0113-KDIPT1-2.4012.361.2018.4.JSZ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem udziału w nieruchomości oraz terminu odliczenia ww. podatku naliczonego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismami z dnia 21 maja 2018 r. (data wpływu 23 maja 2018 r.), z dnia 29 maja 2018 r. (data wpływu 29 maja 2018 r.) oraz z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 11 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem udziału w nieruchomości oraz terminu odliczenia ww. podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem udziału w nieruchomości oraz terminu odliczenia ww. podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 21 maja 2018 r., z dnia 29 maja 2018 r. oraz z dnia 11 czerwca 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie postawionego pytania, przedstawienie własnego stanowiska oraz kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, w związku z uzyskiwaniem przychodów z najmu niebędącego działalnością gospodarcza, zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, i współwłaściciel w 1/2 części nieruchomości nabył na podstawie ugody sądowej od drugiego współwłaściciela, również czynnego podatnika VAT, jego udział wynoszący także 1/2 części w tejże nieruchomości stanowiącej grunt zabudowany budynkiem mieszkalno-użytkowym o łącznej powierzchni całkowitej 1532,60 m². Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1.068,26 m², w tym powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych 785,24 m², a powierzchnia usługowa 283,02 m². Budynek mieszkalno-użytkowy jest nowowybudowanym budynkiem, posiada odbiór z Nadzoru Budowlanego i żaden z lokali nie został jeszcze ani formalnie wyodrębniony do odrębnych ksiąg wieczystych, ani sprzedany, ani zasiedlony. W budynku mieszkalno-użytkowym znajduje się łącznie 21 lokali mieszkalnych (przy czym żaden lokal mieszkalny nie ma powierzchni większej od 150 m²) oraz powierzchnia usługowa, w której nie zostały wyodrębnione oddzielne lokale użytkowe. Dla potrzeb ustalenia wartości ugody strony opierały się na wycenie przygotowanej przez niezależnego rzeczoznawcę. Zgodnie z przeprowadzoną przez rzeczoznawcę wyceną nieruchomości wartość lokali mieszkalnych stanowi 79%, a wartość powierzchni usługowej 21% całkowitej wartości nieruchomości. W ugodzie sądowej strony określiły, że podatek VAT wobec powyższej proporcji zostanie naliczony w ten sposób, że od 79% procent całkowitej wartości ugody netto (stanowiącej wartość lokali mieszkalnych) w stawce 8% zaś od 21% (stanowiącej wartość powierzchni usługowej) w stawce 23%.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że od momentu nabycia nieruchomości prowadzona na niej była inwestycja polegająca na wybudowaniu bloku mieszkalnego, która została zakończona i wkrótce rozpocznie się sprzedaż lokali mieszkalnych i powierzchni usługowej.

Nieruchomość, o której mowa we wniosku, wykorzystywana będzie przez Wnioskodawcę, do czynności sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu "Czy faktura dokumentująca nabycie przez Wnioskodawcę udziału w ww. nieruchomości w związku z ugodą sądową, będzie dotyczyła czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, niekorzystającej ze zwolnienia od podatku VAT?" Wnioskodawca odpowiedział: Faktura dokumentująca nabycie przez Wnioskodawcę 50% udziału w ww. nieruchomości w związku z ugodą sądową, dotyczy czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Pozostały udział 50% w nieruchomości Wnioskodawca zakupił w 2014 r. odliczając naliczony podatek VAT. Czynność i zasadność odliczenia została skontrolowana przez Urząd Skarbowy.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu "Czy faktura dokumentująca nabycie udziału w przedmiotowej nieruchomości w związku z ugodą sądową, nie będzie dotyczyła czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?" Wnioskodawca odpowiedział: faktura dokumentująca nabycie przez Wnioskodawcę udziału w ww. nieruchomości w związku z ugodą sądową, dotyczy czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z zaświadczeniem Urzędu Statystycznego w... - nieruchomość mieści się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122 "Budynki o trzech i więcej mieszkaniach".

Wnioskodawca składa kwartalne deklaracje podatkowe (VAT-7K). Wnioskodawca otrzymał fakturę z dnia 26 kwietnia 2018 r. dokumentującą nabycie 50% udziału w przedmiotowej nieruchomości w związku z ugodą sądową w dniu 27 kwietnia 2018 r. Obowiązek podatkowy w stosunku do czynności udokumentowanej ww. fakturą powstał w 4/2018, bowiem cała kwota netto i VAT wynikająca z faktury sprzedawcy została zapłacona w 4/2018 r.

Nadto Wnioskodawca wskazał, że kontrola trwała w dniach 22-24 lipca 2014 r. Kontrola dotyczyła zasadności zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku VAT. Kontrola zakończyła się sporządzeniem protokołu z kontroli i zwrotem wnioskowanej w deklaracji kwoty podatku VAT. Protokół z kontroli został doręczony w dniu 24 lipca 2014 r. W toku przeprowadzonych czynności kontrolnych w zakresie wynikającym z upoważnienia do kontroli, na podstawie okazanych przez kontrolowanego dokumentów i zebranych materiałów dowodowych na dzień zakończenia kontroli nie stwierdzono przekroczenia przepisów wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. W wyniku kontroli Wnioskodawca nie dokonywał korekt deklaracji. W przedmiotowej sprawie nie było prowadzone postępowanie podatkowe (w załączeniu skan protokołu z kontroli w 2014 r.)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT dokona w deklaracji VAT-7 za II kwartał 2018 r. prawidłowego odliczenia naliczonego podatku VAT w zastosowanych jego stawkach 8% od wartości lokali mieszkalnych i 23% od wartości powierzchni usługowej?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), jako nabywca zachowuje prawo do odliczenia w deklaracji za II kwartał 2018 r. naliczonego przez Sprzedającego zbywcę podatku VAT w stawce 8% od wartości lokali mieszkalnych i w stawce 23% od wartości powierzchni usługowej.

Nabycie lokali mieszkalnych prawidłowo zostało w ugodzie sądowej i następnie w fakturze VAT zbywcy objęte podatkiem VAT w stawce 8% dla lokali mieszkalnych, bowiem zgodnie z art. 41 ust. 2 i 12 ustawy o VAT tę 8% stawkę podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

Budynek posiada 21 lokali mieszkalnych, których poszczególne powierzchnie nie przekraczają 150 m² i wg zasad PKOB nieruchomość ta, którego parter stanowi lokal użytkowy i w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej przeznaczona jest na lokale mieszkalne mieści się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122 "Budynki o trzech i więcej lokalach mieszkalnych".

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

* Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Budynek natomiast - art. 3 pkt 2 cyt. ustawy - to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

O wysokości stawki obowiązującej przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek lub budowla, decyduje charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ponieważ w takim przypadku wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku lub budowli. Sprzedaż gruntu w takiej sytuacji nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy Wnioskodawca stwierdza, że skoro przedmiotem sprzedaży jest budynek zakwalifikowany do PKOB - dział 11 i klasa 1122 (budynek o trzech lub więcej mieszkaniach), przy czym żaden z lokali mieszkalnych nie będzie przekracza 150 m² powierzchni użytkowej - to budynek ten (z uwagi na jego przeznaczenie, konstrukcję) spełnia definicję obiektu objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy w związku z art. 2 pkt 12 ustawy Zatem jego sprzedaż w zakresie lokali mieszkalnych podlega opodatkowaniu preferencyjną 8% stawką podatku VAT.

Podstawę nabycia i późniejszego odliczenia naliczonego podatku VAT stanowi dla Wnioskodawcy ugoda sądowa wraz z fakturą VAT zbywcy wskazująca dwie stawki podatku (8% i 23%).

Strony do wyceny transakcji przyjęły opisaną powyżej wycenę rzeczoznawcy majątkowego, który w swoim operacie określił w kwotach netto wartość lokali mieszkalnych i powierzchni użytkowej. Zgodnie z wyceną nieruchomości dokonaną przez rzeczoznawcę wartość lokali mieszkalnych stanowi 79%, a wartość powierzchni usługowej 21% całkowitej wartości nieruchomości. Wycena ta stanowiła dla stron miarodajny dokument określający wartości wolnorynkowe nieruchomości. Dla powierzchni usługowej przyjęta została 23% stawka podstawowa podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy podkreślić, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Na podstawie ust. 10c powołanego artykułu, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Przepis art. 86 ust. 11 ustawy wskazuje dodatkowe terminy obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w sytuacji, gdy podatnik nie dokonał tego obniżenia w terminie otrzymania faktury. I tak, stosownie do tej regulacji, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a - art. 86 ust. 13 ustawy.

Zgodni z art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że dla istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury, obok fundamentalnych przesłanek takich jak status odliczającego jako czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT i związek zakupionych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi (odliczającego), najistotniejsze jest to, by nabyta usługa lub towar podlegały opodatkowaniu i nie korzystały przy tym, ze zwolnienia od tego podatku.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, który wskazał, że nabyta nieruchomość wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług - przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, z faktury dokumentującej dostawę udziału w nieruchomości na rzecz Zainteresowanego, w wysokości wykazanego w niej podatku VAT. Przy czym, prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w okresie rozliczeniowym, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w okresie rozliczeniowym, w którym podatnik otrzymał fakturę dokumentującą tę dostawę. Wobec powyższego w okolicznościach niniejszej sprawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie ww. faktury powstało za kwiecień 2018 r. Tym samym biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca z podatku VAT rozlicza się kwartalnie, to prawidłowo dokona tego odliczenia w deklaracji podatkowej składanej za II kwartał 2018 r.

Ponadto zauważyć należy, iż w sytuacji kiedy sprzedawca udziału w nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy wystawi fakturę korygującą, w której np. obniży stawkę podatku VAT, to Wnioskodawca jako nabywca jest zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.