0113-KDIPT1-2.4012.298.2017.3.MC - Zwolnienie z VAT sprzedaży działki zabudowanej budynkami.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismami z dnia 11 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.) oraz z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki zabudowanej budynkami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki zabudowanej budynkami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 11 sierpnia 2017 r. oraz z dnia 1 września 2017 r. poprzez jednoznaczne wskazanie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (z uwzględnieniem pism stanowiących uzupełnienia wniosku).

Wnioskodawca w grudniu 2009 r. kupił jako osoba prywatna działkę o funkcji mieszkalnej. Zakup działki nie był opodatkowany podatkiem VAT. Przedmiotową działkę z dniem 7 grudnia 2009 r. oświadczeniem Zainteresowany wprowadził do działalności gospodarczej, którą prowadzi na własne nazwisko (działalność osoby fizycznej). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT z tytułu prowadzonej działalności. Od zakupu działki Zainteresowany nie odliczył podatku VAT, ponieważ nie występował on przy zakupie. Amortyzacji podlegał jedynie budynek, a nakłady poniesione na ten budynek nie przekroczyły 30% wartości środka trwałego. Zamortyzowana wartość środka trwałego (budowle na działce) wynosi około 15% wartości początkowej środka trwałego. Dnia 31 marca 2016 r. Wnioskodawca wycofał nieruchomość wraz z budynkiem ze środków trwałych w prowadzonej działalności. W chwili obecnej Zainteresowany przymierza się do sprzedaży działki, która na dzień dzisiejszy stanowi prywatną własność Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Na pytanie tut. Organu "W jakim zakresie i od kiedy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą?" Wnioskodawca wskazał: "działalność w zakresie sprzedaży paliw, od dnia 24 kwietnia 2004 r.".

Działka nr 152/23 położona w obrębie nr 2 miasta..., dla której gmina posiada następujące ustalenia: "obszar zabudowy i towarzyszącego zagospodarowania o wiodącej funkcji: 1. Mieszkalnej z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi; 2.Wytwórczo-składowej.

Z kolei na pytanie tut. Organu "Czy budynek, o którym mowa w opisie sprawy znajduje się na działce objętej zakresem zadanego pytania?" Zainteresowany odpowiedział: "Tak, budynek znajduje się na działce objętej zakresem zadanego pytania."

Budynek, o którym mowa we wniosku został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w grudniu 2009 r.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu "Co Wnioskodawca rozumie przez pojęcie "działka", czy jest to nieruchomość gruntowa niezabudowana, nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem, itd.?" Wnioskodawca wskazał, że jest to nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem.

Na pytanie tut. Organu "Jaka jest klasyfikacja ww. budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych? Zainteresowany odpowiedział, że według Jego ustaleń budowle będą oznaczone symbolem PKOB 1251.

Wnioskodawca nabył budynek w dniu 07.12.2019 (akt notarialny). Nabycie nastąpiło od Agencji Nieruchomości Rolnych w..., następcy prawnego Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, NIP..., REGON.... Transakcja kupna była zwolniona z podatku VAT, przy nabyciu nie doliczono podatku VAT.

W odpowiedzi na pytanie "Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie/używanie ww. budynku po jego wybudowaniu (proszę wskazać miesiąc i rok)?" Wnioskodawca odpowiedział, że pytanie nie jest dla Zainteresowanego jasne, jeżeli chodzi o pierwsze zajęcie budynku po wybudowaniu ogółem. Wnioskodawca nie posiada takich informacji, ale szacuje, że były to lata 70-te. Jeżeli chodzi o zajęcie przez Zainteresowanego budynku, to nieruchomość ta została zakupiona na cele prowadzonej działalności, aczkolwiek zmieniły się plany w zakresie tej nieruchomości i została ona jedynie wprowadzona do ewidencji środków trwałych, a nie zostały w związku z nią poczynione żadne nakłady, tym samym nie doszło do ulepszenia.

Od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych minęły dwa lata. Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynku. Budynek nie został ulepszony.

Działka została zakupiona na cele działalności opodatkowanej, natomiast w wyniku zmiany planów Wnioskodawcy nie była wykorzystywana w żaden sposób w działalności, Zainteresowany był jedynie jej właścicielem.

Budynek nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej. Wnioskodawca był jedynie w tym czasie jego właścicielem, gdyż zmieniły się plany dotyczące tej inwestycji.

