0113-KDIPT1-2.4012.309.2022.4.AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 22 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

* niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1, będącej we współwłasności małżeńskiej, wraz z posadowionym na niej budynkiem,

* niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji sprzedaży udziału w działkach nr 2 i 3,

oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 15 czerwca 2022 r. (wpływ 15 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi wraz małżonką pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie zakładu przetwórstwa mięsnego, z której dochody opodatkowuje zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f."), tj. podatkiem dochodowym w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku. Spółka cywilna prowadzona przez Wnioskodawcę i jego małżonkę jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: "u.p.t.u.").

Wnioskodawca zamierza odpłatnie zbyć prawo własności do nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym, stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1, obręb... o powierzchni 2800 m² w..., dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr..., wraz z udziałem w drodze wewnętrznej stanowiącej działki ewidencyjne nr 2 i 3 (dalej: "nieruchomość"). Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie umowy sprzedaży z dnia 2 października 2003 r. do osobistego majątku wspólnego małżonków - Wnioskodawcy i jego małżonki - ze środków własnych małżonków, z czego działki ewidencyjne nr 2 i 3 zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków w roku 2009 ze środków własnych małżonków poprzez zniesienie współwłasności.

W roku 2006 na podstawie decyzji nr... z dnia 11 lipca 2005 r. Wnioskodawca na nieruchomości wybudował ze środków własnych pochodzących z majątku osobistego małżonków budynek gospodarczo-garażowy, który został przyjęty do użytkowania 27 stycznia 2006 r. W tym samym roku budynek ten został zaadaptowany przez Wnioskodawcę do celów prowadzonej przez niego wraz małżonką pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej w zakresie zakładu przetwórstwa mięsnego. Nieruchomość nie została przeniesiona z majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonki do majątku związanego z prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą, a jedynie została przez nich wykorzystywana jako składnik majątku osobistego do celów związanych z prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W roku 2011 Wnioskodawca uzyskał decyzję nr... z dnia 4 kwietnia 2011 r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę w zakresie rozbudowy i przebudowy budynku zakładu przetwórstwa mięsnego. W roku 2021 Wnioskodawca zakończył rozbudowę i przebudowę oraz przyjął część rozbudowaną i przebudowaną o powierzchni 150,25 m² do użytkowania, co potwierdza wydane zaświadczenie nr... z 25 maja 2021 r. Od dnia przekazania do użytkowania budynek był wykorzystywany przez Wnioskodawcę i jego małżonkę do celów prowadzonej przez nich działalności gospodarczej w zakresie zakładu przetwórstwa mięsnego.

Całość rozbudowy i przebudowy Wnioskodawca sfinansował ze środków własnych z majątku osobistego małżonków. Nieruchomość od momentu jej nabycia przez małżonków do dnia złożenia niniejszego wniosku nie została wprowadzona przez Wnioskodawcę do majątku związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą prowadzoną przez małżonków. Nakłady poniesione na rozbudowę i przebudowę nie były ujmowane ani odliczane jako koszty w prowadzonej na potrzeby działalności gospodarczej księdze przychodów i rozchodów ani ewidencji prowadzonej na potrzeby rozliczenia podatku od towarów i usług, tzn. Spółka cywilna prowadzona przez Wnioskodawcę i jego małżonkę będąca podatnikiem podatku od towarów i usług nie pomniejszała podatku należnego o podatek naliczony związany z rozbudową i przebudową. Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę i jego małżonkę działalności gospodarczej oraz nie były dokonywane w tej działalności odpisy amortyzacyjne nieruchomości. Bieżące koszty eksploatacji nieruchomości, związane z prowadzoną na niej działalnością gospodarczą

Wnioskodawca odliczał w księdze przychodów i rozchodów spółki cywilnej jako koszty uzyskania przychodów oraz spółka cywilna jako podatnik podatku od towarów i usług odliczała podatek naliczony związany z wydatkami eksploatacyjnymi od podatku należnego w deklaracjach VAT.

Wnioskodawca zamierza odpłatnie zbyć prawo własności do nieruchomości w ramach zbycia składnika z majątku osobistego, a zbycie to nie będzie dokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 u.p.t.u.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

* jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* nieruchomość składająca się z działek o nr. 1, 4, 5, 3 i 2 pierwotnie należała do dziadków Wnioskodawcy. Po śmierci dziadków posesja podzielona została między rodzeństwo. W ramach darowizny od ojca Wnioskodawca otrzymał działkę nr 4 wraz z udziałem w drodze wewnętrznej działki nr 3 i 2. Na tej działce Wnioskodawca wybudował budynek mieszkalny, w którym mieszka od ponad 22 lat. Działkę nr 1 wraz z udziałem w drodze 3 i 2 Wnioskodawca nabył aktem notarialnym dokumentującym umowę sprzedaży od cioci (siostry ojca) celem powiększenia swojej nieruchomości mieszkalnej,

* nabycie ww. działek nie nastąpiło w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

* z tytułu nabycia ww. działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* budynek gospodarczo-garażowy został wybudowany dla potrzeb związanych z celem mieszkalnym,

* ww. budynek jest trwale związany z gruntem,

* na pytanie: "W jaki sposób będzie Pan wykorzystywał działkę nr 1 wraz ze znajdującym się na niej budynkiem użytkowym do dnia planowanej sprzedaży?" Wnioskodawca odpowiedział: "Będę nadal prowadził działalność gospodarczą. Zakład Przetwórstwa mięsnego.",

* działki 3 i 2 stanowią i będą stanowiły drogę wewnętrzną dojazdową do trzech posesji, między innymi do działki nr 1,

* ww. działki nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego,

* drogi wewnętrzne znajdujące się na działkach nr 3 i 2 stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

* ww. drogi są trwale związane z gruntem,

* na działkach nr 3 i 2 poza ww. drogami nie znajdują się inne obiekty,

* nieruchomość, będąca przedmiotem planowanej sprzedaży, nie była/nie jest udostępniana innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy,

* w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, nie jest/nie będzie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży z przyszłym nabywcą/nabywcami,

* Wnioskodawca nie prowadził w stosunku do nieruchomości, będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, jakichkolwiek działań mających na celu zachęcenie potencjalnego nabywcy do nabycia nieruchomości,

* Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia,

* Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości, które w przyszłości zamierza sprzedać.

Pytanie

Czy odpłatne zbycie nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, planowane w przyszłości, w sytuacji gdy stanowi ona składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonki, a jej zbycie nie będzie dokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 u.p.t.u., będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? (oznaczone we wniosku nr 2)

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, planowane w przyszłości, w sytuacji gdy stanowi ona składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonki, a jej zbycie nie będzie dokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 u.p.t.u., nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej składnik majątku osobistego jego i małżonki nie będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 oraz 17 u.p.t.u., a jej zbycie nie będzie dokonane w ramach wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., w związku z czym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Hipoteza normy prawnej określająca kto jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wyrażona w art. 15 ust. 1 u.p.t.u. wskazuje na to, że podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, wówczas, gdy spełniona jest dyspozycja tej normy, która wskazuje, że podmioty te, aby zostały uznane za podatników muszą wykonywać samodzielnie działalność gospodarczą. Działalność gospodarcza zgodnie z definicją zawartą w ust. 2 art. 15 u.p.t.u. to działalność polegająca na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, czynności prawnej odpłatnego zbycia nieruchomości z majątku osobistego małżonków nie można uznać za działalność gospodarczą gdyż czynność ta jest czynnością jednorazową a nie czynnościami dokonywanymi w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zbycie majątku osobistego jest realizacją przez właściciela jego prawa własności do tego majątku. W związku z powyższym należy uznać, iż Wnioskodawca dokonując wraz z małżonką odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej składnik ich majątku osobistego nie będzie wykonywał w wyniku tego zbycia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów u.p.t.u. a co za tym idzie nie będzie dokonywał tego zbycia jako podatnik w rozumieniu przepisów u.p.t.u.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE":

