0113-KDIPT1-2.4012.19.2019.2.PRP - Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2019 r. (data wpływu 14 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 stycznia 2019 r. (data wpływu 18 stycznia 2019 r.) oraz z dnia 11 marca 2019 r. (data wpływu 14 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 16 stycznia 2019 r. oraz 11 marca 2019 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 marca 2019 r.).

W myśl art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. 2018.994, z późn. zm.) do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy kanalizacji, odbioru, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Gmina, pozostając właścicielem sieci i urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, realizuje ww. działania za pośrednictwem Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych Sp. z o.o. Spółka stanowi w 100% własność Gminy.

Umowy i faktury za odbiór i utylizację ścieków wystawia na rzecz mieszkańców administrator, który opodatkowuje przedmiotowe usługi według obowiązującej stawki VAT. Z tytułu umowy o administrowanie, Gmina nie pobiera od administratora sieci żadnych opłat oraz nie wystawia na jego rzecz faktur VAT - powierza wykonanie tych zadań nieodpłatnie. Przedsiębiorstwo ustala cenę odbioru i oczyszczania ścieków na podstawie tzw. "Taryfy" zatwierdzanej co roku przez Radę Gminy i wyliczonej w oparciu o ponoszone koszty obsługi, prac konserwatorskich, remontowych i napraw, wkalkulowując w nią również swój zysk. Gmina zrealizowała inwestycję związaną z przebudową oczyszczalni ścieków i rozbudową sieci kanalizacji sanitarnej, ponosząc z tego tytułu znaczne wydatki dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez innych podatników na jej rzecz.

Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. 2018.2174, z późn. zm.).

Gmina jest beneficjentem projektu dofinansowanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej 6 - Środowisko Przyrodnicze, Działania 6.1 - Poprawa i zapobieganie degradacji środowiska poprzez budowę, rozbudowę i modernizacje infrastruktury ochrony środowiska, Poddziałanie 6.1.2 - Gospodarka wodno-ściekowa.

Zgodnie z umową o dofinansowanie projektu z dnia 31 grudnia 2012 r. Gmina zrealizowała projekt i otrzymała dofinansowanie określonej kwoty z ww. programu, przeznaczonej na zwrot części poniesionych kosztów kwalifikowalnych wskazanych we wnioskach o płatność. Podatek VAT był w ww. projekcie kosztem kwalifikowalnym.

Do kosztów kwalifikowalnych zaliczono:

1. Wykonanie dokumentacji geodezyjno-technicznej.

2. Przebudowę i rozbudowę oczyszczalni ścieków w, w ramach której Gmina na działkach o numerach geodezyjnych 495/1, 496/5, 496/8, 496/9, wykonała:

* podłączenia do sieci wodociągowej, przebudowy zasilania w energię elektryczną, doprowadzenia ścieków surowych, odprowadzenia ścieków oczyszczonych, sieci wewnątrzobiektowych,

* rozbudowę budynku technologiczno - socjalnego (budynek gospodarki osadowej),

* budowę: reaktorów biologicznych wraz budynkiem technicznym, punktu zlewnego ścieków dowożonych, punktu zlewnego osadów dowożonych, wiaty na agregat prądotwórczy, wiaty na osad, stacji mechanicznego oczyszczania ścieków: studni kraty i piaskownika, studni pomiarowej ścieków oczyszczonych,

* remontu pompowni ścieków surowych, remontu zbiornika uśredniającego ścieków dowożonych, remontu zbiornika osadu, utwardzonych dróg i placu wewnętrznego, ogrodzenia,

* rozbiórkę istniejących obiektów części budynku technologiczno-socjalnego, zbiornika SBR, zbiornika osadu i poletek osadowych (rozbiórka obiektów wg odrębnej dokumentacji).

3. Budowę kanalizacji sanitarnej w miejscowości..., Gmina...- kolektor grawitacyjny.., studzienka rewizyjna, studzienka rewizyjna.

4. Przebudowę kanalizacji sanitarnej przy ul......., poprzez renowację przewodów kanalizacji sanitarnej:

* Kolektor sanitarny - wykonanie nowych studni żelbetowych szt. 3 o średnicy 1000 mm i głębokości 1,5m.

* Kolektor sanitarny - renowacja kanału - długość L=122,0 m - naprawa metodą długiego rękawa.

* Kolektor sanitarny - renowacja kanału - długość L=181,0 m - naprawa metodą długiego rękawa, remont istniejących studni - 11 szt.

* Kolektor sanitarny - renowacja kanału - długość L=168,0 - naprawa metodą długiego rękawa.

* Kolektor sanitarny - renowacja kanału - długość L=209,0 - naprawa metodą długiego rękawa, remont istniejących studni - 12 szt.

Wypłata dotacji nastąpiła w formie refundacji kosztów kwalifikowalnych, wskazanych w składanym wniosku o płatność. Interpretacja indywidualna stanowić będzie załącznik do procedury zakończenia trwałości projektu.

Projekt realizowany został w ramach zadań własnych Gminy, zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. 2018.994, z późn.zm). Po zakończeniu inwestycji przez Gminę i oddaniu do użytkowania, sieć kanalizacyjna oraz oczyszczalnia ścieków zostały przekazane Przedsiębiorstwu Usług Komunalnych Sp. z o.o. w ramach umowy o nieodpłatnie administrowanie, które zajmuje się utrzymaniem i eksploatacją urządzeń.

Gmina zrealizowała projekt w latach 2012-2013. Faktury dokumentujące zakup towarów i usług związanych z realizacją projektu Gmina otrzymywała w latach 2012-2013.

Gmina jest właścicielem całej, wybudowanej w ramach projektu infrastruktury kanalizacyjnej i oczyszczalni ścieków. Gmina przekazała ww. infrastrukturę w nieodpłatne administrowanie do Przedsiębiorstwa Usług Komunalnych Spółka z o.o. Gmina nie pobiera żadnego wynagrodzenia z tytułu przekazania infrastruktury w administrowanie do Spółki. Wybudowana przez Gminę infrastruktura nie służy Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tym samym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizacji infrastruktury.

Spółka na przekazanej w administrowanie infrastrukturze wodociągowej i kanalizacyjnej prowadzi opodatkowaną działalność gospodarczą w zakresie odbioru i utylizacji nieczystości. Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych Sp. z o.o. jest spółką prawa handlowego, ma własną osobowość prawną, działa na własny rachunek. Właścicielem 100% udziałów Spółki jest Gmina.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. 2018.2174, z późn. zm.) Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług dokonywanych w ramach realizowanego projektu, gdyż dokonane zakupy nie są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Gmina nie wykonuje czynności opodatkowanych w związku z realizowanym projektem.

Po zakończeniu realizacji inwestycji, obiekty zostały przekazane w administrowanie Przedsiębiorstwu Usług Komunalnych Sp. z o.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - wybudowana przez Gminę infrastruktura nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tego projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. "....", ponieważ nabyte towary i usługi w ramach realizacji projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.