0113-KDIPT2-1.4011.13.2020.2.DJD - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 9 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-...), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 lutego 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-...), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 11 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.13.2020.1.DJD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 11 lutego 2020 r. (data odbioru 14 lutego 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 lutego 2020 r.; identyfikator poświadczenia przedłożenia ePUAP-...).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm., dalej: "ustawa o PIT"). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez Niego czynności, a także ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności ponosi sam Wnioskodawca. Nie zatrudnia żadnych pracowników, ani na podstawie umowy o pracę, ani na podstawie innej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nie jest też stroną umowy spółki cywilnej. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o PIT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne na rzecz innej Spółki (zamawiający). Przedmiotem usług jest tworzenie kodu źródłowego programu komputerowego - platformy do hurtowej sprzedaży produktów cyfrowych (dalej: Oprogramowanie). Jest to aplikacja webowa, tj. aplikacja działająca online, dostępna dla użytkownika końcowego z poziomu przeglądarki internetowej. Przy wykorzystaniu interfejsu. Oprogramowanie będzie mogło być wykorzystywane w różnych platformach handlowych. Oprogramowanie tworzone jest przy wykorzystaniu języków... oraz.... Wykorzystywane są bazy danych... i język zapytań.... Oprogramowanie tworzone jest przez zespół współpracujących programistów. Tworzone przez Wnioskodawcę części Oprogramowania (kodu źródłowego) są jednak albo kompleksową funkcją Oprogramowania albo kompletnym algorytmem realizującym określone zadanie informatyczne. Algorytmy te realizują ściśle określone funkcje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (konkretnego modułu). Nie są to algorytmy realizujące funkcje z punktu widzenia użytkownika programu, ale stanowią algorytmy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (Oprogramowania). Tym samym Wnioskodawca jest autorem poszczególnych fragmentów kodu źródłowego, które mają samodzielne znaczenie oraz współautorem końcowego, kompleksowego Oprogramowania. Wszystkie kody źródłowe programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są Jego wyłącznego autorstwa. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań. W oparciu o swoją wiedzę Wnioskodawca współtworzy zatem nowe narzędzie informatyczne. Efekt Jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego. Oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm., dalej: "Ustawa o prawie autorskim"). Oprogramowanie jest na tyle innowacyjne, że wyróżnia się spośród innych rozwiązań dostępnych na rynku i realizuje indywidualne potrzeby zamawiającego. Na rynku krajowym nie ma w ogóle konkurencyjnego Oprogramowania. Podstawą prawną współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a zamawiającym jest pisemna umowa o świadczenie usług informatycznych, tj. umowa do której odpowiednie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. W treści ww. umowy zawarto zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Określono, że do przeniesienia majątkowych praw autorskich na polach eksploatacji, wyraźnie wymienionych w umowie, dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez zamawiającego. W ramach współpracy z zamawiającym Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności związane z tworzeniem Oprogramowania. Również w przypadku, gdy Wnioskodawca dokonuje modyfikacji już istniejących fragmentów kodu źródłowego Oprogramowania, do których prawa autorskie przysługują zamawiającemu, to wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i prowadzą do powstania nowego utworu, będącego przedmiotem ochrony na podstawie Ustawy o prawie autorskim. Prawa te są przenoszone na podstawie ww. umowy. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę informatyczną (m.in. znajomość języków programowania, metodologii programowania) oraz wiedzę matematyczną. Wykorzystanie tej wiedzy jest podstawą tworzenia nowych programów komputerowych, które realizują różnego rodzaju funkcje służące usprawnieniu obrotu produktami cyfrowymi.

Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany - realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych. Wiele prac jest realizowanych przez Wnioskodawcę we współpracy z innymi programistami, prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne do podatnika umowy o współpracy ze Spółką. Opisane wyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: "kwalifikowane prawa IP") od innych podmiotów. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W piśmie z dnia 19 lutego 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność w opisanej formie (działalność badawczo - rozwojowa) prowadzona jest od dnia 1 czerwca 2014 r. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne na rzecz podmiotów z siedzibą w Polsce i na Malcie (zamawiający) i z tego tytułu osiąga dochody. Czynności związane z tworzeniem Oprogramowania Wnioskodawca wykonuje w Polsce. Wszystkie kody źródłowe do programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są Jego wyłącznego autorstwa. Efekt Jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego Oprogramowanie (w tym również wytwarzane we współpracy z innymi programistami) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Również w przypadku, gdy Wnioskodawca dokonuje ulepszeń i modyfikacji już istniejących fragmentów kodu źródłowego Oprogramowania, do których prawa autorskie przysługują zamawiającemu, to wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i prowadzą do powstania nowego utworu, będącego przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskim. Prawa te przysługują Wnioskodawcy, a następnie są przenoszone na podstawie ww. umowy. W przypadku modyfikacji, bądź ulepszania kodów źródłowych Wnioskodawca działa na zlecenie właściciela Oprogramowania na podstawie umowy. W ramach współpracy Wnioskodawca przenosi na zamawiającego wszelkie prawa autorskie do własności intelektualnej.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności są przychodami z tytułu praw autorskich do programu komputerowego, zgodnie z art. 30ca ust. pkt 8 ustawy o PIT. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży tego prawa (zarówno w przypadku tworzenia Oprogramowania, jak i ulepszeń/rozwinięć) Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. posiada i prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody uzyskane z działalności Wnioskodawcy, polegającej na przenoszeniu autorskich praw majątkowych do Oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę, mogą zostać opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ:

W ocenie Wnioskodawcy, nie budzi wątpliwości fakt, że prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT. W ramach tej działalności wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej i osiąga dochody z ich sprzedaży. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały zdefiniowane w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Jedną z kategorii takich praw są prawa autorskie do programu komputerowego.

Jednocześnie tworzone przez podatnika programy komputerowe podlegają ochronie z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Prawa autorskie do programu komputerowego przysługujące podatnikowi mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ są wytwarzane przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe, zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria "twórczości", "systematyczności" i "zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, w przypadku Wnioskodawcy kryteria te są spełnione.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że podatnik prowadzi systematyczne (zorganizowane, ciągłe i z wykorzystaniem swoich wszystkich zasobów) i jednocześnie twórcze (kreatywne, tj. prowadzące do wytworzenia nowego Oprogramowania) prace rozwojowe. Prace te polegają na wykorzystaniu zasobów wiedzy (informatycznej i matematycznej) do tworzenia nowego oprogramowania komputerowego usprawniającego proces sprzedaży produktów cyfrowych. Tym samym, prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Opisane kwalifikowane prawa IP Wnioskodawca przenosi odpłatnie na podstawie pisemnej umowy, uzyskując tym samym dochód z ich sprzedaży.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT. Na podstawie tak prowadzonej ewidencji możliwe jest:

Wobec powyższego, w opisanym zdarzeniu przyszłym, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na osobę trzecią całości praw autorskich do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. To oznacza, że w tym zakresie Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że "proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(...) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac."

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z tworzeniem oprogramowania i rozlicza swoje dochody na zasadach podatku liniowego. Od dnia 1 czerwca 2014 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi informatyczne na rzecz podmiotów z siedzibą w Polsce i na Malcie (zamawiający) i z tego tytułu osiąga dochody. Przedmiotem usług jest tworzenie kodu źródłowego programu komputerowego - platformy do hurtowej sprzedaży produktów cyfrowych. Oprogramowanie tworzone jest przy wykorzystaniu języków... oraz....Wykorzystywane są bazy danych... i język zapytań.... Oprogramowanie tworzone jest przez zespół współpracujących programistów. Tworzone przez Wnioskodawcę części Oprogramowania (kodu źródłowego) są jednak albo kompleksową funkcją Oprogramowania, albo kompletnym algorytmem realizującym określone zadanie informatyczne. Wnioskodawca jest autorem poszczególnych fragmentów kodu źródłowego, które mają samodzielne znaczenie, oraz współautorem końcowego, kompleksowego Oprogramowania. Czynności związane z tworzeniem Oprogramowania Wnioskodawca wykonuje w Polsce. Wszystkie kody źródłowe do programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są Jego wyłącznego autorstwa. Efekt Jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego. Oprogramowanie (w tym również wytwarzane we współpracy z innymi programistami) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Podstawą prawną współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a zamawiającym jest pisemna umowa o świadczenie usług informatycznych. W umowie zawarto zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Do przeniesienia majątkowych praw autorskich dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez zamawiającego. W ramach współpracy Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności związane z tworzeniem Oprogramowania. W przypadku modyfikacji, bądź ulepszania kodów źródłowych Wnioskodawca działa na zlecenie właściciela Oprogramowania na podstawie umowy. W sytuacji gdy dokonuje ulepszeń i modyfikacji już istniejących fragmentów kodu źródłowego Oprogramowania, do których prawa autorskie przysługują zamawiającemu, wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i prowadzą do powstania nowego utworu, będącego przedmiotem ochrony na podstawie Ustawy o prawie autorskim. Wszelkie prawa autorskie do własności intelektualnej przysługują Wnioskodawcy, które następnie, na podstawie ww. umowy, przenosi na zamawiającego. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności są przychodami z tytułu praw autorskich do programu komputerowego. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (zarówno w przypadku tworzenia Oprogramowania, jak i ulepszeń/rozwinięć). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej od innych podmiotów.

Wnioskodawca od 1 stycznia 2019 r. posiada i prowadzi na bieżąco szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o PIT.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

* zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

* należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego, biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do programów komputerowych (kodów żródłowych) tworzonych i rozwijanych przez Niego, które stanowią utwory prawnie chronione, wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym zakresie Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów ze sprzedaży tych programów komputerowych wg stawki 5%.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania

przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.