0113-KDIPT2-1.4011.131.2020.1.AP - PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego (wełny).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.131.2020.1.AP PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego (wełny).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 4 lutego 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-UPP...) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego (wełny) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu za pośrednictwem platformy ePUAP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W pierwszym lub drugim kwartale 2020 r. Wnioskodawczyni planuje uzyskiwać przychody ze sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego pochodzącego z własnej hodowli. Wnioskodawczyni w 2015 r. zarejestrowała w ARiMR stado owiec, które obecnie liczy 6 sztuk. Owce są wypasane na własnych użytkach rolnych i utrzymywane przez cały rok w murowanym budynku gospodarskim w miejscu zamieszkania. Budynek jest przystosowany do prowadzenia hodowli zwierząt gospodarskich. Wnioskodawczyni płaci podatek rolny od 0,32 hektara fizycznego. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności rolnej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Zwierzęta są hodowane przez Wnioskodawczynię w celu pozyskania z nich produktu zwierzęcego, tj. wełny (runa). Owce strzyże wiosną, po sezonie zimowym i ze strzyży pozyskuje produkt zwierzęcy w postaci żywej wełny. Od jednej owcy otrzymuje około 1,8-3 kg wełny niepranej o różnej długości i grubości. Hodowla owiec nie jest i nie będzie wykorzystywana w celach rzeźnych i spożywczych. Wełnę, którą pozyskuje Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej osobiście działalności rolniczej, chce przetwarzać tradycyjnymi metodami rękodzielniczymi w sposób inny niż przemysłowy.

Owce są najwcześniej udomowionymi zwierzętami a pozyskiwana z nich wełna jest najczęściej przetwarzanym włóknem zwierzęcym. Wełna owcza, ze względu na właściwości termoizolacyjne, bakteriostatyczne i higroskopijne jest od wieków wykorzystywana do tworzenia produktów użytkowych i dekoracyjnych. Charakterystyczne cechy włókna wełnianego, takie jak sprężystość, karbikowatość i zdolność spilśniania pozwalają na wytwarzanie szerokiej gamy wyrobów z wykorzystaniem różnych technik włókienniczych. Tradycyjne, domowe metody przetwarzania wełny sposobem innym niż przemysłowy polegają na następujących czynnościach: wełna ze strzyży jest ręcznie czyszczona i prana, gręplowana ręcznymi gręplami lub małymi, domowymi grępkarkami z napędem ręcznym. Wełna może być farbowana przy użycia podstawowych, domowych urządzeń lub efekty barwne mogą powstawać poprzez mieszanie, na gręplarce ręcznej, różnokolorowych pasm wełny. Zgręplowany błam wełny może posłużyć do wypełniania poduszek, kołder i maskotek albo być użyty do dalszego przetwarzania metodą filcowania lub przędzenia. Filcowanie sposobem inny niż przemysłowy wykonuje się manualnie na mokro lub sucho. Produkty uzyskane poprzez filcowanie mogą być płaskie lub przestrzenne, np. szale, torby, broszki, korale i figurki. Również przędzenie sposobem innym niż przemysłowy jest czynnością manualną, polegającą na skręcaniu włókien przy pomocy tradycyjnych urządzeń, takich jak wrzeciono i kołowrotek. Przędza może być produktem gotowym do sprzedaży lub podlegać dalszemu przetworzeniu. Poprzez przeplatanie jednej nitki przędzy, przy użyciu placów, szydełka lub drutów dziewiarskich, uzyskuje się produkty dzianinowe, typu szaliki, skarpetki, czapki, swetry. Z dwóch układów przędzy, osnowy i wątku, tworzone są tkaniny. Na ręcznych krosnach i ramach tkackich powstają tkaniny użytkowe typu bieżniki, chodniki, jak i tkaniny dekoracyjne, mające walory artystyczne, typu gobeliny i makatki. Przy tworzeniu produktów sposobem innym niż przemysłowy można łączyć kilka technik włókienniczych w jednym wyrobie. Przedstawionymi sposobami uzyskuje się przedmioty o unikatowym, niepowtarzalnym wyglądzie niemożliwym do uzyskania sposobem przemysłowym.

Wszystkie czynności przy przetwarzaniu wełny pochodzącej z własnej hodowli Wnioskodawczyni będzie wykonywała wyłącznie osobiście, nie zatrudniając pracowników, metodami przedstawionymi powyżej, niebędącymi sposobami przetwórstwa przemysłowego. Do produkcji będzie używała minimum 50% własnej wełny, co stanowić będzie co najmniej 50% nieprzetworzonego produktu zwierzęcego, z wyłączeniem wody, pochodzącego z własnej hodowli pozyskiwanego w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Przetworzone produkty Wnioskodawczyni będzie sprzedawała osobom fizycznym w miejscu wytworzenia i w innych miejscach przeznaczonych do handlu, typu jarmarki, kiermasze oraz portale online udostępniające miejsca sprzedażowe, takie jak...,... czy.... W przypadku sprzedaży online Wnioskodawczyni będzie wysyłała produkty z miejsca ich wytworzenia, kontrolując proces dostarczenia. W momencie uruchomienia sprzedaży będzie prowadziła ewidencję sprzedaży dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 20 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanych przychodów z tytułu sprzedaży wełny oraz przetworzonych wyrobów z wełny planowana jest do kwoty 40 000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana działalność Wnioskodawczyni jest zwolniona z opodatkowania z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego pochodzącego z własnej hodowli, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowany przychód uzyskiwany ze sprzedaży produktów powstałych w sposób inny niż przemysłowy, jest zgodny z art. 20 ust. 1c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym, przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów stanowią przychody z innych źródeł, jeżeli ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

Wnioskodawczyni będzie bowiem przetwarzała produkt zwierzęcy - wełnę pozyskiwaną z własnej hodowli i używała do produkcji własnego produktu co najmniej 50% tego produktu zwierzęcego - wełny, z wyłączeniem wody.

Zgodnie z definicją Głównego Urzędu Statystycznego, produkt zwierzęcy, to: nieprzetworzony produkt zwierzęcy uzyskany od zwierząt gospodarskich w okresie sprawozdawczym, np.: mleko surowe, wełna nieprana, jaja konsumpcyjne, jaja wylęgowe, włosie, pierze, miód, wosk pszczeli, żywiec rzeźny.

Porównując wyroby przetworzone z produktów zwierzęcych, takie jak ser lub jogurt, przetwarzane z mleka, pasztet i kiełbasa, będące produktem przetworzonym z mięsa, czy wyroby z wełny, jak przędza, czapka, gobelin to różnicą pomiędzy nimi jest sposób ich wykorzystania przez konsumenta (osobę fizyczną).

Wełna pozyskiwana przez Wnioskodawczynię w ilości minimum 50% będzie pochodziła z działalności rolniczej zdefiniowanej, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. art. 2 ust. 2 cyt. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

a.

miesiąc - w przypadku roślin,

b.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

c.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

d.

2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. A zatem, zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech, czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z poniższym rozporządzeniem, które określa ilość hodowanych zwierząt, liczba owiec szacowana jest powyżej 10 sztuk (Warszawa, dnia 17 grudnia 2019 r., poz. 2420 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2019 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej), na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Określa się normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej obowiązujące w roku 2020, stanowiące załącznik do rozporządzenia.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.

Ilość owiec w hodowli Wnioskodawczyni nie będzie przekraczała 10 sztuk i nie będzie podlegała pod przepisy o działach specjalnych produkcji rolnej.

Planowana działalność będzie prowadzona przez Wnioskodawczynię zgodnie z art. 20 ust. 1c, w myśl której za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1.

(uchylony);

2.

przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;

3.

(uchylony);

4.

jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;

5.

ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

W myśl art. 20 ust. 1d ww. ustawy, za produkt roślinny pochodzący z własnej uprawy uważa się również mąkę, kaszę, płatki, otręby, oleje i soki wytworzone z surowców pochodzących z własnej uprawy.

