0113-KDIPT1-1.4012.843.2020.4.MH - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2020 r. (data wpływu 9 istopada 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 11 stycznia 2021 r.) i z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr będącej we współwłasności małżeńskiej - jest nieprawidłowe,

* wyrejestrowania się Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny po sprzedaży działki nr - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr będącej we współwłasności małżeńskiej,

* wyrejestrowania się Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny po sprzedaży działki nr.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 11 stycznia 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, oryginał pełnomocnictwa szczególnego oraz o wskazanie prawidłowego adresu pełnomocnika do doręczeń i z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu 5 lutego 2021 r.) o ponowne doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Wnioskodawczyni aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej i w okresie ostatnich 5 lat nie prowadziła działalności gospodarczej. Nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wraz z mężem są posiadaczami nieruchomości: - działka rolna oznaczona numerem w ewidencji gruntów, położna w miejscowości......o powierzchni 14 arów, (dalej jako Nieruchomość

i... w ewidencji gruntów, położone w gminie o powierzchni łącznej 1 hektar 44 ary, (dalej jako Nieruchomość 3). Wnioskodawczyni jest również właścicielem, który stanowi jej majątek osobisty, gospodarstwa rolnego o powierzchni 5,5 ha, który nabyła w ramach spadkobrania. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem byli właścicielami działki rolnej niezabudowanej (zbyli ją 15.10.2020) oznaczona numerem.... w ewidencji gruntów, położona w województwie, powiat i gminie o powierzchni 50 arów, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze...., (dalej jako Nieruchomość 4).

Wnioskodawczyni wraz z mężem zbyła dnia 15.10.2020 na rzecz przedsiębiorstwa spółka akcyjna z siedzibą (dalej jako:..) Nieruchomości 4 to jest działkę rolną niezabudowaną i oznaczoną numerem a położoną w gminie. Wnioskodawczyni nabyła działkę na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej Nieruchomość oznaczoną nr w ewidencji gruntów, objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, położoną w gminie, aktem notarialnym w dniu..... roku. Dla nieruchomości, na wniosek z dnia....., została wydana w dniu....... decyzja administracyjna o warunkach zabudowy.

Wydane zostały w ramach powyższej decyzji administracyjnej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji paliw, w skład której wchodzą:

* budynek administracyjno-usługowy z pomieszczeniami socjalno-biurowymi i częścią warsztatową (drobne naprawy samochodowe, wymiana opon i wyważanie kół, magazynowanie ogumienia, myjni bezdotykowa). Budynek o wymiarach 30 na 12 m i wysokości całkowitej do ok. 5m. Dach jednosadowy o kącie nachylenia połaci dachowej 15-25 0 kryty blachą;

* punkt tankowania gazem płynnym (LPG), składający się z: 2 zbiorników naziemnych o pojemności 4850 m³ każdy, pompy, dystrybutora i wiaty o wymiarach 7 na 7 m i wysokości ok. 8 m;

* punkt tankowania olejem napędowym (ON) - naziemny zbiornik oleju o pojemności 5000 dm³, dystrybutor, płyta dystrybucji i rozładunku paliwa i niezbędna do funkcjonowania stacji infrastruktura techniczna oraz zjazd z drogi wojewódzkiej i wyjazd na drogę gminną przewidzianej do realizacji na terenie położonym...,............. obejmującym działkę o numerze ewidencyjnym.....

Na terenie objętym wnioskiem Wnioskodawczyni nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w związku z czym zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, planowana inwestycja wymaga uzyskania decyzji ustalającej warunki zabudowy. Należy podkreślić, iż Wnioskodawczyni w 2006 r. podczas zakupu Nieruchomości 4 dokonała zakupu działki do majątku osobistego, objętego wspólnością majątkową małżeńską. Nieruchomość 4 nie służyła także do celów prowadzonej działalności gospodarczej, a także nie była nigdy wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W dniu.....roku aktem notarialnym w Kancelarii Notarialnej przed notariusz Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zawarli "Umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości pod warunkiem" (dalej jako: umowa przedwstępna) działki oznaczonej nr ze spółką. W akcie notarialnym Wnioskodawcy oświadczyli i potwierdzili, iż nieruchomość nie była wykorzystywana w okresie ostatnich pięciu lat na cele prowadzonej działalności gospodarczej. W § 2 Umowy przedwstępnej przedmiotowej działki wskazano, że sprzedaż nastąpi pod warunkiem wydania przez właściwy organ prawomocnej i ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę zgodnie z planami inwestycyjnymi kupującej Spółki oraz uzyskania warunków technicznych przyłączy pozwalających na realizację planowanej inwestycji.

W ramach § 2 Umowy przedwstępnej transakcja sprzedaży zostanie zawarta m.in. pod warunkami:

W dniu 18 października 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła ze spółką umowę dzierżawy tej nieruchomości na czas nieoznaczony. Wnioskodawczyni wyraziła również zgodę na dysponowanie przez nieruchomością na cele budowlane w zakresie uzyskania zgód i pozwoleń. W ramach umowy dzierżawy strony tej umowy ustaliły wynagrodzenie z tytułu umowy w wysokości 50,00 złotych polskich miesięcznie przez cały okres trwania umowy. Płatność czynszu została zaplanowana na 3 pierwsze miesiące obowiązywania umowy z góry, zaś za kolejne okresy jednomiesięczne do 10 dnia miesiąca kalendarzowego z góry. Podkreślić należy, iż do dnia zawarcia umowy dzierżawy z, której celem było umożliwienie stronie kupującej do występowania o pozwolenia i zgody na planowaną przez inwestycję Wnioskodawczyni nie udostępniała Nieruchomości 4 osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia.

Ponadto Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń prowadzących do uzyskania pozwolenia na budowę. Dnia.... roku aktem notarialnym w Kancelarii Notarialnej przed notariusz Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zawarli umowę sprzedaży Nieruchomości, w związku z wypełnieniem wszystkich warunków wskazanych w Umowie przedwstępnej. W akcie tym postanowiono, że sprzedaż nastąpi za cenę 211.850 złotych w tym mąż zbywa części Nieruchomości 4 za kwotę 116.850 zł brutto w tym 21.850 podatku od towarów i usług zgodnie z wystawioną fakturą VAT, zaś Wnioskodawczyni za cenę 95.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 stycznia 2021 r., Pełnomocnik Wnioskodawczyni wskazała, że działka była wykorzystywana jedynie do działalności rolniczej, zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Nie była nigdy wykorzystywana ani w działalności gospodarczej, ani do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nabycie działki nr nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym w drodze transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Transakcja ta nie została udokumentowana fakturą.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 lutego 2021 r., na pytania zawarte kolejnym wezwaniu:

1. "Czy mąż Wnioskodawczyni prowadził/prowadzi działalność gospodarczą? Jeśli tak, to należy wskazać zakres prowadzonej działalności oraz czy mąż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

2. W jakim celu Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła opisaną we wniosku nieruchomość niezabudowaną oznaczoną numerem?

3. Jeżeli nieruchomość została nabyta w celach prywatnych, to należy wskazać w jakich celach prywatnych oraz w jaki sposób te cele były/są realizowane?

4. Czy nieruchomość została zakupiona w celu prowadzenia działalności gospodarczej? Jeżeli tak, to należy wskazać na cele jakiej działalności gospodarczej i przez kogo prowadzonej została zakupiona ww. nieruchomość, tj. czy:

5. Należy dokładnie wyjaśnić kto, jaką część i w jaki sposób wykorzystywał opisaną we wniosku nieruchomość oznaczoną numerem nabytą w ramach wspólności małżeńskiej?

6. W jaki sposób Wnioskodawczyni wykorzystywała ww. nieruchomość (udział), której jest współwłaścicielem w ramach współwłasności małżeńskiej?

