0113-KDIPT1-2.4012.287.2018.2.KW - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 czerwca 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.287.2018.2.KW Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2018 r. (data wpływu 30 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania transakcji sprzedaży za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* zastosowania stawek podatku VAT dla transakcji sprzedaży nieruchomości w postaci działek gruntu o numerach ewidencyjnych 405/2, 449/5, 449/11 i 449/12.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 maja 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania nr 3 wniosku oraz własnego stanowiska do tego pytania, jak również rezygnacji z pytania oznaczonego we wniosku jako pytanie nr 4.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca będący podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów betonowych i materiałów budowlanych ("prefabrykaty budowlane").

Wnioskodawcy służy prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego w miejscowości..., powiat..., obręb..., składającego się z działek o numerach ewidencyjnych: 405/2, 449/5, 449/11 i 449/12 o łącznej powierzchni 3,8237 ha - objętych księgą wieczystą KW Nr.. prowadzoną przez Sąd Rejonowy w. Prawo to nabył na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 grudnia 2010 r. rep. A nr... zawartego ze spółką E. akcyjna z siedzibą w W. (NIP spółki...).

Nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług, a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Sposób korzystania z powyższych działek jest następujący:

405)2 - R grunty orne,

449)5 - BA tereny przemysłowe,

449)11 - BA tereny przemysłowe,

449)12 - BA tereny przemysłowe.

Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana dwoma budynkami:

* budynek hali produkcyjnej o nr ewid. 449/11;1 znajdujący się na działce o numerze 449/11, wybudowany w roku 1993, sklasyfikowany wg PKOB jako budynek przemysłowy, trwale związany z gruntem, nabyty wraz z zakupem ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego rep. A nr. Wydatki na ulepszenie budynku hali produkcyjnej nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku;

* budynek betonowni o nr ewid. 449/11;3 znajdujący się na działce o numerze 449/11, wybudowany w roku 2011, sklasyfikowany wg PKOB jako budynek przemysłowy, trwale związany z gruntem, wybudowany w całości przez Wnioskodawcę, oddany do użytkowania decyzją nr... z dnia 27 lutego 2012 r.

Budowle znajdujące się na terenie nieruchomości:

* przyłącze gazowe znajdujące się na działce o numerze 449/11, wybudowane w roku 2011, sklasyfikowane wg PKOB jako rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe, trwale związane z gruntem, wybudowane w całości przez Wnioskodawcę, oddane do użytkowania w roku 2013;

* sieć wodno-kanalizacyjna znajdująca się na działkach o numerze 449/5, 449/11 i 449/12, wybudowana w roku 1971, sklasyfikowana wg PKOB jako rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe, trwale związana z gruntem, nabyta wraz z zakupem ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego rep. A nr..., a następnie przebudowana przez Wnioskodawcę w roku 2012. Wydatki na ulepszenie sieci przekroczyły 30% jej wartości początkowej. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na to ulepszenie;

* kolektor ogólnospławny znajdujący się na działce o numerze 449/11, wybudowany w roku 1985, sklasyfikowany wg PKOB jako rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe, trwale związany z gruntem, nabyty wraz z zakupem ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego rep. A nr...;

* sieć elektryczna i oświetleniowa znajdujące się na działce o numerze 449/11, wybudowane w roku 1968, sklasyfikowane wg PKOB jako rurociągi sieci rozdzielczej i linie kablowe, trwale związana z gruntem, nabyta wraz z zakupem ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego rep. A nr...;

* drogi i place utwardzone znajdujące się na działce o numerze 449/11, wybudowane w roku 1974, sklasyfikowane wg PKOB jako ulice i drogi pozostałe, trwale związane z gruntem, nabyte wraz z zakupem ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego rep. A nr..., a następnie rozbudowane przez Wnioskodawcę tak, że obejmują teraz zarówno działkę 449/11 jak i 449/12, oddane do użytkowania decyzją nr... z dnia 27 lutego 2012 r. oraz... z dnia 4 września 2013 r. Wydatki na ulepszenie dróg i placów przekroczyły 30% ich wartości początkowej. Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na to ulepszenie;

* ogrodzenie terenu - znajdujące się na wszystkich zakupionych działkach, stanowiące rodzaj budowli na stałe związanej z gruntem, o samodzielnym charakterze, niezwiązane z innym budynkiem czy budowlą.

Nieruchomość w postaci działek o numerach ewidencyjnych 449/5, 449/11 i 449/12 wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami wykorzystywana była do prowadzenia działalności gospodarczej, związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Nie stanowiła przedmiotu najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W dniu 10 października 2016 r. wydana została na rzecz Wnioskodawcy decyzja o numerze... zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę hali magazynowej na terenie działek 449/5, 449/11 i 449/12. Obecnie trwa proces inwestycyjny.

Wnioskodawca zamierza sprzedać kontrahentowi będącemu czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w drodze umowy sprzedaży:

1.

prawo użytkowania wieczystego gruntu i własności posadowionych na tym gruncie wymienionych wyżej budynków i budowli;

2.

ruchomości (m.in. narzędzia i przynależności suwnic i węzła betoniarskiego) stanowiące wyposażenie budynku i znajdujące się w ewidencji środków trwałych sprzedawcy;

3.

dokumentację dotyczącą sposobu użytkowania nabywanych rzeczy.

Wszystkie składniki majątkowe będące przedmiotem planowanej umowy zostaną enumeratywnie w niej wymienione. Składniki majątkowe, które mają być objęte przedmiotem planowanej umowy nie stanowią organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo wyodrębnionej części w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy czego przejawem jest m.in. brak wyodrębnionej dokumentacji rachunkowo-księgowej dla tych składników majątkowych.

Sprzedaż ta może nastąpić jeszcze w roku 2018.

Na podstawie planowanej umowy Wnioskodawca sprzeda wyłącznie składniki majątku wymienione w umowie sprzedaży. Nabywca nie nabędzie innych składników majątkowych m.in. ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy ani też nie stanie się "stroną" jakichkolwiek zobowiązań, których stroną jest Wnioskodawca a w szczególności:

1.

umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych,

2.

umów o dostawy energii, wody i gazu oraz innych mediów,

3.

umów dotyczących obsługi rachunkowo-księgowej sprzedawcy,

4.

umów dotyczących jakichkolwiek innych usług świadczonych na rzecz sprzedawcy,

5.

umów i zobowiązań wynikających z uzyskanego przez sprzedawcę finansowania jego działalności gospodarczej,

6.

umów rachunku bankowego sprzedawcy ani środków pieniężnych znajdujących się na tym rachunku,

7.

umów zobowiązujących sprzedawcę do sprzedaży lub dostawy na rzecz osób trzecich wyprodukowanych przez niego prefabrykatów budowalnych,

8.

umów licencyjnych lub innych umów dotyczących praw autorskich oraz praw własności przemysłowej jak też certyfikatów i zezwoleń umożliwiających sprzedawcy dotychczasową produkcję prefabrykatów budowlanych,

9.

umów zobowiązujących sprzedawcę do odbioru od osób trzecich dostaw surowców i półproduktów na potrzeby produkcji prefabrykatów budowlanych.

W konsekwencji planowanej umowy Wnioskodawca będzie nadal realizował swoje zobowiązania wobec swoich dotychczasowych odbiorców oraz korzystał z usług swoich dotychczasowych dostawców.

W wyniku planowanej umowy Wnioskodawca:

* nie sprzeda nabywcy jakichkolwiek praw autorskich ani też praw własności przemysłowej oraz certyfikatów i zezwoleń związanych z dotychczasowym użytkowaniem składników majątkowych,

* nabywca nie wstąpi w łączące Wnioskodawcę z jego pracownikami umowy o pracę a w szczególności nie wystąpi stan faktyczny, do którego miałby zastosowanie art. 231 Kodeksu Pracy.

Nabywca zawrze ze swobodnie wybranymi osobami nowe umowy o pracę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy tak określony przedmiot sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów i praw w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, transakcja będzie stanowiła dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym będzie podlegała temu podatkowi?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku):

1.

przedmiot sprzedaży stanowi zespół składników majątkowych, których stopień powiązania nie pozwala na przypisanie mu cechy przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części, wobec czego transakcję należy uznać za zbycie samodzielnych rzeczy podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;

2.

opisana wyżej transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie podlegała temu podatkowi.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie z opodatkowania VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posiłkować się definicją zawartą w art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w powyżej przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto przepis art. 55 (1) Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Jak już wskazano ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

Strony zamierzonej transakcji zamierzają de facto przenieść jedynie nieruchomość wraz z posadowionymi na niej budynkami i znajdującymi się w nich ruchomościami. Stopień powiązania ww. składników nie jest na tyle silny, by możliwe było prowadzenie za ich pomocą przedsiębiorstwa, bez korzystania z innych składników, które nie będą jednak przedmiotem opisywanej transakcji. Ponadto strony transakcji nie zamierzają przenieść m.in. takich aktywów jak:

1.

nazwa przedsiębiorstwa;

2.

wierzytelności zbywcy, z wyj. wierzytelności wynikających z umów najmu/dzierżawy sprzedawanej nieruchomości;

3.

środków pieniężnych zbywcy z wyjątkiem kaucji złożonej przez najemców nieruchomości przenoszonej w ramach transakcji;

4.

koncesji, licencji i zezwoleń;

5.

praw własności przemysłowej i intelektualnej;

6.

tajemnicy przedsiębiorstwa;

7.

ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zbywcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej: "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. I tak, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przy czym, zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 551 Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest "zespołem składników". Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca zamierza sprzedać kontrahentowi w drodze umowy sprzedaży składniki majątkowe w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności posadowionych na tym gruncie budynków i budowli, ruchomości (m.in. narzędzia i przynależności suwnic i węzła betoniarskiego) stanowiące wyposażenie budynku i znajdujące się w ewidencji środków trwałych sprzedawcy oraz dokumentację dotyczącą sposobu użytkowania nabywanych rzeczy. Składniki majątkowe, które mają być objęte przedmiotem planowanej umowy-jak wskazał Zainteresowany - nie stanowią organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo wyodrębnionej części w przedsiębiorstwie. Nabywca nie nabędzie innych składników majątkowych m.in. ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy ani też nie stanie się "stroną" jakichkolwiek zobowiązań, których stroną jest Wnioskodawca. W konsekwencji planowanej umowy Zainteresowany będzie nadal realizował swoje zobowiązania wobec swoich dotychczasowych odbiorców oraz korzystał z usług swoich dotychczasowych dostawców. Ponadto w wyniku planowanej umowy Wnioskodawca nie sprzeda nabywcy jakichkolwiek praw autorskich ani też praw własności przemysłowej oraz certyfikatów i zezwoleń związanych z dotychczasowym użytkowaniem składników majątkowych. Nabywca zaś nie wstąpi w łączące Wnioskodawcę z jego pracownikami umowy o pracę a w szczególności nie wystąpi stan faktyczny, do którego miałby zastosowanie art. 231 Kodeksu Pracy.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy wynikających z pytania nr 1 i 2 wniosku, biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Opisany we wniosku przedmiot transakcji sprzedaży nie będzie stanowił również w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w ww. art. 2 pkt 27e ustawy. Przedmiot transakcji nie będzie stanowił bowiem masy majątkowej wydzielonej organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo.

Z uwagi na powyższe, w rozpatrywanej sprawie przedmiotem planowanej dostawy będą określone składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności posadowionych na nim budynków i budowli, ruchomości oraz dokumentacji dotyczącej sposobu użytkowania sprzedawanych rzeczy, będzie stanowić dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy według właściwych stawek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie nr 1 i nr 2 wniosku). Natomiast odnośnie części wniosku w zakresie zastosowania stawek podatku VAT dla transakcji sprzedaży nieruchomości w postaci działek gruntu o numerach ewidencyjnych 405/2, 449/5, 449/11 i 449/12 (pytanie nr 3 wniosku), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl