0113-KDIPT2-1.4011.173.2020.2.ISL - Ustalenie nakładów poczynionych w czasie posiadania samochodu osobowego w związku jego sprzedażą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2020 r. (data wpływu 13 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 15 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia nakładów poczynionych w czasie posiadania samochodu osobowego w związku jego sprzedażą w myśl art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 5 maja 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.173.2020.1.ISL, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 5 maja 2020 r. (data doręczenia 8 maja 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 15 maja 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 15 lipca 2019 r. Wnioskodawca zakupił na fakturę za kwotę 75 000 zł używany samochód osobowy Opel...., rok produkcji 2017. W dniu 16 lipca 2019 r. Wnioskodawca samochód zarejestrował i ubezpieczył. Koszt rejestracji samochodu wyniósł 180,50 zł, a ubezpieczenia OC wyniósł 401 zł. Potwierdzeniami wydatków są dowód opłaty rejestracyjnej i polisa OC. Tego samego dnia Wnioskodawca zakupił felgę koła dojazdowego (faktura VAT), ponieważ sprzedający koło dojazdowe tego samochodu dał żonie do innego samochodu tej samej marki. W dniu 17 lipca 2019 r. Wnioskodawca wykonał przegląd olejowy w Autoryzowanym Serwisie Opla, ponieważ auto było na gwarancji producenta i był wymóg tego przeglądu (koszt - 296,33 zł - faktura VAT). W dniu 27 lipca 2019 r. Wnioskodawca zmuszony był wykonać sprawdzenia kół samochodu pod względem bezpieczeństwa (koszt - 60 zł, faktura VAT). W dniach 31 sierpnia 2019 r. i 5 września 2019 r. w Autoryzowanym Serwisie Opla Wnioskodawca zakupił nowe elementy zderzaka przedniego oraz jego mocowanie, ponieważ były wcześniej uszkodzone (jeszcze przed zakupem przez Wnioskodawcę, koszt - 256 zł i 400 zł). Potwierdzeniem są paragony oraz wydruk z historii operacji z konta bankowego, gdyż Wnioskodawca płacił kartą. Po okresie krótkiego użytkowania w dniu 23 września 2019 r. Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży samochodu wykupując ogłoszenie za kwotę 55,99 zł. Potwierdzeniem jest wydruk z konta bankowego oraz zapis ze strony ogłoszenia ze sprzedaży. W dniu 10 października 2019 r. Wnioskodawca sprzedał samochód za kwotę 78 500 zł. Wnioskodawca dodaje, że koszt zakupionej felgi to 354,55 zł. Osoba, która zakupiła samochód od Wnioskodawcy nie wypowiedziała ubezpieczenia OC, które Wnioskodawca wykupił na rok. Wnioskodawca ma potwierdzenie wysłane e-mailem z firmy ubezpieczeniowej. Wnioskodawca jest świadomy, że fakt wcześniejszej sprzedaży samochodu i uzyskania z tego tytułu zysku musi zgłosić w zeznaniu rocznym PIT-36. Poczynione nakłady zwiększyły wartość samochodu.

W piśmie z dnia 11 maja 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej. Samochód nie stanowił składnika majątku (środka trwałego). Samochód nie był nabyty z zamiarem wykorzystania w działalności gospodarczej i nie był w niej wykorzystywany.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może wszystkie wymienione wydatki w całości zaliczyć do wartości nakładów poczynionych w czasie posiadania samochodu osobowego w rozumieniu art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszt zakupu ubezpieczenia OC (401 zł), koszt rejestracji (180,5 zł), koszt zakupu brakującej felgi dojazdowej (354,55 zł), koszty wymiany oleju i zakupu niezbędnych części w ASO (296,33 zł), koszt przeglądu kół (60 zł), koszt zakupu niezbędnych części w ASO (400 zł), koszt zakupu niezbędnych części w Autoryzowanym Serwisie Opla (256 zł), koszt zakupu ogłoszenia w celu sprzedaży samochodu (55,99 zł)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane przez Niego wydatki to nakłady poczynione w czasie posiadania rzeczy zgodnie art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty rejestracji i ubezpieczenia pojazdu są wynikiem obowiązku prawnego. Przegląd olejowy w Autoryzowanym Serwisie Opla jest warunkiem utrzymania gwarancji i sprawności samochodu. Uzupełnienie wyposażenia auta o koło dojazdowe poprawia bezpieczeństwo podróżowania. Oprócz felgi Wnioskodawca musiał jeszcze dokupić oponę dojazdową, ale na to nie posiada dokumentu potwierdzającego zakup. Dla celów bezpieczeństwa Wnioskodawca musiał również poddać dodatkowemu sprawdzeniu koła samochodu (złe prowadzenie auta w czasie jazdy). Z przyczyn oczywistych należało również wymienić uszkodzone elementy zderzaka przedniego i ich mocowanie. Do samochodu Wnioskodawca dokupił jeszcze inne rzeczy z dodatkowego wyposażenia, lecz nie podsiada już dokumentów potwierdzających zakup. Wnioskodawca samochód kupił z zamiarem kilkuletniej eksploatacji, a nie z zamiarem szybkiej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że źródłem przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy ruchomych jest tylko taka sprzedaż, która łącznie spełnia następujące przesłanki:

* nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem, przychód uzyskany ze sprzedaży prywatnego samochodu, który nigdy nie był wprowadzony do działalności gospodarczej, ani w niej wykorzystywany, generuje przychód ze źródła określonego w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest odpłatne zbycie rzeczy.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy, a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Należy wyjaśnić, że kosztem nabycia jest kwota wynikająca z faktury lub umowy zakupu samochodu oraz koszty związane z jego zakupem (m.in. podatek od czynności cywilno-prawnych zapłacony przy zakupie samochodu, podatek akcyzowy - jeżeli samochód został sprowadzony z zagranicy, opłata za tzw. pierwszy przegląd techniczny w kraju, tłumaczenie dokumentów, tablice rejestracyjne oraz ubezpieczenie samochodu w drodze przed jego zarejestrowaniem).

W pojęciu kosztów odpłatnego zbycia mieszczą się wydatki takie jak np. opłaty komisowe, koszty ogłoszeń prasowych. Jeżeli podatnik dokonywał takich wydatków, ustalając przychód ze sprzedaży, obniża on cenę określoną w umowie o ich wartość. Przychód ten powstaje jedynie wtedy, gdy do sprzedaży dochodzi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu.

Z kolei do kategorii nakładów poniesionych w trakcie posiadania samochodu należy zaliczyć wyłącznie wydatki poniesione na jego remont i ulepszenie (m.in. remont lub wymiana silnika, wartość prac blacharskich i lakierniczych, montaż instalacji gazowej). Nie należą do nich natomiast wydatki eksploatacyjne (np. wymiana oleju, zakup paliwa, bieżące badania techniczne, ubezpieczenie AC i OC).

Wskazać należy, że zarówno koszty nabycia samochodu, jak i nakłady poniesione w trakcie jego posiadania należy właściwie udokumentować.

Omawiany dochód, jako opodatkowany według skali podatkowej, wykazuje się w rocznym zeznaniu składanym w terminie do 30 kwietnia - roku następującego po roku, w którym sprzedano samochód. W tym samym terminie trzeba uregulować podatek dochodowy z tego tytułu (art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 15 lipca 2019 r. Wnioskodawca zakupił na fakturę za kwotę 75 000 zł używany samochód osobowy, rok produkcji 2017. W dniu 16 lipca 2019 r. Wnioskodawca samochód zarejestrował i ubezpieczył. Potwierdzeniami wydatków są dowód opłaty rejestracyjnej i polisa OC. Tego samego dnia Wnioskodawca zakupił felgę koła dojazdowego (faktura VAT), ponieważ sprzedający koło dojazdowe tego samochodu dał żonie do innego samochodu tej samej marki. W dniu 17 lipca 2019 r. Wnioskodawca wykonał przegląd olejowy w autoryzowanym serwisie, ponieważ auto było na gwarancji producenta i był wymóg tego przeglądu. W dniu 27 lipca 2019 r. Wnioskodawca zmuszony był wykonać sprawdzenie kół samochodu pod względem bezpieczeństwa. W dniach 31 sierpnia 2019 r. i 5 września 2019 r. w autoryzowanym serwisie Wnioskodawca zakupił nowe elementy zderzaka przedniego oraz jego mocowanie, ponieważ były wcześniej uszkodzone (jeszcze przed zakupem przez Wnioskodawcę. Potwierdzeniem są paragony oraz wydruk z historii operacji z konta bankowego, gdyż Wnioskodawca płacił kartą. Po okresie krótkiego użytkowania w dniu 23 września 2019 r. Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży samochodu wykupując ogłoszenie o sprzedaży. Potwierdzeniem jest wydruk z konta bankowego oraz zapis ze strony ogłoszenia ze sprzedaży. W dniu 10 października 2019 r. Wnioskodawca sprzedał samochód za kwotę 78 500 zł. Wnioskodawca jest świadomy, że fakt wcześniejszej sprzedaży samochodu i uzyskania z tego tytułu zysku musi zgłosić w zeznaniu rocznym PIT-36. Poczynione nakłady zwiększyły wartość samochodu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że spośród wskazanych przez Wnioskodawcę wydatków, które zaliczają się do kategorii nakładów poniesionych w trakcie posiadania przez Niego ww. samochodu osobowego, należeć będą tylko wydatki związane z remontem lub ulepszeniem tego samochodu, tj. zakup felgi koła dojazdowego, nowe elementy zderzaka przedniego oraz jego mocowanie. Natomiast pozostałe wskazane przez Wnioskodawcę wydatki, jako niezwiązane z remontem lub ulepszeniem ww. samochodu osobowego - nie zaliczają się do kategorii nakładów, o których mowa w art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że wszystkie wskazane we wniosku wydatki należy uznać za nakłady poczynione w czasie posiadania samochodu osobowego, zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak wskazano wyżej do tychże nakładów należeć będą tylko wydatki związane z jego remontem lub ulepszeniem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.