0113-KDIPT1-2.4012.678.2022.2.JS - Rozpoznanie importu towarów

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku rozliczenia przez Państwa podatku z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego oraz ustalenia czy pracownik lub współpracownik Państwa będzie mógł pełnić funkcję pełnomocnika Dystrybutora w ramach ubiegania się przez tego Dystrybutora o zwrot w trybie art. 89 ustawy o VAT podatku zapłaconego w Polsce w związku z importem produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 grudnia 2022 r. (wpływ 2 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) będącą polskim rezydentem podatkowym. Spółka zamierza wejść we współpracę z podmiotami prowadzącymi lub planującymi dystrybucję produktów leczniczych/surowców farmaceutycznych (dalej: Dystrybutor) dopuszczanych do obrotu na podstawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego na rzecz danego Dystrybutora. W zakresie tej współpracy Dystrybutor będzie zawierał umowę zakupu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego z wytwórcą spoza Unii Europejskiej (UE). Towar po zakupie będzie docierał spoza UE do Polski, gdzie nastąpi tzw. zwolnienie serii na terytorium Unii Europejskiej, które umożliwi sprzedaż produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego przez Dystrybutora do odbiorców spoza Polski. Dystrybutor będzie bezpośrednio nabywał produkt/surowiec farmaceutyczny od podmiotu spoza UE, który w związku z transakcją wystawi stosowną fakturę (jako nabywca będzie wskazany Dystrybutor).

W celu skutecznej realizacji rozliczeń przedstawionej transakcji Dystrybutor będzie zawierał umowę z agencją celną, która działając na jego zlecenie będzie przyjmować do wykonania czynności faktyczne i prawne związane z dokonywaniem zgłoszeń celnych w procedurze dopuszczenia do obrotu towaru w ramach procedury uproszczonej (Art. 182 Unijnego Kodeksu Celnego) lub standardowej (Art. 201 Unijnego Kodeksu Celnego) jako przedstawiciel bezpośredni lub pośredni. W ramach zawartej umowy agencja celna przejmie od Dystrybutora odpowiedzialność za terminowe dokonywanie zgłoszeń celnych oraz będzie zobowiązywać się do zabezpieczenia i uiszczania należności celnych i podatkowych, dla których dokonywane są zgłoszenia celne. Wysokość należności celno-podatkowych obciążających Dystrybutora będzie określana przez agencję celną po dokonaniu przez nią wpisu do rejestru zgłaszającego lub po otrzymaniu powiadomienia z Urzędu Celnego o długu celnym. Agencja zawiadomi Dystrybutora o ewentualnej kwocie należności celnych oraz kwocie podatku VAT przesyłając stosowne zawiadomienie za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż Dystrybutor nie będzie dysponować stosownym zezwoleniem dotyczącym importu surowców farmaceutycznych w rozumieniu prawa farmaceutycznego, zamierza on jako nabywca produktów/surowców farmaceutycznych zawrzeć umowę ze Spółką (Wnioskodawcą), która takim zezwoleniem dysponuje. Na podstawie zawartej umowy Dystrybutor zleci Spółce do wykonania niektóre czynności umożliwiające dopuszczenie do obrotu nabywanego produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego, w tym zwłaszcza dokonanie wymaganego przez prawo farmaceutyczne zbadania i następnie zwolnienia serii, w zgodzie z postanowieniami obowiązującego prawa, w tym stosownej dyrektywy unijnej 2001/83/EC. Rola Spółki będzie się zatem sprowadzać wyłącznie do wykonania niektórych czynności z zakresu prawa farmaceutycznego.

Wnioskodawca dysponujący zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego, na wniosek Dystrybutora, w oparciu o umowę trójstronną (łączącą Dystrybutora, certyfikowane laboratorium oraz importera w rozumieniu prawa farmaceutycznego - w tym przypadku Wnioskodawcę), będzie uczestniczył w organizacji testów laboratoryjnych produktów/surowców farmaceutycznych (które muszą być przeprowadzone przed dopuszczeniem do obrotu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego). Wnioskodawca nie będzie odpowiedzialny za rozliczenia celne, bowiem obowiązki w tym zakresie będą spoczywały, w zgodzie z zawartą umową, wyłącznie na Dystrybutorze - przy wsparciu agencji celnej. Cały proces nabycia, zgłoszenia celnego za pośrednictwem agencji celnej i dystrybucji produktu (w oparciu o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu) będzie zawsze pozostawał po stronie Dystrybutora, który od momentu nabycia produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego od podmiotu zagranicznego/spoza UE będzie jego właścicielem.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że Dystrybutor nie dysponuje zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego, dokumenty przewozowe będą wystawione na Wnioskodawcę, jako importera farmaceutycznego. Towar, w związku z wykonywanymi przez Wnioskodawcę usługami wskazanymi powyżej będzie się znajdował przez pewien okres czasu w magazynie importera farmaceutycznego (Wnioskodawcy).

Nabyte przez Dystrybutora od przedsiębiorstwa zagranicznego (spoza UE) produkty/surowce farmaceutyczne będą przedmiotem dalszego obrotu przez Dystrybutora na terenie UE w ramach czynności opodatkowanych VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje również, że:

1) Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

2) Dystrybutor jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w innym Państwie Członkowskim UE; Dystrybutor nie posiada na terytorium Polski siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej; Dystrybutor nie jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

Jednocześnie - Dystrybutor - przy założeniu, że w opisanym zdarzeniu przyszłym to na nim ciąży obowiązek uiszczenia w Polsce VAT z tytułu importu surowca farmaceutycznego - będzie zwracał się o zwrot tak zapłaconego podatku VAT w Polsce na zasadach i zgodnie z procedurami określonymi w art. 89 ustawy o VAT. W tym zakresie Dystrybutor zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą porozumienie dotyczące wsparcia Dystrybutora w procesie uzyskiwania zwrotu tego podatku VAT. W ramach takiego porozumienia Dystrybutor udzielał będzie pełnomocnictwa pracownikowi lub współpracownikowi Wnioskodawcy do reprezentowania Dystrybutora w ramach procedury zwrotu podatku VAT.

W ramach doprecyzowania opisu stanu faktycznego Spółka wskazała, że przedmiotowy wniosek dotyczy importu produktów farmaceutycznych (leków) wytwarzanych poza EU i zarejestrowanych do obrotu na terenie EU, w szczególności produktów w postaci tabletek, kapsułek, iniekcji, maści, kremów, proszków i innych, wraz z kategoriami produktów psychotropowych, produktów z kategorii tzw. zimnego łańcucha dostaw od 2°C do 8°C oraz surowców i materiałów pomocniczych do produkcji produktów farmaceutycznych, w tym substancji aktywnych.

Pytanie

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.; dalej "ustawa o VAT") Spółka będzie podatnikiem będącym zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonywanego przez Dystrybutora importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego, w oparciu o postanowienia art. 2 pkt 7, art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT? (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy podatnikiem VAT z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego, w sytuacji wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie Wnioskodawca. Ponieważ to Dystrybutor dokona przywozu towaru (produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego) z terytorium kraju trzeciego do Polski, przywóz ten będzie wypełniał definicję importu. Z kolei, skoro w takiej sytuacji, to na Dystrybutorze zgodnie z przepisami celnymi będzie ciążył także obowiązek uiszczenia cła, to będzie on również podatnikiem VAT z tytułu importu tych towarów - zgodnie z art. 2 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy o VAT) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o VAT, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o VAT, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zaznaczyć należy, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną. W myśl art. 17 ust. 1b ustawy o VAT, w przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustanowiły przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1, podatnikiem jest ten przedstawiciel podatkowy - w zakresie, w jakim działa w imieniu własnym na rzecz tych podmiotów.

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego (art. 19a ust. 9 z zastrzeżeniem ust. 10a i 11 ustawy o VAT). Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie towarów wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT czy też nie. Oznacza to, że każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 lit. a i b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.Urz.UE. L 2013 nr 269, str. 1), dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu oraz odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

W myśl art. 77 ust. 2-3 Unijnego Kodeksu Celnego, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

Stosownie do art. 5 pkt 15, 18 i 19 Unijnego Kodeksu Celnego:

* "zgłaszający" oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

* "dług celny" oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

* "dłużnik" oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

W świetle art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego, każda osoba może ustanowić przedstawiciela celnego. Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Natomiast zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy o VAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Z powołanych regulacji prawa wynika, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający. Zgodnie z istotą przedstawicielstwa bezpośredniego, przedstawiciel bezpośredni niejako wyręcza zgłaszającego w wypełnianiu jego obowiązków celnych, na podstawie i w granicach udzielonego mu upoważnienia. Przedstawiciel bezpośredni działa w imieniu i na rzecz osoby reprezentowanej, a tym samym czynność zgłoszenia dokonana przez niego w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem to na osobie reprezentowanej przez przedstawiciela bezpośredniego ciąży obowiązek zapłaty cła z tytułu odprawy celnej towaru.

Jednoczenie jednak, na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 wrzenia 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.; dalej Prawo farmaceutyczne), do obrotu dopuszczone są, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 4, produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu. W myśl art. 3 ust. 2 Prawa farmaceutycznego, do obrotu dopuszczone są także produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie wydane przez Radę Unii Europejskiej lub Komisję Europejską. Natomiast w świetle art. 3 ust. 3 Prawa farmaceutycznego, organem uprawnionym do wydania pozwolenia jest Prezes Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Zgodnie z art. 2 pkt 26 Prawa farmaceutycznego, pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu jest decyzja wydana przez uprawniony organ potwierdzająca, że dany produkt leczniczy może być przedmiotem obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do art. 2 pkt 32 Prawa farmaceutycznego produktem leczniczym jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Z kolei surowcem farmaceutycznym - w oparciu o pkt 40 art. 2 Prawa farmaceutycznego - jest substancja lub mieszanina substancji wykorzystywana do sporządzania lub wytwarzania produktów leczniczych.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Prawa farmaceutycznego, do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia produkty lecznicze, sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany, i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4. Na podstawie art. 4 ust. 2 Prawa farmaceutycznego, podstawą sprowadzenia produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, jest zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.

Biorąc pod uwagę powyżej wskazane przepisy, w ocenie Wnioskodawcy - w szczególności w oparciu o regulacje art. 2 pkt 7, art. 5 ust. 1 pkt 3 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT to Dystrybutor, jako podmiot dokonujący nabycia produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego od przedsiębiorstwa spoza UE (zlecający wykonanie określonych usług związanych ze zgłoszeniem celnym, rozliczeniem cła i podatku VAT agencji celnej), zlecający Wnioskodawcy wyłącznie dokonanie określonych wybranych usług w zakresie realizacji postanowień prawa farmaceutycznego (w tym zwłaszcza zbadania i następnie zwolnienia serii oraz współudziale w przeprowadzaniu stosownych badań laboratoryjnych), będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego.

Uzasadniając powyższe należy wskazać, że jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy o VAT ilekroć w ustawie jest mowa o imporcie towarów, należy przez to rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Jednocześnie w oparciu o postanowienia art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju, natomiast norma z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W opisanej sytuacji to Dystrybutor będzie właścicielem nabytego towaru, będzie wskazany jako nabywca na fakturze wystawionej przez podmiot spoza UE, na Dystrybutorze będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła, Dystrybutor będzie importerem, podmiotem zgłaszającym, a tym samym dłużnikiem celnym według Unijnego Kodeksu Celnego.

Natomiast Wnioskodawca - podmiot dysponujący zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego, nie będzie odpowiedzialny za rozliczenia celne, gdyż obowiązki w tym zakresie będą spoczywały w całości na Dystrybutorze. Odpowiedzialność za cały proces nabycia, zgłoszenia celnego za pośrednictwem agencji celnej i dystrybucji produktu (w oparciu o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu) będzie zawsze pozostawała po stronie Dystrybutora, który od momentu nabycia produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego od podmiotu zagranicznego (spoza UE) będzie jej właścicielem.

Zatem to Dystrybutor, a nie Wnioskodawca, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, dokona przywozu towaru (produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego) z terytorium kraju trzeciego do Polski, przywóz ten będzie wypełniał definicję importu. Z kolei, skoro w takiej sytuacji, to na Dystrybutorze zgodnie z przepisami celnymi będzie ciążył także obowiązek uiszczenia cła, to będzie on również podatnikiem z tytułu importu tych towarów - zgodnie z art. 2 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). A contrario - podatnikiem z tytułu tego importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego nie będzie Wnioskodawca i nie będzie on zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu tak dokonywanego importu.

