0113-KDIPT1-2.4012.229.2020.2.JS - VAT od importu marihuany leczniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 czerwca 2020 r. (data wpływu 3 czerwca 2020 r.) oraz z dnia 5 czerwca 2020 r. (data wpływu 10 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu marihuany leczniczej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z importem ww. marihuany - jest prawidłowe.

W dniu 27 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu marihuany leczniczej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z importem ww. marihuany.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska, kwestie związane z pełnomocnictwem oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka) będącą polskim rezydentem podatkowym prowadzącym od kilkunastu lat działalność w przedmiocie sprzedaży produktów i usług w zakresie ochrony zdrowia. Spółka ma m.in. status hurtowni farmaceutycznej w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego oraz systematycznie umacnia swoją pozycję na rynku importu równoległego leków w Polsce.

W związku z zamiarem rozwoju i rozszerzenia zakresu działalności oraz w ramach posiadanych zezwoleń, a także w oparciu o znowelizowaną ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 852), Spółka - zamierza uczestniczyć w polskim rynku dystrybucji marihuany leczniczej (surowiec farmaceutyczny do sporządzania leków recepturowych w postaci ziela konopi innych niż włókniste oraz wyciągów, nalewek farmaceutycznych, a także innych wyciągów z konopi innych niż włókniste oraz żywicy konopi innych niż włókniste - dalej surowiec farmaceutyczny) - dopuszczonej do obrotu na podstawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego na rzecz Spółki i wydawanej na receptę. W tym też celu Spółka zawarła umowę zakupu z wytwórcą surowca farmaceutycznego z Kanady. Planowane jest, że towar dotrze do Polski na warunkach Incoterms FCA, gdzie nastąpi tzw. zwolnienie serii na terytorium Unii Europejskiej, które umożliwi sprzedaż surowca farmaceutycznego przez Spółkę do odbiorców w Polsce. Spółka nabędzie bezpośrednio marihuanę leczniczą od podmiotu kanadyjskiego, który w związku z transakcją wystawi stosowną fakturę, w treści której jako nabywca będzie wskazana właśnie Spółka.

Jednocześnie w celu skutecznej realizacji całokształtu rozliczeń transakcji Spółka zawiera umowę z agencją celną, która działając na zlecenie Spółki (w oparciu o pisemne upoważnienie) będzie przyjmować do wykonania czynności faktyczne i prawne związane z dokonywaniem zgłoszeń celnych w procedurze dopuszczenia do obrotu towaru w ramach procedury uproszczonej (Art. 182 Unijnego Kodeksu Celnego) lub standardowej (Art. 201 Unijnego kodeksu Celnego) jako przedstawiciel bezpośredni lub pośredni. W ramach zawartej umowy agencja celna przyjmuje od Spółki odpowiedzialność za terminowe dokonywanie zgłoszeń celnych, pod warunkiem posiadania prawidłowych i kompletnych dokumentów, dla towarów Spółki oraz zobowiązuje się do zabezpieczenia i uiszczania należności celnych i podatkowych, dla których dokonywane są zgłoszenia celne. Wysokość należności celno-podatkowych obciążających Spółkę będzie określana przez agencję celną po dokonaniu przez nią wpisu do rejestru zgłaszającego lub po otrzymaniu powiadomienia z Urzędu Celnego o długu celnym. Agencja zawiadomi Spółkę o ewentualnej kwocie należności celnych oraz kwocie podatku VAT przesyłając stosowne zawiadomienie za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Jednocześnie z uwagi na fakt, iż Spółka nie dysponuje stosownym zezwoleniem dotyczącym importu surowców farmaceutycznych w rozumieniu prawa farmaceutycznego, zamierza jako nabywca marihuany leczniczej zawrzeć umowę z podmiotem dysponującym zezwoleniem, któremu zleci do wykonania niektóre czynności umożliwiające dopuszczenie do obrotu nabywanego surowca farmaceutycznego, w tym zwłaszcza dokonanie wymaganego przez prawo farmaceutyczne zbadania i następnie zwolnienia serii, w zgodzie z postanowieniami obowiązującego prawa, w tym stosownej dyrektywy unijnej 2001/83/EC. Rola podmiotu, z którym będzie zawarta umowa, będzie się zatem sprowadzać wyłącznie do wykonania niektórych czynności z zakresu prawa farmaceutycznego. W związku z tym podmiot dysponujący zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego na wniosek Spółki w oparciu o umowę trójstronną (łączącą Spółkę, certyfikowane laboratorium oraz importera w rozumieniu prawa farmaceutycznego) będzie uczestniczył w organizacji testów laboratoryjnych surowców (które muszą być przeprowadzone przed dopuszczeniem do obrotu surowca farmaceutycznego), przy czym nie będzie on odpowiedzialny za rozliczenia celne, bowiem obowiązki w tym zakresie będą spoczywały w zgodzie z zawartą umową na Spółce. Zatem odpowiedzialność za cały proces nabycia, zgłoszenia celnego za pośrednictwem agencji celnej i dystrybucji produktu (w oparciu o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu) będzie zawsze pozostawała po stronie Spółki, która od momentu nabycia marihuany leczniczej od podmiotu kanadyjskiego będzie jej właścicielem.

Spółka w celu sprowadzenia surowca farmaceutycznego z Kanady podpisze również umowę z firmą transportową, która z kolei w związku z dokonywanymi na rzecz Spółki usługami transportowymi będzie wystawiać każdorazowo fakturę na rzecz Spółki.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że Spółka nie dysponuje zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego, dokumenty przewozowe będą wystawione na importera farmaceutycznego, a towar w związku z wykonywanymi przez niego usługami, o których wspominano powyżej będzie się znajdował przez pewien okres czasu w magazynie importera farmaceutycznego.

Nabyty od przedsiębiorstwa z Kanady surowiec farmaceutyczny będzie przedmiotem dalszego obrotu przez Spółkę w ramach czynności opodatkowanych VAT, w zgodzie ze wszystkimi wymogami prawa farmaceutycznego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Klasyfikacja w Nomenklaturze Scalonej (CN) marihuany leczniczej, o której mowa w opisie sprawy, zgodnie z Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji (UE) 2018/1602 z dnia 11 października 2018 r. zmieniającym załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej: CN: 1211 90 86 (Dział 12 Nasiona i owoce oleiste; ziarna, nasiona i owoce różne; rośliny przemysłowe lub lecznicze; słoma i pasza).

3. Na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Wnioskodawca pragnie przy tym podkreślić, że Wnioskodawca będzie importerem, podmiotem zgłaszającym (zastosowanie znajdzie przedstawicielstwo bezpośrednie), a tym samym dłużnikiem celnym według Unijnego Kodeksu Celnego. Stawka cła na nabywany przez Wnioskodawcę produkt wynosi 0%.

4. W związku z okolicznością wynikającą z opisu sprawy, zgodnie z którą marihuana lecznicza będzie dopuszczona do obrotu na podstawie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego na rzecz Spółki Zainteresowany doprecyzował:

W chwili obecnej Wnioskodawca z uwagi na oczywisty fakt, iż jeszcze nie otrzymał pozwolenia, nie jest w stanie z obiektywnych i niezależnych względów "zacytować" jego treść (jak chce tego organ wydający interpretację). Tym niemniej bazując na swoim wieloletnim doświadczeniu w zakresie udziału w rynku produktów leczniczych Wnioskodawca jest w stanie podać prawdopodobną treść pozwolenia, które może mieć następujące brzmienie:

"Na podstawie art. 33a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2018 r. poz. 1030, z późn. zm.) wydaje się:

pozwolenie nr... na dopuszczenie do obrotu surowca farmaceutycznego do sporządzania leków recepturowych w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Nazwa:

Nazwa powszechnie stosowana:

Postać farmaceutyczna, moc i dawka substancji czynnej:

Droga podania:

Podmiot odpowiedzialny:

Nazwa i adres wytwórcy, u którego następuje zwolnienie serii:

Miejsce wytwarzania, gdzie następuje kontrola serii:

Pełny skład jakościowy:

Wielkość opakowania:

Rodzaj opakowania:

Wymagania dotyczące przechowywania i transportu:

Okres ważności:

Kategoria dostępności:

Częstotliwość składania raportów okresowych o bezpieczeństwie stosowania:

Środek odurzający grupy I-N.

Pozwolenie wydaje się na okres 5 lat od dnia...".

5. Odprawa celna nastąpi w Polsce.

6. Magazyn importera farmaceutycznego będzie znajdował się w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Spółka jest podatnikiem będącym zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu dokonanego importu surowca farmaceutycznego jakim jest marihuana lecznicza w oparciu o postanowienia art. 2 pkt 7, art. 5 pkt 3 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy?

2. Czy w zgodzie z art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, Spółce dokonującej importu surowca farmaceutycznego będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych dokumentów celnych w związku z dalszą sprzedażą marihuany medycznej, dokonywanej w ramach czynności opodatkowanych VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku):

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy w oparciu o regulacje art. 2 pkt 7, art. 5 pkt 3 oraz art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) Spółka jako podmiot dokonujący nabycia surowca farmaceutycznego (marihuana medyczna) od przedsiębiorstwa z Kanady i zlecający wykonanie określonych usług związanych ze zgłoszeniem celnym, rozliczeniem cła i podatku VAT agencji celnej oraz zlecający dokonanie określonych usług w zakresie realizacji postanowień prawa farmaceutycznego (w tym zwłaszcza zbadania i następnie zwolnienia serii oraz współudziale w przeprowadzaniu stosownych badań laboratoryjnych) będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu importu surowca farmaceutycznego.

Uzasadniając powyższe należy wskazać, że jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy o VAT ilekroć w ustawie jest mowa o imporcie towarów, należy przez to rozumieć przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Jednocześnie w oparciu o postanowienia art. 5 pkt 3 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju, natomiast norma z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W ocenie Wnioskodawcy stanowisku mówiącemu o tym, że podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu będzie Spółka nie stoi na przeszkodzie fakt, iż zezwoleniem na import surowca farmaceutycznego - wyłącznie w rozumieniu i dla potrzeb prawa farmaceutycznego - dysponuje podmiot, któremu Spółka zleca umownie przeprowadzenie określonych czynności (w tym zwłaszcza zbadanie i zwolnienie z serii oraz współudział w organizacji badań laboratoryjnych). Nie stoi temu również na przeszkodzie okoliczność, że dokumenty przewozowe będą wystawione na importera farmaceutycznego, a towar w związku z wykonywanymi przez niego usługami, o których wspominano powyżej będzie się znajdował przez pewien okres czasu w magazynie importera farmaceutycznego. Zgodnie bowiem z definicją importu produktu leczniczego zawartą w prawie farmaceutycznym (art. 2 pkt 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r., tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 499) mogą nim być również tylko niektóre działania związane ze sprowadzaniem produktu leczniczego, z uwagi na to, że importem jest każde działanie polegające na sprowadzaniu produktu leczniczego spoza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym ich magazynowanie, kontrola jakości przy zwalnianiu serii i dystrybucja.

Tymczasem cytowane wyżej zawarte w ustawie o VAT definicje samego importu, jak i podmiotu będącego podatnikiem VAT z tego tytułu są pojemniejsze, w tym znaczeniu, że decydującą rolę odgrywa faktycznie to, kto jest podmiotem dokonującym przywozu (na czyją rzecz to następuje) oraz na kim ciąży obowiązek rozliczeń celnych. Zatem w pełni dopuszczalna jest sytuacja, w której obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu importu surowca farmaceutycznego będzie spoczywał na nabywcy towaru (Spółce), który to podmiot dysponuje pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu oraz zleca firmie transportowej dokonanie czynności transportowych oraz dokonanie jedynie ściśle określonych czynności agencji celnej oraz podmiotowi dysponującemu zezwoleniem na import surowca farmaceutycznego, wykorzystywanym jedynie na potrzeby prawa farmaceutycznego.

Ad. 2

Według stanowiska Wnioskodawcy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim nabyte bezpośrednio od kanadyjskiego podmiotu surowce farmaceutyczne będą przez nią wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (dalszej dystrybucji), a kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego, kwota podatku należnego - w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT lub kwota podatku wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w treści art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Zatem, aby Spółka miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający m.in. z otrzymanych dokumentów celnych, w tym dotyczących rozliczenia nabycia w ramach importu towaru surowca farmaceutycznego (marihuany leczniczej), warunkiem koniecznym jest wykorzystanie towaru do działalności opodatkowanej.

Biorąc zatem pod uwagę fakt, iż nabyta marihuana lecznicza będzie przedmiotem dalszej dystrybucji w zgodzie z unormowaniami prawa farmaceutycznego i ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w jego dystrybucyjnej działalności gospodarczej), to uznać należy, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Z powołanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jednocześnie w myśl art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy, przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zaznaczyć należy, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2211, z późn. zm.), do obrotu dopuszczone są, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 4, produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy - Prawo farmaceutyczne, do obrotu dopuszczone są także produkty lecznicze, które uzyskały pozwolenie wydane przez Radę Unii Europejskiej lub Komisję Europejską.

Natomiast w świetle art. 3 ust. 3 ustawy - Prawo farmaceutyczne, organem uprawnionym do wydania pozwolenia jest Prezes Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy - Prawo farmaceutyczne, pozwoleniem na dopuszczenie do obrotu - jest decyzja wydana przez uprawniony organ, potwierdzająca, że dany produkt leczniczy może być przedmiotem obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do pkt 32 wyżej wskazanego artykułu, produktem leczniczym - jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne.

Z kolei surowcem farmaceutycznym - w oparciu o pkt 40 tegoż artykułu - jest substancja lub mieszanina substancji wykorzystywana do sporządzania lub wytwarzania produktów leczniczych.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, do obrotu dopuszczone są bez konieczności uzyskania pozwolenia produkty lecznicze, sprowadzane z zagranicy, jeżeli ich zastosowanie jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia pacjenta, pod warunkiem że dany produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w kraju, z którego jest sprowadzany, i posiada aktualne pozwolenie dopuszczenia do obrotu, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo farmaceutyczne, podstawą sprowadzenia produktu leczniczego, o którym mowa w ust. 1, jest zapotrzebowanie szpitala albo lekarza prowadzącego leczenie poza szpitalem, potwierdzone przez konsultanta z danej dziedziny medycyny.

Ad. 1

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W myśl art. 17 ust. 1b ustawy, w przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustanowiły przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1, podatnikiem jest ten przedstawiciel podatkowy - w zakresie, w jakim działa w imieniu własnym na rzecz tych podmiotów.

Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11 (art. 19a ust. 9 ustawy).

Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowego w podatku VAT z tytułu importu towarów.

Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie towarów wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy czy też nie. Oznacza to, że każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 lit. a i b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.Urz.UE. L 2013 nr 269, str. 1), dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu oraz odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

W myśl art. 77 ust. 2-3 Unijnego Kodeksu Celnego, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

Stosownie do art. 5 pkt 15, 18 i 19 Unijnego Kodeksu Celnego:

* "zgłaszający" oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;

* "dług celny" oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;

* "dłużnik" oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

W świetle art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego, każda osoba może ustanowić przedstawiciela celnego. Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Natomiast zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 33 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:

1. zgłoszeniu celnym albo

2. rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.Urz.UE.L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2446", w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447 - kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Z powołanych regulacji prawa wynika, że dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, natomiast dłużnikiem, czyli podmiotem odpowiedzialnym za dług celny jest zgłaszający. Zgodnie z istotą przedstawicielstwa bezpośredniego, przedstawiciel bezpośredni niejako wyręcza zgłaszającego w wypełnianiu jego obowiązków celnych, na podstawie i w granicach udzielonego mu upoważnienia. Przedstawiciel bezpośredni działa w imieniu i na rzecz osoby reprezentowanej, a tym samym czynność zgłoszenia dokonana przez niego w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem to na osobie reprezentowanej przez przedstawiciela bezpośredniego ciąży obowiązek zapłaty cła z tytułu odprawy celnej towaru.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie właścicielem nabytego towaru, będzie wskazany jako nabywca na fakturze wystawionej przez podmiot kanadyjski, na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła, Wnioskodawca będzie importerem, podmiotem zgłaszającym, a tym samym dłużnikiem celnym według Unijnego Kodeksu Celnego. Natomiast podmiot dysponujący zezwoleniem na wytwarzanie i zezwoleniem na import w rozumieniu prawa farmaceutycznego, nie będzie odpowiedzialny za rozliczenia celne, gdyż obowiązki w tym zakresie będą spoczywały na Spółce. Odpowiedzialność za cały proces nabycia, zgłoszenia celnego za pośrednictwem agencji celnej i dystrybucji produktu (w oparciu o pozwolenie na dopuszczenie do obrotu) będzie zawsze pozostawała po stronie Spółki, która od momentu nabycia marihuany leczniczej od podmiotu kanadyjskiego będzie jej właścicielem.

Zatem skoro Wnioskodawca, zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego dokona przywozu towaru (surowca farmaceutycznego) z terytorium kraju trzeciego do Polski, przywóz ten będzie wypełniał definicję importu. Z kolei jeśli na Wnioskodawcy zgodnie z przepisami celnymi będzie ciążył także obowiązek uiszczenia cła, to będzie on podatnikiem z tytułu importu - (art. 2 pkt 7 i art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku jest prawidłowe.

Ad. 2

Kwestie prawa podatników do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług regulują zapisy art. 86 ustawy. I tak, art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

Z przytoczonych przepisów wynika, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika.

Stosownie do art. 168 lit. e dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, który jest zobowiązany zapłacić - VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.

Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i jak wynika z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji będzie podatnikiem, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z planowanym importem towarów. Towary będące przedmiotem planowanego importu z Kanady (marihuana lecznicza) będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Spółka zamierza uczestniczyć w polskim rynku dystrybucji marihuany leczniczej (sprzedaż marihuany będzie dokonywana przez Spółkę na rzecz odbiorców w Polsce).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy uznać, że w okolicznościach niniejszej sprawy warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z importem przedmiotowych towarów będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz - jak wynika z okoliczności sprawy - towary importowane z Kanady (marihuana lecznicza) będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów w związku z dalszą sprzedażą przedmiotowej marihuany dokonywaną w ramach czynności opodatkowanych VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Przy czym prawo to będzie przysługiwać Wnioskodawcy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotem interpretacji mogą być tylko przepisy prawa podatkowego. Tym samym przedmiotem interpretacji nie były obowiązki wynikające z innych przepisów w tym z przepisów prawa farmaceutycznego oraz celnego. Tutejszy Organ nie jest także uprawniony do oceny, który Podmiot biorący udział w sprowadzeniu danego towaru do kraju jest obowiązany do uiszczenia cła. Przepisy z zakresu prawa celnego nie mogą być przedmiotem interpretacji, o której mowa w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa. Zatem niniejszą interpretację oparto o przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika w szczególności, że to Wnioskodawca będzie właścicielem nabytego towaru, będzie wskazany jako nabywca na fakturze wystawionej przez podmiot kanadyjski oraz to na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek uiszczenia cła. W przypadku wystąpienia odmiennego stanu faktycznego interpretacja traci ważność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.