Podatnicy osiągający przychody, o których mowa w ust. 1c, są obowiązani prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych zawierającą co najmniej: numer kolejnego wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Dzienne przychody są ewidencjonowane w dniu sprzedaży (art. 20 ust. 1e cyt. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych).

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 71a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 40 000 zł rocznie.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis zdarzenia przyszłego w oparciu o przepisy prawa podatkowego stwierdza, że osiągnięte w ciągu roku podatkowego przychody z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego jakim jest wełna, będą spełniać warunki, o których mowa w art. 20 ust. 1c w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, ww. przychody będą zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 40 000 zł rocznie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona - dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 - definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1.

miesiąc - w przypadku roślin,

2.

16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3.

6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się w sposób istotny od stanu, w jakim produkt ten znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. A zatem, zastosowanie wobec produktu określonych procesów technologicznych, na skutek czego nabrał on nowych cech czy właściwości, wyklucza uznanie produktu za nieprzetworzony.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza;

* pkt 4 - działy specjalne produkcji rolnej;

* pkt 9 - inne źródła.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:

1.

(uchylony);

2.

przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;

3.

(uchylony);

4.

jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;

5.

ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy, hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 71a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 40 000 zł rocznie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni planuje uzyskiwać przychody ze sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego pochodzącego z własnej hodowli. Wnioskodawczyni w 2015 r. zarejestrowała w ARiMR stado owiec, które obecnie liczy 6 sztuk. Owce są wypasane na własnych użytkach rolnych i utrzymywane przez cały rok w murowanym budynku gospodarskim w miejscu zamieszkania. Budynek jest przystosowany do prowadzenia hodowli zwierząt gospodarskich. Wnioskodawczyni płaci podatek rolny od 0,32 hektara fizycznego. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności rolnej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Zwierzęta są hodowane przez Wnioskodawczynię w celu pozyskania z nich produktu zwierzęcego, tj. wełny (runa). Owce strzyże wiosną, po sezonie zimowym i ze strzyży pozyskuje produkt zwierzęcy w postaci żywej wełny. Od jednej owcy otrzymuje około 1,8-3 kg wełny niepranej o różnej długości i grubości. Hodowla owiec nie jest i nie będzie wykorzystywana w celach rzeźnych i spożywczych. Wełnę, którą pozyskuje Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej osobiście działalności rolniczej, chce przetwarzać tradycyjnymi metodami rękodzielniczymi w sposób inny niż przemysłowy. Wszystkie czynności przy przetwarzaniu wełny pochodzącej z własnej hodowli Wnioskodawczyni będzie wykonywała wyłącznie osobiście, nie zatrudniając pracowników, metodami przedstawionymi powyżej, niebędącymi sposobami przetwórstwa przemysłowego. Do produkcji będzie używała minimum 50% własnej wełny, co stanowić będzie co najmniej 50% nieprzetworzonego produktu zwierzęcego, z wyłączeniem wody, pochodzącego z własnej hodowli pozyskiwanego w ramach prowadzonej działalności rolniczej. Przetworzone produkty Wnioskodawczyni będzie sprzedawała osobom fizycznym w miejscu wytworzenia i w innych miejscach przeznaczonych do handlu, typu jarmarki, kiermasze oraz portale online udostępniające miejsca sprzedażowe, takie jak...,... czy.... W przypadku sprzedaży online Wnioskodawczyni będzie wysyłała produkty z miejsca ich wytworzenia, kontrolując proces dostarczenia. W momencie uruchomienia sprzedaży będzie prowadziła ewidencję sprzedaży dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z art. 20 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość uzyskanych przychodów z tytułu sprzedaży wełny oraz przetworzonych wyrobów z wełny planowana jest do kwoty 40 000 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że osiągnięte przez Wnioskodawczynię w ciągu roku podatkowego przychody z tytułu sprzedaży produktów własnych, będących efektem przetworzenia produktu zwierzęcego jakim jest wełna, będą spełniać warunki, o których mowa w art. 20 ust. 1c w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 71a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, ww. przychody będą zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 40 000 zł rocznie.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl