0113-KDIPT1-2.4012.542.2020.2.MC - Dokumentacja uprawniająca do 0% stawki VAT dla WDT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2020 r. (data wpływu 19 października 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania 0% stawki podatku VAT dla dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

1. Uwagi ogólne.

... (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podmiotem należącym do grupy kapitałowej..., będącej jednym z czołowych polskich przetwórców tworzyw sztucznych oraz wiodącym producentem akcesoriów i sprzętów ogrodowych. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej także: "UE"), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: "Kontrahenci"). Spółka dokonuje i będzie dokonywać na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: "WDT"), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT.

2. Spełnienie warunków do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

Wnioskodawca wskazuje, że WDT dokonywane będą wyłącznie na rzecz Kontrahentów, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego Kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (dalej: "właściwy numer VAT UE"). Wnioskodawca zamierza wskazywać przedmiotowy numer na fakturze dokumentującej WDT.

Miejscem rozpoczęcia transportu towarów będących przedmiotem WDT zawsze będzie terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach opisanych dostaw, towary mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnych środków transportu Kontrahentów, jak i za pośrednictwem zewnętrznych przewoźników, tj. firm kurierskich / spedycyjnych.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka będzie wykazywać w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, zamierza gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. Wnioskodawca przedstawia poniżej szczegółowy opis dokumentacji WDT, które mogą wystąpić w Spółce (w podziale na poszczególne, pojawiające się w praktyce warianty):

Wariant I - W tym wariancie towary będące przedmiotem WDT mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta, jak i za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. W celu udokumentowania dokonanej WDT Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W większości przypadków faktura zawierać będzie pieczątkę i podpis odbiorcy towaru;

* międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

Wariant II - w tym wariancie towary będące przedmiotem WDT będą transportowane za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. W celu udokumentowania dokonanej WDT Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W większości przypadków faktura zawierać będzie pieczątkę i podpis odbiorcy towaru;

* oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy. Oświadczenie to będzie zawierać dane pozwalające na zidentyfikowanie konkretnej dostawy, tj. przede wszystkim numer nadany przesyłce przez przewoźnika lub numer zamówienia, ilość i wagę towaru, miejsce załadunku oraz miejsce i datę dokonania dostawy towaru. Oświadczenie takie stanowi najczęściej załącznik do faktury dokumentującej usługi transportowe wykonane przez przewoźnika.

Wariant III - w tym wariancie towary będące przedmiotem WDT mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta, jak i za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. W celu udokumentowania dokonanej WDT Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

* oświadczenia Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem WDT, które może przyjąć dwojaką formę:

* podpisu oraz pieczątki "the goods received" (w j. pol. "towary otrzymano") wraz ze wskazaniem daty ich otrzymania, które Kontrahent umieści na fakturze. W niektórych przypadkach podpis i stempel "the goods received" (lub równoważny / podobny) może znaleźć się na innym niż faktura dokumencie, który będzie ściśle powiązany z przedmiotową dostawą, np. na tzw. delivery note (kwit przewozowy towarzyszący danej dostawie) - dokument ten Spółka również będzie gromadzić w celu udokumentowania WDT, lub

* przesłanego w formie elektronicznej (tj. w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do takiej wiadomości) potwierdzenia otrzymania towarów będących przedmiotem WDT. Takie potwierdzenie Spółka będzie otrzymywała z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta. Informacje zawarte w wiadomości e-mail (lub w załączniku do takiej wiadomości) będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację potwierdzanych dostaw - np. poprzez wskazanie powiązanych z dostawami numerów faktur lub dokumentów pn. delivery note.

Dodatkowo, w niektórych przypadkach, Spółka zamierza gromadzić pomocniczo dodatkową dokumentację, taką jak faktury dokumentujące usługi transportowe, potwierdzenia zapłaty za towar będący przedmiotem WDT, czy korespondencję mailową z odbiorcą towaru. Tego rodzaju dodatkowe dokumenty mogą dotyczyć wszystkich ww. wariantów (I-III). Nie jest jednak również wykluczone, że w danym przypadku pojawią się wyłącznie dokumenty wskazane w opisie poszczególnych wariantów powyżej, bez jakichkolwiek dodatkowych (np. wyłącznie faktura oraz oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towarów).

Spółka zaznacza również, że mogą się pojawić przypadki, w których opisane powyżej dokumenty będzie otrzymywała drogą elektroniczną.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano:

1. Na pytanie tut. Organu o treści: "W związku z informacją zawartą w opisie sprawy: "(...) WDT dokonywane będą wyłącznie na rzecz Kontrahentów, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego Kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (...)", należy wskazać:

Zainteresowany odpowiedział:

a. Kontrahenci będą podawać Wnioskodawcy swój właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych przed zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego.Uściślając powyższe Wnioskodawca wskazuje, że Kontrahenci będą podawać ww. numer przy rozpoczynaniu współpracy ze Spółką (co ma miejsce zawsze przed zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego, tj. dokonaniem dostawy i wystawieniem faktury dokumentującej WDT).

W toku kontynuowania współpracy Spółka będzie dokonywać również cyklicznej weryfikacji podanego przez Kontrahenta numeru w systemie VIES (VAT Information and Exchange System).

b. i c) Kontrahenci będą podawać Wnioskodawcy ww. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w sposób, który będzie umożliwiał potwierdzenie, że wiadomość ta została odebrana przez Wnioskodawcę.Spółka zamierza stosować następujące sposoby podawania jej ww. numeru przez Kontrahenta:

* wymiana poczty elektronicznej z Kontrahentem, w której wskaże on ww. numer (wiadomości e-mail będą wysyłane z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta); w niektórych wypadkach Kontrahent może załączać również do wiadomości kopię dokumentów rejestracyjnych potwierdzających nadany mu numer identyfikacyjny; * przesłane przez Kontrahenta zamówienie, które będzie zawierać komplet danych potrzebnych do wystawienia faktury - pośród których znajdzie się ww. numer identyfikacyjny. W zależności od danego Kontrahenta zamówienie może zostać dostarczone Spółce za pomocą specjalnego systemu informatycznego (EDI), faksu, bądź poprzez wiadomość e-mail wysłaną z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta.

Tak uzyskany numer identyfikacyjny (potwierdzony dodatkowo przez pracowników Spółki w drodze ww. cyklicznej weryfikacji w systemie VIES), jak zostało to wskazane w treści Wniosku, będzie podawany na fakturach dokumentujących dokonane WDT. Wnioskodawca wskazuje, że prawidłowość powyższego podejścia znajduje poparcie w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw z 5 lutego 2020 r. (druk sejmowy nr 208, dostęp 13 października 2020 r.: -https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/druk.xsp?nr= 208; dalej: "Uzasadnienie"), gdzie wskazano, że "Sposób, w jaki nabywca przekaże dostawcy swój numer VAT, przepisy dyrektywy 2018/1910 (oraz - w ślad za nią - projektowanej ustawy o VAT) pozostawiły uznaniu podatników biorących udział w danej transakcji. Będzie to zależne przede wszystkim od przyjętych przez zainteresowane strony metod współpracy i w związku z tym nie podlega żadnym szczególnym formalnym wymogom (na przykład obowiązkowi stosowania szczególnego dokumentu) określonym w ustawodawstwie krajowym. Powyższe wskazuje, że można tego dokonać za pomocą dowolnych środków umożliwiających udowodnienie, że wiadomość została odebrana przez dostawcę. W tym względzie wystarczy wymiana poczty elektronicznej. Również fakt, że dostawca podał numer VAT swojego klienta na fakturze, należy uznać jako sposób spełnienia ww. obowiązku.".

d. Spółka wskazuje, że sposób podania Wnioskodawcy przez Kontrahentów właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nie będzie podlegać szczególnym wymogom. Jak Wnioskodawca wskazał w odpowiedzi w zakresie pytań 1b) i 1c), sposób ten może różnić się w zależności od danego Kontrahenta - niemniej, każdorazowo będzie po

2. Ponadto, na pytanie tut. Organu o treści: "Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody wymienione w opisie sprawy, dotyczące dostaw towarów transportowanych z Polski do innych krajów Unii Europejskiej?", Wnioskodawca wskazał, że:

* dla dokumentacji objętej Wariantem I: przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca zasadniczo będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody wymienione w opisie sprawy, dotyczące dostaw towarów transportowanych z Polski do innych krajów Unii Europejskiej - zatem będzie spełniony warunek do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Gdyby jednak zdarzyła się sytuacja, w której Wnioskodawca nie zdoła zgromadzić przedmiotowej dokumentacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka zastosuje rozwiązania przewidziane w art. 42 ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy o VAT.

* dla dokumentacji objętej Wariantem II: przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca zasadniczo będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody wymienione w opisie sprawy, dotyczące dostaw towarów transportowanych z Polski do innych krajów Unii Europejskiej - zatem będzie spełniony warunek do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.Gdyby jednak zdarzyła się sytuacja, w której Wnioskodawca nie zdoła zgromadzić przedmiotowej dokumentacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka zastosuje rozwiązania przewidziane w art. 42 ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy o VAT.

* dla dokumentacji objętej Wariantem III: przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca zasadniczo będzie posiadał w swojej dokumentacji dowody wymienione w opisie sprawy, dotyczące dostaw towarów transportowanych z Polski do innych krajów Unii Europejskiej - zatem będzie spełniony warunek do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Gdyby jednak zdarzyła się sytuacja, w której Wnioskodawca nie zdoła zgromadzić przedmiotowej dokumentacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka zastosuje rozwiązania przewidziane w art. 42 ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy o VAT.

3. W odpowiedzi na pytanie o treści: "Czy składając informacje podsumowujące o dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, nie występują i nie wystąpią w przyszłości przesłanki negatywne, wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), nie dające prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% do tych dostaw?", Zainteresowany wskazał:

* dla dokumentacji objętej Wariantem I: wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w której składając informacje podsumowujące o dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie występują i nie wystąpią w przyszłości przesłanki negatywne wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT,

* dla dokumentacji objętej Wariantem II: wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w której składając informacje podsumowujące o dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie występują i nie wystąpią w przyszłości przesłanki negatywne wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT,

* dla dokumentacji objętej Wariantem III: wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w której składając informacje podsumowujące o dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie występują i nie wystąpią w przyszłości przesłanki negatywne wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, opisanych w Wariancie I powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT?

2. Czy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT?

3. Czy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT?

4. Czy, w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., faktura sprzedażowa dokumentująca WDT, na której wyszczególniony zostanie właściwy numer VAT UE nabywcy, będzie wystarczająca, w świetle art. 42 ustawy o VAT, do udokumentowania spełnienia warunku podania przez nabywcę ww. numeru dostawcy, co stanowi jedną z przesłanek do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT.

2. W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT.

3. W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r., dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, będą spełniać, w świetle art. 42 ustawy o VAT, warunki do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT.

4. W stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r. faktura sprzedażowa dokumentująca WDT, na której wyszczególniony zostanie właściwy numer VAT UE nabywcy, będzie wystarczająca, w świetle art. 42 ustawy o VAT, do udokumentowania spełnienia warunku podania przez nabywcę ww. numeru dostawcy, co stanowi jedną z przesłanek do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

1. Uwagi ogólne.

Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT.

Spółka pragnie wskazać, iż WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według stawki 0% VAT. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, przedstawiają się następująco.: "(...)

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11) "dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową".

Jak zostało podniesione w opisie sprawy, Spółka będzie dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), a Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE. Spółka spełniać będzie również warunek, o którym mowa w dodanym z dniem 1 lipca 2020 r. do ustawy o VAT art. 42 ust. 1a, tj. będzie składała prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym w celu stwierdzenia, czy Spółce będzie przysługiwać prawo do zastosowania 0% stawki VAT z tytułu realizowanych WDT, konieczna jest przede wszystkim analiza spełnienia pozostałych warunków, tj.: podania Spółce przez nabywcę właściwego numeru VAT UE (o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT) oraz właściwego udokumentowania WDT (na gruncie art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT). Kwestie te są przedmiotem dalszej części uzasadnienia.

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, omawianymi dowodami są:

* dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Z kolei zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami w przypadku transportu własnym środkiem transportu przez nabywcę lub sprzedawcę, są:

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że "w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie".

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 i 4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

* korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

* dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

* dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot "w szczególności"), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: "NSA"), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), w świetle której "jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem". Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że "dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Powyższa teza odnosi się również do normy art. 42 ust. 4 VATU (...)".

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 (w przypadku transportu towarów za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika) lub art. 42 ust. 4 ustawy o VAT (w przypadku użycia własnego środka transportu przez nabywcę), a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tych przepisach razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną.

Spółka zaznacza, że mogą się pojawić przypadki, w których opisane w Wariantach I, II, III dokumenty będzie otrzymywała drogą elektroniczną. W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: "z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem".

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR) stwierdził, że "Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy".

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r. (sygn. 0112- KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT) stwierdził, że "Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju".

* Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. (sygn. IBPP4/4512-191/15/EK) wskazał, iż "zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu w formie elektronicznej, skanem czy faxem".

Analogiczne stanowisko zaprezentowane zostało również w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lipca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-484/13-4/JK), interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 maja 2014 r. (sygn. ITPP3/443-98/14/MD), interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 marca 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-929/14-2/DS) oraz z dnia 18 lutego 2015 r. (sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR).

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, w przypadku otrzymywania przez nią drogą elektroniczną skanów dokumentów wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego, będą one stanowić dowód, o którym mowa odpowiednio w art. 42 ust. 3 lub 4 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

2. Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę.

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka będzie każdorazowo posiadać fakturę (lub jej kopię) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W niektórych przypadkach Spółka będzie gromadzić również podpisany przez odbiorcę towaru list przewozowy CMR. Natomiast w przypadkach, w których Spółka nie będzie posiadała tego dokumentu, będzie ona gromadzić inne, wskazane w opisach poszczególnych Wariantów dowody, które będą jednoznacznie potwierdzały wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Dodatkowo, w niektórych przypadkach, Spółka będzie w posiadaniu pomocniczej dokumentacji takiej jak np. potwierdzenia zapłaty za towar będący przedmiotem WDT czy korespondencja mailowa z odbiorcą towaru. W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych wariantów, będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r. o sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 (w przypadku transportu towarów za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika) lub art. 42 ust. 4 ustawy o VAT (w przypadku użycia własnego środka transportu przez nabywcę), a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tych przepisach (np. faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (przy czym mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego Spółka w szczególności wskazuje, że jej zdaniem brak w niektórych z przedstawionych wariantów podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a w przypadku użycia własnego środka transportu przez nabywcę - dokumentu zawierającego dane o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, łącznie jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowym listem przewozowym CMR podpisanym przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

Tym samym, w przypadku transportu towarów za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika, rozwiązanie to obejmie potwierdzenie odbioru towarów w sposób, o którym mowa wprost w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy o VAT, co w ocenie Spółki spełnia przesłankę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W ocenie Spółki wymieniona w tym wariancie dokumentacja upoważni ją do zastosowania stawki 0% VAT do WDT także w przypadkach, w których transport towarów będzie odbywał się przy użyciu własnego środka transportu nabywcy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieposiadanie przez niego jednego z dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT nie wyłącza prawa do zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych przez niego WDT. Spółka będzie bowiem w posiadaniu faktury dokumentującej WDT, która zawierać będzie zarówno dane Spółki oraz nabywcy, jak i specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, o której mowa wprost w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT. Dodatkowo Spółka będzie w posiadaniu listu przewozowego CMR podpisanego przez nabywcę w polu "przesyłkę otrzymano", będącego jednoznacznym potwierdzeniem dokonania dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE. Dokument ten będzie zatem stanowił dowód o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT. Tym samym zastosowana w ww. wariancie dokumentacja będzie spełniała przesłanki do zastosowania przez Spółkę stawki 0% do WDT.

Stanowisko, zgodnie z którym brak jednego z dokumentów o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT nie wyłącza prawa do zastosowania stawki 0% VAT do WDT w przypadku posiadania innych dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego UE (innym niż terytorium kraju), potwierdzają przykładowo następujące pisma organów skarbowych:

* Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2014 r. (o sygn. ILPP4/443-465/13-4/ISN) wskazała, że zarówno w sytuacji transportu towarów za pośrednictwem przewoźnika, jak i w przypadku transportu własnego nabywcy: "w przypadku trudności z uzyskaniem dowodów "podstawowych" Spółka będzie miała prawo zastosowania do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0%, ponieważ posiadać będzie: specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przesłane w formie e-maila zwrotnego lub w formie PDF na bezpieczny adres poczty elektronicznej "potwierdzenie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów" oraz korespondencję handlową z nabywcą, w tym jego zamówienie."

* Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 18 lutego 2015 r. (o sygn. IPTPP2/443-856/14-4/IR) wskazała, że wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 0% VAT do WDT w przypadku, w którym " (...) Spółka będzie posiadała dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 pkt 3 tj. specyfikację do każdego ładunku, jak również dokumenty o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy, tzn. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów, określenie towarów i ich ilość (faktura), potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę oraz dokumenty uzupełniające, o których mowa art. 42 ust. 11 ustawy".

Dodatkowo, w niektórych przypadkach Spółka będzie gromadzić także dodatkową dokumentację (np. korespondencję mailową z odbiorcą towaru), którą będzie spełniać funkcję pomocniczą w stosunku do gromadzonej przez Spółkę w tym wariancie dokumentacji.

