0113-KDIPT1-3.4012.706.2019.1.OS - Ustalenie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT -jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* pełnego prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn.: "...";

* prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "...";

* prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm., dalej ustawa o samorządzie gminnym) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki budżetowe.

Do zadań własnych Gminy należy m.in. prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek budżetowych i od 1 stycznia 2017 r. rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami budżetowymi.

Gmina zamierza zrealizować projekt inwestycyjny o nazwie "...". Dofinansowanie projektu pochodzić będzie z Programu Rozwoju obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w wysokości 63,63% kosztów kwalifikowanych, natomiast w pozostałej części przedsięwzięcie finansowane będzie ze środków własnych Gminy.

Wyżej wymieniony projekt składa się z następujących zadań:

1. Rozbudowa sieci wodociągowej w miejscowości.....;

2. Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków w miejscowości.....;

3. Zakup wyposażenia koparko-ładowarki i przyczepy.

Ad. 1.

W ramach powyższego zakresu zostanie wybudowana sieć wodociągowa w miejscowości Z. o długości 150 m oraz hydrant przeciwpożarowy.

Planowane przedsięwzięcie obejmuje rozbudowę gminnego systemu wodociągowego Gminy, a w szczególności budowę nowych sieci wodociągowych wraz z przyłączami do odbiorców.

Celem tego zadania jest zaopatrzenie w wodę budynków mieszkalnych oraz obiektów o funkcjach turystyczno-wypoczynkowych położonych na terenach dotąd nie uzbrojonych w sieć wodociągową dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę.

Zaplanowane prace nie obejmują rozbudowy infrastruktury wodociągowej, która miałaby służyć własnym potrzebom Gminy ani jej jednostkom organizacyjnym (przebieg rozbudowywanej sieci wodociągowej nie daje możliwości podpięcia się do niej gminnym jednostkom organizacyjnym ani Gminie). Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura wodociągowa pozostanie własnością gminy. Gmina nie wykonuje samodzielnie robót budowalnych zawiązanych z powstaniem sieci wodociągowej. Zrealizuje je wyłoniony przez Gminę w ramach procedury przetargowej wykonawca.

Wydatki poniesione na realizację zadania zostaną udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy tj. Gminy. Realizowane zadanie w całości należy do zadań własnych Gminy.

Realizowane przedsięwzięcie jakim jest rozbudowa sieci wodociągowej jest w całości związane z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi.

Gmina dostarczała będzie do odbiorców wodę na podstawie umów cywilnoprawnych. Przyłącza do odbiorców, o których mowa we wniosku są przyłączami których realizacja zależy do osoby ubiegającej się o przyłączenie do sieci w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Obowiązek realizacji przyłączy objętych zakresem pytania leży w gestii poszczególnych właścicieli nieruchomości.

Gmina posiada w swojej dokumentacji oświadczenia właścicieli nieruchomości zainteresowanych budową przyłączy wodociągowych. Osoba ubiegająca się o przyłącze zobowiązuje się w takim oświadczeniu do wybudowania na koszt własny odcinka przyłącza do granicy działki do wodomierza (z pomieszczeniem wodomierzowym włącznie).

Ponadto z uwagi na możliwość uzyskania dofinansowania w wysokości 63,63% kosztów kwalifikowanych właściciel nieruchomości zobowiązuje się uzupełnić resztę kosztów budowy ww. przyłącza.

Ad. 2

Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków w miejscowości....

W ramach powyższego zakresu planuje się wybudowanie przydomowej biologicznej oczyszczalni ścieków wraz z drenażem rozsączającym do 30 RLM na potrzeby świetlicy wiejskiej oraz znajdującego się w tym budynku lokalu mieszkalnego wynajmowanego najemcy.

Budynek świetlicy wiejskiej przy której budowana ma być przydomowa oczyszczalnia ścieków jest własnością gminy.

Gmina wynajmuje tam pomieszczenie pod lokal mieszkalny. Najemca obciążany jest tylko czynszem za lokal mieszkalny który to czynsz jest zwolniony z podatku VAT.

Wybudowanie oczyszczalni ścieków jest zadaniem własnym Gminy. Przydomowa oczyszczalnia stanowiła będzie własność Gminy.

Ad.3.

Zakup wyposażenia: koparko-ładowarki i przyczepy.

Zaplanowane wyposażenie będzie służyło celowi operacji tj. wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców Gminy poprzez polepszenie jakości usług w dostawie wody. Koparko-ładowarka i przyczepa są niezbędnym wyposażeniem w celu zapewnienia ciągłości działania systemu dostawy wody, usuwania awarii, itd.

Zakupiona koparko-ładowarka i przyczepa wykorzystywane będą tylko na potrzeby systemu wodociągowego na terenie Gminy. Zakupiony sprzęt będzie własnością gminy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

A. Dotyczy realizacja zadania pn. "...".

1. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z realizacją inwestycji będą wystawiane na Gminę jako nabywcę i Gminę jako odbiorcę.

2. Jeżeli przydomowa oczyszczalnia ścieków zostanie wybudowana i Gmina obciąży zamieszkałego tam lokatora za ścieki wówczas efekt inwestycji służyć będzie do czynności częściowo opodatkowanych a częściowo niepodlegających opodatkowaniu.

B. Dotyczy realizacji inwestycji pn. "...".

1. Faktury dokumentujące zakup wyposażenia koparko-ładowarki i przyczepy wystawiane będą na Gminę jako nabywcę i Gminę jako odbiorcę.

2. Koparko-ładowarka nie jest pojazdem samochodowym w rozumieniu przepisów ustawy -Prawo o ruchu drogowym, a jaj dopuszczalna masa całkowita przekracza 3,5 tony i wynosi 8,4 tony. Jest to pojazd wolnobieżny, który porusza się z prędkością do 25km/godzinę.

3. Koparko-ładowarka oraz przyczepa wykorzystywana będzie przez Gminę przy pomocy Urzędu obsługującego Gminę.

4. Koparko-ładowarka oraz przyczepa opisane we wniosku będą wykorzystywane przez Gminę wraz z Urzędem obsługującym Gminę do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jaki do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

5. W sytuacji gdy koparko-ładowarka oraz przyczepa opisane we wniosku będą wykorzystywane przez Gminę przy pomocy Urzędu Gminy zarówno do celów działalności gospodarczej, jak do innych niż działalność gospodarcza, to nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

6. W odpowiedzi na pytanie: "Czy koparko-ładowarka oraz przyczepa opisane we wniosku będą w ramach działalności gospodarczej wykorzystywane przez Gminę wraz z jej jednostkami organizacyjnymi zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT?", Wnioskodawca wskazał, że koparko-ładowarka oraz przyczepa będą w ramach działalności gospodarczej wykorzystywane przez Gminę przy pomocy Urzędu zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i do czynności niepodlegających VAT.

7. W przypadku gdy w ramach działalności gospodarczej koparko-ładowarka oraz przyczepa będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i do czynności niepodlegających podatkowi VAT Wnioskodawca nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi i z czynnościami niepodlegającymi podatkowi VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dokumentujących poniesione nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przepisami wynikającymi z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

1. Gmina stoi na stanowisku, że: przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT. Zdaniem Wnioskodawcy w systemie dostawy wody występuje działalność zarówno opodatkowana jak i niepodlegająca podatkowi VAT, co daje podstawę zastosowania prewspółczynnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji - art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwanego dalej "sposobem określenia proporcji", ustawodawca w § 3 ust. 1 wskazał, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. W przepisie § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 powołanego rozporządzenia wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową i zakład budżetowy.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Z okoliczności sprawy wynika, że koparko-ładowarka oraz przyczepa opisane we wniosku będą wykorzystywane przez Gminę wraz z Urzędem obsługującym Gminę do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jaki do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Koparko-ładowarka oraz przyczepa będą wykorzystywane przez Gminę przy pomocy Urzędu zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i do czynności niepodlegających VAT. Zakupionego mienia Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego wskazać należy, że w związku z tym, że efekty realizowanego zadania pn. "..." będą wykorzystywane zarówno do celów działalności gospodarczej (tj. do czynności opodatkowanych), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy (tj. do czynności niepodlegających opodatkowaniu), to w celu odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację przedmiotowego zadania, w pierwszej kolejności Wnioskodawca winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT).

Zatem przy zakupie towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast przy zakupach związanych wyłącznie z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku zaś, gdy przyporządkowanie nie będzie możliwe i wydatki, o których mowa wyżej, będą służyły zarówno do wykonywania działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (zdarzenia pozostające poza zakresem VAT), Wnioskodawca będzie zobowiązany, na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów rozporządzenia, do obliczenia podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Z okoliczności sprawy nie wynika, że mienie zakupione w związku z realizacją zadania będzie wykorzystywane do czynności zwolnionych. Wobec powyższego, w związku z realizacją zadania pn. "...", Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wyliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia w sprawie proporcji.

Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek w części dotyczącej prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "..." za pomocą prewspółczynnika VAT.

Natomiast w zakresie:

* pełnego prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn.: "...";

* prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ponoszone nakłady związane z realizacją zadania pn. "...",

wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Jednocześnie należy zauważyć, że wskazane we wniosku przez Wnioskodawcę publikatory ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 oraz ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm. są nieaktualne. Aktualnie obowiązujący publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm., natomiast publikator ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym to Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż koparko-ładowarka oraz przyczepa będą wykorzystywane przez Gminę przy pomocy Urzędu zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT jak i do czynności niepodlegających VAT. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, zwłaszcza wykorzystania zakupionego mienia do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.