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy - Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Na podstawie art. 196 § 2 ustawy - Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy - Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 198 ustawy - Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Na mocy art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Na podstawie art. 35 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Według art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym,

chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

"Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Stosownie do art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b "teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wraz z małżonką prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Zamierza Pan zbyć nieruchomość obejmującą działkę nr 1 wraz z posadowionym na niej budynkiem oraz udział w drodze wewnętrznej stanowiącej działki nr 3 i 2 (dalej: nieruchomość). Nieruchomość została nabyta przez Pana na podstawie umowy sprzedaży do osobistego majątku wspólnego Pana i małżonki. W 2006 r. wybudował Pan ze środków pochodzących z majątku osobistego Pana i małżonki budynek gospodarczo-garażowy, który w tym samym roku został zaadaptowany przez Pana do celów prowadzonej wraz małżonką pozarolniczej działalności gospodarczej formie spółki cywilnej w zakresie zakładu przetwórstwa mięsnego. Nieruchomość nie została przeniesiona z majątku osobistego Pana i małżonki do majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. W 2011 r. uzyskał Pan decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenie na budowę w zakresie rozbudowy i przebudowy budynku zakładu przetwórstwa mięsnego. W roku 2021 zakończył Pan rozbudowę i przebudowę oraz przyjął część rozbudowaną i przebudowaną do użytkowania. Od dnia przekazania do użytkowania budynek był wykorzystywany przez Pana i małżonkę do celów prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie zakładu przetwórstwa mięsnego. Ponadto do dnia sprzedaży będzie Pan nadal wykorzystywał przedmiotowy budynek do prowadzenia działalności gospodarczej.

Jak wynika z przytoczonego wyżej wyroku TSUE w sprawie C-291/92 - majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że wykorzystywanie przedmiotowej nieruchomości w prowadzonej przez Pana wraz z małżonką działalności gospodarczej spowodowało, że ww. nieruchomość nie ma charakteru majątku prywatnego. Fakt, że przedmiotowa nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych nie może świadczyć o tym, że nieruchomość ma charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Pana nieruchomości w sposób ciągły dla celów zarobkowych spowodowało, że opisana nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Jednocześnie, przedstawione okoliczności sprawy nie potwierdzają, że przedmiotowa działka nr 1 była wykorzystywana przez Pana do celów osobistych. Z opisu sprawy nie wynika, że od momentu zakupu podjęto jakiekolwiek działania, które wskazywałyby na osobisty (prywatny) cel nabycia i zaspokajanie dzięki niemu osobistych potrzeb. W związku z powyższym, ww. działki nie można uznać za majątek osobisty.

Ponadto, skoro działki nr 3 i 2 stanowią drogę dojazdową wewnętrzną do działki nr 1, to uznać należy, że ww. działki również były wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działki nr 1 będącej we współwłasności małżeńskiej wraz z posadowionym na niej budynkiem oraz udziału w działkach nr 3 i 2 stanowiących drogę dojazdową do działki nr 1, nie będzie Pan korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wykorzystywanie przedmiotowej nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej wykluczają sprzedaż ww. nieruchomości w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

A zatem należy stwierdzić, że ww. sprzedaż będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pana majątku osobistego, a sprzedaż ww. nieruchomości będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, czynność sprzedaży działki nr 1 będącej we współwłasności małżeńskiej wraz z posadowionym na niej budynkiem oraz udziału w działkach nr 3 i 2 stanowiących drogę dojazdową do działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

A zatem Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych współwłaścicieli działek nr 1, 3 i 2.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.".

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2021 r. Poz. 1540 z późn. zm.).