0113-KDIPT1-3.4012.314.2020.1.ALN - Wymiana kasy rejestrującej na kasę on-line.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-3.4012.314.2020.1.ALN Wymiana kasy rejestrującej na kasę on-line.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2020 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego w.... 14 kwietnia 2020, data wpływu do Krajowej Informacji Skarbowej 23 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany kasy rejestrującej na kasę on-line - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego w.... 14 kwietnia 2020) wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wymiany kasy rejestrującej na kasę on-line.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych (47.11.Z). Wnioskodawca w prowadzonych przez siebie sklepach posiada lady grzewcze z których klienci mogą pobrać podawane przez pracowników sklepów pieczone kurczaki. Kurczaki są przygotowywane przez pracowników sklepów, na przygotowanie produktu składa się:

* oczyszczenie mięsa,

* zrobienie marynaty,

* marynowanie mięsa (1-2dni),

* pieczenie w piecu konwekcyjno-parowym,

* przechowywanie gotowego produktu w ladzie grzewczej.

W sklepach w których sprzedawane są kurczaki nie ma możliwości ich konsumowania, sklepy nie są wyposażone w miejsca do konsumpcji, sprzedaż odbywa się poza stoiskiem z ladą grzewczą to jest w kasach przy wyjściu ze sklepów.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku. Wnioskodawca posiada obecnie kasy fiskalne z elektronicznym zapisem kopii.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności w formie placówki gastronomicznej świadczącej usługi gastronomiczne, w tym również sezonowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z faktem, że w sklepach prowadzonych przez Wnioskodawcę klienci mogą nabyć pieczone kurczaki, przyprawione i upieczone przez pracowników wnioskodawcy, podawane klientom z lady grzewczej, bez możliwości konsumpcji na terenie sklepu, Wnioskodawca zobowiązany jest ewidencjonować sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej od dnia 1 lipca 2020 r. za pomocą kas on-line umożliwiających przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on obowiązku ewidencjonować sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej od dnia 1 lipca 2020 r. za pomocą kas on-line umożliwiających przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, ponieważ wyżej opisana sprzedaż pieczonych kurczaków, nie stanowi świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą".

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Ustawa ta zakłada m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach-obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Kasy on-line wyposażone są w nowe funkcjonalności umożliwiające, oprócz zapisu w pamięci fiskalnej i chronionej kasy, również przekazywanie w sposób ciągły, zautomatyzowany i bezpośredni danych rejestrowanych przy ich użyciu z prowadzonej ewidencji oraz danych o zdarzeniach mających znaczenie dla pracy kas do systemu teleinformatycznego Centralnego Repozytorium Kas.

W myśl art. 111a ust. 3 ustawy o VAT, kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:

1.

przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły,zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;

2.

przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:

a.

związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,

b.

obejmujących określenie:

* sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,

* sposobu pracy kasy rejestrującej,

c.

zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.

Artykuł 111 ust. 6a ustawy o VAT określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (...).

Znowelizowana ustawa o VAT wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, zostali zwolnieni z obowiązku posiadania kas fiskalnych on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych "tradycyjnych" kas fiskalnych.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą, a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Zgodnie z art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w terminie do dnia 30 czerwca 2020 r. - do świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu 19 czerwca 2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz. U. z 2020 r. poz. 1059). Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia przedłużono terminy, w których podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, o których mowa w art. 145b ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania.

Mając na uwadze brzmienie § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, należy stwierdzić, że dniem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji (granicznym dniem) przy użyciu kas on-line dla branży gastronomicznej będzie dzień 1 stycznia 2021 r.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w prowadzonych przez siebie sklepach posiada lady grzewcze z których klienci mogą pobrać podawane przez pracowników sklepów pieczone kurczaki. Kurczaki są przygotowywane przez pracowników sklepów, na przygotowanie produktu składa się:

* oczyszczenie mięsa,

* zrobienie marynaty,

* marynowanie mięsa (1-2dni),

* pieczenie w piecu konwekcyjno-parowym,

* przechowywanie gotowego produktu w ladzie grzewczej.

W sklepach w których sprzedawane są kurczaki nie ma możliwości ich konsumowania, sklepy nie są wyposażone w miejsca do konsumpcji, sprzedaż odbywa się poza stoiskiem z ladą grzewczą to jest w kasach przy wyjściu ze sklepów. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w formie placówki gastronomicznej świadczącej usługi gastronomiczne, w tym również sezonowo.

Mając na uwadze brzmienie ww. przepisu rozporządzenia konieczne jest zdefiniowanie dwóch elementów:

* usług związanych z wyżywieniem,

* stacjonarnej placówki gastronomicznej.

Należy zwrócić uwagę, że w przepisie tym ustawodawca nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych usług, jednakże bazując pomocniczo na tych klasyfikacjach należy stwierdzić, że usługi związane z wyżywieniem ujęte zostały w Dziale 56 PKWiU.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem gastronomii rozumie się "działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp." oraz "sztukę przyrządzania potraw". Natomiast zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.

Placówki gastronomiczne dzielą się na:

* placówki ogólnie dostępne;

* placówki nastawione na obsługę określonych grup konsumentów.

Placówki gastronomiczne mogą być prowadzone m.in. w obrębie hoteli, moteli, zajazdów, schronisk, pól campingowych, w pensjonatach, domach wypoczynkowych i innych miejscach krótkotrwałego pobytu jak też w wagonach kolejowych wchodzących w skład pociągu oraz na statkach pasażerskich. Do placówek gastronomicznych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Z kolei punktem gastronomicznym jest placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taką jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp. Jednocześnie stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja, itp. Z kolei sezonowa placówka gastronomiczna to placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż sześć miesięcy w roku kalendarzowym.

Główny Urząd Statystyczny (stat.gov.pl) wyjaśnia, że na potrzeby statystyki publicznej placówka gastronomiczna oznacza zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos. W pojęciu tym nie mieszczą się jednak ruchome punkty sprzedaży detalicznej i automaty sprzedażowe. Stała placówka gastronomiczna to natomiast placówka gastronomiczna czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja, itp. Sezonową placówką gastronomiczną jest natomiast placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż sześć miesięcy w roku kalendarzowym.

Wnioskodawca wskazał, że w sklepach prowadzonych przez Wnioskodawcę klienci mogą nabyć pieczone kurczaki, przyprawione i upieczone przez pracowników Wnioskodawcy, podawane klientom z lady grzewczej, bez możliwości konsumpcji na terenie sklepu.

W świetle przytoczonych przepisów prawa oraz definicji na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że sklepy w których Wnioskodawca dokonuje sprzedaży pieczonych kurczaków, przyprawionych i upieczonych przez pracowników Wnioskodawcy, podawanych klientom z lady grzewczej, bez możliwości konsumpcji na terenie sklepu, nie są zaliczane do placówek gastronomicznych, nie stanowią one również żadnej z placówek prowadzących ograniczoną działalność gastronomiczną definiowaną jako punkt gastronomiczny. Zatem, realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż pieczonych kurczaków, przyprawionych i upieczonych przez pracowników Wnioskodawcy nie będzie objęta obowiązkiem ewidencjonowania przy użyciu kasy on-line.

Tym samym, wykonywana działalność w zakresie sprzedaży pieczonych kurczaków, przyprawionych i upieczonych przez pracowników Wnioskodawcy, podawanych klientom z lady grzewczej, bez możliwości konsumpcji na terenie sklepu nie obliguje Wnioskodawcy do wymiany kasy rejestrującej z elektronicznym zapisem kopii na kasę on-line zarówno od dnia 1 lipca 2020 r. jak i od dnia 1 stycznia 2021 r. na podstawie art. 145b ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy w zw. z § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

a.

z zastosowaniem art. 119a;

b.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

c.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl