0113-KDIPT2-1.4011.1031.2021.2.MAP - Przesłanki wspólnego rozliczenia małżonków

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 2 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 grudnia 2021 r. (wpływ 23 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Do 31 stycznia 2019 r. prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą, z której rozliczał się Pan w formie ryczałtu (PIT-28). Działając w dobrej wierze oraz mając informacje z biura rachunkowego i wszelkie przesłanki ku temu, że zawieszenie działalności umożliwi Panu od następnego roku wspólne rozliczanie się z małżonką na formularzu PIT-37, 31 stycznia 2019 r. zawiesił Pan działalność. Od tego momentu nie miał Pan żadnych dochodów z prowadzenia działalności gospodarczej. Ponieważ od 1 marca 2019 r. podjął Pan zatrudnienie na umowę o pracę za 2019 r. rozliczył się Pan indywidualnie składając PIT-28 oraz PIT-37. Natomiast za 2020 r. w związku z opisaną sytuacją rozliczył się Pan już wspólnie z małżonką. W 2020 r. Pana dochody pochodziły z zatrudnienia na umowę o pracę. W październiku 2021 r. dostał Pan pismo z prośbą o złożenie korekty w związku z brakiem możliwości rozliczania się z małżonką z powodu zawieszonej działalności. Wyjaśniając sytuację skorzystał Pan z możliwości i zamknął działalność gospodarczą z datą wsteczną z dniem 31 stycznia 2019 r. Podkreślił Pan, że cały czas działał w dobrej wierze. Z powodu obawy co do stabilności podjętej pracy zawiesił Pan działalność, aby uniknąć ponownej procedury zakładania działalności. Dodał Pan również, że gdyby posiadał wiedzę, że przepisy mogą być interpretowane w inny sposób nigdy nie działałby Pan na niekorzyść swoją oraz rodziny i zamknąłby Pan ją od razu. Zaznaczył Pan, że stan faktyczny jest taki, że działalność gospodarcza została zamknięta z dniem 31 stycznia 2019 r., a zatem nie widzi Pan przeszkód, aby móc za 2020 r. rozliczyć się wspólnie z małżonką. Korekta, której wymaga od Pana właściwy Urząd Skarbowy spowoduje znaczną stratę finansową dla Pana 5-osobowej rodziny.

23 grudnia 2021 r. uzupełnił Pan wniosek, na wezwanie Organu i wskazał Pan, że dostał pismo z prośbą o złożenie korekty zeznania podatkowego w związku z brakiem możliwości rozliczania się z małżonką za 2020 r. Po zamknięciu z datą wsteczną zawieszonej działalności z dniem 31 stycznia 2019 r., Urząd Skarbowy nie był wstanie rozstrzygnąć w decyzji lub postanowieniu jak powinien się Pan ostatecznie rozliczyć się za 2020 r. Dlatego złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Likwidacji działalności gospodarczej z datą wsteczną dokonał Pan w dniu 14 września 2021 r. W 2020 r. uzyskał Pan dochody z zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego oraz z umów o pracę. Zeznaniem podatkowym jakie Pan złożył za 2020 r. jest PIT-37 - rozliczył się Pan z małżonką. Naczelnik Urzędu Skarbowego poprosił Pana o złożenie korekty zeznania podatkowego za 2020 r. Powyższą korektę złożył Pan 13 listopada 2021 r. - w związku z brakiem decyzji z Urzędu Skarbowego samodzielnie podjął Pan taką decyzję licząc na pozytywną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej po, której będzie mógł Pan złożyć ponowną korektę zeznania za 2020 r.

Pana zdaniem, spełniał Pan wraz z żoną warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ przez cały 2020 rok podatkowy:

3. Pan wraz żoną wyrazili wniosek o wspólne opodatkowanie w zeznaniu podatkowym,

4. nie miały do Pana i Pana żony zastosowania przepisy o ryczałcie ewidencjonowanym (faktem jest, że Pana działalność gospodarcza została zamknięta z dniem 31 stycznia 2019 r. i od tego czasu nie uzyskiwał Pan z niej żadnych przychodów).

uważa Pan, że mógł Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką za 2020 r.