Wariant II

W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W związku z faktem, że w ocenie Spółki dokument ten nie wypełnia samodzielnie wymogów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, Spółka uzupełni swoją dokumentację innym dowodem potwierdzającym jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego (innego niż terytorium kraju) - tj. oświadczeniem przewoźnika o dostarczeniu danego towaru pod wskazany adres, które - jak już Spółka wspominała w opisie zdarzenia przyszłego - pozwoli na jednoznaczną identyfikację dostawy i jej powiązanie z fakturą zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Taki dokument, w ocenie Spółki, spełnia wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. W związku z tym, w ocenie Spółki, dokumentowanie WDT fakturą zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz wspomnianym oświadczeniem przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres, będzie spełniało przesłankę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o której mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stanowisko to potwierdza przykładowo Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 lutego 2015 r. o sygn. IBPP4/443-627/14/BP, w której organ wskazał, że "w sytuacji gdy Wnioskodawca - zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym - dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę, specyfikację wysłanego towaru oraz potwierdzenie od przewoźnika o dostarczeniu towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim, należy uznać, że dokumenty te łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Możliwe jest bowiem, przyporządkowanie faktury i specyfikacji do oświadczenia spedytora".

Wariant III

W tym wariancie Spółka będzie dysponować fakturą zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, jednakże nie będzie w posiadaniu podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego CMR oraz dokumentu którym mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT. Zatem, podobnie jak w przypadku Wariantu II, Spółka zamierza uzupełnić dokumentację WDT dodatkowym dowodem.

W opisywanym przypadku Spółka będzie w posiadaniu oświadczenia Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem WDT, które może przyjąć formę:

* podpisu oraz stempla "the goods received" (lub równoznacznego) ze wskazaniem daty otrzymania dostawy. Podpis oraz stempel mogą znajdować się albo na fakturze, albo na innym dokumencie ściśle powiązanym z przedmiotową WDT. W opinii Spółki opisane "podbicie" przez Kontrahenta dokumentu powiązanego z daną dostawą pieczątką "the goods received", ze wskazaniem daty otrzymania towaru i podpisem, należy uznać za złożenie przez niego oświadczenia o odbiorze towarów będących przedmiotem WDT na terytorium innego państwa UE, lub

* przesłanego w formie elektronicznej (tj. w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do takiej wiadomości) potwierdzenia otrzymania towarów będących przedmiotem WDT. Takie potwierdzenie Spółka będzie otrzymywała z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta. Informacje zawarte w wiadomości e-mail (lub w załączniku do takiej wiadomości) będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację potwierdzanych dostaw - np. poprzez wskazanie powiązanych z dostawami numerów faktur lub dokumentów pn. delivery notę.

Tym samym powyższe dokumenty wprost wypełniają definicję dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT. W związku z tym, w ocenie Spółki, zarówno w przypadku transportu towarów za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika, jak i w przypadku użycia własnego środka transportu nabywcy, zostanie spełniony warunek do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie np. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

* W interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.l.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym "będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta" będzie on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

* W interpretacji indywidualnej z dnia 29 września 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: "Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (...) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail".

Ponadto Spółka wskazuje, że przedstawiona w Wariancie I argumentacja dotycząca przypadku transportu towarów przy użyciu własnego środka transportu nabywcy, znajduje zastosowanie również w Wariancie III, bowiem w tym wariancie Spółka również będzie w posiadaniu specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku oraz dodatkowego dowodu w postaci oświadczenia Kontrahenta o odbiorze towarów będących przedmiotem WDT.

3. Uwagi dot. tzw. pakietu.

Celem usprawnienia funkcjonowania wspólnego systemu VAT w zakresie transakcji transgranicznych, Unia Europejska opracowała pakiet zmian zwanych zbiorczo ".....". Składają się nań następujące akty prawne:

* Dyrektywa - termin jej implementacji to 1 stycznia 2020 r., jednakże w Polsce nastąpiło to dopiero z dniem 1 lipca 2020 r.; zmiany z niej wynikające, które mają znaczenie dla niniejszego wniosku (modyfikacja brzmienia art. 42 ust. 1 pkt 1, nowy art. 42 ust. 1a, są omawiane w innych częściach wniosku niż niniejsza;

* Rozporządzenie - wiąże ono w całości i jest bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym od dnia 1 stycznia 2020 r. Wprowadza ono m.in. domniemanie, że WDT zostało dokonane w wypadku, gdy podatnik posiadać będzie wskazane w nim expressis verbis dokumenty.

Zgodnie z Rozporządzeniem, domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w przypadku gdy podatnik dokonujący WDT posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Dokumenty uprawniające do skorzystania z ww. domniemania można podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* grupa A: dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

* grupa B:

* polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

* dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

* poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

W przypadku, gdy transport organizuje sprzedawca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), do skorzystania z domniemania wystarczające jest posiadanie dwóch dowodów z grupy A wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy, albo też jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B (również wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy).

W sytuacji, gdy za transport odpowiada nabywca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), poza posiadaniem ww. dowodów (tj. dwóch dowodów z grupy A, lub jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B), sprzedawca dla zastosowania stawki 0% posiadać musi również pisemne oświadczenie nabywcy, że towary zostały przetransportowane, wskazujące państwo UE przeznaczenia towarów (zawierające elementy określone w Rozporządzeniu). Oświadczenie takie powinno być dostarczone sprzedawcy do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Spółka wskazuje jednak, że w jej ocenie brak posiadania przez Spółkę dokumentacji, o której mowa w Rozporządzeniu, nie powoduje że nie jest ona uprawniona do zastosowania stawki 0% przy WDT. Spółka spełnia bowiem warunki dokumentacyjne zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT (o czym była mowa powyżej).

Zdaniem Spółki metody dokumentacji WDT, które zamierza stosować w celu opodatkowania stawką 0% VAT (Warianty I - III), nie stoją w sprzeczności z Rozporządzeniem. Zawarte w tym akcie prawnym regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają bowiem jedynie wzruszalne domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między krajami UE, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT. Domniemanie to nie wyłącza jednak możliwość zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z ustawą o VAT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w:

* treści komunikatu zamieszczonego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r., dotyczącego skutków prawnych opóźnienia w implementacji pakietu "...." i sposobu postępowania w okresie przejściowym (dostęp 24 lipca 2020 r.: https: (/www.gov.pl).....: "Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art. 45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Sytuacja taka nie ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy implementującej prawo unijne.";

* uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wdrażającej postanowienia Dyrektywy "...." (ustawa z dnia 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1106): "Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie.

* treści wyjaśnień do pakietu "...." opublikowanych przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Opodatkowania i Unii Celnej (...) (dostęp 24 lipca 2020 r. https://....: "Państwa członkowskie mają obowiązek stosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VAT innych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT, w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45a RW, mogą być nadal stosowane."

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lutego 2020 r. sygn. 0112- KDIL1-3.4012.522.2019.1.AKR;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2020 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.9.2020.1.PC;

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50.2020.l.PJ.

4. Posiadanie i podanie przez nabywcę właściwego numeru VAT UE

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2020 r., jednym z warunków do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT jest dokonanie przez podatnika dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy numer VAT UE, który nabywca podał podatnikowi.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka będzie dokonywała WDT wyłącznie na rzecz nabywców posiadających właściwy numer VAT UE. Jednakże Spółka wskazuje, że przepisy ustawy o VAT nie zawierają szczegółowych regulacji w kwestii sposobu podawania tego numeru przez nabywcę. W związku z tym, w ocenie Spółki, ustawodawca pozostawił podatnikom swobodę w wyborze środków zmierzających do spełnienia tego warunku.

W celu spełnienia omawianej przesłanki, Spółka zamierza pozyskiwać od danego Kontrahenta właściwy numer VAT UE przed powstaniem obowiązku podatkowego (zasadniczo - wystawienie faktury) i umieszczać go na fakturze dokumentującej WDT dokonaną na jego rzecz. W ocenie Wnioskodawcy działanie to jednoznacznie dowodzi temu, że nabywca podał Spółce właściwy numer VAT UE.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw z 5 lutego 2020 r. (druk sejmowy nr 208, dostęp 24 lipca 2020 r.: https....). W przedmiotowym uzasadnieniu wskazano, że "Sposób, w jaki nabywca przekaże dostawcy swój numer VAT, przepisy dyrektywy 2018/1910 (oraz - w ślad za nią - projektowanej ustawy o VAT) pozostawiły uznaniu podatników biorących udział w danej transakcji. Będzie to zależne przede wszystkim od przyjętych przez zainteresowane strony metod współpracy i w związku z tym nie podlega żadnym szczególnym formalnym wymogom (na przykład obowiązkowi stosowania szczególnego dokumentu) określonym w ustawodawstwie krajowym. Powyższe wskazuje, że można tego dokonać za pomocą dowolnych środków umożliwiających udowodnienie, że wiadomość została odebrana przez dostawcę. W tym względzie wystarczy wymiana poczty elektronicznej. Również fakt, że dostawca podał numer VAT swojego klienta na fakturze, należy uznać jako sposób spełnienia ww. obowiązku. W odniesieniu do momentu, w którym nabywca musi przekazać informację o swoim numerze VAT - co do zasady i w normalnych okolicznościach obrotu gospodarczego - wiadomość ta powinna być przekazana przed zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego, aby móc ocenić, czy podatek VAT od danej transakcji będzie podlegał rozliczeniu czy też nie (gdyż zastosowana zostanie stawka VAT 0%)".

Powyższe stanowisko potwierdziło również kilkukrotnie Ministerstwo Finansów w raporcie z konsultacji publicznych do ww. projektu ustawy (źródło jw., druk sejmowy nr 208).

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach od I do III, przy jednoczesnym umieszczeniu na fakturze właściwego numeru VAT nabywcy, spełniają warunki do opodatkowania ich stawką 0% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz.Urz.UE.L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

ii. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

ii. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

iii. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem 2018/1912 nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2020 r., wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ustawy, obowiązującego od dnia 1 lipca 2020 r., stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 - chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

4. (uchylony) - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest "łączne" posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy będzie uprawniało - również w brzmieniu stosowanym od dnia 1 lipca 2020 r. do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej, zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka dokonuje i będzie dokonywać na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy. WDT dokonywane będą wyłącznie na rzecz Kontrahentów, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego Kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Wnioskodawca zamierza wskazywać przedmiotowy numer na fakturze dokumentującej WDT. Miejscem rozpoczęcia transportu towarów będących przedmiotem WDT zawsze będzie terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach opisanych dostaw, towary mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnych środków transportu Kontrahentów, jak i za pośrednictwem zewnętrznych przewoźników, tj. firm kurierskich/spedycyjnych. Informacje o dokonywanych WDT Spółka będzie wykazywać w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Wnioskodawca, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, zamierza gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. Dokumentacja w odniesieniu do transakcji WDT występuje w następujących wariantach:

* Wariant I - towary będące przedmiotem WDT mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta, jak i za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

* międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru.

* Wariant II - towary będące przedmiotem WDT będą transportowane za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,

* oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy.

* Wariant III - towary będące przedmiotem WDT mogą być transportowane zarówno przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta, jak i za pośrednictwem zewnętrznego przewoźnika. Spółka będzie w posiadaniu:

* faktury (lub jej kopii), wystawionej przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

* oświadczenia Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem WDT, które może przyjąć dwojaką formę: - podpisu oraz pieczątki "the goods received" (w j. pol. "towary otrzymano") wraz ze wskazaniem daty ich otrzymania, które Kontrahent umieści na fakturze. lub przesłanego w formie elektronicznej (tj. w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do takiej wiadomości) potwierdzenia otrzymania towarów będących przedmiotem WDT.

Dodatkowo, w niektórych przypadkach, Spółka zamierza gromadzić pomocniczo dodatkową dokumentację, taką jak faktury dokumentujące usługi transportowe, potwierdzenia zapłaty za towar będący przedmiotem WDT, czy korespondencję mailową z odbiorcą towaru. Tego rodzaju dodatkowe dokumenty mogą dotyczyć wszystkich ww. wariantów (I-III). Nie jest jednak również wykluczone, że w danym przypadku pojawią się wyłącznie dokumenty wskazane w opisie poszczególnych wariantów powyżej, bez jakichkolwiek dodatkowych (np. wyłącznie faktura oraz oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towarów). Mogą pojawić się również przypadki, w których opisane powyżej dokumenty Spółka będzie otrzymywała drogą elektroniczną.

Kontrahenci będą podawać Wnioskodawcy dla transakcji wewnątrzwspólnotowych właściwy i ważny numer identyfikacyjny przy rozpoczynaniu współpracy ze Spółką (co ma miejsce zawsze przed zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego, tj. dokonaniem dostawy i wystawieniem faktury dokumentującej WDT). W toku kontynuowania współpracy Spółka będzie dokonywać również cyklicznej weryfikacji podanego przez Kontrahenta numeru w systemie VIES (VAT Information and Exchange System). Kontrahenci będą podawać Wnioskodawcy ww. właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w sposób, który będzie umożliwiał potwierdzenie, że wiadomość ta została odebrana przez Wnioskodawcę. Spółka zamierza stosować następujące sposoby podawania jej ww. numeru przez Kontrahenta: - wymiana poczty elektronicznej z Kontrahentem, w której wskaże on ww. numer (wiadomości e-mail będą wysyłane z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta), w niektórych wypadkach Kontrahent może załączać również do wiadomości kopię dokumentów rejestracyjnych potwierdzających nadany mu numer identyfikacyjny; - przesłanie przez Kontrahenta zamówienia, które będzie zawierać komplet danych potrzebnych do wystawienia faktury - pośród których znajdzie się ww. numer identyfikacyjny. W zależności od danego Kontrahenta zamówienie może zostać dostarczone Spółce za pomocą specjalnego systemu informatycznego (EDI), faksu, bądź poprzez wiadomość e-mail wysłaną z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta. Tak uzyskany numer identyfikacyjny (potwierdzony dodatkowo przez pracowników Spółki w drodze cyklicznej weryfikacji w systemie VIES), będzie podawany na fakturach dokumentujących dokonane WDT.

Wnioskodawca przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy zasadniczo będzie posiadał w swojej dokumentacji objętej Wariantem I, II oraz III dowody dotyczące dostaw towarów transportowanych z Polski do innych krajów Unii Europejskiej. Zatem - jak wskazał Wnioskodawca - będzie spełniony warunek do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy. Gdyby jednak zdarzyła się sytuacja, w której Wnioskodawca nie zdoła zgromadzić przedmiotowej dokumentacji objętej Wariantem I, II oraz III przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka w zakresie dokumentacji objętej ww. Wariantem I, II oraz III zastosuje rozwiązania przewidziane w art. 42 ust. 12 pkt 2 oraz ust. 12a ustawy. Ponadto - jak wskazano w opisie sprawy - wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w której składając informacje podsumowujące o dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów nie występują i nie wystąpią w przyszłości przesłanki negatywne wynikające z art. 42 ust. 1a ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w:

* Wariancie I: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, - międzynarodowy list przewozowy CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru,

* Wariancie II: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, - oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy,

* Wariancie III: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku; - oświadczenie Kontrahenta o otrzymaniu towarów będących przedmiotem WDT, które może przyjąć dwojaką formę: - podpisu oraz pieczątki "the goods received" (w j. pol. "towary otrzymano") wraz ze wskazaniem daty ich otrzymania, które Kontrahent umieści na fakturze; - lub przesłanego w formie elektronicznej (tj. w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do takiej wiadomości) potwierdzenia otrzymania towarów będących przedmiotem WDT;

stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów I, II i III (objętych odpowiednio zakresem pytań nr 1, 2 i 3 wniosku ORD-IN), będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W konsekwencji, w przypadku spełnienia pozostałych warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy i niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 42 ust. 1a ustawy, ww. dokumenty opisane w Wariancie I, II i III będą uprawniały Wnioskodawcę - w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r. - do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla ww. wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Jednocześnie, jak już wcześniej wskazano, Wnioskodawca będzie dokonywał WDT wyłącznie na rzecz Kontrahentów, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla danego Kontrahenta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który Kontrahenci będą podawać Wnioskodawcy przy rozpoczynaniu współpracy ze Spółką (co ma miejsce zawsze przed zdarzeniem powodującym powstanie obowiązku podatkowego, tj. dokonaniem dostawy i wystawieniem faktury dokumentującej WDT). Będzie to odbywać się za pomocą wymiany poczty elektronicznej z Kontrahentem, w której wskaże on ww. numer (wiadomości e-mail będą wysyłane z oficjalnego konta poczty elektronicznej Kontrahenta), jak również w oparciu o przesłane przez Kontrahenta zamówienie, które będzie zawierać komplet danych potrzebnych do wystawienia faktury.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że faktura sprzedażowa dokumentująca WDT będzie wystarczająca, dla spełnienia warunku podania przez nabywcę ww. numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, stanowiącego jedną z przesłanek określonych w art. 42 ust. 1 ustawy - w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r. - do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że to czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej przeprowadzonej przez właściwy organ pierwszej instancji, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisu sprawy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku wyroków sądów, tut. Organ wyjaśnia, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądów nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

W analogiczny sposób tut. Organ odnosi się do powołanych przez Spółkę interpretacji, gdyż zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. W związku z tym powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.