0113-KDIPT1-1.4012.797.2018.2.ŻR - Zwolnienie z VAT sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości zabudowanej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 grudnia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.797.2018.2.ŻR Zwolnienie z VAT sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości zabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2018 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr 68 i nr 66 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr 68 i nr 66.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 10 grudnia 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne, w którym jako dłużnik występuje: F..., ul...., REGON:.., NIP:.., KRS.... Dłużnikowi przysługuje prawo własności nieruchomości gruntowej zabudowanej ozn. Nr. Przedmiotowa nieruchomość położona w... przy ulicy..., ozn. Nr.., składa się z działek nr 66 i 68 zabudowanych (działka 66 opis użytku: zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy; oznaczenie użytków i konturów klasyfikacyjnych: Bp), (działka nr 68 opis użytku: inne tereny zabudowane, oznaczenie użytków i konturów klasyfikacyjnych: Bi). Bezpośrednie sąsiedztwo stanowią tereny zabudowane obiektami wzniesionymi w ramach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej. Obszar nieruchomości częściowo utwardzony kostką betonową, w całości ogrodzony płotem wykonanym z siatki ogrodzeniowej, przęseł metalowych i betonowych płyt ogrodzeniowych. Niezabudowana część nieruchomości użytkowana jako plac składowy. Nieruchomość przylega do drogi publicznej o nawierzchni asfaltowej, uzbrojona w przyłącze energetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne i telefoniczne. Na podstawie decyzji nr... z dnia 14 października 1998 r. udzielającej pozwolenia na budowę, dokonano przykrycia Kanału... w sposób umożliwiający użytkowanie nieruchomości jako integralnej całości. Grunt znajdujący się pod wodami Kanału..., stanowiący własność Skarbu Państwa, oddany został w użytkowanie (poprzedniemu właścicielowi) firmie..., Spółka Jawna - na podstawie umowy nr... z dnia 29 czerwca 2012 r. (przedmiotem umowy jest grunt o powierzchni 472 m2).

Działka o nr 68 jest zabudowana: budynkiem biurowo-handlowym, trzykondygnacyjnym, murowanym powstałym w wyniku adaptacji budynku mieszkalnego na cele biurowo-handlowe, na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę nr... z dnia 11 grudnia 1998 r., budynkiem socjalno-magazynowym, dwukondygnacyjnym, murowanym, częścią budynku garażowo-magazynowego, jednokondygnacyjnego, murowanego.

Działka o nr 66 jest zabudowana: częścią budynku garażowo-magazynowego, jednokondygnacyjnego, murowanego, dwiema murowanymi wiatami magazynowymi posadowionymi na stopach fundamentowych (słupy żelbetowe zwieńczone ścianą murowaną z pustaków i podciągiem żelbetowym. Dach jednospadowy o konstrukcji drewnianej, kryty blachą trapezową, posadzki betonowe (w tym kostka betonowa), obie wiaty wyposażone w instalację elektryczną. Obiekty wzniesione na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę nr... z dnia 14 listopada 2005 r.).

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonym uchwałą nr. Rady Miejskiej z dnia 29 listopada 2011 r., przedmiotowa nieruchomość znajduje się w terenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej-ozn. symbolem.... Od roku 1998 r. do 20 marca 2014 r. przedmiotowa nieruchomość stanowiła własność: Spółki Jawnej B. i Z. (udział 660/1000) oraz B., Z., Z. i A. (udział po 85/1000 każdy). Aktem notarialnym rep. nr... z dnia 21 marca 2014 r. - umową przeniesienia własności nieruchomości, ww. dłużnicy przekazali swoje udziały w prawie własności nieruchomości ozn.... tytułem wkładu niepieniężnego do nowo utworzonej Spółki z o.o. (umowa z dnia 21 marca 2015 r. akt notarialny nr rep.... oraz protokół o sprostowaniu aktu notarialnego z dnia 26 marca 2014 r. rep...., następnie umową przeniesienia własności nieruchomości z dnia 21 marca 2014 r. nr rep....- SPÓŁKA z o.o w Organizacji, a następnie w dniu 19 września 2014 r. umową przeniesienia własności rep.... na Sp. z o.o w Organizacji. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta na podstawie aktu notarialnego nr rep.... z dnia 23 lutego 2015 r. w formie umowy darowizny, w której to Sp. z o.o. w Organizacji z siedzibą darował nieruchomość ozn.... F.... Strony określiły wartość rynkową przedmiotu umowy na kwotę 1.200.000,00 zł, cena zakupu nie obejmuje podatku VAT. F..., ul...., REGON:.., NIP:.., KRS.... była czynnym zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 7 marca 2018 r. została wykreślona z urzędu z rejestru podatników VAT w myśl art. 96 ust. 9 pkt ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 7 marca 2017 r. (składanie pustych deklaracji). Przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało ww. dłużnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ F... zarejestrowana została jako czynny podatnik VAT od dnia 1 lutego 2016 r. W Urzędzie Skarbowym F... złożyła deklaracje VAT-7K "zerowe" za okresy: I kw/2016, II kw/2016, IV kw/2016, I kw/2017, II kw/2017, III kw/2017.

Według wpisu do rejestru Przedsiębiorców KRS, F... prowadzi działalność w zakresie wg PKD: N7810Z Działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników powiązanie od 18 lutego 2015 r. Na podstawie czynności sprawdzających przeprowadzonych przez US w dniu 10 października 2018 r. nie stwierdzono oznak aktywności gospodarczej podmiotu ani żadnych okoliczności, które potwierdzałyby fakt prowadzenia w tym miejscu jakiejkolwiek działalności przez F.... Jak ustalił Wnioskodawca, ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez F... do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W roku 2015 prowadzona była na ww. nieruchomości działalność gospodarcza. F... nie ponosiła nakładów na ww. nieruchomość i w związku z tym nie dokonywała odpisów podatku VAT. Dłużnik F... nie ponosił nakładów na ulepszanie budynków zlokalizowanych na ww. nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że na obydwu działkach znajdują się obiekty takie jak: teren utwardzony kostką, ogrodzenie, przyłącze energetyczne, tylko na działce nr 68 znajduje się przyłącze: wodociągowe, kanalizacyjne i telefoniczne.

Na pytanie Organu "Czy obiekty, o których mowa we wniosku, tj. budynek biurowo-handlowy, budynek socjalno-magazynowy, budynek garażowo-magazynowy, murowane wiaty magazynowe, teren utwardzony kostką, ogrodzenie oraz przyłącze energetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne i telefoniczne są budynkami/budowlami/urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.)?" Wnioskodawca odpowiedział "Tak. Obiekty, tj. budynek biurowo-handlowy, budynek socjalno-magazynowy, budynek garażowo-magazynowy, murowane wiaty magazynowe teren utwardzony kostką, ogrodzenie oraz przyłącze energetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne i telefoniczne są budynkami/budowlami/urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.)."

Następnie na pytanie "Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie ww. budynków/budowli/urządzeń budowlanych, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?" Zainteresowany wskazał "Komornik - Wnioskodawca nie ma wiedzy dotyczącej klasyfikacji budynków wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, występujący w imieniu F... prezes zarządu W... również nie posiada takiej wiedzy jak oświadczył (w załączeniu skan oświadczenia z dnia 10 grudnia 2018 r.)".

Na pytanie "Czy budynki/budowle są trwale związane z gruntem?" Wnioskodawca odpowiedział "Tak. Budynki/budowle, tj. budynek biurowo-handlowy, budynek socjalno-magazynowy, budynek garażowo-magazynowy, murowane wiaty magazynowe są trwale związane z gruntem."

W dalszej kolejności na pytania:

* "Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), o których mowa we wniosku? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.

* Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części ww. budynków/budowli, to należy wskazać w jakiej w części?

* W wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części?

* Kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie do używania ww. budynków/budowli? Należy wskazać dokładną datę."

Wnioskodawca wskazał "W toku czynności ujawniłam, że poprzedni właściciele nieruchomości prowadzili na ww. nieruchomości działalność gospodarczą i korzystali z budynków/budowli/urządzeń, które, jak ustaliłam, rozbudowywali (budynek biurowo - handlowy, budynek socjalno-magazynowy) i budowali w latach 2000-2005 (budynek garażowo - magazynowy, murowane wiaty magazynowe), nie okazano komornikowi i biegłemu dokumentów o zakończeniu budowy/rozbudowy. Komornik nie jest w stanie ustalić dokładnej daty pierwszego zasiedlenia. Organowi egzekucyjnemu nie jest znana dokładna data pierwszego zajęcia do używania ww. budynków/budowli."

Następnie na pytanie "Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowych budynków/budowli lub ich części a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata?" Zainteresowany wskazał "Według mojej wiedzy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków/ budowli upłynął okres dłuższy niż dwa lata."

Według oświadczenia prezesa zarządu B., dłużnik F... zs.... nie prowadziła na ww. nieruchomości działalności gospodarczej, tym samym nie wykorzystywała ww. budynków/budowli do czynności opodatkowanych/zwolnionych/ niepodlegających opodatkowaniu podatkiem.

Według wpisu do rejestru Przedsiębiorców KRS, F... prowadzi działalność w zakresie wg PKD: N7810Z Działalność związana z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników powiązanie od 18 lutego 2015 r. Na podstawie czynności sprawdzających przeprowadzonych przez US w dniu 10 października 2018 r. nie stwierdzono oznak aktywności gospodarczej podmiotu ani żadnych okoliczności, które potwierdzałyby fakt prowadzenia w tym miejscu jakiejkolwiek działalności przez F.... W Urzędzie Skarbowym F... złożyła deklaracje Vat-7K "zerowe" za okresy: I kw/2016, II kw/2016, IV kw/2016, I kw/2017, II kw/2017, III kw/2017. Według wiedzy komornika ww. budynki/budowle nie były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do działalności gospodarczej, w tym również do zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT.

Nabycie nieruchomości przez dłużnika nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku - według oświadczenia B.

Zarówno Wnioskodawca - komornik, jak i dłużnik F..., który jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości od dnia 23 lutego 2015 r. - według oświadczenia B... "...jedynie ponosiła koszty z bieżącym utrzymaniem i ogrzewaniem w okresie zimowym. Nie prowadzono robót budowlanych-modernizacyjnych". Tym samym nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej.

Data protokołu o sprostowanie aktu notarialnego rep.... to 26 marca 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego prawa własności: zabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w... przy ulicy... ozn. jako działka nr 68 i 66 ozn. nr... podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ? Czy komornik powinien naliczyć i odprowadzić podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w drodze licytacji komorniczej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym...., zajętego w postępowaniu egzekucyjnym... prawa własności zabudowanej nieruchomości gruntowej - działki nr 68 i 66 zabudowanej: budynkiem biurowo-handlowym, powstałym w wyniku adaptacji budynku mieszkalnego na cele biurowo-handlowe, na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę nr... z dnia 11 grudnia 1998 r., budynkiem socjalno-magazynowym i budynkiem garażowo-magazynowym oraz dwiema wiatami magazynowymi, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej "ustawą", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany co do zasady za podatnika podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Natomiast należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne nieruchomości gruntowej zabudowanej. Przedmiotowa nieruchomość składa się z działek nr 66 i 68 zabudowanych. Działka o nr 68 jest zabudowana budynkiem biurowo-handlowym, trzykondygnacyjnym, murowanym powstałym w wyniku adaptacji budynku mieszkalnego na cele biurowo-handlowe - na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 11 grudnia 1998 r., budynkiem socjalno-magazynowym, dwukondygnacyjnym, murowanym, częścią budynku garażowo-magazynowego, jednokondygnacyjnego, murowanego. Działka o nr 66 jest zabudowana częścią budynku garażowo-magazynowego, jednokondygnacyjnego, murowanego, dwiema murowanymi wiatami magazynowymi posadowionymi na stopach fundamentowych. Obiekty wzniesione na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 14 listopada 2005 r. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta na podstawie aktu notarialnego z dnia 23 lutego 2015 r. w formie umowy darowizny, w której to Sp. z o.o. w Organizacji darował nieruchomość F.... F... była czynnym zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 7 marca 2018 r. Przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało ww. dłużnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Jak ustalił Wnioskodawca ww. nieruchomość nie była wykorzystywana przez F... do prowadzenia działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W roku 2015 prowadzona była na ww. nieruchomości działalność gospodarcza. F... nie ponosiła nakładów na ulepszanie budynków zlokalizowanych na ww. nieruchomości.

Aby ustalić czy Wnioskodawca, jako komornik sądowy, będzie zobowiązany do opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr 68 i nr 66, należy dokonać analizy, czy dłużnik w okolicznościach opisanych we wniosku był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej nieruchomości nabytej w ramach prowadzonej przez dłużnika - F... - działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towaru w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, uwzględniając, że w związku z opisaną transakcją, dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, w analizowanej sprawie Wnioskodawca - komornik z tytułu transakcji sprzedaży w drodze licytacji publicznej nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka nr 68 i nr 66, zgodnie z art. 18 ustawy, będzie płatnikiem podatku od towarów i usług.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki, aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki nie niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Odnosząc powyższe uregulowania do niniejszej sprawy należy wskazać, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, jedynie w sytuacji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "budynku". W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.).

I tak, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową - art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do budynku i opodatkować łącznie z tym budynkiem, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla dostawy ww. nieruchomości oznaczonej jako działka nr 68 i nr 66 zabudowanej budynkami, budowlami oraz urządzeniami budowlanymi zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę ww. budynków i budowli, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia ww. budynków i budowli w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem dostawa ta będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i tym samym nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że - jak już wcześniej wspomniano - w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W analizowanym przypadku dostawa ww. budynków i budowli będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej. W konsekwencji powyższego spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do tych budynków/budowli.

W związku z tym, że urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynków/budowli, podlegający opodatkowaniu łącznie z budynkami/budowlami, z którymi są powiązane, w niniejszej sprawie sprzedaż opisanych urządzeń budowlanych (ogrodzenia, utwardzenia kostką oraz przyłącza) znajdujących się na działce nr 68 i nr 66 będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT tak, jak budynki/budowle, z którymi są związane.

Ponieważ, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę dotycząca gruntu, na którym znajdują się ww. budynki/budowle również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w związku z rozstrzygnięciem zawartym w orzeczeniu TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania obowiązujących norm prawa krajowego albo może bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady (Dz.Urz.UE.L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a.

dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b.

dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że "artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku "ulepszenia" istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie "ulepszenia" jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie "przebudowy" zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia".

TSUE wskazał, iż pojęcie "pierwszego zasiedlenia", jest zawarte w art. 12 dyrektywy VAT, ale nie jest ono w niej zdefiniowane.

Jak wynika przede wszystkim z prac przygotowawczych do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. z 1977 r., L 145, s. 1), które pozostają wymierne do celów interpretacji dyrektywy VAT, w ramach zwolnień przewidzianych w jej art. 135 ust. 1 lit. j), kryterium "pierwszego zasiedlenia" budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. W tychże pracach przygotowawczych stwierdzono, że kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Literalna wykładnia art. 12 i art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy VAT, jak również analiza kontekstu i celów założonych w tej dyrektywie świadczą zatem o tym, że wspomniana dyrektywa nie przyznaje państwom członkowskim uprawnienia do wprowadzenia warunków w odniesieniu do przewidzianych tam zwolnień czy też ograniczenia ich. Wynika stąd, że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku ww. niezgodności prawa krajowego z prawem UE, to podatnik może zastosować obowiązujące normy prawa krajowego albo bezpośrednio zastosować przepisy dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w wyroku C-308/16, zaś organy podatkowe są obowiązane respektować rozstrzygnięcie TSUE zawarte w wyroku C-308/16. Tym samym ocena planowanej dostawy pod kątem zwolnienia z VAT powinna być dokonana przy uwzględnieniu przyjętej przez podatnika definicji pierwszego zasiedlenia.

Zatem należy wskazać, że w przypadku zastosowania wykładni prounijnej w rozpatrywanej sprawie doszło do pierwszego zasiedlenia budynku biurowo-handlowego, budynku socjalno-magazynowego, budynku garażowo-magazynowego oraz murowanych wiat magazynowych, bowiem ww. budynki i budowle od momentu wybudowania były wykorzystywane do działalności gospodarczej i od tego momentu do sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, w przypadku zastosowania przez Wnioskodawcę wykładni prounijnej, czynność sprzedaży wszystkich ww. budynków i budowli posadowionych na działce nr 68 i nr 66 oraz urządzeń budowlanych z nimi powiązanych będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym dostawa gruntu, na którym posadowione są ww. budynki/budowle, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, również będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy z którego wynika, że sprzedaż w drodze licytacji komorniczej prawa własności zabudowanej nieruchomości gruntowej - działki nr 68 i 66 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację Organ wydał w oparciu o przedstawiony opis sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż przy nabyciu ww. nieruchomości nie przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz że nabycie nieruchomości przez dłużnika nie zostało udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wskazać również należy, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl