0113-KDIPT2-1.4011.25.2018.1.KU - Ustalenie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym - jest prawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w postaci indywidualnej praktyki lekarskiej, która opodatkowana jest podatkiem liniowym według stawki 19%.

W 2017 r. Wnioskodawca uzyskiwał przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług medycznych dla jednostek prywatnych - osób prawnych w zakresie pełnienia obowiązków starszego asystenta, dyżurów lekarskich oraz badań klinicznych. Ponadto był zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Szpitalu na podstawie umowy o pracę. Stosunek pracy ustał z dniem 31 października 2017 r.

W 2018 r. Wnioskodawca uzyskuje przychody wyłącznie z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej ze świadczenia usług medycznych, dotyczących dyżurów lekarskich, pełnienia obowiązków starszego asystenta oraz badań klinicznych.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tym Szpitalem, który był Jego pracodawcą w poprzednim roku podatkowym. Zakres świadczonych usług będzie taki sam, jaki Wnioskodawca świadczył w ramach stosunku pracy, tj. świadczenia medyczne w zakresie pełnienia obowiązków starszego asystenta na oddziale chirurgii ogólnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmująca m.in. usługi świadczenia dyżurów lekarskich kontraktowych oraz usługi medyczne z zakresu obowiązków starszego asystenta może być opodatkowana na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według stawki 19%, jeżeli w tym roku podatkowym Wnioskodawca rozpocznie współpracę w ramach działalności gospodarczej dotyczącą świadczenia usług medycznych w zakresie pełnienia obowiązków starszego asystenta ze Szpitalem..., dla którego świadczył usługi w tym samym zakresie, ale w ramach stosunku pracy w poprzednim roku podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania podatkiem liniowym, jeżeli uzyska z działalności gospodarczej przychód ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Tym samym, jeżeli podatnik podejmuje współpracę z byłym lub obecnym pracodawcą, to nie może przez okres pierwszego roku opodatkować swoich dochodów podatkiem liniowym według stawki 19%. Wybór podatku liniowego jest możliwy dopiero od roku następującego po roku podatkowym, w którym podatnik pracował na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w ramach stosunku pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w roku podatkowym 2018 Jego działalność gospodarcza może być opodatkowana na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według stawki 19%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym - w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Deklarując wybór 19% podatku liniowego podatnik musi uwzględnić przesłanki określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, że możliwość opodatkowania "podatkiem liniowym" jest wyłączona w stosunku do podatników, którzy uzyskują przychód z działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnego lub byłego pracodawcy i usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik, lub przynajmniej jeden z jego wspólników (w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki osobowej), wykonywał, bądź wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle wyżej wskazanego art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykonywanie przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jakiejkolwiek usługi, obejmującej swoim zakresem chociażby część czynności wykonywanych na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy, wyklucza możliwość opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w postaci indywidualnej praktyki lekarskiej. W 2017 r. Wnioskodawca uzyskiwał przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług medycznych dla jednostek prywatnych - osób prawnych w zakresie pełnienia obowiązków starszego asystenta, dyżurów lekarskich oraz badań klinicznych. Ponadto był zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Szpitalu na podstawie umowy o pracę. Stosunek pracy ustał z dniem 31 października 2017 r. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z ww. Szpitalem. Zakres świadczonych usług będzie taki sam, jaki Wnioskodawca świadczył w ramach stosunku pracy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w 2018 r. nie będzie wykonywał czynności na rzecz Szpitala w ramach stosunku pracy, to w przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem fakt planowanego świadczenia usług lekarskich w 2018 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na rzecz pracodawcy, z którym w 2017 r. łączyła Go umowa o pracę, pozwala na opodatkowanie przychodów uzyskiwanych w 2018 r. w ramach tej działalności 19% podatkiem liniowym, pod warunkiem wybrania tej formy opodatkowania w określonym przepisami prawa terminie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Tak więc, jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze zdarzeniem, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.