0113-KDIPT1-3.4012.69.2017.2.OS - Skutki podatkowe świadczenia płatnych usług seksualnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2017 r. (data wpływu 24 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 217 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych świadczenia płatnych usług seksualnych - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 czerwca 217 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, pytania, stanowiska oraz określenia zakresu przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 2012 r. zajmuje się uprawianiem prostytucji. Uzyskanych w powyższy sposób przychodów nie zgłasza do rozliczenia podatkowego. Oprócz wynagrodzenia z czterech umów o dzieło wykazanych w zeznaniu PIT (za 2013 r.), źródłem dochodu Wnioskodawczyni jest nadal świadczenie odpłatnych usług towarzyskich, jak również na chwilę obecną Wnioskodawczyni dokonała transakcji sprzedaży instrumentów finansowych (akcje), z czego rozliczy się w przyszłym roku. Świadczenie odpłatnych usług towarzyskich Wnioskodawczyni będzie kontynuować również w przyszłości.

Wnioskodawczyni reklamuje się poprzez zamieszczanie anonsów na znanych portalach usług towarzyskich, gdzie widnieją Jej dane kontaktowe: numery telefonów, adres e-mail oraz zdjęcia i opis oferty. Posiada potwierdzenia opłat za ww. reklamę, a także opłat za najem hoteli i mieszkań, gdzie spotyka się z klientami oraz za zakupy niezbędnych środków (takich jak prezerwatywy). Na jednej z witryn o tematyce erotycznej zamieszczone są opinie klientów na temat spotkań z Wnioskodawczynią. W kontekście Jej działalności toczy się obecnie sprawa na drodze administracyjnej (GIODO) i karnej (dotycząca przetwarzania danych osobowych). Z gromadzonych i wpłacanych na rachunek bankowy środków Wnioskodawczyni planuje dokonać zakupu mieszkania.

W piśmie z dnia 19 czerwca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni dodała, że w stosunku do Jej osoby nigdy nie toczyło się i nie toczy się postępowanie podatkowe, ani kontrolne dotyczące stanu faktycznego objętego wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy dochody z prostytucji podlegają podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) zgodnie z art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Art. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi zaś, ze przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. W związku z powyższym dochody z prostytucji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Powołany wyżej przepis wprowadza ograniczenie w zakresie przedmiotowym obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług. Ograniczenie to ustawodawca zrealizował poprzez zastosowanie instytucji wyłączenia spod działania tej ustawy ściśle określonej kategorii przychodów.

Przepis art. 6 ustawy zawiera wyłączenia z opodatkowania wymienionych w nim czynności, działań i zdarzeń. Wyłączenie ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. W przepisie art. 6 pkt 2 chodzi o czynności niepożądane z punktu widzenia obowiązującego porządku prawnego, czyli takie jak np. kradzież, stręczycielstwo, prostytucja, a więc czynności stanowiące czyny zabronione, jak również czynności nieważne bezwzględnie. W orzecznictwie TSUE przyjmowane jest, że przesłanką wyłączenia z opodatkowania jest m.in. działalność prowadzona poza ramami prawa, ale przy braku wpływu na konkurencyjność (wyrok ETS z 29 czerwca 1999 r. w sprawie Coffeeshop Siberie, C-158/98), jak też czynność nielegalna ze względu na jej charakter (wyrok ETS z 5 lipca 1988 r. w sprawie Vereniging Happy Family Rustenburgerstraat, C-289/86).

Zgodnie z art. 58 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. W myśl natomiast art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

W związku z powyższym, przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 art. 6 pkt 2 ustawy, nie mogą być zachowania, które ze swej istoty są sprzeczne z prawami przyrody, ustawą lub zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji w ogóle nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej zamierzone skutki umowy. Są to czynności, które w żadnych okolicznościach i warunkach, jakie przepisy prawa przewidują dla zawarcia wolnej od wad umowy, nie mogą być przedmiotem stosunku cywilnoprawnego, nawet hipotetycznie. Tylko środki uzyskane z zachowań, które w żadnych okolicznościach nie mogą być zaakceptowane przez obowiązujący porządek prawny zostały wyłączone przez ustawodawcę spod działania ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 2 tej ustawy.

W ustawie o podatku od towarów i usług brak jest definicji prostytucji. Należy więc w tym względzie odnieść się do reguł wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Polskie Wydawnictwo Naukowe PWN), prostytucja to uprawianie seksu za pieniądze.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od 2012 r. zajmuje się uprawianiem prostytucji. Uzyskanych w powyższy sposób przychodów nie zgłasza do rozliczenia podatkowego. Z wyjątkiem wynagrodzenia uzyskanego z czterech umów o dzieło wykazanych w zeznaniu podatkowym za 2013 r. Prostytucja jest nadal źródłem dochodu Wnioskodawczyni. Świadczenie odpłatnych usług towarzyskich będzie kontynuowała również w przyszłości. Wnioskodawczyni reklamuje się poprzez zamieszczanie anonsów na znanych portalach usług towarzyskich, gdzie widnieją Jej dane kontaktowe: numery telefonów, adres e-mail oraz zdjęcia i opis oferty. Posiada potwierdzenia regularnych opłat za ww. reklamę, a także opłat za najem hoteli i mieszkań, gdzie spotyka się z klientami oraz za zakupy niezbędnych środków (takich jak prezerwatywy).

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z prostytucją w rozumieniu powołanej powyżej definicji. Zatem, czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie mogą również podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.