Ponadto w piśmie z dnia 1 września 2017 r. Zainteresowany doprecyzował:

Na działce, o której mowa znajdują się w chwili obecnej dwa budynki (w załączeniu zawiadomienie o zmianach w danych ewidencyjnych). Pozostał budynek - stodoła mieszalnie. Ponadto na działce znajduje się budynek administracyjno-biurowy. Pozostałe: budynek gospodarczy - został rozebrany i nie widnieje już w ewidencji gruntów i budynków, a transformator i waga samochodowa to są urządzenia.

Oba budynki podsiadają numer w klasyfikacji PKOB 1274. Oba ww. budynki nabyte zostały aktem notarialnym wraz z gruntem w dniu 7 grudnia 2009 r. Przedmiotowe oba budynki nabyto od Agencji Nieruchomości Rolnych w..., która według danych ze strony Ministerstwa Finansów, jest podatnikiem VAT czynnym. Transakcja kupna obu budynków i gruntu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Nabycie zostało udokumentowane aktem notarialnym.

Oba budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych z dniem 7 grudnia 2009 r., nie zostały one wykorzystane do działalności, były jedynie w majątku firmy, a w marcu 2016 r. zostały wycofane oświadczeniem z działalności.

Ponadto budynki nie zostały sprzedane, po wycofaniu z działalności są prywatną własnością Wnioskodawcy. Zainteresowany nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie budynków.

Oba budynki zostały jedynie wprowadzone do ewidencji środków trwałych, nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Od momentu wprowadzenia do ewidencji środków trwałych do ich wycofania z działalności minęło 6 lat i 3 miesiące.

Nadto w odpowiedzi na pytanie "W przypadku gdy Wnioskodawca nabył budynki/budowle, to należy wskazać, czy poprzedni właściciel/właściciele poniósł/ponieśli wydatki wyższe niż 30% na ulepszenie ww. budynków/budowli, w stosunku do których miał/mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Należy wskazać odrębnie dla każdego budynku/budowli.": Wnioskodawca wskazał "Nie posiadam takich informacji od Agencji Nieruchomości Rolnych. Budynki te zostały wybudowane w 1930 oraz 1983 r., a nie posiadam informacji na temat ich ulepszenia".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działki wystąpi podatek od towarów i usług oraz podatek dochodowy z tytułu sprzedaży działki?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z dnia 11 sierpnia 2017 r.), przy sprzedaży działki nie wystąpi podatek od towarów i usług. Nabywając działkę Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, działka nie była wykorzystywana do działalności opodatkowanej, ponieważ Wnioskodawca miał plany w zakresie jej wykorzystania, a w związku z sytuacją na rynku, która uległa zmianie, nie doszło do realizacji ww. planów. W związku z powyższym Zainteresowany uważa jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków prawnopodatkowych dla Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie".

W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Jak wynika z art. 43 ust. 11 ustawy, ww. oświadczenie musi również zawierać:

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę zabudowaną budynkami, którą nabył w dniu 7 grudnia 2009 r. Zainteresowany nabył przedmiotową działkę z zamiarem przeznaczenia jej na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże Wnioskodawca zmienił plany w zakresie tej nieruchomości. Przedmiotowe budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych z dniem 7 grudnia 2009 r. jednak - jak wskazał Wnioskodawca - nie zostały one wykorzystane do działalności, były jedynie w majątku firmy. Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków przekraczających 30% ich wartości początkowej. W marcu 2016 r. zostały wycofane oświadczeniem z działalności.

Analizując zatem informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia - w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE - należy stwierdzić, iż w stosunku do budynków, o których mowa we wniosku, miało miejsce pierwsze zasiedlenie. Skoro - jak wskazał Wnioskodawca - budynki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, to oznacza - wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - że były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. A zatem do pierwszego zasiedlenia budynków doszło w momencie rozpoczęcia wykorzystywania ich w prowadzonej działalności. Od tego momentu upłynęły dwa lata. Ponadto budynki te nie były przez Wnioskodawcę ulepszane. Zatem w przypadku dostawy ww. budynków zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji powyższego, dostawa przedmiotowych budynków będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Jednocześnie transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę działki zabudowanej budynkami będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym ostatecznie wskazano, że na przedmiotowej działce znajdują się dwa budynki, natomiast transformator i waga samochodowa stanowią urządzenia. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Końcowo tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki zabudowanej budynkami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.