0113-KDIPT1-3.4011.83.2022.2.MWJ - IP Box - przesłanki preferencyjnej stawki PIT – usługi IT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

- prawidłowe w zakresie pytania 1 i 2,

- nieprawidłowe w zakresie pytania 3 i 4.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 15 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 11 lipca 2022 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest rezydentem polskim, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i rozlicza się za pomocą księgi przychodów i rozchodów. Osiągnięte przez Niego dochody z działalności gospodarczej są opodatkowane według stawki liniowej.

W 2022 Wnioskodawca rozlicza się z wykorzystaniem ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, lecz w 2023 nie wyklucza zmiany formy opodatkowania.

Wnioskodawca działa w branży informatycznej i głównym przedmiotem jego działalności jest tworzenie i rozwój nowoczesnego oprogramowania oraz jego elementów składowych, które następnie są sprzedawane Jego klientom w ramach usług świadczonych na ich rzecz, na podstawie zawartych umów o współpracy. Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowania - definicja jest podana w zdaniu poniżej), które zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej także jako Prawo autorskie), są utworami. Wnioskodawca rozumie przez Oprogramowanie również części Oprogramowania, aplikacje będące programami komputerowymi, części (modyfikacje, ulepszenia, nowe moduły) aplikacji, nowe funkcjonalności, moduły, narzędzia.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje w szczególności czynności:

Co istotne i wymaga podkreślenia, Wnioskodawca tworzy i rozwija kilka rodzajów programów komputerowych lub ich części (modyfikacji, ulepszeń, nowych modułów), jednakże z uwagi na tożsamość czynności podejmowanych do ich tworzenia i rozwoju, na potrzeby niniejszego wniosku, będzie stosowane łączne określenie "Oprogramowanie" dla oznaczenia wszystkich rodzajów programów komputerowych oraz ich części, modyfikacji i ulepszeń. Wszystkie one bowiem stanowią odrębne programy komputerowe w rozumieniu Prawa autorskiego. Wnioskodawca wskazuje, że może również rozwijać inne rodzaje Oprogramowania, lecz schemat jego tworzenia i zakres działań będzie zawsze tożsamy do tego opisanego we wniosku. Jednocześnie, ze względu na to, że Wnioskodawca świadczy usługi w ramach prowadzonej działalności na rzecz kilku klientów, na potrzeby niniejszego wniosku, dla oznaczenia wszystkich klientów będzie stosowane łącznie określenie "Kontrahent". W konkluzji, przez Oprogramowanie Wnioskodawca rozumie zarówno aplikacje będące programami komputerowymi, jak i części (modyfikacje, ulepszenia, nowe moduły) aplikacji, które również stanowią programy komputerowe.

Należy podkreślić, że poniższe Oprogramowania stanowią przykłady i z uwagi na okoliczność, że wniosek dotyczy także zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca może tworzyć inne rodzaje Oprogramowania, ale zawsze o cechach wskazanych we wniosku.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się:

Działalność Wnioskodawcy wymaga ciągłego kształcenia się w zakresie technologii komputerowych, nowych standardów oprogramowania i stosowania najlepszych praktyk, żeby kod, który tworzy, był jak najlepszej jakości i przekładał się na poprawnie funkcjonujący produkt wymagany przez Kontrahenta.

Funkcje oprogramowania, nad którymi aktualnie pracuje, dotyczą zbierania i przekształcania danych, usprawniania interfejsu użytkownika i tworzenia nowych obszarów w aplikacji zarówno w zakresie działania po stronie użytkownika, jak i serwera. W ramach pracy Wnioskodawca pisze również testy w postaci kodu, które sprawdzają opracowywane funkcje, żeby upewnić się, że ich działanie jest poprawne. Dla zobrazowania utworów wytwarzanych przez Wnioskodawcę należy wskazać Oprogramowanie, które (...). Oprogramowanie było tworzone na potrzeby użytkowników w (...). Wnioskodawca tworzył aplikacje zarówno na potrzeby indywidualnych (...). Wnioskodawca tworzył i rozwijał oprogramowanie, które związane jest z pobieraniem danych marketingowych z różnych aplikacji, jak: (...). Dane te później użytkownik może przerabiać i dostosowywać do własnych potrzeb dzięki funkcjonalnościom zawartych w aplikacji (np. może unifikować dane z różnych źródeł, żeby ułatwić sobie ich interpretację). Dzięki temu użytkownik w jednym miejscu ma zebrane i dostosowane wszystkie interesujące go dane dotyczące (...).

W ramach rozwoju każdego Oprogramowania Wnioskodawca tworzy zatem zupełnie nowe części Oprogramowania, a następnie modyfikuje i zmienia stworzone przez siebie elementy Oprogramowania poprzez dokonywanie zmian, poprawek oraz usprawnień. Opracowane przez Wnioskodawcę Oprogramowania, z uwagi na ich innowacyjność, tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw. W ramach świadczonych usług i realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy, zmienia i dostosowuje komponenty Oprogramowania i dokumentuje przeprowadzony proces twórczy. W każdym przypadku Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem kodu źródłowego Oprogramowania, jego testowaniem i odpowiednim dostosowaniem do konkretnych potrzeb Kontrahenta. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania lub całościowe aplikacje, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Głównym celem działalności Wnioskodawcy jest zatem tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego Oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i ulepsza Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i Kontrahenta, ale kształtuje je w taki sposób, żeby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów u nabywców końcowych Oprogramowania. W tym zakresie Wnioskodawca prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych. Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami nie występującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Tworzone i rozwijane Oprogramowanie powstaje przy użyciu najnowszych rozwiązań technologicznych. Prowadzi to do ciągłego rozwoju Wnioskodawcy oraz zdobywania nowej wiedzy i umiejętności. Z każdym projektem, zadaniem i funkcją Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności i wiedzę wykorzystywaną w pracy twórczej. Każdy projekt wymaga również zastosowania unikalnego zestawu wzorców projektowych lub architektur. Istotą prac jest dopasowanie do danego projektu, aplikacji, programu, nie tylko odpowiednich technologii, ale także wzorców, które pozwalają utrzymywać kod czystym, przejrzystym i zdolnym do ciągłego rozwoju.

W ramach prac nad Oprogramowaniem Wnioskodawca realizuje następujące zadania:

a) Planowanie, analiza i projektowanie Oprogramowania - szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia Oprogramowania i metod jego implementacji;

b) Modyfikacji i dostosowania Oprogramowania według specyfikacji i zamówienia Kontrahenta współpracującego z Wnioskodawcą przez tworzenie nowych praw własności intelektualnych;

c) Tworzenia nowych funkcjonalności i części Oprogramowania;

d) Optymalizacja wydajności Oprogramowania po stronie kodu;

e) Opracowywania nowych modułów i elementów mających na celu poprawienie systemu.

Prace te prowadzone są w sposób mający na celu zapewnienie atrakcyjności i innowacyjności opracowywanych przez Wnioskodawcę rozwiązań informatycznych.

Ponadto, realizowane są następujące czynności:

a) Prace programistyczne związane z tworzeniem/rozwojem kodu źródłowego;

b) Łączenie i konfiguracja rezultatów prac programistycznych;

c) Symulacja pracy Oprogramowania oraz jego testowanie;

d) Korekty i modyfikacje wprowadzone do Oprogramowania po etapie testowania;

e) Opracowywanie nowych rozwiązań mających na celu poprawę wydajności systemu.

Pracom nad Oprogramowaniem towarzyszy sporządzenie dokumentacji, która w zależności od realizowanych prac może przybrać postać krótkiej notatki, prostego dokumentu lub dokumentu zawierającego szczegółowy opis celu i metod jego osiągnięcia. Równocześnie, Wnioskodawca prowadząc prace programistyczne, przygotowuje kod źródłowy, który prezentowany jest jego Kontrahentowi i implementowany.

W podsumowaniu należy wskazać, że bezpośrednim rezultatem prac realizowanych przez Wnioskodawcę jest tworzenie Oprogramowania poprzez jego usprawnienie, wprowadzanie aktualizacji czy dodawanie nowych funkcjonalności. Zadania te realizowane są przez pisanie nowego kodu źródłowego Oprogramowania oraz jego testowanie. Należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego kod źródłowy ma bardzo złożony charakter. W ramach rozwoju Oprogramowania Wnioskodawca dokonuje jego usprawnień, zmienia poszczególne jego funkcjonalności.

Ponadto, w ramach tworzenia nowej wersji Oprogramowania, Wnioskodawca wprowadza poważniejsze udoskonalenia istniejących funkcjonalności Oprogramowania, które z uwagi na stopień zaawansowania mogą być uznawane za nowe funkcjonalności lub/i uzupełnia Oprogramowanie o całkiem nowe funkcjonalności opracowane w ramach wskazanych powyżej prac rozwojowych. Te wszystkie modyfikacje Oprogramowania, po połączeniu z istniejącą, niemodyfikowaną częścią kodu źródłowego Oprogramowania, tworzą spójną całość stanowiącą nową wersję Oprogramowania. Tak określane aktualizacje Oprogramowania są utworem i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego. Co istotne, kod źródłowy Oprogramowania jest opracowywany i grupowany w bibliotekach danych, tzw. repozytoriach kodu.

Wnioskodawca wskazuje także, że proces rozwoju i tworzenia Oprogramowania ma charakter ciągły. Ukończenie jednej funkcjonalności lub części nie stanowi zakończenia rozwoju Oprogramowania. Charakter prac opisanych we wniosku jest niezmienny i odnosi się również do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań nad tym konkretnym Oprogramowaniem.

Wnioskodawca, w ramach swojej działalności, tworzy nowe autorskie prawa do programów komputerowych w postaci kodów źródłowych, które mogą być uznane, w ocenie Wnioskodawcy, za kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca podkreśla, że wszystkie efekty prowadzonych przez Niego prac w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, które zostały opisane we wniosku, mają postać praw własności intelektualnej. W ramach prowadzonych prac powstają nowe prawa do programów komputerowych, które stanowią utwory podlegające ochronie prawnoautorskiej.

Ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem części Oprogramowania, jaką tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania Wnioskodawca przenosi na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Wnioskodawca tym samym działa na zlecenie swojego Kontrahenta. W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca może współpracować z zespołami osobowymi danego Kontrahenta i wówczas ma on z góry określoną rolę twórcy zdefiniowanych i funkcjonalnie samodzielnych elementów Oprogramowania. Z zespołami osobowymi danego Kontrahenta Wnioskodawca prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. narzędzi, jakie najkorzystniej będzie użyć w danym przypadku, podejścia, z jakiego należy skorzystać do wytworzenia Oprogramowania). Należy podkreślić, że współpraca Wnioskodawcy z zespołem osobowym Kontrahenta nie prowadzi do powstania wspólnego utworu. Współpraca nie jest bowiem realizowana w zakresie wspólnego tworzenia Oprogramowania. W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. W takim przypadku nie powstaje część Oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej, podlegające ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego, a samodzielne, odrębne Oprogramowanie, o cechach jak wyżej.

Umowa między Wnioskodawcą i jego Kontrahentem stanowi, że prawa własności intelektualnej wytworzone w ramach zleconej usługi należą do Kontrahenta, po ich przeniesieniu przez Wnioskodawcę. Całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego Oprogramowania przekazywana jest odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie umowy łączącej Strony. W toku realizowanych prac Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych przez niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem przewiduje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania. Wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego, na podstawie ewidencji określającej ilość godzin przeznaczonych na stworzenie określonego programu komputerowego. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu i wykonanych prac pozwala na wskazanie kwoty wynagrodzenia należnego z tytułu przeniesienia praw własności intelektualnej na Kontrahenta. Wynagrodzenie nie obejmuje wynagrodzenia za rutynowe zmiany Oprogramowania. Podsumowując, Wnioskodawca określa wynagrodzenie za przeniesienie na Kontrahenta autorskich praw majątkowych na podstawie obliczenia czasu przeznaczonego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie Oprogramowania. W tym stanie rzeczy, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie jest przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Strony umowy o współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w terminie określonej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

Ponadto Wnioskodawca może uzyskiwać również przychody z wykonywanych innych usług informatycznych, które nie stanowią odpłatnego przeniesienia Oprogramowania lub jego części na Jego Kontrahenta, a co nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Wnioskodawca prowadzi również ewidencję pozwalającą na wyszczególnienie realizowanych prac i zadań w ramach tworzenia Oprogramowania bądź części Oprogramowania przez wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Wnioskodawca jest w stanie szczegółowo określić wynagrodzenie z tytułu odpłatnego przeniesienia praw własności intelektualnej do tworzonego Oprogramowania, z uwagi na prowadzone przez Wnioskodawcę rejestry i ewidencje czasu i rodzaju wykonywanych zadań, które precyzyjnie pozwalają ustalić powyższe okoliczności.

Przeniesienie wskazanych powyżej praw następuje w ramach świadczonych usług w zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, która jest pozarolniczą działalnością gospodarczą. Omawiane Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy projekty, w ramach których realizowane są prace programistyczne skutkujące powstaniem Oprogramowania, są rozciągnięte w czasie, i w konsekwencji do danego projektu można przypisać kilka faktur przychodowych. W takim przypadku część wynagrodzenia objętego daną fakturą VAT, która dokumentuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za Oprogramowanie (jego rozwinięcie, modyfikację, zmianę, nową funkcjonalność lub inne prawa) powstałe w miesiącu, którego dotyczy faktura.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skoncentrowana jest na tworzeniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi i planuje ponosić, w tym może ponosić, następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnej 5% stawki podatku PIT, tj.:

a) Wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

b) Prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

c) W prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

d) Rozlicza poniesione koszty określone w art. 30ca ustawy o PIT.

Od 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona od początku działalności opisanej we wniosku na bieżąco i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania, gdyż stanowią one koszty działalności Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Oprogramowania. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją tych prac. Bez ich poniesienia, prace nie mogłyby być realizowane, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno sprzętu, jak i ponoszenia dodatkowych kosztów wskazanych we wniosku. Odnosząc się szczegółowo do zagadnienia kosztów należy wskazać:

Wymaga podkreślenia, że całe ryzyko gospodarcze związane z realizowanymi pracami ponosi Wnioskodawca jako ich wykonawca. Pomimo przeniesienia autorskich praw do Oprogramowania, ponosi wobec Kontrahenta pełną odpowiedzialność za rezultat świadczonych przez siebie usług, czyli tworzone Oprogramowanie. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Dotyczy to zarówno Oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowego przedmiotu autorskich praw, jak i ulepszonego o nową funkcjonalność czy element. Przy czym, w tym drugim przypadku mamy do czynienia z modułem lub elementem stworzonym w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który w każdej chwili można wprowadzić do istniejącego programu komputerowego lub go z niego usunąć. Jest to zatem odrębny program i odrębny utwór od programu "głównego", chociaż stanowi jego istotną, nową funkcjonalność lub część. Wnioskodawca konsekwentnie wskazuje, że części Oprogramowania powstające w efekcie rozwijania i/lub ulepszania przez Wnioskodawcę programu komputerowego stanowią odrębne od takiego Oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Wprawdzie brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna Prawa autorskiego są zgodne w tej kwestii i prezentują następujące stanowisko:

W związku z powyższym, zgodnie z doktryną Prawa autorskiego część Oprogramowania (fragment kodu) jest utworem w rozumieniu art. 74 tej ustawy. Element twórczy pochodzący od Wnioskodawcy i występujący w procesie tworzenia Oprogramowania polega na pisaniu kodu źródłowego, w efekcie czego powstaje program komputerowy. Trzeba mieć jednak na uwadze, że Oprogramowanie jako całość (produkt finalny) to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji do realizacji wyznaczonych celów. Celem Oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Nie wszystkie elementy gotowego Oprogramowania są tworzone od podstaw przez programistów. W tym celu wykorzystuje się wiele gotowych elementów (ogólnodostępne biblioteki i elementy open source), co jednak nie wpływa na ocenę Oprogramowania, określanego jako pewna całość, jako utworu w rozumieniu Prawa autorskiego. Mając na względzie powyższe, w tym zwłaszcza pojemną definicję programu komputerowego, Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów jego prac jako odrębny element stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 Prawa autorskiego. Wybór zindywidualizowanych rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, determinuje jednoznacznie niepowtarzalność wytworzonego programu; warunki istotne dla środowiska wykorzystania programu wykluczają także możliwość zastosowania oprogramowania dostępnego na rynku. Pracując nad wytworzeniem Oprogramowania, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji. Wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in.: zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych i technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Bezsprzecznie, Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia także działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie były wykorzystane. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje wykreowanie zupełnie nowych funkcjonalności lub elementów co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Wymaga podkreślenia, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX).

Wobec faktu, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, Jego praca ma charakter twórczy. Nie jest bowiem wymagane tworzenie innowacyjnych rozwiązań w wymiarze światowym, i Wnioskodawca nie weryfikuje efektów swojej pracy w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Co istotne, ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną przedmiotu i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianej jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe jako utwory w rozumieniu art. 1 Prawa autorskiego, i cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego Oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością twórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego przez siebie zindywidualizowanego dzieła. Jedynym efektem świadczonych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które opisane są w niniejszym wniosku, jest kod źródłowy programu komputerowego, stanowiący utwór w rozumieniu Prawa autorskiego i przedmiot prawa własności intelektualnej. Na podstawie umowy o współpracy, przez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, Kontrahent nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej.

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa: "kluczowe znaczenie przy kwalifikacji, czy umowa narusza zakaz z art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego (bądź stanowi jego obejście), jest nie czas jej trwania, ale istnienie możliwości wypowiedzenia jej przez twórcę (taki pogląd formułują również J. Barta, R. Markiewicz (w:) Prawo autorskie..., red. J. Barta, R. Markiewicz, 2011, s. 310). Jeżeli taka możliwość istnieje, nie ma podstaw do twierdzenia, że umowa odnosi się do wszystkich utworów lub wszystkich utworów danego rodzaju, jakie autor stworzy w przyszłości, ponieważ może on zakończyć stosunek prawny wykreowany umową i odtąd będzie miał pełną swobodę wykonywania autorskich praw majątkowych do utworów później stworzonych. Można nawet bronić tezy, że art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego jest zbędny, ponieważ sytuacje, do których odnosi się jego hipoteza, to zbiór pusty. De iure i de facto bowiem każda umowa prawnoautorska może być wypowiedziana przez twórcę ze względu na jego istotne interesy twórcze (art. 56 ust. 1 ustawy), a do takich bezdyskusyjnie należy swoboda dysponowania całokształtem swojej przyszłej twórczości. Konkludując, wypada stwierdzić, że zakaz generalnego dysponowania przyszłym dorobkiem twórczym nie odgrywa w praktyce obrotu w Polsce istotnej roli."

Umowa zawarta przez Wnioskodawcę przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, tak więc nie narusza zasady określonej w art. 41 ust. 3 Prawa autorskiego. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, i nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w Oprogramowaniu. Po przeniesieniu, własność utworu jest pełna, nieodwołalna oraz uprawnia do pełnego i niezakłóconego rozporządzania prawem do programu komputerowego. Do chwili przeniesienia na rzecz Kontrahenta prawa do programu, Wnioskodawcy przysługują prawa majątkowe do jego składowych (części Oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie/rozwinięcie danego Oprogramowania. Wnioskodawca twierdzi, że nowe Oprogramowanie (części/fragmenty/elementy Oprogramowania, kody), to odrębny przedmiot obrotu prawnego, który podlega ochronie na podstawie Prawa autorskiego. Wnioskodawca wskazuje, że niniejszy wniosek o wydanie interpretacji odnosi się do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że opisany we wniosku stan faktyczny odnosi się do zdarzenia przyszłego oraz zaistniałego już zdarzenia, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania Oprogramowania lub jego części, uzyskując z tego tytułu dochody w sposób opisany we wniosku od dnia 1 stycznia 2019 r., i chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od roku 2019, 2020, 2021 jak i w latach następnych. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach, przy czym Wnioskodawca może podjąć się także realizacji innych, nowych typów Oprogramowania, ale charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności pozostanie niezmieniony.

Ponadto Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą podmiotów funkcjonujących w różnych branżach, a tym samym tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, z tym jednak zastrzeżeniem, że opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności pozostanie niezmieniony; nie ulegnie zmianie także rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży Oprogramowania.

Wniosek doprecyzowano o następujące informacje:

W związku z wezwaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 lipca 2022 r. do usunięcia braków wniosku w sprawie zarejestrowanej pod sygn. 0113- KDIPT1-3.4011.83.2022.1.MWJ

1. Litera b)

Wnioskodawca wskazuje, że przez pojęcie "podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania)" należy rozumieć wyodrębniane zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie projektowania, tworzenia, ulepszania oprogramowania, czyli tworzenie i rozwijanie kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta. Zatem zadania te to:

- projektowanie oprogramowania (projektowanie kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta);

- tworzenie oprogramowania (tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta);

- ulepszanie oprogramowania (rozwój kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta).

Podsumowując, pojęcia użyte przez Wnioskodawcę, a przytoczone przez Organ są stosowane zamiennie stąd wynikła zapewne konfuzja.

2. a)

Pod pojęciem program komputerowy/oprogramowanie komputerowe należy rozumieć tworzone i rozwijane kody źródłowe programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej.

Jak Wnioskodawca wyjaśnił we wniosku wszelkie "program komputerowy", "oprogramowanie", "aplikacje", "moduły" stanowią zamienne określenia kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej. Pojęcia te są używane zamiennie i odnoszą się w każdym przypadku do jednego efektu prac tj. kodów źródłowych programów komputerowych, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest prawem własności intelektualnej.

b)

Wnioskodawca wskazuje konkretne "programy komputerowe"/oprogramowania komputerowe, które wytworzył i wytwarza, a mianowicie programy komputerowe, które (...). Oprogramowanie było tworzone na potrzeby użytkowników w (...).

3.

Wyjaśnił Pan, że w ramach drugiego pytania oczekuje Pan oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa do "programów komputerowych" Wnioskodawcy, o których mowa w pytaniach, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

4. a)

Efektem samodzielnej pracy Wnioskodawcy jest w każdym przypadku - wyłącznie kod źródłowy programu komputerowego wraz z dokumentacją stanowiącą nierozerwalną część. b)

Tak, efekty prac Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa programem komputerowym zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

- tak, zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- nie, nie są jedynie "techniczną", a nie "twórczą", realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

c)

Tak, efekty prac Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa odpowiednio programem komputerowym zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych "programów komputerowych"

d)

Tak, w każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę "programu komputerowego" wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tak, Wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego "programu komputerowego", który jest efektem pracy Wnioskodawcy. Prace te są realizowane w cyklach miesięcznych.

e)

Tak "programy komputerowe" zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

5.

Tak, Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

6.

Badania naukowe nie były, nie są i nie będą prowadzone.

7.

Wnioskodawca wskazuje, że jego działalność, którą Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio realizuje, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Tym samym Wnioskodawca wskazuje wyraźnie, że działalność Wnioskodawcy spełnia wszystkie przesłanki uprawniającego do zaklasyfikowania jego działalności jako działalności rozwojowej, tym samym działalność taka jest przez Wnioskodawcę jest prowadzona.

Podsumowując, Wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu wskazanego przepisu ustawy o szkolnictwie wyższym tj. art. 4 ust. 3.

Wnioskodawca wskazuje, że jego odpowiedź jest jasna, wyraźna i nie jest wymijająca, zatem uznanie jej za takową będzie stanowiło naruszenie już nie tyle zasad postępowania podatkowego, co wykładni językowej.

- Od 1 stycznia 2019 do 31 grudnia 2022 w okresach miesięcznych oraz planuje od 1 stycznia 2023 aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji;

- Dotyczyły i dotyczą tworzenia i rozwoju oprogramowania (programów komputerowych). Celem tych prac jest stworzenie nowego i ulepszenie oprogramowania (programów komputerowych) wskazanego we wniosku. Wnioskodawca wskazuje, że prace rozwojowe obejmują:

* projektowanie oprogramowania (projektowanie kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta);

* tworzenie oprogramowania (tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta);

* ulepszanie oprogramowania (rozwój kodu źródłowego programów komputerowych dla klienta).

Podsumowując, Wnioskodawca realizuje prace w zakresie tworzenia i rozwoju oprogramowania, a mianowicie działalność, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

- Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Mają one zawsze formę programu komputerowego (oprogramowania) napisanego w języku programistycznym. Zostały i zostaną skomercjalizowane poprzez ich sprzedaż. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy;

- Tak, w wyniku prac o cechach prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył i/lub rozwinął nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę oraz dokona tego również w przyszłości. Wnioskodawca wskazuje konkretne produkty, a mianowicie oprogramowanie (programy komputerowe), które umożliwiają (...). Oprogramowanie było tworzone na potrzeby użytkowników w (...). Tak, Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac o cechach prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej;

- Tak, w stosunku do dotychczasowej Wnioskodawcy działalności te produkty, procesy lub usługi mają i będą mieć nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nie, nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

8.

Wnioskodawca wskazuje, że jeśli określenie "tej" -odnosi się do działalności Wnioskodawcy jako takiej, to Wnioskodawca wskazuje, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykonuje poboczne działania w zakresie usług informatycznych, natomiast dochodu z ich prowadzenia nie zamierza obejmować preferencyjną stawką podatkową. Usługi takie są wykonywane od początku prowadzenia działalności gospodarczej tj. od dnia 1 stycznia 2019. Jeśli odnosi się do działalności rozwojowej Wnioskodawcy, to nie realizuje on innych czynności w jej obrębie aniżeli wskazane we wniosku. Podkreślenia wymaga, że prace o innym charakterze niż prace rozwojowe, prowadzone w ramach działalności Wnioskodawcy, nie są przedmiotem wniosku i Wnioskodawca nie domaga się ich oceny.

9.

Tak, działalność opisana we wniosku jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

10.

Tak, każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych/wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Kontrahentów są odrębnymi utworami, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

11.

Tak, działalność w ramach świadczenia usług programistycznych będzie prowadzona w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

12.

Tak, w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, rozwija, ulepsza oraz modyfikuje produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i Kontrahentów, z którymi Wnioskodawca współpracuje, lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Wnioskodawcy funkcjonujących i Kontrahentów, z którymi Wnioskodawca współpracuje.

13.

Tak, działania polegające na rozwijaniu, ulepszaniu, modyfikacji oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

14.

Tak, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent).

15.

Nie, umowy łączące Wnioskodawcę z Kontrahentami nie noszą znamion umowy o pracę, nie, Wnioskodawca nie działa pod kierownictwem, w czasie i miejscu wskazanym przez Kontrahentów.

16.

Wynagrodzenie w umowie wskazywane jest kwotowo. Nie, Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia wyłącznie z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do "programu komputerowego. Wypłacane Wnioskodawcy przez Kontrahenta wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, oraz również inne czynności niezwiązane z wytworzeniem i/lub ulepszeniem takiego prawa - poboczne usługi informatyczne. Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć tylko tę jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

17.

Są to stałe okresy miesięczne.

18.

Wraz z momentem upływu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa do stworzonego w tym okresie oprogramowania za co otrzymuje zapłatę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z umowy oraz prowadzonych rejestrów realizowanych prac.

19.

Faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane, ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z kontrahentem.

20.

Program komputerowy tworzony przez Wnioskodawcę wersjonowany jest przez niego w odpowiednim systemie, który następnie systematycznie jest synchronizowany z wersją przenoszoną na kontrahenta na platformie, z której korzysta. Przeniesienie następuje z momentem zapłaty należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia. Wnioskodawca tworzy dany program komputerowy, który podlega ochronie na gruncie prawa autorskiego i przenosi go fizycznie na klienta umieszczając w repozytorium na serwerze klienta. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze.

21.

Tworzenie, ulepszanie i rozwijanie Oprogramowania ma charakter modułowy, więc Wnioskodawca jest właścicielem Oprogramowania, jakie tworzy w ramach tych procesów aż do chwili przeniesienia praw autorskich. Z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania Wnioskodawca przenosi na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania. Wnioskodawca tym samym działa na zlecenie swojego Kontrahenta. Wnioskodawca wskazuje konkretnie, że dotyczy to wszystkich tworzonych, ulepszanych i rozwijanych oprogramowani, których dotyczy wniosek.

22.

- W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to właścicielem ulepszonego, rozwijanego programu jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego programu Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Natomiast będą Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu. W związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Jeżeli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właścicieli zlecających jego ulepszenie/modyfikację, będą Mu do momentu przeniesienia prawa do programu na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74). Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, która to przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umów. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie.

Podsumowując, Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kody, algorytmy), które ulepszają programy Zleceniodawcy, i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Chwilowo więc (do momentu przeniesienia) owych części oprogramowania będzie ich właścicielem i następnie przeniesienie własność owych części (podlegających osobnej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) na Zleceniodawcę. W wyniku ulepszania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, czy też użytkownikiem posiadającym prawa do korzystania z tworzonych, rozwijanych oraz ulepszanych programów komputerowych na podstawie umowy licencyjnej, ale działa na zlecenie swojego kontrahenta.

Konkludując, Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane aby powstawały nowe oprogramowania które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

- Tak, w wyniku rozwinięcia, ulepszenia, modyfikowania oprogramowania tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

- Nie, zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

- Tak, Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia, ulepszenia, modyfikowania oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

23.

Tak, odrębna ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

24.

Tak, uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonych prac rozwojowych.

25.

Żaden wydatek wymieniony we wniosku nie stanowi środka trwałego - brak amortyzacji.

26.

Tak, wszystkie wydatki, których dotyczy trzecie i czwarte pytanie były i są ponoszone w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych (ich przebieg, zakres i wyniki zostały opisane zarówno we wniosku jak i uzupełnieniu) - Wnioskodawca w tym miejscu wskazuje, że we wniosku opisuje jedynie działalność rozwojową, której było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu. Wydatki te jednakże nie są ponoszone wyłącznie w tym celu (w celu prowadzenia prac rozwojowych), lecz Wnioskodawca jest w stanie podać wartość danego wydatku przypadającego na działalność rozwojową. Tym samym koszty te są ponoszone w celu prowadzenia działalności, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, których efektem jest wytworzenie oprogramowania wskazanego we wniosku.

27.

Na pytanie o treści: "W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego i czwartego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego "programu komputerowego"? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?", wskazano:

według kryterium adekwatnego przyczynienie się danego kosztu do prowadzenia prac rozwojowych nad danym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Tak, Wnioskodawca zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego "programu komputerowego" jeśli oczywiście w danym okresie, w którym powstał dany program komputerowy wszystkie są poniesione.

28.

Na pytanie o treści: "Jakich konkretnie innych kosztóww.ydatków użytkowania samochodu związanych z jego eksploatacją i serwisem oraz leasingiem pojazdu z Pana trzeciego i czwartego pytania dotyczy Pana wniosek? Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?",

wskazano:

- Opłata wstępna za leasing samochodu zaksięgowana w dniu 10 grudnia 2019 r.,

- Depozyt opon samochodowych leasingowanego samochodu w zakładzie (...) zaksięgowany w dniu 12 grudnia 2019 r.,

- Zakup opon samochodowych leasingowanego samochodu zaksięgowany w dniu 12 grudnia 2019 r.,

- Czynności i koszty rejestracji leasingowanego samochodu zaksięgowane w dniu 16 grudnia 2019 r.,

- Zakup maty bagażnikowej do leasingowanego samochodu zaksięgowany w dniu 18 grudnia 2019 r.,

- Wynajem auta zastępczego na czas serwisowania leasingowanego samochodu zaksięgowany w dniu 3 grudnia 2020 r.,

- Wymiana części samochodowych w leasingowanym samochodzie zaksięgowana w dniu 3 grudnia 2020 r.,

- Wymiana opon samochodowych w leasingowanym samochodzie zaksięgowana 18 listopada 2020 r.,

- Wynajem auta zastępczego na czas serwisowania leasingowanego samochodu zaksięgowany w dniu 19 maja 2020 r.,

- Zakup baterii do immobilizera zaksięgowany w dniu 19 czerwca 2020 r.,

- Zakup dywaników do leasingowanego samochodu w dniu 13 stycznia 2020 r.,

- Zakup środków do samochodu zaksięgowany w dniu 24 lutego 2020 r.,

- Zakup akcesoriów komputerowych zaksięgowany w dniu 21 września 2021 r.,

- Zakup głośników komputerowych zaksięgowany w dniu 23 września 2021 r.,

- Wymiana opon samochodowych w leasingowanym samochodzie zaksięgowana w dniu 8 maja 2021 r.,

- Porada prawna dotycząca umowy leasingowanego samochodu zaksięgowana w dniu 13 stycznia 2021 r.

Ponadto Wnioskodawca na bieżąco (co miesiąc począwszy od roku 2019) ponosi koszty zakupu paliwa do pojazdu oraz wskazuje, że analogiczne koszty będą poniesione w latach 2023 i kolejnych. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone od 1 stycznia 2019 w okresach miesięcznych, aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

29.

Na pytanie o treści: "Jakiego konkretnie sprzętu komputerowego, oprogramowania i urządzeń peryferyjnych oraz hostingu z Pana trzeciego i czwartego pytania dotycz Pana wniosek. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?"

wskazano:

- Zakup dysku zewnętrznego do przechowywania danych cyfrowych zaksięgowany w dniu 11 grudnia 2019 r.,

- Zakup klawiatury komputerowej zaksięgowany w dniu 11 grudnia 2019 r.,

- Zakup karty pamięci do przechowywania danych cyfrowych zaksięgowany w dniu 14 grudnia 2019 r.,

- Zakup tableta zaksięgowany w dniu 26 listopada 2019 r.,

- Zakupy obudowy ochronnej do dysku zaksięgowany w dniu 29 listopada 2019 r.,

- Zakup komputera... zaksięgowany w dniu 10 kwietnia 2019 r.,

- Zakup kabla HDMI zaksięgowany w dniu 9 lutego 2019 r.,

- Zakup oprogramowania komputerowego - zintegrowanego środowiska programistycznego zaksięgowany w dniu 20 lutego 2019 r.,

- Zakup hostingu do utrzymania strony internetowej działalności gospodarczej zaksięgowany 21 lutego 2019 r.,

- Zakup kabli sieciowych zaksięgowany 5 sierpnia 2022 r.,

- Zakup oprogramowania komputerowego... zaksięgowany 25 sierpnia 2022 r.,

- Zakup tableta zaksięgowany zaksięgowany w dniu 15 października 2020 r.,

- Zakup listwy antyprzepięciowej zaksięgowany zaksięgowany w dniu 19 października 2020 r.,

- Zakup słuchawek zaksięgowany zaksięgowany w dniu 21 lipca 2020 r.,

- Zakup klawiatury i myszy komputerowej zaksięgowany w dniu 17 czerwca 2020 r.,

- Zakup podkładki pod mysz, kabla HDMI i monitora zaksięgowany w dniu 22 czerwca 2020 r.,

- Zakup notebook'a zaksięgowany w dniu 24 czerwca 2020 r.,

- Zakup torby na notebook'a zaksięgowany w dniu 29 czerwca 2020 r.,

- Zakup hostingu do utrzymania strony internetowej działalności gospodarczej zaksięgowany 24 lutego 2020 r.,

- Opłata za usługi telekomunikacyjne zaksięgowana w dniu 5 grudnia 2021 r.,

- Opłata za usługi telekomunikacyjne zaksięgowana w dniu 18 października 2021 r.,

- Opłata za usługi telekomunikacyjne zaksięgowana w dniu 20 września 2021 r.,

- Opłata za usługi telekomunikacyjne zaksięgowana w dniu 5 listopada 2021 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne koszty będą poniesione w latach 2023 i kolejnych. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone od 1 stycznia 2019 w okresach miesięcznych aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

30.

