0113-KDIPT1-2.4012.484.2021.1.IR - Podstawa opodatkowania z tytułu przemieszczenia towarów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 30 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu przemieszczenia towarów jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania z tytułu przemieszczenia towarów jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

....... spółka cywilna.............. (dalej jako: "Spółka") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego i detalicznego odzieżą.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje nabyć towarów handlowych z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży od kontrahentów posiadających siedzibę w Chinach. Transakcje zakupu są dokumentowane fakturami wystawianymi w walucie obcej - USD. Towary wprowadzane są na terytorium Unii Europejskiej poprzez port w Hamburgu (Niemcy). Odprawy celnej towarów w porcie dokonuje agencja celna - podmiot niemiecki, podatnik podatku od wartości dodanej, działający na zlecenie spółki jako przedstawiciel fiskalny (dalej jako: "przedstawiciel"). Następnie towary po odprawie celnej transportowane są z terytorium Niemiec na terytorium kraju.

Przedstawiciel nie wystawia na rzecz Spółki faktur dokumentujących dostawy towarów, gdyż te są własnością Spółki. Faktury wystawiane przez przedstawiciela obejmują jedynie należności związane z obsługą i rozliczeniem importu towarów w Niemczech. Natomiast po stronie Spółki rozpoznawane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT w terminie nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (art. 20 ust. 5 ustawy o VAT).

W przypadku niektórych transakcji Niemiecki Urząd Celny (dalej jako: "Urząd") zakwestionował deklarowaną w zgłoszeniu celnym wartość towaru (wartość transakcyjną z faktur zakupu) i oszacował wartość towaru według własnej wyceny oraz naliczył cło od tejże wyższej wartości. Spółka była obowiązana tak naliczone (od wyższej podstawy) cło zapłacić, co uczyniła za pośrednictwem przedstawiciela.

Przedstawiciel celny dokonujący odprawy w imieniu Spółki wykazał wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski o wartości przyjętej z niemieckich dokumentów celnych (SAD) tj. według zawyżonej wartości towaru (przyjętej przed Urząd wg własnej wyceny) oraz wartości cła naliczonego od tejże zawyżonej wartości towaru.

Spółka ustaliła wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru poprzez zsumowanie wartości towaru wynikającej z faktury od dostawcy z Chin w przeliczeniu z USD na PLN z wartością cła obliczonego i zapłaconego od wyższej (oszacowanej przez Urząd) podstawy w przeliczeniu z EUR na PLN.

Od powyższych odpraw celnych Spółka złożyła odwołania załączając stosowne dokumenty (zamówienia, potwierdzenia przelewów do Chin itp...). W wyniku analizy przedłożonej dokumentacji Urząd zmienił stanowisko dokonując korekty obliczeń należnego cła przyjmując, iż prawidłowa wartość podstawy naliczania cła to wartość transakcyjna towaru wynikająca z Chińskiej faktury zakupu, a nie wartość oszacowana przez Urząd. W następstwie dla Spółki została wystawiona nota uznaniowa, a nadpłacone cło (różnica) zostało zwrócone na rachunek bankowy Spółki. Na podstawie otrzymanego zwrotu nadpłaconego cła Spółka dokonała korekty WNT tj. pomniejszyła wartość WNT o wartość zwróconego cła. Korekty dokonano w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy z tyt. WNT, a nie w miesiącu otrzymania zwrotu pieniędzy na rachunek bankowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo ustaliła wartość WNT od opisanej transakcji jako sumę wartości towaru z faktury zakupu wystawionej przez Chińskiego dostawcę przeliczonego z USD na PLN oraz wartości obliczonego i zapłaconego (zawyżonego) cła wg dokumentu SAD przeliczonego z EUR na PLN, a po otrzymaniu faktycznego zwrotu różnicy nadpłaconego cła dokonała korekty rozliczenia WNT, pomniejszając wartość WNT o wartość nadpłaconego cła?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą "przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika".

Artykuł 20 ust. 5 ustawy stanowi, że "w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9".

Artykuł 29 ust. 1 ustawy stanowi, że "podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku".

Artykuł 31 ust. 1 i 2 pkt 1 stanowią, że "podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku".

W związku z tym biorąc pod uwagę cyt. przepisy przyjąć należy, że Spółka prawidłowo ustaliła wartość WNT od opisanej transakcji zakupu uwzględniając nie tylko wartość towaru ale również wartość (zawyżonego) cła naliczonego wg dokumentu SAD od wyższej (oszacowanej przez Urząd) podstawy, gdyż takie kwoty wynikały z posiadanych przez Spółkę dokumentów na dzień powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia. W późniejszym okresie Spółka otrzymała notę uznaniową oraz fizyczny zwrot niesłusznie zapłaconego cła i dokonała korekty wartości WNT o wartość zwróconego (nadpłaconego) cła. Korekty dokonano w rozliczeniu za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy z tyt. WNT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu ww. podatkiem podlega:

Przez terytorium kraju, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, (...).

Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa trzeciego, zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy, rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Ustawa traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów także sytuację, w której podatnik przemieszcza towary należące do jego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

I tak, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 11 ust. 1 ustawy).

Natomiast art. 12 ust. 1 ustawy określa zamknięty katalog sytuacji, w których przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (zastrzeżenia te nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Jak wynika z przepisu art. 11 ust. 1 ustawy, do transakcji uznawanych za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem zaliczane jest także przemieszczenie towarów własnych podatnika z kraju członkowskiego na terytorium kraju. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce, gdy towary zostały pozyskane w innym państwie członkowskim, z którego rozpoczyna się transport lub wysyłka. Dopuszczalny jest każdy sposób pozyskania, zarówno pierwotny, jak i pochodny. Mogą to zatem być towary wytworzone, wydobyte, nabyte lub zaimportowane na terytorium Unii Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie handlu hurtowego i detalicznego odzieżą. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje nabyć towarów handlowych z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży od kontrahentów posiadających siedzibę w Chinach. Transakcje zakupu są dokumentowane fakturami wystawianymi w walucie obcej - USD. Towary wprowadzane są na terytorium Unii Europejskiej poprzez port w Hamburgu (Niemcy). Odprawy celnej towarów w porcie dokonuje agencja celna - podmiot niemiecki, podatnik podatku od wartości dodanej, działający na zlecenie Spółki jako przedstawiciel fiskalny. Następnie towary po odprawie celnej transportowane są z terytorium Niemiec na terytorium kraju. Przedstawiciel nie wystawia na rzecz Spółki faktur dokumentujących dostawy towarów, gdyż te są własnością Spółki. Po stronie Spółki rozpoznawane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy.

W przypadku niektórych transakcji Niemiecki Urząd Celny zakwestionował deklarowaną w zgłoszeniu celnym wartość towaru (wartość transakcyjną z faktur zakupu) i oszacował wartość towaru według własnej wyceny oraz naliczył cło od tejże wyższej wartości. Spółka była obowiązana tak naliczone (od wyższej podstawy) cło zapłacić, co uczyniła za pośrednictwem przedstawiciela.

Przedstawiciel celny dokonujący odprawy w imieniu Spółki wykazał wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z terytorium Niemiec na terytorium Polski o wartości przyjętej z niemieckich dokumentów celnych (SAD) tj. według zawyżonej wartości towaru (przyjętej przed Urząd wg własnej wyceny) oraz wartości cła naliczonego od tejże zawyżonej wartości towaru.

Spółka ustaliła wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru poprzez zsumowanie wartości towaru wynikającej z faktury od dostawcy z Chin z wartością cła obliczonego i zapłaconego od wyższej (oszacowanej przez Urząd) podstawy.

Od powyższych odpraw celnych Spółka złożyła odwołania załączając stosowne dokumenty. W wyniku analizy przedłożonej dokumentacji Urząd zmienił stanowisko dokonując korekty obliczeń należnego cła przyjmując, iż prawidłowa wartość podstawy naliczania cła, to wartość transakcyjna towaru wynikająca z chińskiej faktury zakupu, a nie wartość oszacowana przez Urząd. W następstwie powyższego dla Spółki została wystawiona nota uznaniowa, a nadpłacone cło (różnica) zostało zwrócone na rachunek bankowy Spółki. Na podstawie otrzymanego zwrotu nadpłaconego cła Spółka dokonała korekty WNT tj. pomniejszyła wartość WNT o wartość zwróconego cła.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania uznać należy, że w przedmiotowej sprawie czynności przemieszczenia towarów handlowych (odzieży) z terytorium Niemiec na terytorium Polski - jak wskazał Wnioskodawca - stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy.

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17 (art. 30a ust. 1 ustawy).

W myśl art. 30a ust. 2 ustawy do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

Ustawodawca dokonał podziału wydatków zwiększających podstawę opodatkowania na dwie grupy. W pierwszej grupie wydatków (z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów są podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku.

Wymienione ww. przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zwiększają wydatki - podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy.

Drugą grupę wydatków (z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania m.in. z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowią wydatki pobierane przez dostawcę w związku z realizacją umowy kupna-sprzedaży, które ostatecznie "przerzucane" są na nabywcę.

Wobec powyższego podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, stanowi cena nabycia towaru. Jest to zatem wartość, jaka znajduje się na rachunku wystawionym przez sprzedającego, zwiększona o podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, związane z nabyciem towarów (z wyjątkiem kwoty podatku) oraz o wymienione w art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy koszty dodatkowe.

Zatem zapłacone przez Wnioskodawcę cło stanowi element zwiększający podstawę opodatkowania literalnie wskazany w art. 29a ust. 2 pkt 1 ustawy.

Przy czym zaznaczyć należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy - jak wskazał Wnioskodawca - Niemiecki Urząd Celny zakwestionował deklarowaną w zgłoszeniu celnym wartość towaru (wartość transakcyjną z faktur zakupu) i oszacował wartość towaru według własnej wyceny oraz naliczył cło od tejże wyższej wartości. Następnie w wyniku analizy przedłożonej dokumentacji Urząd Celny zmienił stanowisko dokonując korekty obliczeń należnego cła przyjmując, iż prawidłowa wartość podstawy naliczania cła, to wartość transakcyjna towaru wynikająca z faktury zakupu wystawionej przez kontrahenta z Chin. W następstwie powyższego dla Spółki została wystawiona nota uznaniowa, a nadpłacone cło (różnica) zostało zwrócone na rachunek bankowy Spółki.

W świetle powyższego uznać należy, że Spółka prawidłowo ustaliła wartość podstawy opodatkowania z tytułu przemieszczenia towarów jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uprzednio zaimportowanych na terytorium Niemiec sumując wartości towaru z faktury zakupu wystawionej przez Chińskiego dostawcę oraz cła w wysokości ustalonej przez Urząd Celny kraju importu. Jednocześnie w związku z późniejszą korektą dokonanych przez Urząd Celny obliczeń należnego cła i otrzymanym przez Spółkę zwrotem nadpłaconego cła, Wnioskodawca był uprawniony do skorygowania o tą wartość postawy opodatkowania ww. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności dotyczące okresu rozliczeniowego, w którym Wnioskodawca winien dokonać korekty WNT oraz sposobu przeliczania waluty obcej na złote, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.