0113-KDIPT1-1.4012.757.2021.1.MGO - Brak prawa do odliczenia VAT od wydatków na realizację projektu przez instytut badawczy

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2021 r. (data wpływu 8 października 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu pt. "...?" - jest prawidłowe.

8 października 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu pt. "....?".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

.... (dalej: Wnioskodawca lub Instytut) jest instytutem badawczym, funkcjonującym na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1158, z późn. zm.). Wnioskodawca posiada osobowość prawną. Zgodnie z przepisami ustawy o instytutach badawczych, do podstawowej działalności Instytutu należy prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, przystosowywanie wyników badań naukowych i prac rozwojowych do potrzeb praktyki oraz ich wdrażanie. W związku z prowadzoną działalnością podstawową Instytut może upowszechniać wyniki badań naukowych i prac rozwojowych.

Program badawczy Instytutu obejmuje wszystkie zagadnienia związane z produkcją ogrodniczą, począwszy od badań nad biologicznymi podstawami produkcji owoców, warzyw i roślin ozdobnych przez biotechnologię, genetykę i hodowlę twórczą roślin ogrodniczych, agrotechnikę, fitopatologię, szkółkarstwo i ochronę zasobów genowych roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych, nawadnianie roślin, uprawę grzybów jadalnych, przetwórstwo i przechowalnictwo owoców i warzyw, bezpieczeństwo żywności, agroinżynierię, ekonomikę i marketing. Wskazane działania badawcze Instytutu nastawione są na komercjalizację ich wyników, czego zresztą wymaga ustawa o instytutach, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Instytut może prowadzić działalność gospodarczą w zakresie określonym w statucie. Działalność gospodarcza jest wyodrębniona pod względem finansowym i rachunkowym z działalności statutowej Instytutu.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Instytut zamierza zrealizować przedsięwzięcie pt. "...?" (dalej jako: Projekt). Celem Projektu jest wzmocnienie roli organizacji konsumenckich w zakresie testowania i porównywania podstawowych produktów konsumpcyjnych, zarówno w kontekście krajowym, jak i transgranicznym, oraz identyfikowanie potencjalnie wprowadzającego w błąd brandingu lub wprowadzających w błąd informacji podanych na opakowaniu, w tym w odniesieniu do podwójnej jakości.

W celu realizacji Projektu Instytut zawarł z innymi podmiotami umowę konsorcjum. Instytut jest jednym z partnerów konsorcjum (nie jest liderem). Członkowie konsorcjum starają się o pozyskanie dotacji na realizację Projektu. Projekt ma zostać sfinansowany w 90% z funduszy Komisji Europejskiej, a pozostałe 10% pokryje wkład własny konsorcjum.

W ramach Projektu przeprowadzone zostaną następujące działania:

* zarządzanie projektem i koordynacja zapewniająca pomyślną realizację wszystkich działań;

* utworzenie sieci organizacji konsumenckich w regionie bałtyckim;

* rozpoznanie warunków współpracy;

* ustalanie warunków współpracy w przyszłość;

* opracowanie i wdrożenie testów żywności;

* wstępne testowanie działań przygotowawczych;

* testowanie jakości produktów;

* stworzenie raportu konsumenckiego z wynikami testów;

* opracowanie narzędzia informatycznego do zgłaszania podwójnej jakości i wprowadzającego w błąd brandingu;

* opracowanie narzędzi informatycznych (strony www);

* identyfikacja i zgłaszanie nieuczciwych praktyk;

* kampania uświadamiająca.

Z kolei, rolą Instytutu w Projekcie jest przeprowadzenie analiz chemicznych oraz ocen sensorycznych próbek kaw i herbat będących przedmiotem badań Projektu. Istotą badań jest potwierdzenie zarówno jakości tych samych markowo produktów ale pochodzących z różnych krajów Basenu Morza Bałtyckiego, jak również potwierdzenie lub wyeliminowanie podwójnej jakości produktów. Wykonane przez Instytut badania będą stanowić rzetelną bazę danych do stworzenia raportu konsumenckiego, będącego narzędziem dostarczenia wiarygodnych informacji o produkcie konsumentom.