Wskazuje Pan, że powyższe jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z formalnego punktu widzenia działalność była zamknięta z dniem 31 stycznia 2019 r. Podkreśla Pan, że Urząd Skarbowy nie był wstanie wskazać, jak ta sytuacja powinna być interpretowana. Podczas licznej komunikacji w kontaktach telefonicznych dostawał Pan informacje, że sprawa jest badana i poszukują informacji na temat sytuacji, gdy działalność zostaje zamknięta z datą wsteczną. W związku z brakiem decyzji, aby nie przeciągać w czasie rozwiązania problemu podjął Pan decyzję o złożeniu korekty i wystąpieniu z wnioskiem o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Pytanie

Czy w związku z przedstawioną sytuacją mógł Pan rozliczyć się razem z żoną za 2020 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że ponieważ przez cały 2020 rok podatkowy:

3. Pan wraz z żoną wyrazili wniosek o wspólne opodatkowanie w zeznaniu podatkowym,

4. nie miały do Pana i Pana żony zastosowanie przepisy o ryczałcie ewidencjonowanym (faktem jest, że działalność gospodarcza została zamknięta z dniem 31 stycznia 2019 r.)

uważa Pan, że mógł Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką za 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku 23 grudnia 2021 r. doprecyzował Pan, że ponieważ według Pana w 2020 r. spełniał Pan wraz z żoną warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co stanowiło wątpliwości dla Urzędu Skarbowego, zgodnie z zasadą "in dubio pro tributario" wszelkie wątpliwości rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Wskazuje Pan, że ta zasada została wprowadzona do ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) za sprawą art. 2a, który brzmi: "niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika". Przepis ten wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

Podkreśla Pan, że reguły stosowania tej zasady zostały opisane bardzo dokładnie w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 29 grudnia 2015 r., Nr PK4.8022.44.2015, w której Minister Finansów wskazał, że w kontekście art. 2a Ordynacji podatkowej przez "korzyść podatnika" należy rozumieć optymalne dla niego rozwiązanie prawne spośród tych, które zarysowały się w trakcie wykładni przepisu. To, jakie rozwiązanie jest korzystniejsze dla podatnika, wskazuje sam podatnik (np. dokonując rozliczenia w treści deklaracji podatkowej albo prezentując swoje stanowisko w tym zakresie w toku postępowania podatkowego).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy, wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:

* oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,

* przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,

* przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,

* żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,

* nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993, z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnik może złożyć oświadczenie, w formie pisemnej, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, albo złożyć pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy są zobowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie od dnia 15 lutego do końca lutego roku następującego po roku podatkowym; zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Zatem, ww. przepis nakłada obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych i nie zawiera zwolnienia z tego obowiązku podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej.

Należy wyjaśnić, że w przypadku, kiedy Pan nie powiadomił właściwego organu podatkowego o likwidacji działalności gospodarczej, obowiązek w zakresie składania zeznań podatkowych nie ustaje. Z obowiązku tego nie zwalnia fakt, że w ramach tego źródła przychodu nie są uzyskiwane żadne przychody, jak również, że działalność gospodarcza została zawieszona.

Z opisu sprawy wynika, że 31 stycznia 2019 r. zawiesił Pan działalność gospodarczą. Od tego momentu nie miał Pan żadnych dochodów z prowadzenia działalności gospodarczej. W 2020 r. uzyskał Pan dochody z zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego oraz z umów o pracę. Zeznaniem podatkowym jakie Pan złożył za 2020 r. jest PIT-37 - rozliczył się Pan z małżonką. Działalność gospodarczą z datą wsteczną zamknął Pan z dniem 31 stycznia 2019 r. Likwidacji działalności gospodarczej z datą wsteczną dokonał Pan w dniu 14 września 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego poprosił Pana o złożenie korekty zeznania podatkowego za 2020 r. Powyższą korektę złożył Pan 13 listopada 2021 r. Uważa Pan, że w 2020 r. spełniał Pan wraz z żoną warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powziął Pan wątpliwość, czy w sytuacji zawieszenia działalności gospodarczej w dniu 31 stycznia 2019 r. (od tego momentu nie miał Pan żadnych dochodów z prowadzenia działalności gospodarczej) oraz zamknięcia tej działalności 14 września 2021 r. z datą wsteczną z dniem 31 stycznia 2019 r., przysługiwało Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia się wspólnie z małżonką za 2020 r.

Biorąc pod uwagę wskazane przepisy, stwierdzić należy, że negatywną przesłanką skorzystania przez Pana z możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonką jest zastosowanie do Pana (Pana przychodów) przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z przytoczonego wcześniej art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (nawet bez faktycznego ich uzyskania), stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy w danym roku podatkowym został osiągnięty przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem, stwierdzić należy, że skoro w 2020 r. nie zgłosił Pan likwidacji działalności gospodarczej, ani nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, to uważa się, że w 2020 r. nadal prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Z uwagi na fakt, że nie złożył Pan w ustawowym terminie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania formie ryczałtu w danym roku podatkowym, w 2020 r. miały do Pana zastosowania przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Tym samym, zachodzi w tym przypadku negatywna przesłanka do wspólnego opodatkowania, o której mowa w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynie likwidacja działalności, bądź dokonanie wyboru innej formy opodatkowania, skutkuje tym, że przedsiębiorca przestaje być objęty przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zawieszenia działalności nie można uznać za jej likwidację. Zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej oznacza, że "bieżące" przychody z tej działalności gospodarczej nie są osiągane (są równe 0), jednak nie zmienia to faktu, że do przedsiębiorcy nadal mają zastosowanie przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, co w konsekwencji doprowadza do braku możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.

Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 września 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 805/15: "(...) w okresie zawieszenia działalności gospodarczej skarżąca nie mogła uzyskać "bieżącego" dochodu, ale mogła uzyskać dochód (przychód) związany z wcześniejszym okresem prowadzenia tej działalności. Skarżąca mogła (potencjalnie) osiągać przychody (dochody) z prowadzenia tej działalności gospodarczej przed okresem zawieszenia, w tym np.: zbywając własne środki trwałe lub wyposażenie, dochód z odsetek od lokat bankowych, miała prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować wcześniejsze zobowiązania". Ponadto, w wyroku z dnia 28 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 193/16 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że cyt.: "(...) w sytuacji, gdy podatnik prowadząc działalność gospodarczą dokonał na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. wyboru sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c i wyboru swojego w stosownym trybie nie zmienił (jak również nie zaprzestał prowadzenia tej działalności), to okoliczność, że danym roku podatkowym faktycznie nie uzyskał z tego tytułu żadnych przychodów (i nie poniósł żadnych kosztów) nie powoduje, że w stosunku do niego nie znajdą zastosowania ograniczenia w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania, wynikające z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. Na gruncie przepisów u.p.d.o.f. zasadą jest odrębne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych przez poszczególnych podatników - osoby fizyczne."

W związku z powyższym, Pana stanowisko zgodnie z którym, może Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką za 2020 r. jest nieprawidłowe. Dla celów podatkowych podatnik pozostaje przedsiębiorcą od dnia rozpoczęcia działalności do dnia jej faktycznego zakończenia (likwidacji) ze wszelkimi konsekwencjami wynikającymi z przepisów prawnych.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro wyrejestrował Pan działalność gospodarczą 14 września 2021 r., to w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2020 r. nie może być w Pana przypadku zastosowane łączne opodatkowanie dochodów małżonków, przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanej interpretacji ogólnej stwierdzamy, że nie ma ona zastosowania w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku. We wniosku nie natrafiliśmy na wątpliwości co do znaczenia przepisu w konkretnej sytuacji faktycznej, których nie można usunąć w trakcie prawidłowo prowadzonej wykładni przepisów prawa podatkowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Organ nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.).