0113-KDIPT1-2.4012.632.2021.2.JSZ - VAT w zakresie ustalenia czy w ramach procedury One Stop Shop należy rozliczać transakcje krajowe oraz obowiązku złożenia deklaracji krajowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 24 sierpnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 26 października 2021 r. (data wpływu 27 października 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w ramach procedury OSS należy rozliczać transakcje krajowe oraz obowiązku złożenia deklaracji krajowej - jest prawidłowe.

24 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w ramach procedury OSS należy rozliczać transakcje krajowe oraz obowiązku złożenia deklaracji krajowej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 26 października 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W dniu 31 lipca 2021 r. weszły w życie nowe przepisy prawa w zakresie m.in. One Stop Shop (zwanej dalej OSS). OSS jest to procedura, która z założenia ma uprościć działania zarówno Urzędom Skarbowym na terenie całej Unii Europejskiej, jak również firmą e-comercowym.

Zgodnie z nowymi przepisami z racji na to, że Spółka kwalifikuje się do zastosowania procedury OSS w swojej firmie, zdecydowano się na złożenie odpowiednich formularzy zgłoszeniowych.

Zgodnie z nową procedurą. Sp. z o.o. składa deklaracje rozliczeniowe z transakcji w innych krajach UE, do polskiego Urzędu Skarbowego jakim to Urzędem jest.... Urząd Skarbowy..... Deklaracje składane do....Urzędu Skarbowego...., dotyczą transakcji dokonywanych pomiędzy... sp. z o.o. a Klientami spoza polski (konsumenci). Zgodnie z nową procedurą, zakupy dokonywane przez osoby fizyczne z innego kraju Unii Europejskiej, powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT wg kraju nabycia, a tj. miejsca, do którego doręczono przesyłkę.

Paczki zawierające produkty Spółki, które nie przekraczają wartości 150 Euro rozsyłane są po całej Unii Europejskiej (Francja, Belgia, Holandia, Włochy, Hiszpania i inne). Oznacza to, że Spółka składa deklaracje w polskim Urzędzie Skarbowym (kwartalnie) za transakcje inne od krajowych.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcje krajowe, pomimo wdrożenia procedury OSS powinny być rozliczane wg obecnie obowiązujących zasad, a tj. JPK V7 miesięczne, bowiem transakcje krajowe, a tj. B2C z konsumentem w Polsce, nie powinny być rozliczane w transakcjach w ramach procedury OSS.

Podkreślić należy, że:

1). Sp. z o.o. ma siedzibę w Polsce.

2). Sp. z o.o. sprzedaje na rzecz konsumentów produkty nowe o wartości do 150 Euro.

3). Sp. z o.o. przekracza ujednolicony próg sprzedażowy wprowadzony w ramach nowych przepisów od 31 lipca 2021 r., a tj. 10 000,00 Euro.

4). Sp. z o.o. dobrowolnie zgłosiło się do procedury OSS (..... Urząd Skarbowy.....)

5). Sp. z o.o. za miesiąc lipiec (pomimo zgłoszenia do procedury OSS) złożyło deklaracje comiesięczną JPK V7 za transakcje krajowe, do Urzędu Skarbowego w..., a tj. do Urzędu Skarbowego wg siedziby Spółki.

Na podstawie art. 99 ustawy o VAT: "1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2."

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje: kosmetyki samochodowe, dywaniki samochodowe, folie samochodowe, maty bagażnikowe, nakładki stalowe, akcesoria i kosmetyki.

Wśród produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę:

- nie znajdują się nowe środki transportu,

- nie znajdują się towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Sprzedaż produktów przez Wnioskodawcę, o których mowa we wniosku stanowi wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość w rozumieniu art. 2 pkt 22a ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 130a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

- Czy w ramach procedury OSS należy rozliczać transakcje krajowe (deklaracje krajowe)?

- Czy złożenie deklaracji krajowej JPK V7 comiesięcznej, będzie naruszeniem procedury OSS jeżeli podatnik zgłosił się do procedury OSS?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo zgłoszenia do procedury OSS, zobowiązany jest jako podatnik do rozliczania deklaracji JPK V7 miesięcznych w kraju, wg właściwości Urzędu Skarbowego w Polsce. Wszystkie inne transakcje, do których zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie OSS, to transakcje Unijne, a tj. gdzie kraj konsumpcji, jest innym krajem od tego jaki Wnioskodawca zgłosił jako kraj identyfikacji.