W ramach Projektu zostaną nabyte przez Instytut materiały potrzebne do wykonania badań: odczynniki chemiczne, standardy badanych związków, gazy techniczne, części zużywane aparatury badawczej, akcesoria laboratoryjne do przeprowadzenia ekstrakcji badanych związków, ekspresy do parzenia próbek przeznaczonych do ocen sensorycznych, naczynia do serwowania próbek do ocen, czajniki do gotowania wody, termometry i czasomierze oraz materiały biurowe i środki czystości.

Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu, w części realizowanej przez Wnioskodawcę, będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Właścicielem efektów realizowanego Projektu są członkowie konsorcjum. Bezpośrednimi beneficjentami wyników badań powstałych w związku z realizacją przedmiotowego projektu są poszczególni konsorcjanci, którzy przeprowadzają dane badania. Wnioskodawca będzie beneficjentem wyników tych badań, które sam przeprowadza.

Każdy z Partnerów może korzystać z utworów, które będą wynikiem Projektu bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, w jakikolwiek sposób, na jakimkolwiek polu użytkowania; każdy z Partnerów może również dowolnie modyfikować utwór i korzystać z takiej zmiany. Komisja Europejska ma prawo do wykorzystywania wyników projektu w swoich działaniach komunikacyjnych.

Wyniki realizacji Projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do publikacji artykułów naukowych. Nie jest przewidziana odpłatność za upowszechnianie wyników projektu. Instytut w ramach Projektu nie będzie realizował jakiejkolwiek sprzedaży. Instytut nie przewiduje odpłatnego upowszechniania wyników Projektu. W szczególności, wnioskodawca nie przenosił i nie będzie dokonywał przeniesienia praw do wyników badań powstałych w związku z realizacją przedmiotowego projektu na rzecz innych podmiotów.

Efekty Projektu, którymi dysponować będzie Wnioskodawca, to wiedza uzyskana w czasie wykonywanych prac. Wiedza ta będzie rozpowszechniana przez Wnioskodawcę w sposób nieodpłatny. Wiedza uzyskana przez Wnioskodawcę będzie przedmiotem kampanii uświadamiającej. Treści wykorzystane w kampanii będą oparte głównie na raporcie konsumenckim z testów. Kampania będzie skierowana do konsumentów, władz publicznych i producentów żywności. Skoncentruje się głównie na PR i komunikacji w Internecie, w tym w mediach społecznościowych. Działania obejmą stworzenie i wykorzystanie dedykowanych stron internetowych, kontaktów medialnych, mediów społecznościowych.

Nieodpłatne rozpowszechnianie wyników (wiedzy) stanowić będzie przejaw działalności statutowej Wnioskodawcy - niebędącej działalnością gospodarczą.

Tak więc, efekty powstałe w wyniku realizacji Projektu są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Instytut wykorzystuje efekty Projektu wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Tymi czynnościami jest nieodpłatne rozpowszechnianie wyników, stanowiące przejaw działalności statutowej Wnioskodawcy - upowszechniania wiedzy. Wnioskodawca nie wykorzystuje efektów Projektu, ani do czynności opodatkowanych, ani do czynności zwolnionych z podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie przysługuje mu prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację Projektu.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonanie odliczenia warunkowane jest więc istnieniem związku pomiędzy danym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną. Należy zatem zidentyfikować, czy zakupy finansowane ze środków Projektu mają być wykorzystane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc zasadniczo do odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.

Powyższa zasada wyklucza skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku zakupów wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT. Stosownie do tego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że status podatnika VAT powinien być weryfikowany w odniesieniu do każdej wykonywanej przez dany podmiot czynności z osobna. Jak wynika bowiem z art. 2 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, opodatkowaniu podlegają, z zasady wyłącznie czynności wykonywane przez podatnika VAT działającego w takim charakterze. Regulacja ta daje podstawy do wyciągnięcia wniosku, że ten sam podmiot część czynności może dokonywać jako podatnik VAT, a części nie działając w takim charakterze. Okoliczność ta została podkreślona w orzecznictwie TSUE, przykładowo w wyroku z 4 października 1995 r., C-291/92.

Poza działalnością gospodarczą Instytut wykonuje także działalność niegospodarczą, w ramach której wyniki przeprowadzonych badań nie są przeznaczone do komercjalizacji.

W ramach Projektu, zostaną przeprowadzone porównawcze testy żywności dostępnej na rynkach bałtyckich z produktami z rynku niemieckiego. Podczas badań zostaną zidentyfikowane wprowadzające w błąd strategie tworzenia marki i podwójna jakość produktów, o czym zostaną powiadomione właściwe organy krajowe. Wyniki badań zostaną udostępnione konsumentom aby umożliwić im dokonywanie wyborów na podstawie wiarygodnych informacji. Wyniki realizacji Projektu będą wykorzystywane do publikacji artykułów naukowych oraz przeprowadzania kampanii uświadamiających konsumentów. Należy podkreślić, że Instytut w ramach Projektu nie będzie realizował jakiejkolwiek sprzedaży, a wyniki Projektu będą upowszechniane nieodpłatnie. Nie będzie więc określonych (wybranych) podmiotów, do których kierowane byłyby efekty Projektu. W konsekwencji, trzeba uznać, że działania Wnioskodawcy nie będą miały wyodrębnionych beneficjentów, tj. podmiotów, które można byłoby uznać za odbiorów

Wobec powyższego, Instytut w związku z Projektem nie będzie świadczył odpłatnej dostawy towarów, ani odpłatnego świadczenia usług tj. wyniki badań nie będą odsprzedawane. W konsekwencji, zakupy finansowane ze środków Projektu nie wykazują związku z działalnością opodatkowaną. Nieodpłatne upowszechnianie wyników badań należy do czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Nieodpłatne rozpowszechnianie wyników stanowić będzie przejaw działalności statutowej Wnioskodawcy - upowszechniania wiedzy.

W związku z tym, Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji Projektu.

Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 stycznia 2021 r. znak: 0114-KDIP4-1.4012.668.2020.1.SL - "Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie powyższy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie jest spełniony. Jak wynika z wniosku, po zakończeniu Projektu Uczelnia będzie wykorzystywać jego efekty do czynności niepodlegających opodatkowaniu - wyniki badań nie będą sprzedawane, a jedynie będą upowszechniane nieodpłatnie. W konsekwencji, z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Uczelni nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji projektu pn. (...)."

Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego został przedstawiony także w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2021 r. znak: 0114- KDIP4-1.4012.96.2021.2.MK - "Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie wystąpi, gdyż jak wynika z opisu sprawy - Wnioskodawca będzie udostępniał wyniki przeprowadzanych badań i analiz nieodpłatnie w formie sprawozdań dla Agencji lub ogólnodostępnych publikacji na prowadzonej stronie internetowej. Uzyskane w ramach Projektu wyniki badań nie będą wykorzystywane w celach komercyjnych, tzn. nie będą odsprzedawane, udostępniane w ramach odpłatnej licencji lub w inny odpłatny sposób. Wnioskodawca nie będzie odpłatnie udostępniał wyników badań zarówno Agencji jak i innym podmiotom. Nie zamierza też komercjalizować (sprzedawać) efektów prac w przyszłości. Zatem Instytutowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy dokonywane w związku z realizacją Projektu."

Podsumowując, Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikających z otrzymanych faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia pt. "...?"

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu wskazać należy, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.) w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (lider konsorcjum). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez lidera konsorcjum.

Konsorcjum, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Oznacza to, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - efekty realizowanego Projektu wykorzystuje wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji ww. Projektu. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu pt. "....?", ponieważ efekty ww. projektu są wykorzystywane

do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.