W ocenie Wnioskodawcy stanowisku mówiącemu o tym, że podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu będzie Dystrybutor, a nie Wnioskodawca nie stoi na przeszkodzie fakt, iż zezwoleniem na import produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego - wyłącznie w rozumieniu i dla potrzeb prawa farmaceutycznego - dysponuje podmiot (w tym przypadku Wnioskodawca), któremu Dystrybutor jedynie zleca umownie przeprowadzenie określonych czynności (w tym zwłaszcza zbadanie i zwolnienie z serii oraz współudział w organizacji badań laboratoryjnych). Nie stoi temu również na przeszkodzie okoliczność, że dokumenty przewozowe będą wystawione na Wnioskodawcę (jako importera farmaceutycznego), a nie na Dystrybutora, a towar, w związku z tymi usługami wykonywanymi przez Wnioskodawcę, będzie się znajdował przez pewien okres czasu w magazynie Wnioskodawcy (importera farmaceutycznego). Zgodnie bowiem z definicją importu produktu leczniczego zawartą w Prawie farmaceutycznym (art. 2 pkt 7a Prawa farmaceutycznego) importem tym mogą być również tylko niektóre działania związane ze sprowadzaniem produktu leczniczego, z uwagi na to, że importem, w rozumieniu Prawa farmaceutycznego, jest każde działanie polegające na sprowadzaniu produktu leczniczego spoza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym ich magazynowanie, kontrola jakości przy zwalnianiu serii i dystrybucja.

Tymczasem wskazane wyżej, zawarte w ustawie o VAT definicje samego importu, jak i podmiotu będącego podatnikiem VAT z tego tytułu są pojemniejsze, w tym znaczeniu, że decydującą rolę odgrywa faktycznie to, kto jest podmiotem dokonującym przywozu (na czyją rzecz ten przywóz następuje) oraz na kim ciąży obowiązek rozliczeń celnych. Zatem w pełni dopuszczalna jest sytuacja, w której obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego będzie spoczywał na nabywcy towaru (Dystrybutorze), który to podmiot dysponuje pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu oraz zleca firmie transportowej dokonanie czynności transportowych a Wnioskodawcy (dysponującemu zezwoleniem na import produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego) jedynie zleca dokonanie ściśle określonych czynności wykonywanych jedynie na potrzeby i na podstawie prawa farmaceutycznego.

Wskazać należy, że powyższe stanowisko potwierdza w szczególności interpretacja Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lipca 2020 r.

(nr 0113-KDIPT1-2.4012.229.2020.2.JS), która w analogicznych okolicznościach faktycznych wskazuje, że w takim układzie relacji obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu importu surowca farmaceutycznego będzie spoczywał na nabywcy towaru (Dystrybutorze), a nie na podmiocie występującym wyłącznie w roli importera farmaceutycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe w zakresie braku obowiązku rozliczenia przez Państwa podatku z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotem interpretacji mogą być tylko przepisy prawa podatkowego. Tym samym przedmiotem interpretacji nie były obowiązki wynikające z innych przepisów w tym z przepisów prawa farmaceutycznego oraz celnego. Tutejszy Organ nie jest także uprawniony do oceny, który Podmiot biorący udział w sprowadzeniu danego towaru do kraju jest obowiązany do uiszczenia cła. Przepisy z zakresu prawa celnego nie mogą być przedmiotem interpretacji, o której mowa w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa. Zatem niniejszą interpretację oparto o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika w szczególności, że to Dystrybutor będzie właścicielem nabytego towaru, będzie wskazany jako nabywca na fakturze wystawionej przez podmiot spoza UE oraz to na Dystrybutorze będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła. W przypadku wystąpienia odmiennego stanu faktycznego interpretacja traci ważność.

Końcowo wskazuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie braku obowiązku rozliczenia przez Państwa podatku z tytułu importu produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast w zakresie pytania oznaczonego nr 2 tj. ustalenia czy pracownik lub współpracownik Państwa będzie mógł pełnić funkcję pełnomocnika Dystrybutora w ramach ubiegania się przez tego Dystrybutora o zwrot w trybie art. 89 ustawy o VAT podatku zapłaconego w Polsce w związku z importem produktu leczniczego/surowca farmaceutycznego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.),

albo * w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.