Na pytanie o treści: "Jakich konkretnie urządzeń i materiałów biurowych z Pana trzeciego i czwartego pytania dotyczy Pana wniosek. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?"

wskazano:

- Zakup tuszu do drukarki zaksięgowany w dniu 12 czerwca 2020 r.,

- Zakup tuszy do drukarki zaksięgowany w dniu 12 lipca 2021 r.,

- Zakup tuszy do drukarki zaksięgowany w dniu 20 stycznia 2021 r.,

- Zakup tuszy i papieru do drukarki zaksięgowany w dniu 22 stycznia 2021 r.,

- Zakup pojemników na dokumenty zaksięgowany w dniu 23 stycznia 2021 r.,

- Zakup książek edukacyjnych z zakresu programowania zaksięgowany w dniu 10 sierpnia 2020 r.,

- Zakup wentylatora biurowego zaksięgowanego w dniu 18 sierpnia 2020 r.,

- Zakup ołówków w dniu 31 sierpnia 2020 r.,

- Zakup krzesła ergonomicznego do pracy przy biurku zaksięgowany w dniu 21 listopada 2020 r.,

- Zakup artykułów biurowych - ołówków, gumek, długopisów, cienkopisów zaksięgowany w dniu 26 października 2020 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne koszty będą poniesione w latach 2023 i kolejnych. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych - opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu, które są prowadzone od 1 stycznia 2019 w okresach miesięcznych aż do momentu kiedy nie przestanie ich realizacji, których wynikiem było i jest wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

31.

Na pytanie o treści: "Czy przez modyfikowanie oprogramowania, o którym mowa we wniosku, rozumie Pan ulepszanie oprogramowania w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.)?:,

wskazano:

Tak.

32.

Na pytanie o treści: "Czy usługi programistyczne dla podmiotów zagranicznych, o którym mowa we wniosku, będą wykonywane przez Pana w Polsce czy w kraju, w którym podmioty te mają siedzibę?"

wskazano:

Tylko i wyłącznie w Polsce.

33.

Na pytanie o treści: "Jeśli usługi będą wykonywane w kraju, w których podmioty te mają siedzibę, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tym państwie będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem?"

wskazano:

Jak wskazano w Polsce.

34.

Na pytanie o treści: "Jaką formę opodatkowania stosował/stosuje Pan do uzyskanych dochodów w roku 2019, 2020, 2021 i 2022 oraz jaką formę opodatkowania zamierza Pan stosować do dochodów w roku 2023 i latach następnych?"

wskazano:

2019, 2020, 2021 - stawka liniowa,

2022 - ryczałt (nie będzie stosowana ulga ip box),

2023 - zasady ogólne (skala podatkowa) lub podatek liniowy.

Wnioskodawca wskazuje raz jeszcze pytanie i stanowisko 1 i 2, 3 i 4 pozostają niezmienione. Pytanie nr 1 Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym już stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT? Pytanie nr 2 Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej opisanej działalności prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania, części Oprogramowania), tworzone przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2019, 2020, 2021 i kolejnych (za wyjątkiem roku 2022)?

Pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie, części Oprogramowania) przedstawiona w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz zaistniałym już stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej opisanej działalności prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania, części Oprogramowania), tworzone przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2019, 2020, 2021 i w kolejnych (za wyjątkiem roku 2022)? (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

3. Czy wymienione przez Wnioskodawcę koszty:

ponoszone i te które zamierza ponosić w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, można uznać za koszty w literze (A) wskaźnika NEXUS do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy wymienione przez Wnioskodawcę wydatki na:

które Wnioskodawca ponosi i zamierza ponosić w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad pytanie nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy prace realizowane przez niego, zgodnie z przedstawionym opisem, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zarówno pojęcie badań naukowych, jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 ustawy o PIT i pkt 40 ustawy o PIT przez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 478).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

Z kolei, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o PIT (dalej jako: prace lub projekty B+R) należy mówić wówczas gdy:

a. Działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

b. Realizowane prace mają twórczy charakter;

c. Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób;

d. Wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Wszystkie wskazane powyżej przesłanki występują w przypadku projektów B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

A. Prace rozwojowe

W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że działalność Wnioskodawcy w zakresie prowadzonych projektów B+R wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach prawa. Wnioskodawca prowadzi bowiem prace, wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Tym samym, Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe zdefiniowane we wskazanych powyżej przepisach prawa. W prowadzonych projektach B+R Wnioskodawca realizuje prace nastawione na wykorzystanie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia autorskiego i innowacyjnego programowania lub jego znaczącego ulepszenia. Tym samym, zgodnie ze wskazanymi powyżej ustawowymi definicjami Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe.

B. Twórczy charakter prac

Kolejną przesłanką warunkującą uznanie działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową jest twórczy charakter tej działalności. W zakresie projektów B+R prowadzonych przez Wnioskodawcę przesłanka ta jest spełniona, ponieważ rozwiązania i końcowe produkty informatyczne nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę, jego Kontrahent otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia Oprogramowania, których nie da się nabyć na otwartym rynku. W przypadku projektów B+R nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia przez Kontrahenta, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych. Tym samym tworzone i wdrażane przez Wnioskodawcę elementy Oprogramowania mają zawsze charakter twórczy. Jednocześnie należy podkreślić, że Oprogramowanie i jego elementy jako rezultat prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej wynikającej z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

C. Prowadzenie prac w systematyczny sposób

Realizowane przez Wnioskodawcę prace B+R mają nie tylko twórczy charakter, ale są również prowadzone w sposób systematyczny, co stanowi kolejną przesłankę wynikającą z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej. Prace B+R realizowane są przez Wnioskodawcę według określonego harmonogramu. Przedmiotowe prace są zaplanowane przez Wnioskodawcę i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny. Nie mają one charakteru incydentalnego ani spontanicznego.

D. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Zgodnie z definicją ustawową działalność badawczo-rozwojowa musi także mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów B+R działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca, realizując przedmiotowe prace, uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów i usług oferowanych klientom (oprogramowanie, aplikacje). Prace programistyczne realizowane w ramach prac B+R mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego Oprogramowania lub jego części, a także późniejsze koordynowanie prowadzonych prac wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej. Jednocześnie celem prac realizowanych w ramach projektów B+R nie jest wyłącznie wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do Oprogramowania. Dodatkowo Wnioskodawca, celem konkurencyjnego świadczenia usług, musi ciągle poszerzać swoją wiedzę o nowe narzędzia i technologie informatyczne. Wymaga podkreślenia, że w przepisach prawa nie zostało zdefiniowane pojęcie: "okresowy". W związku z tym, podobnie jak powyżej, należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa okresowy: "powtarzający się, występujący co pewien czas" oraz "dotyczący danego okresu". Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa "okresowy" odnosi się do podejmowania czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Na podstawie powyższego można przyjąć, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie ma znamion okresowości, ponieważ każdy z wytwarzanych przez Wnioskodawcę utworów jest niepowtarzalny oraz unikatowy, a jego wytworzenie wymaga przeprowadzenia odmiennych i zindywidualizowanych procesów. Zaznaczyć należy, że zgodnie z ustawową definicją - działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, żeby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, żeby prowadził prace rozwojowe. Może także prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z tych trzech sytuacji spełniona zostanie przesłanka określona w definicji działalności badawczo-rozwojowej (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX). Wnioskodawca stwierdza, że przymiot działalności twórczej bez wątpienia można przypisać (i będzie można przypisać) działaniom związanym z wytworzeniem utworów. Działania te skupiają się (i będą się skupiać w przyszłości) na wytwarzaniu nowych/zmodyfikowanych programów bądź kodów komputerowych, które są unikatowe oraz niepowtarzalne. Celem działań opisanych w zaszłym już stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym jest opracowywanie nowych rozwiązań na podstawie aktualnej wiedzy oraz dostępnych na rynku produktów, z których tworzone są (i będą w przyszłości) nowe utwory. W efekcie powstają (i będą powstawać) nowe rozwiązania w postaci gotowych programów, narzędzi informatycznych, optymalizacji oraz związane z nimi - plany i projekty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez Niego prace celem wytworzenia utworów stanowią (i będą stanowić) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że kwestia kwalifikowania działań w zakresie tworzenia nowych rozwiązań z dziedziny IT do kategorii działalności badawczo-rozwojowej była już przedmiotem interpretacji indywidualnych, w których uznawano, że tego typu działania spełniają definicję prac o charakterze badawczo-rozwojowym.

Ponadto, w tożsamych stanach faktycznych rozstrzygano również o możliwości uznania za działalność badawczo-rozwojową, prac w zakresie modyfikacji istniejącego oprogramowania/narzędzia informatycznego. Tytułem przykładu można wskazać interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 7 maja 2020 r., nr 0115- KDIT1.4011.70.2020.2.JG, z dnia 30 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.94.2020.2.AC, zgodnie z którymi: "Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy".

Z powołaniem się na powyższe interpretacje prawnopodatkowe, w ocenie Wnioskodawcy, można mówić o ugruntowanej linii orzeczniczej w zakresie zakwalifikowania prac programistycznych określonych w zaistniałym stanie faktycznym oraz w zdarzeniu przyszłym do działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca prowadzi prace według szczegółowego harmonogramu czasowo-rzeczowego. Począwszy od wymagań umowy o współpracy dotyczących poprawnej dokumentacji działalności Wnioskodawcy, także Oprogramowanie determinuje wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą starannością.

Ostatnią przesłanką wymaganą ustawowo do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych.

Wnioskodawca opisał powyżej, w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że przy wykorzystaniu wszystkich dostępnych wiadomości naukowych, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych. Przy czym ulepszenia te są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie procesów, które dotychczas robione były ręcznie. Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość w działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy przejawia się w wytwarzaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej, lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, co oznacza, że wprowadzają to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Przesądza to m.in. o elemencie "twórczym" prowadzonej przez Niego działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Wyjaśnić należy, że programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, dla którego z góry ustalony jest tylko efekt. Co istotne, istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Należy podkreślić, że programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta ulepszyły i rozwijały działanie starych programów, lub też pozwalały na stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Z tego powodu Wnioskodawca twierdzi, że stworzone przez Niego programy stanowią przejaw jego twórczej działalności oraz są innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak i jego Kontrahenta. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prace związane z wytwarzaniem i modyfikacją utworów, szczegółowo przedstawione w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT w zw. z art. 30 ca ust. 1 ustawy PIT.

Ad pytanie nr 2 (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawa autorskie do programów komputerowych (Oprogramowania) tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej Działalności dominującej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Oznacza to, że:

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Odnosząc się do warunku 2 i 3 wskazać należy, że katalog kwalifikowanych IP jest katalogiem enumeratywnym. Do tego katalogu włączono m.in. patenty, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego.

Z punktu widzenia Wnioskodawcy istotnym kwalifikowanym IP wymienionym w katalogu jest autorskie prawo do programu komputerowego, przyznawane na mocy art. 74 Ustawy o PAIPP.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box. 78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego", które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego.

Pozaustawowa definicja pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego" w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Należy uznać, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę spełnia definicje programu komputerowego rozumianego jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Ponadto, Oprogramowanie to stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 23821:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Ponadto, art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP stanowi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Powyższe oznacza, że aby przejaw myśli ludzkiej uznać za utwór, musi on spełnić następujące kryteria:

- musi być rezultatem działalności człowieka,

- wymagane jest tzw. utrwalenie dzieła,

- musi się w nim przejawiać działalność twórcza,

- konieczne jest, aby ta działalność miała indywidualny charakter.

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

W ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Niego Oprogramowanie nosi wszelkie cechy utworu. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest rezultatem działalności człowieka i ma charakter utrwalony, a założenia programów, ich układ oraz kompozycja mają kreatywny charakter. Rezultat w postaci innowacyjnych rozwiązań nie jest wynikiem pracy rutynowej lub szablonowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Tym samym zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

Idąc dalej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca:

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych w roku 2019, 2020, 2021 oraz w latach kolejnych za wyjątkiem roku 2022, przy czym w kolejnych latach będzie On prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce we wskazanym okresie.

Ponadto, zostały spełnione wszystkie trzy przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w roku 2019, 2020, 2021) jak i zdarzeniem przyszłym (w latach kolejnych), za wyjątkiem roku 2022.

Ad pytanie nr 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[ (a+b)x1,3]/ (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie tworzenia i rozwoju Oprogramowania, ponosi on i może ponosić wydatki na:

Powyższe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i mogą zostać ujęte do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad pytanie nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone, w ramach realizacji umowy o współpracy, na określonego Kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również należność za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważywszy na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on i może ponosić wydatki na:

Przedmiotowe wydatki są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która odpowiada przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, w tym przypisane według odpowiedniej metodologii, należy uznać za koszty działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, a tym samym za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w kontekście regulacji zawartej w art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w zakresie pytania 1 i 2 oraz nieprawidłowe w zakresie pytania 3 i 4.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm., dalej zwana również: "u.p.d.o.f."):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą:

Działalność badawczo-rozwojowa - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f.:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei w art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że "ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji - głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania oprogramowania. Jak Pan wskazał-działalność, którą Pan samodzielnie i bezpośrednio realizuje, której przedmiotem jest tworzenie i rozwój oprogramowania jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wskazał Pan, że prowadzi Pan prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego Oprogramowania i jego funkcjonalności i części oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie Oprogramowania spełniającego wszelkie wymagania Kontrahenta i klientów końcowych. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe, rozwija, ulepsza oraz modyfikuje produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej i Kontrahentów, z którymi Pan współpracuje, lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących i Kontrahentów, z którymi Pan współpracuje. Prowadzi Pan działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego. Jednocześnie wszystkie efekty realizowanych przez Pana zleceń programistycznych na rzecz Kontrahentów są odrębnymi utworami, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 Prawa autorskiego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Reasumując - podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania i jego części spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f.:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

8) autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Artykuł 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f.:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 u.p.d.o.f.:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f.:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f.:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

- prowadzi Pan prace w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania oraz modyfikowania Oprogramowania i jego części w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej,

- powyższe czynności wykonuje Pan w ramach prowadzonej przez Pana działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

- w wyniku prowadzonych przez Pana prac powstają odrębne utwory lub ich części (kody źródłowe) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

- umowa zawarta pomiędzy Panem a Kontrahentem przewiduje, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do Oprogramowania; otrzymane przez Pana wynagrodzenie jest przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego; faktury nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich, gdyż nie jest to wymagane, ani nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych z Kontrahentem; preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć tylko tę jego część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

- od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z powyższym - autorskie prawo do programu komputerowego oraz jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte, ulepszone i modyfikowane przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Dochód uzyskany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Zatem, w zeznaniu rocznym za 2019, 2020, 2021 r. i za lata kolejne, za wyjątkiem roku 2022, w odniesieniu do dochodów z wytworzenia, rozwinięcia, ulepszania, modyfikowania kwalifikowanego IP uzyskanych od 1 stycznia 2019 r., (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz uzyskanych w latach kolejnych, za wyjątkiem roku 2022, może/będzie mógł Pan skorzystać z ulgi IP BOX, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo się nie zmienią.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Pana to bowiem dochody z praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wyłącznie dochód z powyższego tytułu może stanowić podstawę do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako podstawy opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego, który to kwalifikowany dochód ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości odnośnie uznania wydatków ponoszonych przez Pana w ramach działalności gospodarczej, za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT wskazać należy, że określenie działalności badawczo-rozwojowej jest pojęciem szerszym niż działalność badawczo-rozwojowa skutkująca wytworzeniem kwalifikowanego IP. Oznacza to, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą "a" we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, czyli koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus " () służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)".

Wobec powyższego wydatki ponoszone przez Pana na:

oprogramowanie komputerowe - zintegrowane środowisko programistyczne (zaksięgowane w dniu 20 lutego 2019 r.), hosting do utrzymania strony internetowej działalności gospodarczej (zaksięgowany 21 lutego 2019 r. oraz 24 lutego 2020 r.), listwa antyprzepięciowa, słuchawki, klawiatura i mysz komputerowa (zaksięgowane w dniu 17 czerwca 2020 r.), podkładka pod mysz, kabel HDMI i monitor (zaksięgowane w dniu 22 czerwca 2020 r.), notebook, torba na notebook'a, opłaty za usługi telekomunikacyjne (zaksięgowane w dniu 5 grudnia 2021 r., 18 października 2021 r., 20 września 2021 r., 5 listopada 2021 r.);

f. urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne), tj.: biurko, tusz do drukarki (zaksięgowany w dniu 12 czerwca 2020 r., 12 lipca 2021 r., 20 stycznia 2021 r.), tusz i papier do drukarki, pojemniki na dokumenty, książki edukacyjne z zakresu programowania, wentylator biurowy, ołówki (zaksięgowane w dniu 31 sierpnia 2020 r.),

krzesło ergonomiczne do pracy przy biurku, artykuły biurowe - ołówki, gumki, długopisy, cienkopisy (zaksięgowane w dniu 26 października 2020 r.);

g. literaturę i szkolenia/wyjazdy branżowe (materiały doskonalenia zawodowego),

przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze "a" wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT (nexus), jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy także wskazać, że w odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje/uzyskiwał/będzie uzyskiwał Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wyżej wymienione wydatki, poniesione przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą/będą mogły stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Natomiast wskazane we wniosku wydatki poniesione na kable sieciowe (zaksięgowane 5 sierpnia 2022 r.), oprogramowanie komputerowe Adobe (zaksięgowane 25 sierpnia 2022 r.) nie podlegają rozliczeniu na zasadach określonych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, ponieważ wskazał Pan, że w roku 2022 rozlicza się z wykorzystaniem ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i nie będzie stosowana ulga ip box.

Zatem oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania 3, uznałem je za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do Pana wątpliwości objętych pytaniem nr 4 należy wskazać, że - w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT - ponoszone wydatki muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 2 ustawy o PIT:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

We wniosku wyjaśnił Pan, że wszystkie wydatki, których dotyczy trzecie i czwarte pytanie były i są ponoszone w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych mających na celu wytworzenie i rozwój oprogramowania wskazanego we wniosku i uzupełnieniu.

Wykazał Pan również przesłanki świadczące o powiązaniu poszczególnych kosztów z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem, modyfikowaniem oprogramowania (lub jego części).

Przenosząc zaprezentowane wyżej wyjaśnienia odnoszące się do ustalenia dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego, rozwiniętego, ulepszonego i zmodyfikowanego oprogramowania lub jego części są/będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową.

Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o PIT:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Na podstawie art. 22 ust. 3a ustawy o PIT:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, winien Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując, ta część wydatków ponoszonych przez Pana na:

oprogramowanie komputerowe - zintegrowane środowisko programistyczne (zaksięgowane w dniu 20 lutego 2019 r.), hosting do utrzymania strony internetowej działalności gospodarczej (zaksięgowany 21 lutego 2019 r. oraz 24 lutego 2020 r.), listwa antyprzepięciowa, słuchawki, klawiatura i mysz komputerowa (zaksięgowane w dniu 17 czerwca 2020 r.), podkładka pod mysz, kabel HDMI i monitor (zaksięgowane w dniu 22 czerwca 2020 r.), notebook, torba na notebook'a, opłaty za usługi telekomunikacyjne (zaksięgowane w dniu 5 grudnia 2021 r., 18 października 2021 r., 20 września 2021 r., 5 listopada 2021 r.);

f. urządzenia i materiały biurowe (materiały i sprzęty biurowe i eksploatacyjne), tj.: biurko, tusz do drukarki (zaksięgowany w dniu 12 czerwca 2020 r., 12 lipca 2021 r., 20 stycznia 2021 r.), tusz i papier do drukarki, pojemniki na dokumenty, książki edukacyjne z zakresu programowania, wentylator biurowy, ołówki (zaksięgowane w dniu 31 sierpnia 2020 r.),

krzesło ergonomiczne do pracy przy biurku, artykuły biurowe - ołówki, gumki, długopisy, cienkopisy (zaksięgowane w dniu 26 października 2020 r.);

g. literaturę i szkolenia/wyjazdy branżowe (materiały doskonalenia zawodowego),

które ponosi/będzie ponosił Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu właściwej proporcji, są/będą kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Natomiast wskazane we wniosku wydatki poniesione na kable sieciowe (zaksięgowane 5 sierpnia 2022 r.), oprogramowanie komputerowe Adobe (zaksięgowane 25 sierpnia 2022 r.) nie podlegają rozliczeniu na zasadach określonych w art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, ponieważ wskazał Pan, że w roku 2022 rozlicza się z wykorzystaniem ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i nie będzie stosowana ulga ip box.

Zatem oceniając całościowo stanowisko w zakresie pytania 4, uznałem je za nieprawidłowe.

Przy czym należy podkreślić, że dla środków trwałych podlegających amortyzacji za ww. koszty można uznać tylko i wyłącznie wysokość dokonanych w roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa.

Ponadto, wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz uzupełnieniu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że sposób wyliczenia wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej nie podlega ocenie w drodze interpretacji indywidualnej.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana zapytania. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być-zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Odnośnie natomiast powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny

co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PP

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.).