017 r.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych od dnia 10 września 2013 r. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej korzystał z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W październiku 2019 r. przekroczył limit ryczałtu, tj. kwotę 250.000 euro (1 093 350 zł), mimo to do końca roku rozliczał się w formie ryczałtu.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis stanu faktycznego oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że skoro przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej przekroczyły w 2019 r. równowartość kwoty 250 000 euro, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to w myśl art. 22 powyższej ustawy, utrata prawa do formy zryczałtowanej obowiązuje Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2020 r.

Podkreślić należy, że limit, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, odnosi się do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym. Podatnik, który utracił w danym roku podatkowym prawo do opodatkowania przychodów w formie ryczałtu, z powodu przekroczenia w roku poprzedzającym dany rok podatkowy limitu 250 000 euro, będzie mógł ponownie skorzystać z tego prawa w kolejnym roku podatkowym, pod warunkiem, że w tym roku podatkowym suma przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy kwoty 250 000 euro. Zatem, jeżeli Wnioskodawca nie uzyska przychodów, które przekroczą wskazany powyżej limit, to w kolejnym roku podatkowym będzie mógł skorzystać z opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

* z zastosowaniem art. 119a;

* w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

* z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.