0113-KDIPT1-2.4012.532.2018.2.PRP - Wyłączenie z VAT wniesienia do spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 czerwca 2018 r. (data wpływu 16 lipca 2018 r.), uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wkładu niepieniężnego oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na wniesieniu ww. wkładu niepieniężnego do Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wkładu niepieniężnego oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na wniesieniu ww. wkładu niepieniężnego do Spółki oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z przedmiotową transakcją. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 sierpnia 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku złożonym przez:

* Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią...,

* Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:. Sp. z o.o. Sp.k.,

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną będącą przedsiębiorcą, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest produkcja i dystrybucja wyrobów kosmetycznych i toaletowych. Działalność Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem liniowym. Prowadzi ona pełną księgowość.

Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania jest Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: "Spółka"). Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.), w którego skład wchodzą m.in.:

a. Oznaczenie indywidualizujące to przedsiębiorstwo wraz z oznaczeniem graficznym;

b. Własność ruchomości, w tym urządzeń technologicznych, wyposażenia budynków (ale bez samych budynków);

c. Wszystkie wierzytelności z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;

d. Własność surowców, półproduktów, produktów i wyrobów gotowych, środków transportu, materiałów oraz wartości niematerialne i prawne;

e. Tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, goodwill, renoma i doświadczenie, baza klientów;

f. Prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę;

g. Prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, leasingu.

Z wniesienia wyłączono własność nieruchomości, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawczyni. Nieruchomość będzie przedmiotem najmu, a Wnioskodawczyni (w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej) będzie zajmować się jej wynajmem.

W wykonaniu wniesienia ww. wkładu niepieniężnego, Wnioskodawczyni przeniesie własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę.

Po dokonaniu przedmiotowego wniesienia, Spółka zacznie wykonywać działalność gospodarczą (będzie kontynuować działalność nabytego przedsiębiorstwa).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka (Zainteresowany niebędący stroną postępowania) nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wkład niepieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, z późn. zm.). Wkład niepieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki będzie wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. W związku z faktem, iż przedmiotem wniesienia będzie wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, Wnioskodawczyni wskazała na czym polega każde ww. wyodrębnienie:

Wnioskodawczyni poza wskazaną w opisie sprawy działalnością gospodarczą prowadzi działalność gospodarczą również w innym zakresie, tj. sprzedaż hurtowa perfum i kosmetyków; sprzedaż hurtowa zegarków, zegarów i biżuterii; sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana; pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna gazet i artykułów piśmiennych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna wyrobów medycznych, włączając ortopedyczne, prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna kosmetyków i artykułów toaletowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna zegarków, zegarów i biżuterii prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach; sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet; pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami; działalność agencji reklamowych; pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej niesklasyfikowane; fryzjerstwo i pozostałe zabiegi kosmetyczne.

Wnioskodawczyni nie świadczy usług najmu, leasingu. Wnioskodawczyni zamierza wynająć nieruchomość, o której mowa we wniosku, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Ww. wkład niepieniężny będzie wykorzystywany przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wkład niepieniężny opisany w stanie faktycznym wniosku, wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa i tym samym jest wyłączony z ustawy o VAT?

2. Jeżeli ww. wkład niepieniężny, wbrew faktom, byłby uznany przez Organ jako podlegający ustawie o VAT, to czy Spółka mogłaby obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z przedmiotowej transakcji?

Zdaniem Zainteresowanych:

Ad. 1.

Ww. wkład niepieniężny wniesiony przez Zainteresowaną do Spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c. - fakt wyłączenia nieruchomości nie oznacza, że aport nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa) i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl przepisu art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e, zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Zainteresowana wnosi do Spółki wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.) oraz przenosi własność przedmiotowego przedsiębiorstwa na Spółkę.

Dodatkowo, stwierdzić należy, iż fakt wyłączenia nieruchomości z przedmiotu wkładu nie oznacza, że aport nie jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. Potwierdza to orzecznictwo, m.in. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 listopada 2009 r. (I SA/Gd 494/09) - "w ocenie organu podatkowego "trudno mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy w jej skład nie wchodzi żadna nieruchomość ani tytuł prawny do nieruchomości". W ocenie Sądu takie stanowisko nie znajduje uzasadnienia. (...) część przedsiębiorstwa ma charakter zorganizowany, gdy zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych niezawierający praw do nieruchomości może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące te zadania". W podobnym tonie wypowiedział się WSA w Poznaniu (wyrok z dnia 21 kwietnia 2010 r., I SA/Po 132/10).

Zdaniem Zainteresowanej, nie ulega wątpliwości, że w przedmiotowym wypadku aport ma charakter zorganizowany i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo wykonujące określone zadania.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść przepisu art. 6 ustawy, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dlatego stanowisko Zainteresowanej przedstawione powyżej jest prawidłowe.

Ad.2.

Jeżeli ww. wkład niepieniężny, wbrew faktom, byłby uznany przez Organ jako podlegający ustawie o VAT, Spółka mogłaby obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z przedmiotowej transakcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie ulega wątpliwości, iż przedmiotowy wkład niepieniężny będzie wykorzystywany przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych.

Co więcej, w przypadku uznania przez Organ, że wkład nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa (a co za tym idzie, że transakcja jego zbycia nie będzie wyłączona z ustawy o VAT) - nie znajdzie zastosowania przepis art. 88 ust. 3a pkt 2, w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku, gdy transakcje nimi udokumentowane nie podlegają opodatkowaniu lub są zwolnione od podatku.

W związku z powyższym, Spółka byłaby uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z przedmiotowej transakcji.

Dlatego stanowisko Zainteresowanego przedstawione powyżej jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi przepis art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ww. regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. W myśl tego przepisu, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca, i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z kolei w myśl art. 2 pkt 27e ustawy - przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku TSUE w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, ze regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

O tym, czy nastąpi zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Zainteresowana, będąca stroną postępowania, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej przez Zainteresowaną działalności jest produkcja i dystrybucja wyrobów kosmetycznych i toaletowych. Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania jest Sp. z o.o. Sp.k. (dalej: "Spółka"). Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej. Zainteresowana planuje wnieść do Spółki wkład niepieniężny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa (stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ k.c.), w którego skład wchodzą m.in.:

a. Oznaczenie indywidualizujące to przedsiębiorstwo wraz z oznaczeniem graficznym;

b. Własność ruchomości, w tym urządzeń technologicznych, wyposażenia budynków (ale bez samych budynków);

c. Wszystkie wierzytelności z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;

d. Własność surowców, półproduktów, produktów i wyrobów gotowych, środków transportu, materiałów oraz wartości niematerialne i prawne;

e. Tajemnice przedsiębiorstwa, know-how, goodwill, renoma i doświadczenie, baza klientów;

f. Prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę;

g. Prawa i obowiązki wynikające z umów najmu, leasingu.

Z wniesienia wyłączono własność nieruchomości, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza Zainteresowanej. Przedmiotowa nieruchomość będzie przedmiotem najmu na rzecz ww. Spółki w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowaną. Po dokonaniu przedmiotowego wniesienia, Spółka zacznie wykonywać działalność gospodarczą (będzie kontynuować działalność nabytego przedsiębiorstwa). Wkład niepieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny. Wkład niepieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki będzie wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Odnosząc się zatem do okoliczności sprawy stwierdzić należy, że jakkolwiek Wnioskodawczyni wskazała, że wkład niepieniężny wniesiony przez Wnioskodawczynię do Spółki stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, to jednak przedmiotem wniesienia nie jest przedsiębiorstwo, lecz wydzielona część przedsiębiorstwa. Jak wynika bowiem z opisu sprawy z wniesienia wyłączono własność nieruchomości, gdzie prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawczyni. Nieruchomość, o której mowa, będzie przedmiotem najmu na rzecz ww. Spółki w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowaną.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro wkład niepieniężny wniesiony przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania do Spółki stanowi organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, to uznać należy ww. zespół składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, czynność wniesienia ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa do Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Z uwagi na okoliczność, iż tut. Organ uznał czynność wniesienia ww. wkładu niepieniężnego za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, brak podstaw do udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.