0113-KDIPT1-3.4012.477.2019.2.MK - Prawo do odliczenia VAT w związku z eksploatacją samochodu a obowiązek wykonania badania technicznego w terminie.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 października 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-3.4012.477.2019.2.MK Prawo do odliczenia VAT w związku z eksploatacją samochodu a obowiązek wykonania badania technicznego w terminie.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2019 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki..... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż wykonanie badania technicznego, dot. samochodu ciężarowego marki..... z opóźnieniem, nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup ww. pojazdu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 października 2019 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie telekomunikacji przewodowej.

Od dnia 22 czerwca 2016 r. spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posługującym się numerem identyfikacyjnym NIP....

Dnia 6 sierpnia 2018 r. Spółka zakupiła środek trwały tj. samochód ciężarowy....., numer rejestracyjny....

Zakup został udokumentowany fakturą VAT Nr.. o wartości netto 44000,00 zł, VAT 10120.00 zł. Spółka odliczyła 100% wartości VAT z faktury dotyczącej zakupu samochodu, kierując się faktem, iż samochód ten jest to pojazd wielozadaniowy, wywrotka do przewozu materiałów sypkich z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, dotyczących opisanego samochodu, wynika liczba miejsc siedzących, łącznie z miejscem dla kierowcy oraz dopuszczalna ładowność samochodu.

Jest to samochód z ładownością 3500kg oraz jednym rzędem siedzeń, a przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny, konstrukcja samochodu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Cechy konstrukcyjne samochodu ciężarowego..... spełniają wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Wymieniony pojazd wykorzystywany jest do prowadzonej działalności spółki.

Wnioskodawca ponosi wszystkie wydatki związane z pojazdem, tj.: naprawy, akcesoria i materiały eksploatacyjne oraz paliwo. Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dodatkowo 9 marca 2019 r. Spółka wykona dodatkowe badanie techniczne potwierdzające prawo do odliczenia 100% VAT.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 27 września 2019 r. w sprawie o sygn. 0113- KDIPT1-3.4012.477.2019.1.MK Wnioskodawca wskazał, iż faktury dokumentujące zakup samochodu oraz wydatki eksploatacyjne wystawione są na spółkę..... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca przeprowadził badanie dla przedmiotowego samochodu ciężarowego..... dodatkowe badanie techniczne potwierdzające spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) w dniu 22 marca 2019 r. Przedmiotowy samochód jest pojazdem samochodowym, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowy samochód ciężarowy...... jest od dnia zakupu wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone jest wykorzystanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika liczba miejsc, łącznie z miejscem dla kierowcy oraz dopuszczalna ładowność samochodu. Ponadto wykorzystanie samochodu ciężarowego..... wyłącznie do celów działalności gospodarczej wynika z jego cech konstrukcyjnych. Jest to wywrotka do przewozu materiałów sypkich. Posiada jeden rząd siedzeń, co jest wpisane w dowodzie rejestracyjnym. Przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny. Cechy konstrukcyjne wyłączają możliwość używania samochodu do celów prywatnych. Pracodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu dla przedmiotowego samochodu ciężarowego. Wnioskodawca nadzoruje pracowników zatrudnionych w spółce, poprzez sprawdzanie postępu prac, które zostały im zlecone w ramach umowy o pracę, poprzez wizytacje w miejscach wykonywania pracy. Pracodawca będąc na miejscu jest w stanie określić czy wykonywane były przewozy materiałów sypkich poprzez obejrzenie miejsca składowania lub używania materiałów sypkich. Wnioskodawca sprawdza również licznik przejechanych kilometrów samochodu i porównuje do go liczby kilometrów, jakich potrzeba jest do przewozu materiałów sypkich na dany dzień, znając miejsce pracy oraz miejsce składowania tych materiałów. Z samochodu ciężarowego w spółce korzystają pracownicy. Samochód służy do wykonywania prac w sektorze energetycznym, tj. do przewożenia materiałów sypkich a także elementów oświetlenia, fundamentów, studni. Elementy te są wykorzystywane przy wykonywaniu prac, którymi spółka aktualnie się zajmuje, tj. prace przy budowie trasy....,.... Pojazd jest znacznych rozmiarów - posiada 3 miejsca dla załogi oraz część bagażową przeznaczoną do przewozu materiałów sypkich. Taka konstrukcja eliminuje go z wykorzystywania prywatnego - czyniąc taki użytek utrudniony (gabaryty, budowa) i nieopłacalny (znacznie większe spalanie niż w przypadku samochodów prywatnych - osobowych). Pracownicy mają bezwzględny zakaz wykorzystywania mienia Pracodawcy do celów osobistych. Pojazd w związku z jego budową i specyfiką jest jednym z narzędzi niezbędnych do wykonywania pracy (przewiezienie materiałów potrzebnych przy wykonywanych zleceniach). Po pracy pracownicy zdają wykorzystywane urządzenia (w tym samochód) i swoimi środkami transportu wracają do swoich domów. Samochód ciężarowy w czasie pracy pozostaje w miejscu wykonywania prac, obecnie jest to trasa..... Po zakończeniu pracy samochód pozostawiany jest na bazie na wynajmowanym, chronionym placu. Na pytanie "Czy Wnioskodawca wprowadził obowiązek zostawienia po godzinach pracy na parkingu firmy przedmiotowego samochodu ciężarowego, bez możliwości jego pobrania?" Wnioskodawca wskazał, że tak, pracownicy pozostawiają samochód na bazie i nie mają możliwości jego pobrania po zakończeniu pracy. Samochód nie posiada systemu GPS, ponieważ nie ma takiej potrzeby, pojazd porusza się głównie po budowie. Nadzór jest wykonywany wyłącznie w oparciu o przebieg prac zleconych pracownikom na dany dzień. Ilość zużytego paliwa monitorowana jest na podstawie faktur, przedstawianych przez pracowników, wystawianych na spółkę, oraz w oparciu o obserwację spalania paliwa w odniesieniu do przejechanych kilometrów. Wnioskodawca nie złożył w Urzędzie Skarbowym informacji VAT-26, ponieważ konstrukcja wyżej wymienionego samochodu ciężarowego wyklucza jego użycie do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego jest warunkiem, którego niedopełnienie lub spełnienie z opóźnieniem skutkuje utratą prawa do całkowitego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z zakupem oraz wydatków eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem samochodu ciężarowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka przy odliczaniu 100% VAT kieruje się faktem, iż samochód ten jest to pojazd wielozadaniowy, wywrotka do przewozu materiałów sypkich, to znaczy, że spełnia wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego "spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne to wymóg jedynie formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia. (...) Potwierdzenie cech konstrukcyjnych pojazdu, które wykluczają jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą wydane przez stację kontroli pojazdów powinno być traktowane jako środek dowodowy do wykazania cech pojazdu, a nie jako warunek, którego niespełnienie powoduje pozbawienie podatnika prawa do pełnego odliczenia VAT." (wyrok NSA I FSK 965/16 z dnia 7 czerwca 2018 r.).

Spółka, zgodnie ze stanowiskiem NSA, uważa że wykonanie badania technicznego, o którym mowa wyżej, z opóźnieniem, nie skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup samochodu oraz wydatków związanych z jego eksploatacją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3.5 tony (art. 2 pkt 34 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W ust. 2 powołanego artykułu postanowiono, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f. żuraw samochodowy - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że aby dokonać odliczenia pełnej kwoty podatku z tytułu wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy o VAT, warunkiem koniecznym jest, aby pojazdy te posiadały zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego, przy czym powyższe winno wynikać również z dowodu rejestracyjnego zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może lecz nie musi skorzystać. Zatem jeżeli podatnik chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w dniu 6 sierpnia 2018 r. zakupił środek trwały tj. samochód..... Jest to samochód z ładownością 3500kg oraz jednym rzędem siedzeń, a przestrzeń ładunkowa jest trwale odgrodzona od kabiny. Konstrukcja samochodu wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Cechy konstrukcyjne samochodu..... spełniają wymogi art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Wymieniony pojazd wykorzystywany jest do prowadzonej działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca przeprowadził dla przedmiotowego samochodu..... dodatkowe badanie techniczne potwierdzające spełnienie wymagań dla pojazdów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług w dniu 22 marca 2019 r. Wnioskodawca ponosi wszystkie wydatki związane z pojazdem, tj.: naprawy, akcesoria i materiały eksploatacyjne oraz paliwo. Wydatki te związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że w art. 86a ust. 10 ustawy wyraźnie uregulowano, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 i 2 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań, co stanowi dowód potwierdzający prawidłowość dokonywanych przez podatnika odliczeń podatku od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją samochodu.

Wykonanie dodatkowego badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem okręgowej stacji kontroli pojazdów oraz posiadanie stosownej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym pojazdu staje się obowiązkiem podatnika, w sytuacji, gdy podatnik chce dokonać obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych przez podatnika wydatków związanych z samochodami wymienionymi w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy. Dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu poniesienia takich wydatków jest prawem podatnika, z którego to prawa podatnik może lecz nie musi skorzystać. Zatem jeżeli Wnioskodawca chce z powyższego prawa skorzystać powinien być w posiadaniu stosownych dokumentów (zaświadczenia i adnotacji w dowodzie rejestracyjnym), które by to prawo do odliczenia potwierdzały.

Z przepisu art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy nie wynika, w jakim terminie podatnik powinien przeprowadzić dodatkowe badania techniczne i uzyskać wpis w dowodzie rejestracyjnym potwierdzające spełnienie wymagań z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy. Niemniej jednak badanie to wpływa na prawo do odliczenia podatku naliczonego, dlatego powinno ono być przeprowadzone niezwłocznie. Wobec braku terminu należy więc przyjąć, że zaświadczenie z okręgowej stacji kontroli pojazdów i adnotacja w dowodzie rejestracyjnym powinny zostać uzyskane niezwłocznie po zakupie pojazdu, nie później jednak niż do czasu złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym dokonano zakupu.

W przypadku niewykonania dodatkowego badania technicznego do czasu złożenia deklaracji VAT za okres, w którym nastąpi/nastąpiło nabycie pojazdów uznaje się, że pojazd nie mieści się w katalogu pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 9 ustawy, czyli pojazdów, które ze względu na swoją konstrukcję ustawowo uznawane są za pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Oznacza to, że w stosunku do takiego pojazdu zastosowanie znajdą zasady ogólne. Odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości uzależnione wówczas będzie od spełnienia warunków wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Zgodnie z ww. przepisem odliczenie pełne przysługuje jeżeli sposób wykorzystania pojazdu przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu, wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto w takim przypadku wystąpi również obowiązek złożenia do naczelnika urzędu skarbowego informacji o tym pojeździe (VAT-26).

Jeżeli podatnik zastosuje ograniczenie w odliczaniu podatku wówczas w momencie uzyskania zaświadczenia potwierdzającego spełnienie wymagań wskazanych w ustawie oraz dokonania odpowiedniej adnotacji w tym zakresie w dowodzie rejestracyjnym przyjmuje się, że następuje zmiana wykorzystywania takiego pojazdu i podatnik ma prawo do podwyższenia kwoty podatku naliczonego poprzez zastosowanie korekty na podstawie art. 90b ust. 1 pkt 2 ustawy. Przy czym wysokość dokonanej korekty podatku uzależniona będzie od momentu uzyskania zaświadczenia z dodatkowego badania technicznego oraz dokonania odpowiedniej adnotacji w tym zakresie w dowodzie rejestracyjnym. Wskazać bowiem należy, że korekta podatku dokonywana jest w odpowiedniej proporcji do pozostałego okresu korekty. Okres korekty w takim przypadku obejmuje 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nabyto pojazd samochodowy. W przypadku pojazdów o wartości początkowej do 15 tys. zł okres ten wynosi odpowiednio 12 miesięcy.

Wskazać jednakże należy, że korekcie podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia. Pozostałe wydatki, w tym nabycie paliwa, inne wydatki eksploatacyjne, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco, zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco - w miesiącu zmiany przeznaczenia pojazdu dokonywana jest zmiana zasad odliczania.

W związku z powyższym, na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że do momentu uzyskania zaświadczenia wydanego przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz uzyskania właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym, Wnioskodawca nie mógł odliczyć 100% kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodem wymienionym w art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl