0113-KDIPT1-1.4012.834.2019.2.MW - Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "...".

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Miasto... (dalej: "Miasto") jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Miasto planuje uzyskanie dofinansowania operacji pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2014-2020.

Miasto planuje realizację ww. operacji ze środków własnych oraz ze środków zewnętrznych uzyskanych w ramach ww. dofinansowania. Przedmiotem planowanej inwestycji jest rewitalizacja osiedla "..." (dalej: "Projekt").

Efekty zrealizowanego Projektu mają służyć głównie mieszkańcom Miasta. Efekty zrealizowanego projektu będą udostępniane mieszkańcom okolicznych lokali mieszkalnych - komórki lokatorskie, a także ogółowi mieszkańców Miasta oraz innym osobom - infrastruktura ogólnodostępna: place zabaw, ławki, oświetlenie zewnętrzne, nawierzchnie przy ulicach, wystawa historyczna w jednym z budynków. Ponadto w ramach Projektu Miasto utworzy system monitoringu..., który będzie wykorzystywało w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. Miasto pragnie wskazać, iż wykorzystując efekty Projektu na potrzeby swojej działalności nie będzie pobierało żadnych odpłatności.

W uzupełnieniu wniosku, na następujące pytania Organu:

1. Na jakiej podstawie komórki lokatorskie będą udostępniane przez Wnioskodawcę mieszkańcom?

2. Czy udostępnianie to będzie odpłatne czy nieodpłatne?

3. Czy Wnioskodawca będzie zawierał umowy cywilnoprawne z ww. mieszkańcami na korzystanie z ww. komórek lokatorskich?

4. Do jakich czynności Wnioskodawca będzie wykorzystywał efekty powstałe w wyniku realizacji projektu pn. "...", tj. do czynności:

* opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

* zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

5. Czy efekty powstałe w wyniku realizacji ww. projektu będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.)?

6. Czy efekty powstałe w wyniku realizacji ww. projektu będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

7. W sytuacji, gdy efekty przedmiotowego projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, czy będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

8. W sytuacji, gdy efekty powstałe w wyniku realizacji ww. projektu będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, czy będzie istniała możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Komórki lokatorskie są/będą udostępnianie mieszkańcom za pośrednictwem miejskiej spółki organizacyjnej (dalej: "Spółka"), która jest odrębnym od Miasta podatnikiem VAT. Miasto jest 100% udziałowcem Spółki.

Spółka udostępnia komórki lokatorskie na rzecz:

* mieszkańców, którzy korzystają z lokali mieszkalnych (komunalnych) na podstawie umów najmu zawieranych ze Spółką - w tym zakresie udostępnienie komórek lokatorskich przez Spółkę następuje/będzie następowało w ramach zawartych umów najmu lokali, bez ponoszenia przez mieszkańców dodatkowych opłat;

* mieszkańców, którzy korzystają z lokali mieszkalnych na podstawie tytułu własności - w tym zakresie udostępnienie komórek lokatorskich przez Spółkę następuje/będzie następowało za odpłatnością na rzecz Spółki na podstawie umowy najmu zawieranej z mieszkańcami.

Koszty związane z komórkami lokatorskimi pokrywane są/będą przez Spółkę z przychodów uzyskiwanych z działalności Spółki, w tym opłat pobieranych za udostępnianie mieszkańcom lokali mieszkalnych oraz opłat za udostępnienie komórek lokatorskich na podstawie zawieranych umów najmu. Spółka nie uiszcza/nie będzie uiszczać Miastu jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu możliwości korzystania z komórek lokatorskich oraz lokali mieszkalnych w ramach działalności Spółki. Mieszkańcy nie uiszczają/nie będą uiszczać Miastu jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu możliwości korzystania z komórek lokatorskich oraz lokali mieszkalnych.

Ad. 2

Miasto nie udostępnia/nie będzie udostępniało komórek lokatorskich na rzecz mieszkańców. Za udostępnianie wspomnianych komórek lokatorskich według schematu opisanego w odpowiedzi na pytanie nr 1, odpowiedzialna jest/będzie Spółka.

Ad. 3

Miasto nie zawiera/nie będzie zawierało umów cywilnoprawnych z mieszkańcami na korzystanie z komórek lokatorskich. Umowy o takim charakterze zawiera/będzie zawierała Spółka.

Ad. 4, 5 i 6

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Miasto udostępnia/będzie udostępniało efekty zrealizowanego Projektu nieodpłatnie, dlatego też w opinii Miasta, efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Miasta, efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ad. 7 i 8

Mając na uwadze treść odpowiedzi udzielonej na pytania nr 4, 5 oraz 6, odpowiedź na pytanie nr 7 i 8 jest bezprzedmiotowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miastu przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji inwestycji wskazanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a także gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Projekt będzie wykorzystywany do realizacji zadań własnych Miasta w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Miasta nie przysługuje mu/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby realizacji Projektu z tego względu, iż wydatki poniesione na realizację inwestycji nie będą związane z czynnościami Miasta podlegającymi opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został/nie zostanie spełniony, bowiem - jak wynika z przedstawionych okoliczności - nabyte towary i usługi nie są/nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jak wskazał Wnioskodawca - efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, które nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, efekty zrealizowanego Projektu są/będą wykorzystywane do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie przysługuje/nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. "...", ponieważ inwestycja nie jest/nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.