0113-KDIPT2-1.4011.1262.2021.3.MM - Ulga na złe długi w PIT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 marca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT2-1.4011.1262.2021.3.MM Ulga na złe długi w PIT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 23 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczania przez dłużnika nieuregulowanych świadczeń pieniężnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi samodzielną działalność gospodarczą w zakresie wykonywania posadzek na zlecenie. Jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych oraz jest zarejestrowany od lat jako podatnik VAT UE. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest zobowiązany do opłacania od uzyskanego dochodu podatku dochodowego wg stawki liniowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłaca miesięcznie. Wnioskodawca w roku podatkowym 2021 jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217, z późn. zm.). Księgi rachunkowe Wnioskodawca zamierza także prowadzić w następnych latach podatkowych.

Wnioskodawca w 2021 r. nabywał na terenie Republiki Federalnej Niemiec na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej włókno stalowe do wzmacniania posadzek, od firmy X. z siedzibą w... (zwanej dalej w skrócie sprzedawcą z RFN lub sprzedawcą), numer identyfikacji w zakresie podatku od wartości dodanej..., także zarejestrowanej jako podatnik podatku od wartości dodanej UE. W fakturach sprzedaży sprzedawca z RFN określał termin zapłaty za nabyte przez przedsiębiorcę włókno stalowe. Niestety przedsiębiorca z powodu trudności płatniczych zapłacił ww. należności po terminie 90 dni, określonym przez sprzedawcę włókna stalowego. Wnioskodawca zamierza w przyszłości nabywać od sprzedawcy z RFN włókno stalowe i zakłada, że także w latach następnych zapłata za nabyte materiały będzie miała miejsce po upływie 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego w fakturze przez sprzedawcę. Wnioskodawca od ww. nabyć wewnątrzwspólnotowych nalicza, dokumentując dodatkowe ww. zdarzenie fakturą, podatek naliczony, który jest odliczany od podatku należnego.

Pytanie:

Czy na Wnioskodawcy spoczywa za 2021 r. obowiązek zwiększenia w składanym zeznaniu podatkowym podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy zapłata za nabyte od sprzedawcy z RFN włókno stalowe nastąpi po dniu 1 stycznia 2022 r. i nastąpi po terminie 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez sprzedawcę oraz wskazanego na fakturze dokumentującej nabycie ww materiałów?

Pana stanowisko w sprawie

Przepis art. 26i ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi, że podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3, po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e, podlega zwiększeniu o zaliczoną do kosztów uzyskania przychodu wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia należy dokonać w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy, w tym przypadku za rok 2021, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) przez sprzedawcę lub umowie.

W przedmiotowej jednak sprawie wskazać należy, że nabycie włókna stalowego nastąpiło na terenie państwa członkowskiego UE, a nie na terenie kraju.

Powyższe stanowi, że Wnioskodawca w tym przypadku do ww. nakazu nie powinien się zastosować. Dlatego też reasumując powyższe należy uznać, że na Wnioskodawcy nie spoczywa za 2021 r. obowiązek zwiększenia w składanym zeznaniu podatkowym podstawy opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy zapłata za nabyte od sprzedawcy z RFN włókno stalowe nastąpi po dniu 1 stycznia 2022 r. i nastąpi po upływie 90 dni, licząc od terminu zapłaty określonego przez sprzedawcę oraz wskazanego na fakturze dokumentującej nabycie ww. materiałów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26i ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.; w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.), podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1, art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych w art. 26e:

1)

może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;

2)

podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

Jeżeli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, kwota straty:

1)

może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została uregulowana lub zbyta, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;

2)

podlega zmniejszeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie (art. 26i ust. 2 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 26i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

1)

dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2)

od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa, a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę (rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę - gdy nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;

3)

transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 52q ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia się z obowiązku, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 2 i ust. 23 oraz art. 26i ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, odpowiednio za poszczególne okresy rozliczeniowe lub rok podatkowy, w których spełnione zostały łącznie następujące warunki:

1)

w danym roku podatkowym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19;

2)

uzyskane przez podatnika odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym przychody, o których mowa w art. 14 są niższe o co najmniej 50% w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego,

a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w roku poprzedzającym rok podatkowy - w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów; 3) podatnik poniósł odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.

Jak wynika z uzasadnienia do ustawy z 19 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (druk 3475): "w zakresie podatków dochodowych, zarówno od osób fizycznych, jak i od osób prawnych, ustawa przewiduje wprowadzenie przepisów szczególnych mających na celu rozpoznawanie skutków w podatku dochodowym, tzw. "złych długów". (...) Na dłużnika z kolei, w celu pobudzenia impulsu nakierowanego na regulowane jego zobowiązań gospodarczych, projekt przewiduje nałożenie obowiązku doliczenia do podstawy opodatkowania zaliczanej do kosztów uzyskania przychodu wartości zobowiązania. W przypadku uregulowania zobowiązania dłużnik będzie miał prawo do korekty zwrotnej w rozliczeniu za okres, w którym zobowiązanie to zostanie uregulowane".

Zatem, ulga na złe długi to możliwość dokonania korekty podatku przez wierzyciela w razie nieuregulowania płatności, a jednocześnie obowiązek analogicznej korekty po stronie dłużnika. W przypadku podatku dochodowego ulga na złe długi oznacza zatem zmniejszenie oraz odpowiednio zwiększenie podstawy opodatkowania o fakturę, która nie została opłacona po upływie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub w umowie. Wierzyciele mają możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Dłużnicy natomiast dokonują zwiększenia podstawy opodatkowania o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane.

Z art. 26i ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ulga na złe długi w podatku dochodowym od osób fizycznych jest możliwa po stronie wierzyciela i obowiązkowa po stronie dłużnika, gdy:

* dłużnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

* nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono fakturę;

* transakcja została zawarta w ramach działalności wierzyciela i dłużnika, z których dochody są opodatkowane podatkiem dochodowym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Z opisu sprawy wynika, że w 2021 r. nabywał Pan na terenie Republiki Federalnej Niemiec na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej włókno stalowe do wzmacniania posadzek. W fakturach sprzedaży sprzedawca z RFN określał termin zapłaty za nabyte przez przedsiębiorcę włókno stalowe. Niestety przedsiębiorca z powodu trudności płatniczych zapłacił ww. należności po terminie 90 dni, określonym przez sprzedawcę włókna stalowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro transakcja została zawarta w ramach działalności wierzyciela, którego dochody nie są opodatkowane podatkiem dochodowym na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, to na Panu nie spoczywa obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w składanym zeznaniu podatkowym za 2021 r.

W związku z powyższym Pana stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia stanu faktycznego.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl