0113-KDIPT1-3.4012.188.2017.1.ALN

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 24 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy - dokonującego sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 5/10, 5/12, 5/14, 5/16 oraz sprzedaży 6/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność o nr 5/17 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy - dokonującego sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych:

* 5/10, 5/12, 5/14, 5/16 oraz sprzedaży 6/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność o nr 5/17 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy;

* 5/9, 5/11, 5/13, 5/15 oraz sprzedaży 4/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność o nr 5/17 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1936 r. dziadek Wnioskodawcy zakupił gospodarstwo rolne o powierzchni 3 ha położone w miejscowości... między... a.... Następnym właścicielem ww. nieruchomości zostali rodzice Wnioskodawcy, którzy w latach 90-tych zrobili darowiznę dla Wnioskodawcy i Jego brata po ok. 1/3 nieruchomości dla każdego. Na swojej części rodzice wybudowali dom, gdzie aktualnie mieszkają. Rodzice Wnioskodawcy są w podeszłym wieku i chcieli mieć jakieś zabezpieczenie, ewentualnie kupić mieszkanie w.... W związku z powyższym Wnioskodawca zrobił w 2014 r. darowiznę dla mamy wielkości 4/10 udziału w działce, którą od nich otrzymał.

Mama Wnioskodawcy chciała sprzedać swój udział, ale nie znalazła chętnych na zakup udziału. W związku z powyższym zniesiono współwłasność działki nr 5/1 położonej w miejscowości. Gmina... wydzielając 9 działek w tym jedną komunikacyjną. Powstały następujące działki: 5/9; 5/10; 5/11; 5/12; 5/13; 5/14; 5/15; 5/16; 5/17. Działki o nr: 5/10; 5/12; 5/14; 5/16 są własnością Wnioskodawcy, działki o nr 5/9; 5/11; 5/13; 5/15 są własnością mamy Wnioskodawcy..., natomiast działka 5/17 jest we współwłasności w udziałach: Wnioskodawca 6/10 i jego mamy 4/10. Wszystkie działki są niezabudowane a w rejestrze gruntów oznaczone są jako działki rolne R oraz leśne Ls. Żadna z działek po podziale nie została uzbrojona w media. Mama Wnioskodawcy rozważa o ile to będzie możliwe przyłączenie gazu do budynku mieszkalnego położonego na działce, której nie dotyczy zapytanie, przyłącze może przebiegać przez działkę komunikacyjną objętą zapytaniem.

Wnioskodawca od 2007 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz wycen nieruchomości, ale przedmiotowa nieruchomość nie jest w żaden sposób związana z prowadzona działalnością.

Działki 5/9; 5/10; 5/11; 5/12; 5/13; 5/14; 5/15; 5/16; 5/17 nie były i nie są udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze ani takich działania nie są planowane.

Wnioskodawca wskazał, że nie podejmuje aktualnie działań marketingowych dotyczących działek 5/9; 5/10; 5/11; 5/12; 5/13; 5/14; 5/15; 5/16; 5/17 ponieważ nie jest przekonany czy je będą sprzedawać a już na pewno nie wszystkie.

Wnioskodawca podał, że w 2007 r. uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego dla działki 5/1. Dla wskazanych powyżej działek po zniesieniu współwłasności nie występował Wnioskodawca ani jego mama o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i na razie nie mają takich planów chyba, że przy ewentualnej sprzedaży działki taki warunek postawi kupujący. Dla obszaru. Gmina... nie uchwaliła miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży 9 działek o nr ewidencyjnych 5/9; 5/10; 5/11; 5/12; 5/13; 5/14; 5/15; 5/16; 5/17 położonych w. Gmina... wg wskazanego w pozycji 74 zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm. - dalej jako: u.p.t.u.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość należy do rodziny od trzech pokoleń, a przez Wnioskodawcę została nabyta w drodze darowizny od rodziców w 1996 r. kiedy Wnioskodawca pracował w sferze budżetowej i nie prowadził działalności gospodarczej ani nie miał nawet takich planów. Sytuacja materialna oraz wiek rodziców spowodowały, że Wnioskodawca rozważa sprzedaż części działek. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca uważa, że jest to realizowanie prawa własności co do majątku rodzinnego, prywatnego, a w konsekwencji działanie takie nie nosi żadnych znamion działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość jest od wielu lat własnością rodzinną i nie ma przesłanek aby przypisywać Wnioskodawcy działania z zamiarem stworzenia sobie źródła dochodów z nieruchomości w ramach działalności gospodarczej, na co wskazuje jej historia. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że brak jest podstaw do naliczania podatku od towarów i usług, gdyż nie występują zorganizowane działania gospodarcze typu: nabycie nieruchomości z zamiarem zbycia z zyskiem, uzbrojenie techniczne, nakłady, stworzenie koncepcji zagospodarowania terenu z zamiarem sprzedaży w niedługim czasie. Brak jest ciągłości procesu polegającego na uczynieniu z tego ciągłego źródła dochodu i powtarzalności tych działań, gdyż w tym przypadku ewentualna sprzedaż dotyczy sprzedaży majątku własnego. Jest to konsumowanie nabytego 20 lat temu w przypadku Wnioskodawcy i Jego mamy jeszcze wcześniej, majątku osobistego w ramach prawa własności, a nie działalności gospodarczej.

W związku ze stanem faktycznym Wnioskodawca uważa, że ewentualna sprzedaż części działek nie spowoduje powstania statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępnie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana w zakresie uznania Wnioskodawcy - dokonującego sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 5/10, 5/12, 5/14, 5/16 oraz sprzedaży 6/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność o nr 5/17 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Natomiast w zakresie uznania Wnioskodawcy - dokonującego sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 5/9, 5/11, 5/13, 5/15 oraz sprzedaży 4/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność o nr 5/17 - za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zatem ww. przepisów, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych wyjaśnień, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych... i....

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na względzie tezy płynące z wyżej powołanych rozstrzygnięć TSUE stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z analizy zawartego we wniosku opisu sprawy, w zakresie sprzedaży działek będących przedmiotem wniosku, wynika aktywność Wnioskodawcy, która wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie wystąpił taki ciąg zdarzeń, które wskazują na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wprawdzie nabył przedmiotową nieruchomość w drodze darowizny, jednak decydujące znaczenie dla sprawy mają działania podjęte przez Wnioskodawcę w celu sprzedaży działek.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w latach 90-tych otrzymał w darowiźnie ok. 1/3 nieruchomości nr 5/1. Wnioskodawca w 2014 r. darował mamie 4/10 udziału w działce, którą otrzymał od rodziców. Następnie zniesiono współwłasność działki nr 5/1 położonej w miejscowości. Gmina... wydzielając 9 działek w tym jedną komunikacyjną. Działki o nr: 5/10, 5/12, 5/14, 5/16 są własnością Wnioskodawcy, natomiast działka 5/17 jest we współwłasności w udziałach: Wnioskodawca 6/10 i jego mamy 4/10. Wszystkie działki są niezabudowane a w rejestrze gruntów oznaczone są jako działki rolne R oraz leśne Ls. Wnioskodawca podał, że w 2007 r. uzyskał decyzję o warunkach zabudowy dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego dla działki 5/1. Dla wskazanych powyżej działek po zniesieniu współwłasności nie występował Wnioskodawca ani jego mama o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Dokonując analizy okoliczności przedstawionych we wniosku, należy stwierdzić, że działki, będące przedmiotem zapytania są działkami niezabudowanymi. Powstały one w wyniku podziału większej działki, dla której przed dokonaniem podziału została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Jakkolwiek działki powstałe w wyniku podziału nie mają wydanych decyzji o warunkach zabudowy to jednak dla działki, w wyniku podziału której powstały, taka decyzja była wydana.

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca podejmując czynności takie jak: podział działek na mniejsze działki, wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, angażował środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o którym mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach... i..., tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia przedmiotowych działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Podejmowane działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że podjęte przez Wnioskodawcę ww. działania wskazują, że sprzedaż działek będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie występują przesłanki pozwalające uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zatem stwierdzić, że dostawa przedmiotowych działek o nr ewidencyjnych 5/10, 5/12, 5/14, 5/16 oraz dostawy 6/10 udziału w działce stanowiącej współwłasność nr 5/17, zostanie dokonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez podatnika podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawcy. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem mamy Wnioskodawcy - Pani....

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.