0113-KDIPT1-2.4012.108.2017.1.MC - VAT w zakresie uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku opodatkowania czynności wniesienia aportem ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2017 r. (data wpływu 5 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku opodatkowania czynności wniesienia aportem ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 5 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wyodrębnionej części przedsiębiorstwa za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku opodatkowania czynności wniesienia aportem ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej i jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonego przez spółkę przedsiębiorstwa można wyróżnić:

* Działalność sprzedaży detalicznej żywności i napojów - dwa sklepy delikatesowe oraz sklep internetowy,

* Działalność apteczną - prowadzenie dwóch aptek ogólnodostępnych oraz "apteka internetowa".

W związku z chęcią formalnego wyodrębnienia danych działalności, Wnioskodawca planuje wnieść aportem do odrębnej, istniejącej już spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działalność związaną ze sprzedażą detaliczną żywności i napojów jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, pozostawiając w spółce jawnej działalność apteczną. Oba rodzaje działalności, pomimo że są prowadzone w jednej formie organizacyjnej, nie są ze sobą powiązane funkcjonalnie i organizacyjnie. Na działalność apteczną składają się dwie apteki stacjonarne oraz jedna "apteka internetowa". Dla każdego z punktów, zarówno sklepów i aptek, zawarte są umowy najmu lokali. Po wniesieniu aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa (działalność sprzedaży detalicznej żywności i napojów) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością możliwe będzie dalsze kontynuowanie obu działalności. W ramach prowadzonej księgi rachunkowej możliwe jest także przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W działalności Wnioskodawcy nie istnieje jednak formalno-prawne wydzielenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturach przedsiębiorstwa w postaci oddziału, wydziału. Niewątpliwie takie wydzielenie funkcjonuje w sposób faktyczny oraz funkcjonalny poprzez możliwość przypisania określonych umów, dokumentów, a także operacji do każdego z rodzajów działalności. Cała zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie składać się zarówno z aktywów trwałych, jak i obrotowych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa zawiera poszczególne składniki w postaci własności nieruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, a także środków pieniężnych, odrębnych kas, zasobów pracowniczych, ogół praw i obowiązków, wynikających z zawartych umów lokali oraz umowy o prowadzenie księgi rachunkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wyodrębniona część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci działalności sprzedaży detalicznej żywności i napojów spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?

2. Czy aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa wymienionej w pytaniu 1 nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyodrębnienie działalności sprzedaży detalicznej żywności i napojów wypełni definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Z danego przepisu wynikają przesłanki, które należy spełnić, aby dany zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Są to:

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności - aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 11 maja 1999 r. (sygn. Akt SA/Rz 1840/97) użycie przez Ustawodawcę terminu zespół składników materialnych i niematerialnych oznacza, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki materialne i niematerialne, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można mówić o nich, jako zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, spełniona zostaje pierwsza przesłanka istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych. Przedmiotem aportu będą składniki materialne - ruchomości takie jak towary będące na wyposażeniu sklepu, umeblowanie, a także składniki niematerialne w postaci praw i obowiązków wynikających z zawartych umów. Do wyodrębnionej części przedsiębiorstwa zostali przypisani pracownicy posiadający odpowiednie kwalifikacje do realizacji zadań, które będą przedmiotem działalności.

Po drugie, aby dany zespół składników uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa konieczne jest wyodrębnienie finansowe. Pojęcie "wyodrębnienie finansowe" nie oznacza samodzielności, ale sytuację, w której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na takim stanowisku stanął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 23 lutego 2016 r. (sygn. I SA/Rz 19/16) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w Interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2014 r. (sygn. ITPP2/443-1577/14/PS). Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym możliwe będzie, na podstawie prowadzonej ewidencji finansowo-księgowej, przyporządkowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa przychodów, kosztów, aktywów oraz zobowiązań, co sprawi, że spełniona będzie przez Wnioskodawcę przesłanka wyodrębnienia finansowego.

Wyodrębnienie organizacyjne może polegać na faktycznym i realnym wydzieleniu oraz przypisaniu konkretnych umów, zdarzeń gospodarczych, dokumentacji oraz operacji. Należy zauważyć, że w odniesieniu do tego kryterium prawo nie narzuca precyzyjnych wymogów. Wyodrębnienie organizacyjne nie jest pojęciem tożsamym z wyodrębnieniem formalno-prawnym, dlatego też, aby spełnić wymóg wyodrębnienia organizacyjnego nie jest konieczne funkcjonowanie odrębnej jednostki organizacyjnej czy oddziału. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 14 stycznia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 1624/10) wyodrębnienie organizacyjne nie musi posiadać sformalizowanego charakteru, w postaci oddziału, wydziału. Takie stanowisko prezentuje również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2011 r. (sygn. IPPB1/415-1023/10-6/MT). Wyodrębnienie organizacyjne sprowadza się do odmiennego przedmiotu działalności obu zorganizowanych części przedsiębiorstwa w ramach jednej działalności gospodarczej. Z takim stanowiskiem zgodził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2011 r. (sygn. IPPP2/443-834/11-2/JO). Zważając na powyższe uwagi Wnioskodawca spełnia przesłankę organizacyjnego wyodrębnienia, gdyż możliwe jest przypisanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa konkretnych umów, zdarzeń gospodarczych oraz dokumentów. Dodatkowo wyodrębnienie organizacyjne przejawia się również w odmiennym przedmiocie działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która ma na celu sprzedaż żywności i napojów, w przeciwieństwie do działalności aptecznej, będącej przedmiotem drugiej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca uważa również, że zespół składników przeznaczony jest do realizacji określonych celów gospodarczych, tj. prowadzenia działalności sprzedaży detalicznej, które mogłoby stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo. Takie wyodrębnienie funkcjonalne sprawia, iż za zorganizowaną część przedsiębiorstwa należy rozumieć taką jednostkę, która jest wyodrębniona, nie tylko organizacyjnie, ale też posiada wewnętrzną samodzielność finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania. "Wskazano też celowość przeprowadzenia swoistej symulacji - jeśli zarówno "oderwana" część przedsiębiorstwa, jak i jego pozostałość mogą funkcjonować w obrocie samodzielnie, to uznać należy, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa" (Wyrok NSA z dnia 4 października 2011 r. sygn. I FSK 1589/10). Każda z wymienionych części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowi wyodrębnioną w nim komórkę, realizującą odmienne zadania i niezależne funkcjonującą. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że po wyodrębnieniu zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie mogła funkcjonować jako odrębne przedsiębiorstwo, które posiada własne aktywa trwałe, obrotowe oraz kadrę pracowniczą, a także może realizować własne przychody i ponosić koszty związane z działalnością.

Reasumując, działalność sprzedaży detalicznej żywności i napojów, funkcjonująca w ramach prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia przesłanki uznania ją za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Działalność ta stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, a także będzie wyodrębniona zarówno organizacyjne, funkcjonalnie jak i finansowo. Dodatkowo działalność sprzedaży detalicznej będzie przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące własne cele gospodarcze. Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stwierdza, że działalność sprzedaży detalicznej może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Tym samym aport tej działalności nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Ponadto art. 55² Kodeksu cywilnego stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy - przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku TSUE w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpi zbycie przedsiębiorstwa czy zorganizowanej część przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Mając powyższe na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z okoliczności sprawy - wyodrębniona część przedsiębiorstwa w postaci działalności sprzedaży detalicznej żywności i napojów spełnia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego, finansowego i organizacyjnego, to należy stwierdzić, że stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, czynność wniesienia aportem ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.