Zdaniem Spółki powinno dojść do:

1) Kwartalnego rozliczenia w ramach procedury OSS wszelkich transakcji gdzie krajem konsumpcji jest kraj inny od tego jaki zadeklarowano na potrzeby OSS jako kraj identyfikacji

2) Miesięcznego rozliczania na dawnych zasadach deklaracji VAT JPK zgodnie z art. 99 ustawy o VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że jego zdaniem do procedury OSS nie stosuje się transakcji krajowych (a więc wewnętrznych danego kraju). Złożenie deklaracji krajowej JPK V7 jest konieczne pomimo procedury OSS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a). Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...) (art. 2 pkt 3 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

c) podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy, miejscem dostawy towarów - w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p (art. 22a ust. 3 ustawy).

Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość ma miejsce jeżeli towary są wysyłane lub transportowane m.in. przez dostawcę lub na jego rzecz z jednego państwa członkowskiego (nie musi to być Polska) do innego państwa członkowskiego, a dostawa towarów musi być dokonywana na rzecz:

˗ podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, w przypadku których nie występuje opodatkowania tego nabycia jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów,

˗ każdej innej osoby niebędącej podatnikiem.

Przedmiotem WSTO mogą być towary wyprodukowane w UE lub towary, które zostały już dopuszczone do swobodnego obrotu w UE i które znajdują się na jej terytorium i są dostarczane nabywcom w UE. WSTO nie stosuje się w odniesieniu do:

˗ nowych środków transportu,

˗ towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz,

˗ dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków, towarów używanych - jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy.

Co do zasady miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy - czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów. Przy czym podatnik uprawniony do stosowania ww. zasady szczególnej może z niej zrezygnować (przez złożenie stosownego zawiadomienia) i rozliczać dostawy na zasadach ogólnych.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika (art. 99 ust. 7c ustawy).

Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej (art. 99 ust. 11b ustawy).

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Stosownie do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT.

Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988, z późn. zm.) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Natomiast zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy (na potrzeby rozdziału 6a ustawy - Procedura unijna dotycząca niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:

Stosownie do art. 130a pkt 2a ustawy przez państwo członkowskie konsumpcji - rozumie się:

Na podstawie art. 130a pkt 2b ustawy przez państwo członkowskie identyfikacji - rozumie się państwo członkowskie:

Przez procedurę unijną - rozumie się to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji (art. 130a pkt 3 ustawy).

Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej (art. 130b ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 130c ust. 1 ustawy, podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, zwane dalej "deklaracjami VAT", do właściwego urzędu skarbowego, niezależnie od tego, czy dostawy towarów i świadczenia usług objęte procedurą unijną miały miejsce.

Deklaracje VAT składa się za okresy kwartalne w terminie do końca miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 130c ust. 2 ustawy).

Jak stanowi art. 130d ust. 1 ustawy, podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą unijną, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest udostępniana przez podatnika drogą elektroniczną na każde żądanie państwa członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji. W przypadku wystąpienia problemów technicznych uniemożliwiających udostępnienie ewidencji drogą elektroniczną ewidencję udostępnia się w sposób i w terminie wskazanych przez właściwy organ podatkowy (art. 130d ust. 2 ustawy).

Procedura szczególna VAT-OSS (procedura unijna) została uregulowana w przepisach art. 130a-130d ustawy. Ma ona na celu rozliczenie VAT należnego z tytułu określonych czynności, m.in. z tytułu WSTO, państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji, o czym stanowi art. 130a pkt 3 ustawy. W przypadku WSTO - państwo członkowskie konsumpcji to państwo zakończenia wysyłki/transportu towarów do nabywcy (art. 130a pkt 2a lit. a ustawy), a państwo członkowskie identyfikacji, to m.in. państwo, w którym podatnik dokonujący WSTO ma siedzibę działalności gospodarczej (art. 130a pkt 2b lit. a ustawy).

Z procedury tej mogą także korzystać przedsiębiorcy ułatwiający dostawę towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego (zgodnie z art. 130a pkt 2 lit. b ustawy).

Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby ww. procedury są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji elektronicznej kwartalne deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, o czym mowa w art. 130c ust. 1 i 2 ustawy (deklaracje VIU-DO). Deklaracje te zawierają - w myśl art. 130c ust. 4 pkt 2 lit. a ustawy - m.in. całkowitą wartość, pomniejszoną o kwotę VAT, następujących transakcji:

* wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość,

* dostawy towarów dokonywanej przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodnie z art. 7a ust. 2 ustawy, jeżeli wysyłka lub transport tych towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju.

Z treści przepisów regulujących procedurę VAT-OSS wynika, że zakres przedmiotowy tej procedury od 1 lipca 2021 r. obejmuje tylko te dostawy krajowe, które są dokonywane przez interfejsy elektroniczne ułatwiające takie dostawy w rozumieniu art. 7a ustawy. Zatem krajowe dostawy (tzn. takie, w których towar i jego nabywca, niebędący podatnikiem, znajdują się w tym samym państwie członkowskim), mogą być rozliczane w OSS wyłącznie przez podatników uznanych za ułatwiających takie dostawy, o których mowa w art. 7a ust. 2 ustawy. Taka możliwość została przewidziana celem zmniejszenia ich obciążeń administracyjnych. Ww. procedura unijna jest m.in. skierowana do przedsiębiorcy ułatwiającego poprzez użycie interfejsu elektronicznego dokonanie krajowych dostaw towarów na rzecz konsumenta, których wysyłka lub transport rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego UE.

Należy zaznaczyć, że polski podatnik korzystający z procedury OSS, powinien również zadeklarować i opłacić za pośrednictwem OSS podatek VAT z tytułu WSTO należny w Polsce. Ma to miejsce np. w sytuacji, gdy podatnik ten wysyła z magazynów położonych w innych krajach członkowskich UE, za pośrednictwem swojej strony internetowej, towary do konsumentów w Polsce. Każdy podatnik (mający siedzibę w UE lub nie) może zadeklarować w ramach procedury unijnej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na odległość (w tym sprzedaż, która ma miejsce w państwie członkowskim identyfikacji lub w państwie członkowskim siedziby).

Zatem dostawy z Polski do Polski (czyli takie, gdzie wysyłka lub transport towarów rozpoczyna się i kończy na terytorium kraju) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (konsumentów) powinny być wykazywane w krajowej deklaracji podatkowej. Dostawy te bowiem nie spełniają definicji wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość z art. 2 pkt 22a ustawy (brak przemieszczenia towaru z jednego do drugiego państwa członkowskiego Unii Europejskiej). Jeżeli bowiem towar i jego nabywca znajdują się w tym samym państwie członkowskim UE, to nie jest to WSTO i nie ma obowiązku wykazywania takiej dostawy w procedurze OSS przez przedsiębiorcę, który jej dokonuje.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma siedzibę w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaje na rzecz konsumentów produkty nowe o wartości do 150 Euro. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej sprzedaje: kosmetyki samochodowe, dywaniki samochodowe, folie samochodowe, maty bagażnikowe, nakładki stalowe, akcesoria i kosmetyki. Wśród produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę:

- nie znajdują się nowe środki transportu,

- nie znajdują się towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz.

Paczki zawierające produkty Spółki, które nie przekraczają wartości 150 Euro rozsyłane są po całej Unii Europejskiej (Francja, Belgia, Holandia, Włochy, Hiszpania i inne). Spółka składa deklaracje w polskim Urzędzie Skarbowym (kwartalnie) za transakcje inne od krajowych. Wnioskodawca przekracza ujednolicony próg sprzedażowy wprowadzony w ramach nowych przepisów od 31 lipca 2021 r., a tj. 10 000,00 Euro. Dobrowolnie zgłosił się do procedury OSS (.... Urząd Skarbowy.....). Wnioskodawca za miesiąc lipiec (pomimo zgłoszenia do procedury OSS) złożył deklaracje comiesięczną JPK V7 za transakcje krajowe, do Urzędu Skarbowego w..., a tj. do Urzędu Skarbowego wg siedziby Spółki. Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 130a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że dokonywane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej transakcje krajowe to transakcje "B2C z konsumentem w Polsce". Zatem należy przyjąć, że dokonywane przez Wnioskodawcę transakcje krajowe objęte zakresem pytania nr 1 z wniosku, to dostawy towarów na rzecz konsumentów podlegające opodatkowaniu w Polsce i nie spełniające definicji WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy. W konsekwencji dostawy te powinny być rozliczane w krajowej deklaracji VAT, a właściwym organem podatkowym pozostaje dla tych transakcji krajowy organ podatkowy. Tym samym w ramach procedury OSS nie należy rozliczać dostaw towarów na rzecz konsumentów, podlegających opodatkowaniu w Polsce i nie spełniających definicji WSTO z art. 2 pkt 22a ustawy. A złożenie deklaracji elektronicznej JPK_VAT jest/będzie konieczne pomimo, że Wnioskodawca zarejestrował się do procedury unijnej. Przy czym rejestracja do procedury unijnej na potrzeby rozliczenia WSTO nie wyłącza obowiązku składania krajowych deklaracji VAT. Tak jak złożenie deklaracji krajowej nie stanowi naruszenia procedury OSS.Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

- zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.