7. Z jakiego powodu Wnioskodawczyni udzieliła pełnomocnictw w zawartej Umowie przedwstępnej?

8. W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, iż "W dniu... roku Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła ze spółką umowę dzierżawy tej nieruchomości na czas nieoznaczony", należy wskazać:

9. Czy Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.)?

10. Czy po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni wykonywała/wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jeśli tak to jakie oraz czy są to czynności opodatkowane czy zwolnione od podatku VAT?"

Wnioskodawczyni wskazała, że:

"Mąż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: wulkanizacja, auto naprawa, sprzedaż aut używanych, naprawa i renowacja felg. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Działka była kupiona, gdyż ówczesny właściciel działki sprzedawał ją ze względu na przeniesienie się do innej miejscowości i zbywał majątek w atrakcyjnej cenie. Kupiliśmy tą działkę, bo była odpowiednia cena i lokalizacja.

Używana była jako grunt rolny - użytki zielone. Mąż jedynie kosił ten teren, żadnych innych czynności tam nie wykonywaliśmy.

Nie, nie kupiliśmy jej do działalności gospodarczej, ponieważ na tamten czas, gdy dokonywaliśmy zakupu, nie było jeszcze planów o prowadzeniu działalności gospodarczej przez męża, ani przeze mnie. Nikt z nas, ani ja, ani mąż nie użytkowaliśmy jej działki w działalności gospodarczej.

a. Nie była prowadzona jeszcze działalność gospodarcza ani przez męża, ani przeze mnie.

b. Cały czas do chwili sprzedaży była to nasza wspólna własność.

c. Nie prowadziłam w tym czasie działalności gospodarczej, ani mąż. Byliśmy nadal we współwłasności małżeńskiej i tak jest do dziś.

Posiana była trawa na ww. nieruchomości (działka nr......) i kilka razy w roku była koszona i utrzymywana w należytym porządku. Trawę kosił mąż, ponieważ ja nie obsługuje kosiarek i tego typu sprzętów. Nic poza utrzymywaniem na niej ładu i porządku nie było na niej dokonywane. Nie można ustalić części jej wykorzystywania, to jest nasza wspólna własność małżeńska, zatem nie możliwe jest sztuczne wydzielanie na niej, kto ją wykorzystywał w jakim procencie.

Na działce była koszona trawa przez męża, gdyż ja nie obsługuje takich maszyn.

Pełnomocnictwo w umowie przedwstępnej było udzielone przeze mnie i mojego męża, gdyż był potencjalny chętny na kupno tej działki i tak wymagał wstępny akt notarialny pod warunkiem, gdyż kupujący jeśli by nie dostał wszelkich pozwoleń na budowę, wjazd z drogi itp. działki by nie kupił, bo grunty na których nie można postawić sklepu wielkometrażowego są im niepotrzebne i na tam ten czas niebyło innej możliwości bez udzielenia pełnomocnictwa przedsiębiorstwu.

a. Byłam stroną, gdyż byłam współwłaścicielem tej działki i akt notarialny tego wymagał. Dzierżawa była dlatego, żeby firma na mój i męża grunt mogła wejść, zrobić pomiary czy dany budynek zmieści się na tą działkę oraz na odwierty próbne gruntu czy taki budynek wraz z niezbędną infrastrukturą można posadowić na tym gruncie i takie kroki były tylko i wyłącznie poczynione - nic poza tym.

b. i c) podatek należny nie był rozliczony z tytułu dzierżawy owej nieruchomości, ponieważ dzierżawa nie była i nie jest przedmiotem działalności gospodarczej, była to dzierżawa z majątku prywatnego, zatem podatek VAT nie wystąpił.

c. Termin płatności był określony w akcie notarialnym wstępnym przez wydzierżawiającego i tylko na podstawie tego aktu notarialnego otrzymaliśmy pieniądze za dzierżawę.

d. Dzierżawa nie mogła być dokumentowany fakturami VAT, gdyż grunt nie był ujęty pod działalność gospodarczą, ani nie był wciągnięty w środki trwałe działalności gospodarczej żadnego z nas (z uwzględnieniem, że działalność gospodarczą prowadzi jedynie mąż). Grunt był własnością prywatną moją i męża, zatem nie była wystawiana faktura VAT.

Nie, nie jestem rolnikiem ryczałtowym. Gospodarstwo było nabyte w drodze spadku przeze mnie. Nieprowadzona jest żadna produkcja rolnicza, ani nie wykonuję usług rolniczych, gdyż większość gruntu stanowi las, a grunty inne - pastwiska są użytkiem zielonym. Owe gospodarstwo nie przynosi żadnego dochodu.

Nie, nie wykonuję żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

W związku z powyższym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż opisywanej Nieruchomości 4 tj. działki rolnej niezabudowanej o numerze, położonej w gminie powinna była być także w części przypadającej na Wnioskodawczynię opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

2. Zakładając, że Wnioskodawczyni obowiązana będzie odprowadzić podatek od towarów i usług od sprzedaży Nieruchomości po wcześniejszej rejestracji do VAT na formularzu VAT-R, to czy po opodatkowaniu tej sprzedaży, dopełnieniu obowiązków związanych ze złożeniem JPK_VAT, odprowadzeniem podatku należnego, będzie mogła dokonać wyrejestrowania jako podatnik VAT czynny poprzez złożenie VAT-Z, celem wyrejestrowania podatnika z rejestru podatników VAT czynnych? Zakładając, że Wnioskodawczyni nie będzie już wykonywała innych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

1. Sprzedaż Nieruchomości 4 tj. działki rolnej niezabudowanej o numerze, położonej w gminie nie powinna była być objęta podatkiem od towarów i usług w części przypadającej na Wnioskodawczynię.

Jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej jako: u.p.t.u.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie art. 2 pkt 6 u.p.t.u. wskazuje, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Należy jednak podkreślić, iż czynności te są opodatkowane jedynie wtedy, kiedy dokonywane są przez podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u., a zatem przez osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 1 pkt 2 wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać zatem należy, iż Wnioskodawczyni obecnie ani w ostatnich 5 latach nie prowadziła działalności gospodarczej o charakterze ciągłym dla celów zarobkowych w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości. Zakup Nieruchomości 4 nastąpił do majątku osobistego. Podkreślić należy, iż wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej ustalającej warunki zabudowy dla Nieruchomości 4 nie świadczy w żaden sposób, o tym, aby Wnioskodawczyni prowadziła działania zmierzające do rozpoczęcia inwestycji polegającej na budowie stacji paliw wraz z dodatkową infrastrukturą. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy dla Nieruchomości 4 miało charakter rozeznania rynku i nie może tym samym świadczyć o rozpoczęciu ciągłej działalności gospodarczej.

Nie jest bowiem działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celach dalszej odsprzedaży, lecz został spożytkowany w celach prywatnych. Powyższe potwierdza fakt, iż Wnioskodawczyni nie udostępniała w latach wcześniejszych Nieruchomości 4 osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy użyczenia, a także nie wprowadziła Nieruchomości 4 do ewidencji środków trwałych. Od zakupu Nieruchomości 4 w 2004 r. Wnioskodawczyni nie poczyniła żadnych czynności faktycznych mających na celu rozpoczęcie użytkowanie Nieruchomości 4. W tym miejscu należy podkreślić, iż tematyka związana z przedmiotem objętym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej była już wielokrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych.

Znalazła ona swoje odbicie również w wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilina Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). W wyroku tym TSUE zawarł następujące tezy:

Niewątpliwym jest zatem, iż Wnioskodawczyni dokonała jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jednocześnie należy podkreślić, iż czynności podjęte przez Wnioskodawczynię w ramach zawartej Umowy przedwstępnej, a to jest udzielenie odpowiedniego pełnomocnictwa dla w zakresie pozyskania zgód i zezwoleń, o których mowa w § 2 Umowy przedwstępnej jest działaniem typowym dla osoby, która planuje sprzedaż nieruchomość w ramach majątku osobistego. Czynności te nie należy uznawać nawet za czynności mające na celu podniesienie atrakcyjności nieruchomości i zwiększenia jej wartości, ale przede wszystkim zostały powzięte przez stronę kupującą tj..., aby doszło do transakcji sprzedaży w ogóle.

Dzierżawa Nieruchomości na rzecz.... nie świadczy o tym, że Wnioskodawczyni działa jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Potwierdza to Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 16 stycznia 2020 r. (sygn. I Sa/Wr 917/19) uznanie za przejaw działalności gospodarczej dzierżawy gruntu rolnego budzi pewne wątpliwości Sądu, ponieważ organ wywodzi taki wniosek z samego faktu, iż jest to umowa odpłatna. Tymczasem sama odpłatność świadczenia nie przesądza sama przez się o tym, że stanowi ono element działalności gospodarczej. Przy takim założeniu należałoby uznać, że każdy podmiot pobierający wynagrodzenie za jakiekolwiek świadczenia (także np. pracę najemną) prowadzi działalność gospodarczą. To zaś pozostawałoby w sprzeczności z przytoczoną na wstępie definicją podatnika VAT, która wymaga działania w sposób stały i zorganizowany dla celów zarobkowych (w celu osiągnięcia dochodu). Błędnie bowiem uznał organ interpretacyjny, że sprzedaż nieruchomości tylko z powodu jej przejściowe dzierżawy winny być kwalifikowane jako podjęte w warunkach działalności gospodarczej, a co za tym idzie, za dokonane przez podatnika VAT. Nawet stwierdzając, iż działania te poprzez pełnomocnika, którym jest strona kupująca miały na celu zwiększenie wartości nieruchomości, to w przypadku gdy nieruchomości są zakupione do majątku osobistego bez zamiaru dalszej odsprzedaży, nie mogą same w sobie przesądzać o tym, że podatnik działa jako profesjonalista, a tym samym prowadzi działalność gospodarczą o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług.

Jak wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 20 października 2015 r. (sygn. I SA/Gd 523/15) trudno wymagać od podatnika, aby dokonując zbycia nieruchomości wchodzących w skład jego majątku prywatnego tego rodzaju działań nie podejmował.

Ogół okoliczności sprawy, ich rozmiar, sekwencja czasowa wskazują na fakt, iż Wnioskodawczyni nie prowadziła zorganizowanej działalności gospodarczej, a także nie prowadziła aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Podkreślić należy, iż Nieruchomość 4, dla której wystąpiono o wydanie warunków zabudowy na cele inwestycji budowy stacji paliw w 2006 r. nie została dla tych celów wykorzystana, a co więcej w ramach transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wydana decyzja administracyjna ustalająca warunki zabudowy nie ma znaczenia dla strony kupującej tj......, gdyż transakcja zostanie zrealizowana pod warunkiem wydania odrębnej i odmiennej w swoim zakresie decyzji ustalających warunki zabudowy dla planowanych inwestycji przez....... Tym samym nie ma związku pomiędzy pojedynczym działaniem Wnioskodawczyni w roku 2005, a transakcją sprzedaży, która miała miejsce 15 października 2020 r.

2. Wnioskodawczyni, będzie mogła skutecznie złożyć dokument VAT Z już po dokonaniu opodatkowania czynności sprzedaży Nieruchomości 4 podatkiem VAT. Zgodnie z art. 96 ust. 6 u.p.t.u. Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT. Wnioskodawczyni w takim wypadku, zakładając, że nie będzie dokonywała już żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie mogła dokonać wyrejestrowania z rejestru podatników VAT czynnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - braku opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr..... będącej we współwłasności małżeńskiej,

* prawidłowe - w zakresie wyrejestrowania się Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny po sprzedaży działki nr....

Na wstępie należy wskazać, że w niniejszej interpretacji rozstrzygnięto kwestię braku opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr...... będącej we współwłasności małżeńskiej (pytanie oznaczone jako nr 1), w stanie faktycznym, natomiast kwestię wyrejestrowania się Wnioskodawczyni jako podatnika VAT czynnego po sprzedaży działki nr.......... (pytanie oznaczone jako nr 2), rozstrzygnięto w zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego

we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej działki, podejmowała aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej. Nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni w dniu 19 stycznia 2004 r. nabyła działkę nr..... na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Nabycie działki nr....... nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym w drodze transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Transakcja ta nie została udokumentowana fakturą. Dla tej nieruchomości, na wniosek z dnia.... roku, została wydana w dniu...... roku decyzja administracyjna o warunkach zabudowy. Wydane zostały w ramach powyższej decyzji administracyjnej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji paliw. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie kupili przedmiotowej działki do działalności gospodarczej, ponieważ na tamten czas, gdy Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonywali zakupu, nie było jeszcze planów o prowadzeniu działalności gospodarczej przez męża Wnioskodawczyni, ani przez Wnioskodawczynię. Ani Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie użytkowali ww. działki w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Działka była wykorzystywana jedynie do działalności rolniczej, zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W dniu..... roku Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zawarli "Umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości pod warunkiem" działki oznaczonej nr... ze spółką.

W ramach § 2 Umowy przedwstępnej transakcja sprzedaży zostanie zawarta m.in. pod warunkami:

* uzyskania przez...... prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości, składającej się z działki gruntu numer..... obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi....., w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 650,00 metrów kwadratowych wraz z miejscami parkingowymi w ilości minimum 20 miejsc postojowych,

* uzyskania przez....... prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości, składającej się z działki gruntu numer..... obiektami zgodnie z planami inwestycyjnymi.........., w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 526,30 metrów kwadratowych, a w tym sala sprzedaży o powierzchni 400,00 metrów kwadratowych wraz z miejscami parkingowymi w ilości minimum 20 miejsc postojowych,

* uzyskania przez......prawomocnej, ostatecznej i wykonalnej decyzji wydanej przez właściwy organ lub zarządcę drogi zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji.... na zasadzie prawo i lewoskrętu dla pojazdów o masie powyżej 25 ton, bez konieczności przebudowy układu drogowego wraz z niezbędnymi dokumentami umożliwiającymi obsługę komunikacji, a także uzyskania zapewnienia Zarządy drogi o niewprowadzaniu ograniczeń tonażowych utrudniających obsługę komunikacyjną nieruchomości,

* uzyskania przez...... warunków technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, kanalizacji deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją........pozwalającej na realizację planowanej inwestycji.....

* uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła ze spółką..... umowę dzierżawy tej nieruchomości na czas nieoznaczony. Wnioskodawczyni wyraziła również zgodę na dysponowanie przez......nieruchomością na cele budowlane w zakresie uzyskania zgód i pozwoleń. Ponadto Wnioskodawczyni udzieliła......... pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń prowadzących do uzyskania pozwolenia na budowę. Dnia.... Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, zawarli umowę sprzedaży Nieruchomości, w związku z wypełnieniem wszystkich warunków wskazanych w Umowie przedwstępnej.

W pierwszej kolejności należy ustalić, czy sprzedaż działki nr..... jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do działki nr...... będącej przedmiotem sprzedaży.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu należy wskazać, że w dniu.... Wnioskodawczyni nabyła działkę nr.... na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej, przy czym na wniosek z dnia...... roku, dla nieruchomości została wydana w dniu...... roku decyzja administracyjna o warunkach zabudowy. Wydane zostały w ramach powyższej decyzji administracyjnej warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji paliw, w skład której wchodzą: budynek administracyjno-usługowy z pomieszczeniami socjalno-biurowymi i częścią warsztatową, punkt tankowania gazem płynnym (LPG), składający się z: 2 zbiorników naziemnych, pompy, dystrybutora i wiaty, punkt tankowania olejem napędowym (ON) - naziemny zbiornik oleju, dystrybutor, płyta dystrybucji i rozładunku paliwa i niezbędna do funkcjonowania stacji infrastruktura techniczna oraz zjazd z drogi wojewódzkiej i wyjazd na drogę gminną.

Zatem, już w momencie wydania decyzji o warunkach zabudowy, ww. działka została przeznaczona do celów działalności gospodarczej.

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni zawarła umowę dzierżawy ze Spółką... na czas nieoznaczony.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy, wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości, z uwagi na fakt, iż wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawczyni zawarła umowę dzierżawy działki nr....., a za przedmiot dzierżawy ustalono kwotę, którą Dzierżawca zobowiązany jest płacić Wnioskodawczyni, to działania takiego nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że działka nr..... wydzierżawiana na podstawie zawartej umowy, była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie wystąpią inne istotne okoliczności, które wskazują, że sprzedaż ww. działki dokonywana była w warunkach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni udzieliła bowiem Nabywcy pełnomocnictwa, celem dokonywania w jej imieniu szeregu czynności związanych z przedmiotową działką, dotyczących m.in. uzyskania wszelkich decyzji i pozwoleń, uzyskania warunków technicznych, zmierzających do uzyskania finalnego pozwolenia na budowę.

W analizowanej sprawie, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielonego pełnomocnictwa. Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo, że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego).

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Wobec tego, działania w postaci uzyskania wszelkich decyzji, zaświadczeń, zgód, warunków technicznych, pomimo że nie były podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię, ale przez osoby trzecie (pełnomocnika) nie oznacza, że pozostają one bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawczyni. Po udzieleniu pełnomocnictwa, czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawczyni (mocodawczyni). Zatem osoby trzecie, dokonując ww. działań uatrakcyjniły przedmiotową nieruchomość, której Wnioskodawczyni była współwłaścicielem. Działania te dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawczyni, wpłynęły generalnie na podniesienie atrakcyjności działki jako towaru i wzrost jej wartości. Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej, nieruchomość, której Wnioskodawczyni była współwłaścicielem podlegała wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostały "wykonane" w sferze prawnopodatkowej Zainteresowanej.

Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy był składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni, a sprzedaż działki nr......... będącej we współwłasności małżeńskiej, stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W związku z powyższym, podjęte przez Wnioskodawczynię ww. działania wskazują, że sprzedaż działki nr.... będącej we współwłasności małżeńskiej była dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie zaistniały bowiem przesłanki świadczące o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia nieruchomości, która porównywalna jest do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Należy jednakże zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W pierwszej kolejności należy dokonać analizy przepisu art. 113 ust. 1 i następne ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.), zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit.b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że - jak wynika z umowy przedwstępnej - jednym z warunków sprzedaży było uzyskanie przez nabywcę decyzji o warunkach zabudowy ww. działki.

Zatem w dacie sprzedaży przedmiotowa działka nr..... spełniała definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, nabycie działki nr....... nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym w drodze transakcji niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Transakcja ta nie została udokumentowana fakturą. Wnioskodawczyni, ani jej mąż nie użytkowali ww. działki w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy nadmienić, że brak prawa do odliczenia należy odczytywać w kontekście tez zawartych w wyroku TSUE z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (pkt 24-26). W sprawie tej Trybunał wskazuje, że: "Zwolnienie przewidziane w art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy może obejmować zatem jedynie dostawy towarów, przy których nabyciu wyłączone było, na podstawie ustawodawstwa krajowego, prawo do odliczenia. Treść tego artykułu nie może być w tym aspekcie interpretowana w inny sposób, który umożliwiłby uniknięcie sytuacji, w której podatnik pozbawiony możliwości skorzystania z takiego zwolnienia podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (pkt 24).

Jeśli tego rodzaju ustawodawstwo, jak to rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, przewiduje, że przedsiębiorstwa, których działalność polega na wynajmie pojazdów mechanicznych mogą odliczyć podatek od zakupów przeznaczonych na tę działalność, to wynika z tego, że nabycie pojazdu przez tego rodzaju przedsiębiorstwo nie dotyczy w rozumieniu art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 tej dyrektywy. Nie można zatem uznawać, że odsprzedaż tego pojazdu zalicza się do dostaw podlegających zwolnieniu przewidzianemu w owym art. 13 część B lit.c. Okoliczność, że przy takim nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia z tego względu, że - podobnie jak w sprawie przed sądem krajowym - nastąpiło ono od sprzedawców, którzy sami nie mogli, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, odliczyć podatku naliczonego od dokonanych przez nich zakupów pojazdów i stąd nie zadeklarowali naliczonego podatku VAT, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tego nabycia do celów stosowania owego art. 13 (pkt 25).

W tej sytuacji (...) art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na potrzeby swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia (pkt 26)".

W art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE. L Nr 145, str. 1) wskazano, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom: dostawy towarów przeznaczonych w całości dla działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 28 ust. 3 lit. b), jeśli dla tych towarów nie przedsięwzięte zostały odliczenia podatkowe, jak również dla towarów, od których nabycia lub produkcji nie przysługiwało na podstawie art. 17 ust. 6 prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 szóstej Dyrektywy, przed upływem najwyżej czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, podejmie decyzję, które wydatki nie będą się kwalifikowały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Odliczenie podatku od wartości dodanej nie będzie w żadnym przypadku obejmowało wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne.

TSUE w podanym wyżej wyroku orzekł, że art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej Dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowanie wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.

Wobec powyższego należy wskazać, że w odniesieniu do czynności nabycia przez Wnioskodawczynię działki nr.... nie wystąpił podatek od towarów i usług. Nie można zatem uznać, że Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki, lub że takie prawo Wnioskodawczyni nie przysługiwało.

Ponadto, skoro Wnioskodawczyni wraz z mężem nie wykorzystywali przedmiotowej działki do działalności gospodarczej, więc ww. działka nie była wykorzystywana wyłącznie do na cele działalności zwolnionej.

Zatem dostawa działki nr... będącej we współwłasności małżeńskiej, nie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawczynię działki nr... będącej we współwłasności małżeńskiej, była dostawą dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy i w konsekwencji sprzedaż ww. działki, stanowiła - wskazaną w art. 7 ust. 1 ustawy - dostawę towarów, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, sprzedaż przez Wnioskodawczynię ww. działki, nie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, zatem dostawa ww. działki jest opodatkowana według właściwej stawki podatku.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr.... będącej we współwłasności małżeńskiej, w części przypadającej na Wnioskodawczynię, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 1, należało uznać za nieprawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii wyrejestrowania się Wnioskodawczyni jako podatnik VAT czynny po sprzedaży działki nr...... będącej we współwłasności małżeńskiej, należy wskazać, iż zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 96 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Należy zauważyć, iż jak wyżej wskazano, w odniesieniu do sprzedaży działki nr..... będącej we współwłasności małżeńskiej, podjęte przez Wnioskodawczynię ww. działania wskazują, że była ona dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dostawa ww. działki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki. W odpowiedzi na pytanie nr 10 zawarte w wezwaniu: "Czy po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni wykonywała/wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jeśli tak to jakie oraz czy są to czynności opodatkowane czy zwolnione od podatku VAT?" Wnioskodawczyni wskazała: "Nie, nie wykonuję żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku opisem sprawy, należy stwierdzić, że po sprzedaży działki nr..... będącej we współwłasności małżeńskiej, Wnioskodawczyni skoro - nie wykonuje żadnych czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - będzie mogła złożyć formularz VAT-Z, celem wyrejestrowania podatnika z rejestru podatników VAT czynnych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawczyni.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, JPK_VAT, odprowadzenie podatku należnego, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię we wniosku wyroków wojewódzkich sądów administracyjnych, tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki został potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawczyni, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiąże one strony postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną